คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : CHAPTER 1 : Dreheather Ottavo
เอาละ! ่อนะเ้าสู่เนื้อเรื่อ!!!
**แปะ!!!**
8 th Generation profile : No.1
SIRENA LUCASTA
✦8 th boss of Dreheather family✦
ไปเอันในอนนะ๊ะ!! //เผ่น!
C H A P T E R 1 : Dreheather Ottavo
เี๊ยน(?)อยาะล่าวถึรูปภาพใบหนึ่…
รูปภาพนั้นถูใส่รอบสีทอแวนไว้อย่าีในห้อนั่เล่นอบ้านหลัหนึ่…
“แม่ะ? ผู้หิในรูปนี้…ใรเหรอะ?”
รูปภาพที่ถูล่าวถึนั้น…เป็นรูปภาพอหิสาวเ้าอเรือนผมสีทอาม…และวาสีเียวันทอประายั่แสอาทิย์อัส…
รอยยิ้มน้อยๆปราึ้นที่ริมฝีปา ทำให้ผู้หิในภาพูอ่อนโยนเหนือใรๆ…
แ่ปัหาที่าใ็ือ..
‘มรึเป็นใรวะ? ทำไม้อมาั้อยู่ที่บ้านรูว์?’
‘เธอเป็นใรัน?’
ผู้เป็นแม่ยิ้มาๆ่อนะพูอบเบาๆ
“เมื่อถึเวลาแล้ว็ะรู้เอละ้ะ…ไเรน่า…”
ปัุบัน
โลมนุษย์ เมือไนท์เท
ยามเ้าอมหานรไนท์เทำเนินไปอย่าปิสุเหมือนทุวัน หลายๆน่าพาันออเินทาไปทำานหรือไปโรเรียนันามปิวิสัยที่ัวเอทำเป็นิวัร และหนึ่ในนั้นือเ็สาวผู้มีนามว่า ‘ไเรนา ลูาสทา’ เ็สาววัยยัไม่พ้นสิบห้าปีผู้เป็นเ้าอเรือนผมและวาสีน้ำาลเปลือไม้สวยาม…
เ้านี้อาาศแ่มใส แสแอ่อนๆส่อลมายัพื้นเบื้อล่าอย่าอ่อนโยน สายลมเย็นๆพัเอื่อยๆโยไปมาทำให้อาาศไม่ร้อนมานั ถือเป็นยามเ้าที่ีสำหรับใรหลายๆนเลย็ว่าไ้ รวมทั้ไเรน่า้วย
เ็สาวระับระเป๋าเป้บนหลั ่อนะเินไปโรเรียน่ออย่ารวเร็ว…โยไม่รู้ว่ามีใรบานแอบสะรอยามเธออยู่…!!
“ฮัลโหล เราฮาร์โมเนส D1 มาร์โเรีย D2 อบ้วย!”
‘เล่นบ้าอะไรอแน่ะห๊ะ!!!’
** รู๊ รู๊ **
“อะไรอ่ะ! มี๊!! ไม่สนุเลย!!”
เอ่อ…นที่สะรอยามไเรน่าอยู่นั้นือท่านรุ่นแรฮาร์โมเนสนั่นเอ… ะนี้ท่านโรทวอยู่ในุเสื้อสูทสีำ สวมหมวำ ใส่แว่นำ เหมือนะไปานศพลาวันแสๆ (?) ในมือมีวิทยุมือถือเรื่อเล็ถืออยู่… ที่เ้าัวยัมันลระเป๋าาเทันทีที่เห็นว่าเพื่อนร่วมรุ่นไม่รับมุ…
ร่าอรุ่นที่หนึ่อิแอบแนบับเสาพลา้อแผ่นหลัอทายาทสาวอยาไม่ลละ มือเล็ยับแว่นันำออเพราะมอไม่เห็น วามริมันือแว่นาธรรมาๆที่ถูท่านทวสเร้าละเลสีำทั่วัวแว่นนลายเป็นแว่นำสมื่อ โยหวัะประหยับประมาแฟมิลี่ แ่สิ่ที่แถมมา้วยือ ‘มันมอไม่เห็นอะอร์…’ นั่นแหละ เลยทำให้ท่านฮาร์โมเนส้อยับแว่นแวบๆไปมาเพราะมอไม่เห็น
อะโ๊ะ!!
ร่าปราเปรียวในุำพุ่ไป้าหน้า้วยวามเร็วประุนินา ่อนะไปแอบหลัถัยะ้าๆหมาี้เรื้อนที่ำลัู้าปลาอยู่อย่าส่าาม…
“แหม! เรานี่ปราเปรียวว่อไวสมเป็นรุ่นที่หนึ่ริๆเลยอะมี๊!!!”
มันพูมัวเอโยไม่สนใว่าหมาะมอ…แล้วหมา็หันลับไปู้าปลา่อ…
หมามันยัรู้ว่า‘อย่าสนในบ้า’เลยนะะทวรา(?)
“โอ๊ย เห็บั…”
ท่านทวฮาร์โมเนสเริ่มันๆาเห็บหมาที่ระโาหนัมามาหาหนัน…
“โอ๊ย ราวนี้เป็นหมั…”
ัน็เา…
“ราวนี้ทั้เห็บทั้หมั…”
เาๆๆๆ….
“ม มีเหา้วย…”
เาอี…
โอ้…ีวิรุ่นแร่าอาภัพ!!!
้วยวามรัแฟมิลี่และที่รัมาว่าือหลาน(?)ทำให้ท่านทวไ้แ่อทน…แม้เหาเห็บหมัาัวหมาะเริ่มระโเ้าหาเธอมาึ้นทุที็าม…
พอ้มหน้าลไปเานานเ้า ท่านทว็เบิาว้าราวับเพิ่นึอะไรบาอย่าออ…
ูมาสะรอยามหลานนี่หว่า!!!
ิเสร็็เยหน้ามอผ่านถัยะทันที! สิ่ที่ามมาือวามสะพรึ!!!
เฝร็สเฝร่!!! หลานหายยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!
นิทานเรื่อนี้สอนให้รู้ว่าเวลาันห้ามเา…ำไว้นะุหนูๆ…
...
เวลาผ่านไป ยามเย็นมาเยือน…
หามอไปที่ถัยะถัเิม ะเห็นหิสาวผมทอนเิมำลับีหมัามร่าายอยู่อย่าเมามัน… น้ำลายเริ่มะฟูมปาามหมาไปทุที…อนาถ…
โยนที่เินทาผ่านไปมา็ไ้แุ่บิบประมาว่า ‘๊าย หน้าา็ี ไม่น่าเป็นบ้าเลยนะเธอ’ แล้ว็เินาไป… ฮาร์โมเนสแทบอยาะะโนใส่หน้าแล้วพูว่า ‘ไอแอมเอะสอเรสบอสออฟิเอิร์ธ’ เสียริๆ…
แ่็ทำไมไม่ไ้…ันอะ…ฮือ!!!
…
๊อ…
แถมท้อร้อเพราะหิวอี!! แ้!!!!
“เอ่อ…เป็นอะไรรึเปล่าะ?”
“ห หือ?”
เมื่อไ้ยินเสียสวรร์…ฮาร์โมเนส็เยหน้ามอึ้นไปยั้นเสียนั้น…และทันทีที่วาประสานัน ท่านรุ่นที่หนึ่็ผะ!!
อะ เอ่อ…หลานมาาไหนเอะ!!!!
ฮาร์โมเนสอยาะถามออไป หาแ่เสียหนึ่็ัึ้นััหวะ…
๊อ….
…
……
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ับทำร้ายิใาวบ้านเล่น ร๊า!!!!!!
TBC.
:) Shalunla
ความคิดเห็น