คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3
3
"เฮ้ย ไอ้ก้องมึงแกล้งยัยนั่นทำไมวะ" ไอซ์ถามคำถามนี้ทำให้ก้องอึงไปพักนึง
"โธ่ ก็แค่หนุก ๆ"
"แกแน่ใจนะ ว่าไม่มีอะไรนอกเหนือจากนี้"
"เออ"
"ไอ้ก้อง ไอ้ก้องวันนี้เรามีแข่งบาสกันนะเว้ย" โชกุนตะโกนบอกก้องกับไอซ์
"รู้แล้วน่า เอ็งจะตะโกนทำไมวะ" ก้องพูดขึ้นแล้วก็เดินออกจากห้องไป
ที่สนามบาส
"นี่ พวกแกพาฉันมาที่นี่ทำไมวะเนี่ย แนอยากกลับบ้านแล้ว"
ฉันละเบื่อสองคนนี่จริง ๆ เลย ชอบจังเลยนักกีฬาเนี่ย
"นั่นไง เค้ากำลังจะแข่งกันพอดีเลย เราไปนั่งดูกันนะส้ม เฟิร์น" คำพูดนี่จะมีใครก็ยัยโบนัสนะซิ
"_^OO^_"
จะถามทำไมยังไงฉันก็ต้องไปกับแกอยู่ดี เฮ่อ ฉันถอนหายใจ แต่ฉันมองไปที่สนามบาส โอ้ หนุ่มคนนั่นเดินเข้าไปในสนามบาส เค้าถอดเสื้อด้วย หล่อมาก ผมดำ ตัวสูงมาก เท่ชะมัดเลยอะ เค้ากำลังหันมาก
"เอ้ย นายโหด" ฉันพูดเบา ๆ ก็คนมันตกใจนิ
"อะไรเหรอเฟิร์น" ส้มถาม
"อ๋อ เปล่า ๆ ไม่มีอะไร" ฉันเดินตามยัยโบนัสไปนั่งที่แสตน
แล้วฉันก็นั่งดูเค้าแข่งบาส ฉันดูนายบ้านั่นเล่นบาสเค้าเก่งมากเลย มีแต่เสียงสาวกรี๊ด และตะโกนเรียกชื่อเค้า แหวะ หล่อตายละ ซธพักการแข่งก็จบลง ผลการแข่งขันก็เป็นตามที่สาวขาดหวังทีมนายนั่นชนะขาด
"เฮ้ย! นั่นมันยัยเฟิร์นนี่หว่า" โชกุนบอก
ก้องหันมองตามที่โชกุนชี้ แล้วเค้าก็เดินเข้าหาฉันทันที
"ว่าไง" นายนั่นทัก ดูไม่เป็นมิตรซะเลย
"นี่ ยัยเฟิร์นแกรู้จักด้วยเหรอ" ยัยโบนัสดีใจจนเนื้อเต้นเชียว
"ก็ไม่ได้อยากรู้หลอก"
"แล้วนี่ไม่คิดจะแนะนำเพื่อน ๆ ให้รู้จักบ้างเหรอ" โชกุนถาม
"เรื่องอะไร ใครไปรู้จักกับพวกนายไม่ทราบ"
ฉันไม่เห็นอยากรู้จักกับพวกนายโหดนั่นเลย
"เออ ฉันชื่อโบนัส ส่วนนี่ส้ม แล้วนี่ใบเฟิร์นค่ะ"
ดูยัยโบนัสจะชอบโชกุนเข้าแล้ว โอ๊ย ทำไมต้องไปยุ่งกับพวกนานั่นด้วยนะ ฉันไม่อยากจะยุ่งด้วยเลย
"เออ นี่มานี่หน่อยซิ" ก้องเรียกฉัน แต่ฉันทำไมต้องเชื่อนายนั่นด้วย
"เรื่องอะไรฉันต้องเชื่อนายด้วย เชอะ" ฉันสะบัดหน้าหนี
"...." นายนั่นไม่พูดอะไรแต่เค้าเข้ามาลากฉันออกไปข้างนอก
O_^^_O
"ปล่อย ปล่อยนะ นายจะลากฉันออกมาทำไมเนี่ย ฉันเจ็บนะโว้ย"
คนอะไรเอาแต่ใจตัวเองจริง ๆ เลย เป็นผู้ชายอะไรเนี่ย
"ทำไมเธอไม่ทำตามคำสั่งฉัน" นายนั่นสวมวิญญาณโหด
"นี่ ฉันต้องเชื่อฟังนายทุกอย่างเลยเหรอไงฮะ"
"ใช่ ก็เธอต้องทำตามสัญญาไง เธอลืมแล้วเหรอ"
'ไอ้ตาบ้า'
ฉันก็ได้แต่คิดในใจเท่านั้นแหละ
"อะ อะ นายจะให้ฉันทำอะไรว่ามา"
"ฉันหิวน้ำ เธอไปซื้อน้ำมาให้ฉันกินหน่อย"
ฉันจำต้องทำตามนายนั่น เกิดนายนั่นบ้าขึ้นมาอีกฉันก็ได้ตายตรงนี้แหละ แล้วฉันก็เดินออกไปซื้อน้ำมาให้นายนั่นกับเพื่อนของเค้า ตอนนี้ฉันเหมือนกับคนใช้ยังไงอย่างนั่นเลย แต่ในขณะที่ฉันกำลังเดินถือน้ำอยู่ จู่ ๆ ก็มีสาว 3 คนเข้าขวางทางฉัน
"นี่ เธอช่วยหลีกทางฉันหน่อยได้ไหม คือฉันรีบหนะ" ฉันพูดดี ๆ
"รีบเหรอ" ยัยผู้หญิงคนที่ดูดีที่สุด ปัดน้ำที่ฉันอุตส่าห์เดินออกไปซื้อหล่นลงบนพื้น
"นี่ พวกเธอเป็นบ้าอะไรเนี่ย ฉันไปทำอะไรให้ฮะ"
"...." ยัยผู้หญิงคนเดิมเงียบ แต่เหมือนส่งสัญญาณกัน แต่ยัยสองสาวที่เหลือเดินเข้ามากระชากผมฉัน
"โอ้ย เจ็บนะ ยัยบ้าเธอทำอะไรของเธอเนี่ย"
*******************************************************
"เอ ทำไมยัยเฟิร์นยังไม่มาอีกเนี่ย พอดีส้มมีธุระด้วยนะโบนัส"
"ก็เออดิ ไปไหนของเค้าเนี่ย" โบนัสบ่น
"อ๋อ พอดียัยนั่นไปหาอาจารย์ เค้าบอกว่าให้พวกเธอกลับไปก่อนก็ได้นะ" ก้องตอบ
"เหรอ งั้นพวกเรากลับก่อนนะค่ะ" ส้มพูดแล้วทุกคนก็ลงกลับบ้านก่อน
"เฮ้ย ไอ้ก้องทำไมยัยนั่นยังไม่มีอีกวะนานแล้วนะ" โชกุนถาม
"...."
"เออวะ แกออกไปดูหน่อยดีไหม" ไอซ์เสริมทำให้ก้องรีบวิ่งออกไปหาเฟิร์น
*********************************************************
"โอ๊ย"
ไอ้บ้าเอ้ยใครก็ได้ช่วยฉันหน่อยได้ไหมเนี่ย ไอ้พวกบ้าผู้ชาย นายโหดมันมีดีอะไรวะ
"คราวหลังแกอย่ามายุ่งกับพี่ก้องของฉันอีก เข้าใจไหม"
"....." ฉันรีบไม่มีแรงขะตอบแล้ว
"ฉันถามแก แกก็ตอบฉันมาซิ" ยัยบ้านั่นเหวี่ยงฉันจนหัวฉันไปกระแทกกับกำแพง เจ็บบ้าเลย
"โอ๊ย" ฉันเอามือไปจับที่หัว เลือด เลือด พอดียัยพวกนั่นกำลงัจะรุมฉัน แต่ก็หยุดชะงักกับเสียงที่ตะโกนมา
"ฉันบอกให้หยุด"
ฉันหันไปมองตามเสียง ฉันเห็นนายโหดนั่นยืนอยู่ แล้วนายนั่นก็วิ่งเข้าหาฉัน เข้าเข้ามาประคองฉันที่นั่งอยู่พื้น
"นี่มันอะไรกัน พวกเธอทำบ้าอะไรเนี่ยฮะ" นายนั่นตะคอกใส่ยัยสามตัวนั่นเสียงขนาดฉันยังตกใจเลย
"ก็...ก็ยัยนี่มันมายุ่งกับพี่ก้องนี่คะ" ยัยบ้านั่นพูด
"พอเลย พอเลย พวกเธอรีบไปเลยนะ แล้วอย่ามายุ่งกับยัยนี่อีก" นายนั่นตะโกนอีกแล้วนายนี่อารมณ์ร้องเป็นบ้าเลย ทำให้ยัยสามสาวนั่นรีบวิ่งหางจุกตูดไปเลย
"ไหนดูซิ" นายโหดเอามือมาลูบหัวฉัน เสยผมที่แผลฉันออก
"โอ๊ย เบา ๆ หน่อยซิ ฉันเจ็บนะ" ฉันร้อนขึ้น
"ไป ไปทำแผลก่อน ดูซิแขน ขาเป็นแผลเต็มเลย"
"ก็เพราะใครละ ที่ฉันต้องเป็นแบบนี้ นายก็หัดดูแลผู้หญิงนายด้วยซิอย่าให้มาละลานคนอื่น" ฉันพูดพรางดันตัวเองลุกแต่
"โอ๊ย ขา ขา ฉัน" ฉันก็ต้องนั่งลงที่เดิม
"ขาแพลงละซิ มานี่ขึ้นหลังฉันละกัน" นายนั่นนั่งลง
"ไม่เอา ฉันเดินเองได้"
"นี่ อย่าดื้อได้ไหม เรื่องมากจริง ๆ เลย จะขึ้นไม่ขึ้น"
"ไม่ ทำไม"
"...."
นายนั่นเงียบอีกแล้ว แล้วจู่ ๆ นายนั่นช้อนตัวฉันขึ้น ตอนนี้ฉันอยู่อ้อมแขนเค้า หน้าฉันแนบกับอกของเค้า ทำไมหัวใจเค้าเต้นแรงจังพอมาถึงห้องพยาบาล ก็พบว่าไม่ใครอยู่เลย
"โธ่เว้ย ห้องพยาบาลปิดแล้ว" เค้าตะโกน
"แล้วนายจะตะโกนทำไม แล้วก็วางฉันลงด้วย"
แต่เค้าไม่เคยเชื่อฉันเลยเค้าอุ้มฉันเดินไปที่รถเค้า แล้วเค้าก็วางฉันลงที่เบาะข้างคนขับ
"นี่นายจะพาฉันไปไหนเนี้ย"
"อยู่เฉย ๆ เถอะหนา ฉันไม่พาเธอไปขายหรอกน่ะ"
"ใครจะไปรู้หละ"
"ขายไปก็เท่านั้นแหละ จะได้สักกี่บาทเชียว"
"ไอ้บ้า ไอ้คนบ้า"
แล้วเค้าก็ขับรถเค้าไปในโรงพยาบาล
"โรงพยาบาล ไม่เอาฉันไม่เข้าไปนะ ฉันหายแล้วฉันไม่เข้าไปนะ" ฉันตะโกนใส่เค้า ก้ทำไงได้หละคนมันกลัวนี่
"เธอเป็นอะไรเนี้ย หัวเธอแตกนะ ไปเร็ว"
"ไม่เอาฉันจะกลับบ้าน" ฉันดื้อจนเค้าต้องอุ้มฉันอีกครั้ง แล้วฉันก็ต้องเข้าไปจัดการกับแผลของฉัน เจ็บมาก ๆ เย็บตั้ง 3 เข็มแนะ ฉันเดินออกมาจากห้องฉุกเฉิน
"เป็นไงเจ็บไหม" เค้าถามฉัน
"ไม่เจ็บมั้ง" เจ็บซิถามได้ไอ้คนไม่มีหัวใจ
"1,550 บาทค่ะ" นางพยาบาลบอก
"นี่ครับ ขอบคุณครับ" เค้าไปจ่ายค่ารักษาให้ฉัน "อะ นี่ยาเอาไปซะ"
แล้วฉันก็นั่งอยู่ในรถของเค้า เราไม่พูดกันเลย ก็ไม่รู้จะพูดอะไรนี่ ไม่รู้เป็นอะไร
"นี่ จะบอกได้ยังว่าบ้านอยู่ไหน" เค้าถามฉัน ฉันก็บอกทางไปบ้านฉันให้เค้าฟัง แล้วไม่นานรถก็มาจอดอยู่หน้าบ้าน
ความคิดเห็น