คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #35 : ฝ่าวงล้อม
เคร้ง! เคร้ง!
เสียงของคมดาบฟาดฟันกันดังขึ้นเป็นครั้งคราวออกมาจากภายในราชวังสีดำคลับ
อาม่อน ราชาองค์ใหม่แห่งเผ่าดีเวียร์ กำลังประดาบกับสองอัศวินแห่งผืนแผ่นดิน ถึงจะเป็นการต่อสู้แบบสองรุมหนึ่ง แต่ฝั่งที่เริ่มแสดงอาการเหนื่อยหอบเหมือนจะเป็นทางฝั่งวันไดรฟ์ อัศวินระดับ4เริ่มแสดงท่าทางเหนื่อยล้าหลังจากประดาบเป็นเวลานาน
เปรี้ยง!!
วันไดรฟ์ที่เริ่มเปิดช่องว่างมากขึ้นเรื่อยๆก็ถูกคมดาบเคลย์มอร์ของอาม่อนเหวี่ยงเข้ามากระแทกดาบที่ยกขึ้นมาปัดป้อง แรงกระแทกทำให้ชายวัยกลายคนกระเด็นไปตามแรงเหวี่ยง
ก่อนที่อารจารย์ของตนจะถูกซ้ำ
ฮาฟกระโจนเข้ามาแทรกดาบตัดหน้าอาม่อนที่พุ่งเข้าหาวันไดรฟ์ ราชาคนใหม่แห่งเผ่าพันธ์กระโดดถอยหลบเพียงเล็กน้อยก่อนจะฟาดคมดาบในมือใส่ฮาฟต่อ การเคลื่อนไหวพลิ้วไหวและเป็นธรรมชาติจนถึงขั้นสุด ถึงแม้จะใส่ชุดเกราะใหญ่หนา แต่ก็ยังเคลื่อนไหวได้อย่างคล่องแคลว
ไม่มีจังหวะให้ฮาฟได้โจมตีสวนกลับไปเลย ได้แต่ตั้งรับคมดาบที่ฟันฟาดเข้ามาครั้งแล้วครั้งเล่าเท่านั้น ทว่าแม้กระบวนดาบจะพลิ้วไหวรวดเร็วขนาดไหน
ชายหนุ่มผมสีดำคนนี้กลับปัดป้องคมดาบเหล่านั้นได้ทุกครั้ง
เปรี้ยง!! แคร๊ก!!
หลังจากปะทะกันได้พักใหญ่ๆ ในที่สุดเสียงของคมดาบที่กำลังจะแตกร้าวก็ดังขึ้น
"ย้าก!!!!!"
เพล้ง!!
ฮาฟออกแรงสะบัดดาบคาตานะสีดำในมือ ทันใดนั้นคมดาบที่เกิดรอยร้าวของอาม่อนก็แตกออกเป็นเสี่ยงๆ
สายตาของ -กายาแห่งบรรพกาล- ที่ไม่ได้โฟกัสสิ่งใดเลยตั้งแต่ตอนแรก เหลือบมองมาทางฮาฟเล็กน้อย
"อะไรกัน!!!"
ในขณะที่อาม่อนกำลังตื่นตระหนก ฮาฟได้ลงน้ำหนักลงไปที่เท้าหน้าของตัวเองดึงแรงออกมาจากช่วงตัว ก่อนจะฟาดแขนข้างที่ถือคาตานะออกไปสุดกำลัง
ฉั๊วะ!!!
เกราะหนาสีดำของอาม่อนถูกฉีกกระชากออกเป็นแนวขวาง เรียกหยาดเลือดทะลักออกมาตามรอยฟัน อาม่อนกระโดดถอยฉากออกไป
"ดาบในมือแก..นั่นมันอะไร!!!"
อาม่อนตวาดลั่นด้วยความโกรธและตกใจ ด้วยดาบชั้นดีในมือที่อยู่ๆก็โดนฟาดหักอย่างไม่น่าเชื่อ
ชิ้นส่วนแห่งเทพอีกหนึ่งส่วนกำลังแย้มยิ้มอยู่ในห้องทำงานของตน ภายในพระราชวังหลวงของเมือง แซงชัวรี่
"ถึงจะบอกว่าเป็นงานลวกๆก็เถอะ แต่ดาบที่ทำขึ้นจากแร่พิเศษที่ไม่มีในโลกใบนี้เลยนะ มันเป็นแร่ที่ไม่มีในโลกแร่ที่สร้างขึ้นใหม่ด้วยพลังแห่งปัญญาและการรังสรรค์ยังไงล่ะ ความแข็งแกร่งเหนือยิ่งกว่าแร่ธาตุทุกชนิด แต่ความแข็งแรงทนทานนั้น มันแลกมากับน้ำหนักของแร่พิเศษนี้ ซึ่งมันหนักมากๆเลยล่ะ ดาบเล่มนั้น ที่ข้าได้ให้เด็กนั่นไป หนักราวๆ 150 กิโลได้ล่ะมั้ง ทำขึ้นด้วยรูปทรงบางเฉียบทว่ากลับแข็งที่สุด...ข้าล่ะรู้สึกเสียดายดาบเล่มอื่นที่ได้ฟาดฟันกับมันจริงๆ"
ปัญญาและการรังสรรค์บ่นพึมพำในห้องมืดๆของตน
"จับมัน!!ทหาร!!ล้อมมันไว้!!"
อาม่อนชี้นิ้วไปที่ฮาฟและออกคำสั่ง
ทหารเผ่าดีเวียร์ในชุดเกราะสีดำกรูเข้ามาหาฮาฟและวันไดรฟ์ คมหอกและคมดาบมากมายพุ่งเข้าใส่ฮาฟ
ชายหนุ่มสูดหายใจลึกก่อนจะออกแรงเหวี่ยงดาบในมือออกไป
เปรี้ยง!!!!
คมหอกและคมดาบที่พุ่งเข้ามาเหล่านั้นถูกคาตานะเล่มสีดำในมือฮาฟฟาดฟันจนแตกกระจาย เหล่าทหารเผ่าดีเวียร์เริ่มหน้าถอดสี..
"ย้ากกกกก!!!!"
ชิ้ง!!
ฮาฟกวาดดาบไปรอบๆ ด้วยพละกำลังนั้นทำให้เหล่าทหารถอยห่างจากเขา วันไดรฟ์หลังจากได้พักหายใจไปเมื่อครู่ก็ได้หยัดยืนขึ้นมาอีกครั้ง
"มีแผนอะไรไหมลุง"
"อ่า..ในสถานการณ์ที่เวทย์มนต์ใช้การไม่ได้แบบนี้ คงต้องใช้กำลังฝ่าไปเท่านั้นแหละ" อัศวินวัยกลางคนยกดาบขึ้น อัศวินแห่งผืนแผ่นดินทั้งสองหันหน้าเข้าหากองทัพทหารในชุดเกราะสีดำที่ขวางทางเข้าอยู่
"นับ 3 นะ 3..2..1 วิ่งไปเลย!!!"
สิ้นเสียงของวันไดรฟ์ อัศวินทั้งสองถีบตัววิ่งเข้าหากองของทหารเผ่าดีเวียร์ และทลวงฝ่าวงล้อม นำหน้าด้วยพลังของฮาฟเจาะผ่านกองทหารปัดป้องการโจมตีที่เข้ามาจากทางด้านหลังโดยวันไดรฟ์ เสียงของคมดาบที่แตกกระจายดังขึ้นเป็นระยะยิ่งเป็นดาบที่ทำขึ้นจำนวนมากที่แจกจ่ายให้กองทัพล่ะก็ความคงทนและความประณีตยิ่งลดลงมาก ทำให้ดาบของฮาฟตัดผ่านพวกมันไปอย่างง่ายดาย
เคร้ง เคร้ง เคร้ง เคร้ง
อัศวินทั้งสองฟาดฟันและก้าวไปข้างหน้าเรื่อยๆ ราวกับเชื่อมถึงกันทั้งคู่เคลื่อนไหวสอดคล้องกันเป็นอย่างดี บนล่างซ้ายขวาหน้าหลัง ไม่มีทิศใดที่ทหารธรรมดาๆจะโจมตีทั้งสองได้เลย
"อาจารย์ข้างหน้า!!มีหน้าต่างติดทางเดินอยู่!!!"
"อ่า!! ฝ่าเข้าไปให้ถึง!!!"
เสียงดาบดังขึ้นอย่างถี่รัวอีกครั้ง
"ถอยไปๆๆๆๆ!!!!!"
ในที่สุดฮาฟก็ฝ่าเหล่ากองทัพดีเวียร์จนถึงช่องหน้าต่างของปราสาทได้สำเร็จ ฮาฟถีบร่างของทหารนายหนึ่งที่ขวางทางอยู่กระเด็นออกจากบานหน้าต่างก่อนจะกระโดดออกมา
วันไดรฟ์ที่อยู่ด้านหลัง หมุนตัวฟันกลับหลังเพื่อไล่เหล่าทหารก่อนจะถีบตัวกระโดดถอยหลังตามฮาฟไปอย่างคล่องตัว ทว่า....
"พวกเจ้าเก่งดีนิ"
ตูม!!
น้ำเสียงอันเย็นเฉียบดังขึ้นจากด้านหลัง ทำให้ฮาฟหันหลังกลับไปมอง
ร่างสูงใหญ่ปรากฏขึ้นที่ด้านหลังของวันไดรฟ์ก่อนที่จะคว้าศีรษะของชายวัยกลางคนกระแทกกับพื้นปราสาทจนแตกร้าวเป็นวงกว้าง
กองทหารของเผ่าดีเวียร์ได้ถอยออกมาเปิดพื้นที่ให้กายาแห่งบรรพกาลที่กำลังแย้มยิ้ม..
"อาจารย์!!!!!"
ฮาฟเมื่อเห็นอาจารย์ของตนโดนเล่นงานและตัวเขาหลุดออกจากอำนาจของแร่คานาช ฮาฟกางปีกเปลวเพลิงขึ้นและตั้งท่าจะพุ่งเข้าไปช่วยอาจารย์ของเขา
ทว่า แสงแห่งคมดาบก็ได้ฟาดฟันเข้าใส่ร่างสูงใหญ่นั้น
เปรี้ยง!!
วันไดรฟ์ในสภาพโชกเลือดได้หยัดยืนขึ้นมา
"กลับไปซะ!!!"
ชายวัยกลางคนตวาดลั่น
"โห.."-กายาแห่งบรรพกาล- เลิกคิ้วขึ้น
"สถานการณ์นี้ต้องรีบแจ้งให้องค์ราชาทราบ แกน่ะรีบกลับไปซะ เดี๋ยวข้าจะตามไปทีหลัง!!"
"แต่ว่า!!"
น้ำตาของฮาฟได้คลอออกมา
"อะไรร ข้าน่ะคือผู้ได้ฉายา เจ้าแห่งภาพลวงตาเชียวนะ รีบไปแจ้งข่าวกับองค์ราชาซะ!!! ไป!!!!!"
อึก..
สิ้นเสียงนั้นฮาฟได้กัดฟันหันหลังบินออกจากพื้นที่ของราชวังสีดำนั้นอย่างรวดเร็ว
"หึๆ..ในที่สุดข้าก็ได้เข้าใจ ความรู้สึกของน้องชายข้าก่อนที่เจ้านั่นจะจากไปแล้วล่ะ"
วันไดรฟ์กระชับดาบในมือแน่น
"ชิ้นส่วนแห่งบรรพกาลเอ๋ย ข้าจักมอบรอยแผลอันเจ็บช้ำนี้แก่เจ้า ลองลิ้มรสมันเสีย"
แววตาของชิ้นส่วนเทพเจ้าประกายความสนใจขึ้นมาเล็กน้อย
-กระบวนดาบสุดท้าย ผ่าสวรรค์สะบั้นปฐพี!!!!-
วูบ...
ชิ้ง!!!!!!
เสียงคมดาบดังกังวาลก้องไปทั่วบริเวณนั้น กระบวนท่าสุดท้ายที่กลั่นกรองมาจากการฝึกฝนตนเองมานานหลายปีหรือตลอดทั้งชีวิต ฟาดฟันใส่ร่างสูงสองเมตรกว่าที่อยู่ตรงหน้าของตน แรงเหวี่ยงดาบทำเอาเหล่าทหารต่างเผ่าพันธ์ถอยออกไปสองสามก้าว
ทว่า..
เพล้ง!!
คมดาบนั้นเมื่อรวมกับแรงที่ฟันเข้าไป พอคมดาบกระทบผิวกายของ -กายาแห่งบรรพกาล- มันไม่ได้สร้างบาดแผลอะไรเลยแม้แต่น้อย หน่ำซ้ำยังแตกกระจายลงทันทีที่ฟาดฟันลงไปอีก
"อ่า..คนเรานี่..ช่างไร้พลังเสียจริง.."
อัศวินในชุดเกราะสีแดงหัวเราะในความไร้พลังของตน..
ตูม!!!!
-กายาแห่งบรรพกาล-ที่ไร้บาดแผลทุบกำปั้นของตนลงมาที่วันไดรฟ์ ร่างของชายวัยกลางคนส่งเสียง แผละ.. ออกมาอย่างน่าสยดสยอง
วันไดรฟ์สิ้นใจทันทีที่ตรงนั้น...
"ชิ..เสียเวลากับสิ่งมีชีวิตชั้นต่ำนี่ชะมัด"
กายาแห่งบรรพกาลสะบัดเลือดที่ติดกำปั้นนั้นก่อนจะหันหลังเดินกลับไปที่บรรลังค์ของตน
อาม่อนที่บาดแผลเริ่มสม่านแล้วเดินเข้ามาคุกเข่าต่อหน้าชิ้นส่วนแห่งเทพ
"แล้วเจ้าคนที่หนีไปได้ ท่านจะทำเช่นไรกับมันขอรับ"
"ปล่อยมันไป เพราะอีกไม่กี่วัน ดินแดนของพวกมันก็จะถูกทำลายจนย่อยยับ ถึงเวลานั้น ข้ากับมันคงจะได้ประจันหน้ากันอีก เจ้าตัวประหลาดที่มีกลิ่นอายเหมือนกับข้า...."
.............................
................................................................................................................................................................
R.I.P วันไดรฟ์
ความคิดเห็น