Got7 Fanfic Wraith dormitories Love วุ่นนักหอพัก...?

ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่2 เจบี (By JB)

 

 

ตอนที่2   เจบี

"แจ็กสันฮยองนั่นมันของผมนะ!!!!"

"ก็เห็นๆอยู่ว่ามันอยู่ในมือฉัน มันต้องเป็นของฉันสิ!"

"แจ็กสันฮยอง!!"

"นายจำชื่อฉันไม่ได้เหรอแบมแบม เรียกอยู่นั่นแหละ"

"เฮ้ๆ มีอะไรกัน"

"เจบีฮยอง แจ็คสันฮยองเอาขนมผมไปกินอ่ะ!"

"แจ็กสัน - -"

"เห้ย! หวังไม่ผิดนะมันอยู่ในมือหวังมันต้องเป็นของหวังสิ!!"

"หน้าด้าน - -"

"=[]=!!!" ผมมองจินยองที่โผล่มาตบหัวแจ็กสัน  ไอ้เด็กนี่ช่างโหดร้าย.....- -^

"นายเอาคืนแบมแบมไปเลยนะแจ็กสัน"

"นายยุ่งไรด้วยห๊ะ!!!"

"ขึ้นเสียงเหรอ อยากโดนอีกรอบมั้ย?" จูเนียร์ยกมือขึ้นทำท่าจะตบหัวแจ็กสันอีกรอบ 

"Stop!!!"

"หืม - -?"

"อ่ะ แบมแบมฮยองเอาคืนให้ ฉันไม่ได้กลัวนายหรอกนะเนียร์ฉันแค่เห็นแก่แบมแบม!!!"

"จ๊ะ - -"

"ฮ่าๆๆ เนียร์นายโคตรเจ๋ง" 

"ห๊ะ?" 

"ฉันบอกว่านายโคตรเจ๋ง"

"ไม่หรอก....." ผมมองจูเนียร์ที่ก้มหน้าลง ดูก็รู้ว่าเนียร์กำลังเขิล เด็กนี้ยิ่งดูยิ่งน่ารักแหะ..

"นายน่าจะเป็นออ มม่าของหอนะ"

"เอ๋??"

"ก็นายคุมทุกคนในหอได้หมดเลยนี่จริงมั้ย?" ผมพูดตามความจริงแต่เนียร์มองผมด้วยแววตางุนงง ทำไมเด็กคนนี้ถึงได้น่ารักขนาดนี้..








"เนียร์!!!"  ผมเคาะประตูห้องจูเนียร์เป็นรอบที่100 แล้วนะทำไมไอ้เด็กนี่ถึงหลับลึกขนาดนี้ว่ะเนี่ย อ่อไม่ต้องสงสัยกันหรอกครับ หลังจากที่ผมพูดกับไอ้เด็กนี่เสร็จ เนียร์ก็หนีขึ้นมานอนในห้องเฉยเลย 

"....."

"เนียร์ เปิดประตู!!!"

"......"

"ฉันไม่มีทางเลือกแล้วนะ นายอย่ามาว่าฉันทีหลังละกัน"












"ถ้านายจะตื่นยากขนาดนี้นะเนียร์ - -"

"ใครตื่นยากกันฮยอง ผมตื่นเช้าออก..."

"....."

"....เห้ย!! เดี๋ยวนะฮยองมาอยู่ในห้องผมได้ไง?!!"  พึ่งรู้ตัว - -?

"ฉันเก่ง"

"ไหนฮยองบอกว่า ประตูนี้ไม่สามารถให้คนนอกเข้ามาได้ไง!!"

"ก็ฉันเป็นคนคุมหอนี่"

"ฮยองคงไม่ได้ลักหลับผมนะ!!!"

"ห๊า?"

"ไม่นะฮยอง ถึงฮยองจะหน้าตาดีแต่ผมก็ไม่ได้ยอมฮยองง่ายๆหรอก!"

"เพ้อเจ้อ!!!!" ผมเขกหัวจูเนียร์ไปทีหนึ่ง 

"เจ็บนะ!!ว่าแต่แล้วฮยองเข้ามาห้องผมทำไม?"

"ก็จะมาปลุกนายตื่นไง"

"ปลุกผมทำไมอ่ะ"

"นายลุกไปดูด้านนอกสิ"

"เอ๋??" จูเนียร์ลุกขึ้นไปดูอย่างว่าง่าย เด็กนั่นเปิดหน้าต่างออกแล้วอ้าปากค้าง สงสัยล่ะสิ ผมจะบอกให้ก็ได้ที่นี้ไม่มีแสงจากดวงอาทิตย์ ทุกวันมีแต่ตอนกลางคืน อาจดูเหมือนเป็นโลกมนุษย์ธรรมดาที่มีผู้คนเดินไปมา แต่นั่นมันแค่ภาพลวงตาทุกคนที่อยู่ที่นี่ล้วนเป็นปีศาจ.... 

"ฮยอง!!! ทำไมมันมืดอย่างนี้ละ"

"ที่นี้น่ะ มีแต่ตอนกลางคืน"

"ห๊ะ!!!"

"ตอนนี้พวกเราอยู่หอ Bนายเตรียมตัวไปโรงเรียนได้แล้ว"

"เอ๋?"

"ที่นี่ก็มีโรงเรียนนะ สำหรับฝึกปีศาจน่ะ" ผมขยิบตาให้เนียร์ที่อ้าปากค้างจนแมลงวันบินเข้าปากไปหมดแล้ว

"เดวฮยอง!!"

"หืม?"

"ฮยองยังไม่ได้บอกผมเลยนะว่าฮยองเข้ามาได้ไง"

"อยากรู้เหรอ?"

"ครับ!!!"

"วิธีนี้ไงเนียร์"

"....!!!"  หน้าของเนียร์ดูตกใจมากตอนที่ผมกระซิบข้างๆหูเนียร์ 

"เมื่อกี้ฮยองยัง...น..นั่งอยู่ไม่ใช่เหรอ"

"นี่แหละความสามารถของฉันแหละเนียร์ สามารถไปทุกที่ที่อยากไปในเวลาไม่กี่วินาที" 

"ฮยอง...."

"ฉันไปละ นายก็รีบๆเตรียมตัวละ"

"ฮยองมีพลังเยอะกว่านี้ใช่มั้ย"

"อย่าแอบอ่านใจฉันอีกเนียร์.."

"ผมขอโทษ...." ผมมองหน้าเนียร์ที่ทำท่าเหมือนจะร้องไห้ ผมคงดูน่ากลัวมากสินะ

"ฉันล้อเล่นเนียร์ อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิ"ผมยีผมจูเนียร์ เด็กนั่นยิ้มน้อยๆแต่แววตาบ่งบอกถึงความไม่สบายใจ

"รีบๆละ" 



'แววตานั่นไม่ใช่แววตาของเจบี.....'จูเนียร์มองเจบีที่กำลังเดินออกไปพลันภาพที่เขาเห็นจากการอ่านใจเจบีเข้ามาในหัว 'นั่นไม่ใช่เจบีไม่ใช่.......'

"ฮยองเป็นคนยังไงกันแน่..."








"ฮยอง....."

"มีอะไรหรือป่าวยองแจ"

"อาการฮยองดีขึ้นบ้างมั้ย"  ดีเหรอ? ไม่เลยผมไม่โอเค ผมเริ่มจะควบคุมพลังของตัวเองไม่ได้แล้ว 

"ดีขึ้นมากเลยละ ขอบคุณที่เป็นห่วงนะยองแจ"

"ฮยองคงไม่....."

"อย่าห่วงเลย ฉันลืมมันไปหมดแล้ว"

"แต่..."

"แจ็กสันทำไมนายเดินถอดเสื้อแบบนั้นแล้วไหนจะกางเกงรูปหัวใจนั่นอีก"

"โธ่ เจบีมันเป็นสไตล์!!!"

"สไตล์กับผีดิ ไปเปลี่ยนเป็นชุดนักเรียนของนายได้แล้ว!"

"มึงนี้ไม่เข้าใจสไตล์หวังเลย"พูดแล้วเสยผม ถุ้ย!!!สไตล์มึงคงไม่มีใครกล้าแต่งตามหรอกหวัง - -

"แล้วไปดูดิ ไอ้เด็ก 2 คนนั่นตื่นยังถ้าไม่ตื่นเอาน้ำกรดสาดแม่งเลย"

"เห้ย! ไอ้บีมึงติดเชื้อโรคจิตของเนียร์มาช้ะ?!!"

"แจ็กสันนายว่าฉันเป็นโรคจิตเหรอ!!!" นั่นเท้าใครทำไมไปอยู่บนหน้าหวัง..=[]=!!!! 

"อ๊ากก!!!!โผล่มาแต่ละครั้งมาพร้อมกับความรุนแรงตลอด!!!"

"ก็นายมานินทาฉันทำไมละ!!!"

"หวังป่าว หวังผิดไปแล้วขอโทษคร้าบบบบ T_T"

"เอะอะอะไรกัน - -"

"มาร์คฮยอง!!!ช่วยผมด้วยผมโดนรังแก!!!!"

"เนียร์เอาให้หนัก"

"ทำไมฮยองพูดแบบนี้อ่ะ!!ยองแจช่วยฮยองด้วย!"

"ผมช่วยเอง^_^"

"เยี่ยม!!!"

"จูเนียร์ฮยองเดี๋ยวผมช่วย!!!!"

"หวังหนีละครับ...สวัสดี"

"ยูคทำไมนายเอาน้ำมาสาดฉันแบบนี้!!!!!"

"ก็แบมแบมฮยองไม่ยอมตื่นอ่ะ ผมไม่ผิด" 

"!#@!*&^!@!!!!!" เด็กพวกนี้มันชักจะโวยวายกันมากเกินไปละ - -

"หยุด!!!! - -"

"......."

"ไปกันได้ยัง - -?" 

"ไม่!!!!" พร้อมใจกันตอบเหลือเกินนนนน ยังเห็นหัวผมกันบ้างมั้ย ตอบ!!!!

"พวกนายหุบปากแล้วขึ้นไปเปลี่ยนชุดถ้าฉันไปถึงโรงเรียนแล้วไม่เห็นพวกนายพวกนายตาย!!!!!"

"ไป เดี๋ยวนี้เลยครับ!!!!!" ไอ้พวก 2 มาตรฐาน!!! ทีกูพูดนี่ไม่มีใครฟังทีเนียร์พูดนี่ไปกันหมดเลยนะครับแหม่... - -









"เนียร์นายอยู่คลาส A กับแจ็กสันนะ"

"คนอื่นๆละ?"

"แบมแบม ยูคยอมคลาส C ส่วนยองแจอยู่คลาส B"

"แล้วฮยองกับมาร์คฮยองละ?"

"ฉันกับมาร์คฮยองอยู่คลาส S " คือที่จริงเก็บผมไว้สุดท้ายเพราะกะจะอวด วะฮ่าๆๆๆ มันใช่เวลามั้ยว่ะ- -?

"มันเรียงจากอะไรเหรอฮยอง"

"การสอบเลื่อนคลาส"

"เอ๋? แต่ผมไม่ได้สอบอะไรเลยนะ"

"นั่นสินะ"

"ฮยอง!!!"

"ฮ่าๆๆๆ  ไม่บอกหรอก"  ใครมันจะบอกขอเห็นหน้าเนียร์ตอนนี้นานๆดีกว่าว่ามั้ยครับ? 

"ฮยองอ่าาา"






ผมคุยกับเนียร์ได้ไม่กี่ประโยคก็มีเสียงใครคนหนึ่งเรียกผม
"ไฮเจบี :) "ผมหันไปหาเสียงเรียกที่เรียกผม เมื่อรู้ว่าเป็นใครผมก็เริ่มอารมณ์เสีย ไอ้เหี้ยนี่จะตามจองเวรผมไปถึงเมื่อไหร่!

"มึงจะมาหาเรื่องอะไรกูอีกแทยอน?"

"กูไม่ใช่คนแบบนั้นซักหน่อยอย่ามองกูเป็นคนแบบนั้นสิเจบี"

"......."

"จินยอง ยินดีที่ได้รู้จัก"

"ค..ครับ"

"มึงอย่ายุ่งกับเนียร์"

"ว้าา เสียดายจัง :)"

"อย่ากวนตีนกู"

"กูก็เพื่อนเก่ามึงนะพูดกับกูดีๆสิ"

"กูไม่เคยมีเพื่อนอย่างมึง"

"เอาน่าๆ แค่จะมาพูดกับมึงเฉยๆ"

"มีไรก็รีบๆพูดมากูไม่ว่าง"

"เจอแล้วสินะเด็กคนนั้นน่ะ"

"!!!!"

"แต่น่าเสียดายจังนะอีกไม่นาน ก็จะหายไป :)"

"มึง!!!!!!"

-------------------------------------------------- 

 

ตอนนี้แต่งสั้นไปนิดขอโทษนะ T_T
เดวตอนหน้าจะเอาให้ยาวๆ
เอ๋?สงสัยกันอ่ะดิ ว่าเจบีเป็นอะไร
ไม่บอกหรอกปล่อยให้งง อิๆ

:)  Shalunla @SQWEEZ