คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2 ✿ ข้อความพิเศษ
"ไปอยู่ที่อังกฤษไม่มีใครเคยสอนรึไงว่านั่งอยู่ในรถต้องรัดเข็มขัด "
" ............................................ "
แบคฮยอนนิ่งและไม่โต้ตอบคำพูดใดใดเขาตั้งใจจะทำสงครามประสาทกับปาร์คชานยอล
"หึหึกลับมาคราวนี้กล้ากว่าเดิมเยอะเลยนะแบคฮยอน ... ตั้งแต่กล้าต่อปากต่อคำกับฉันเมื่อเช้า นี่ยังกล้าเงียบใส่ฉันอีกเหรอ"
แบคฮยอนยังคงนั่งเงียบต่อไปเรื่อยๆเขาโกรธชานยอลมากๆเลยหล่ะที่มาลากตัวเขาไปแบบนั้นทั้งที่เขาและเซฮุนนัดกันไว้แล้วแท้ๆว่าวันนี้จะพาไปดูหนังรอบดึก แต่แล้วนัดของเขาทั้งหมดก็พังกลายเป็นว่าต้องกลับมาบ้านโดยที่ยังไม่ได้ไปไหนเลยด้วยซ้ำ
" หึ ดูสิจะเงียบไปได้อีกซักกี่น้ำ ......... " เอี๊ยดด! จู่ๆชานยอลก็เหยียบแบรกเพื่อที่จะหยุดรถกระทันหัน
โป๊ะ!!! โอ้ย! ไวเท่าความคิดของชานยอลหัวของแบคฮยอนชนเข้ากับหน้ารถอย่างจัง
ทำให้แบคฮยอนนิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวด มิวายหันไปหาชานยอนด้วยสายตาไม่พอใจ
" พี่ชานยอลจะหยุดรถทำไมเหรอ?ฮะไม่เห็นเหรอไงว่ามันอันตรายมากขนาดไหน"
แบคฮยอนพูดด้วยอารมณ์ไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ ....... เขาโกรธตั้งแต่คนตัวสูงลากมาทำลายนัดของเขากับเซฮุนแล้ว นี่ยังจะมาแกล้งเบรกรถให้หัวเขาชนกับหน้ารถอีก ก็เห็นๆกันอยู่ว่าเขาไม่ได้รัดเข็มขัดนิรภัย
" ฉันบอกให้นายรัดเข็มขัดแล้วนะ .. นี่ฉันผิดเหรอ "
"..................................................."
ต้องให้ฉันบอกซักกี่ครั้งกันหล่ะ............รอให้หัวแตกก่อนรึไง!
" มานี่ฉันคาดให้ก็ได้ "
พูดจบชานยอลก็เอี่ยวตัวไปคาดเข็มขัดให้แบคฮยอนทันที โดยที่แบคฮยอนไม่ทันได้ตั้งตัวปราย
จมูกของร่างสูงปะทะกับแก้มของร่างบางพอดี
"
"
" แก้มนายนี่ก็หอมเหมือนกันนี่แบคฮยอน... "
"..................................................."
ชานยอลไม่รู้หรอกว่า......แค่คำพูดไม่กี่ประประโยคของเขาหนะทำให้แบคฮยอนหัวใจพองโต
หลังจากที่ชานยอลจอดรถเมื่อถึงบ้านแบคฮยอนถึงกับต้องรีบลงมาจากรถและรีบเดินขึ้นบ้านไปด้วยอาการหน้าแดงอันเนื่องมาจากความเขินอาย แบคฮยอนรีบอาบน้ำทำความสะอาดร่างกายแล้วมานั่งอยู่ที่โต๊ะอ่านหนังสือทันที
เขาหยิบไดอารี่เล่มเล็กขึ้นมาเพื่อเขียนบันทึกเรื่องราวของตัวเองในแต่ละวัน รอยยิ้มที่ได้เอ่ยถึงชานยอลเวลาเขาบันทึกเรื่องราวของพี่ชายคนนี้ลงในไดอารี่ พี่ชายที่เขาแอบรักมาตลอด ..................
ชานยอลสังเกตเห็นแบคฮยอนมีท่าทีที่รีบร้อนตั้งแต่กลับมาถึงบ้าน แต่เขาก็ไม่ได้ถามอะไรเขากลับมาถึงห้องนอนของเขาอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยก็เกือบจะปาไปถึงเที่ยงคืน
ชานยอล นอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียงสักพักก็ได้ยินเสียงข้อความเข้ามาทาง แชท ในโทรศัพท์
มีทั้งผู้หญิงและผู้ชายมากมายที่อยากจะคุยหรือรู้จักกับผม แต่เกือบทุกข้อความผมแทบจะไม่อ่านมันเลยเสียด้วยซ้ำ อาจจะเป็นเพราะข้อความแบบเดิมๆแนวเดิมๆอยากรู้จักผม.......อยากไปดื่มกับผม .......แต่สำหรับข้อความนี้มันพิเศษอยู่นะ ......
.................มันพิเศษตรงที่ว่า .....................
เป็นข้อความที่ น้องชายตัวเล็กของผมส่งมายังไงหล่ะ
" ฝันดีนะครับพี่ชานยอล "
แปลกๆนะแค่ข้อความธรรมดาข้อความเดียวถึงกับทำให้ปาร์คชานยอลยิ้มได้
เขาลืมเหตุการ์ณเมื่อเช้าที่เขาพูดจากระแทกแบคฮยอนจนพ่อตบเขาไปเลยด้วยซ้ำ ชานยอลพิมพ์ข้อความกลับไปหาน้องชายของเขาทันที ก่อนที่จะกดล็อคหน้าจอโทรศัพท์แล้ววางไว้บนหัวเตียงก่อนที่เขาเองจะเข้าสู่ห้องนิทรา
" ฉันว่าถ้านายมาบอกเองฉันคงจะฝันดีกว่านี้นะ J"
#จบตอนที่สองแล้วเย้ๆๆ ตอนนี้มันสั้นมากๆ ไรท์เองก็ต้องขอโทษด้วยละกานน อย่าเพิ่งงกันนะทุกคน ใครอ่านอินโทรแล้วงงบ้างที่พี่ปาร์คเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย ...... คือไรท์จะบอกว่าอินโทรอะมันเป็นเรื่องรวมๆของเรื่องน๊า เดี๋ยวอ่านไปหลายๆตอนแล้วจะเข้าใจเอง555555555+
อ่านแล้วเม้นท์กันบ้างเน้อ >O< เพิ่มกันลังใจให้ขนเขียนซักนิดด
#เจ็บเพราะรัก >> เราจะรอแท็กแรกนะชุ้ปๆๆ <3
:) Shalunla
ความคิดเห็น