คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #24 : พัง
"เสร็จแล้วล่ะ!!"
อนนะวิ่งเหยาะเข้ามาพร้อมกับกังหันลมกระดาษที่พับเสร็จแล้ว
1 ก้าน 5 ใบพัด ช่างเป็นงานฝีมือที่สวยงาม เธอยื่นมันให้กับฮาฟ
"ห่ะ..????ให้ฉันทำไมเนี้ย ฮ่าๆๆ จริงๆก็อยากจะหาซื้อมาให้เธอนั่นแหละ แต่ก็กลัวไม่ถูกใจ ฉันก็ไม่เก่งไอ่เรื่องแบบนี้ เลยหาซื้ออุปกรณ์มาให้เธอทำเองเลยน่ะ ฮ่าๆๆไม่ต้องให้ฉันหรอก มันเป็นของเธอนั่นแหละ เอามาไถ่โทษอันเก่าที่พังไปด้วย "
ฮาฟคืนกังหันลมนั้นให้เธอ อนนะ รับกลับมาด้วยแววตาที่เป็นประกาย
"ขอบคุณนะ"
เธอยกกังหันลมกระดาษนั้นมาแนบไว้ที่หน้าอกและส่งยิ้มให้กับฮาฟ...
เป็นรอยยิ้มที่ส่งออกมาจากหัวใจ สะท้านไปถึงหัวใจของชายหนุ่ม
"อะฮึ้ม..ขออนุญาติขัดจังหวะนะท่านอัศวิน ถ้าเป็นอย่างที่ท่านได้เล่ามา สึบาเมะ..ไม่สิ อนนะ เธอควรจะได้รับการตอบแทนจากผู้คนในหมู่บ้านสิ
โปรดตามข้ามาเถอะ ท่าน อนนะ ข้าจะล้างคำกล่าวหาในตัวท่านออกจนหมดเป็นการตอบแทน "
ผู้ใหญ่บ้านโค้งตัวให้
ดวงตาของสตรีหิมะ เปล่งประกายขึ้นมาอีกครั้ง
พวกเขาทั้ง3เดินทางลงมาจากภูเขาหิมะอย่างรวดเร็ว
ฮาฟและผู้ใหญ่บ้านบินลงมา ส่วนอนนะ เธอขึ้นไปบนยอดสุดของภูเขา กระโดด และร่อนลงมา..ดูเหมือนเธอจะควบคุมทิศทางเวลาร่วงลงมาตามแรงโน้มถ่วงได้...
ณ ทางเข้าหมู่บ้าน
เหล่าชาวบ้านพร้อมอาวุธไม่ว่าจะจอบเสียม ต่างๆนาๆ มายืนออกันที่ประตูทางเข้าหมู่บ้าน.. คนสังเกตุการณ์ของหมู่บ้าน เห็นผู้ใหญ่บ้านได้ลงมาจากภูเขาพร้อมกับฮาฟและ สิ่งที่พวกเขา คิดว่าเป็นปีศาจ -อนนะ-.. เมื่อหน่วยสังเกตุการณ์มารายงานสิ่งที่เจอกับคนรักษาการหมู่บ้านแทนผู้ใหญ่บ้าน หรือนั่นก็คือ ลูกชายของเขา และคือคนเดียวกันกับที่ใส่ร้ายอนนะ ใช่แล้ว..คนที่ทำลายหัวใจของหญิงสาวจนแหลกละเอียด.. ชายคนนั้นเมื่อรู้ข่าว จึงออกอุบายว่า ทั้งผู้ใหญ่บ้านและฮาฟ ถูกปีศาจหิมะล้างสมองจนสิ้น และเตรียมตัวกลับมายึดหมู่บ้าน..เหล่าชาวบ้านที่ไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวอะไรจึงเตรียมใจสู้และตายเพื่อหมู่บ้าน ดโยที่ไม่คิดจะใช้สมองสักนิด...สิ่งที่ออกมาจากปากของผู้มีอธิพลนั้นมีผลมากจริงๆ..
ทว่า เมื่อกลุ่มของฮาฟเดินทางมาถึง..
"หยุดอยู่าตรงนั้นแหละเจ้าปีศาจ!!! บังอาจล้างสมองท่านพ่อแล้วกับท่านอัศวินซะได้ คิดจะทำลายหมู่บ้านนี้งั้นเหรอ!!ยังเร็วไปอีกร้อยปี!!!"
จอมบงการประกาศลั่น ทำเอาผู้ใหญ่บ้านหน้าเสียเลยทีเดียว
"-อุไร-!!!!! นี่มันบ้าอะไรกันเนี้ย!!!"
ผู้ใหญ่บ้านตะโกนออกมา พร้อมกับเดินจ้ำอ้าวเข้าไปหาตัวลูกชายของเขา แต่ก็ถูกขวางไว้ด้วยเหล่าอุปกรณ์การเกษตรทั้งหลายจากเหล่าลูกบ้าน
บุคคลที่เคยหักหลังและสร้างบาดแผลใหญ่ให้กับตนยืนอยู่ตรงหน้า..
อนนะที่นิ่งเงียบจนถึงตอนนี้ ในที่สุดก็ระเบิดความโกรธออกมาเป็นวงเวทย์น้ำแข็งขนาดใหญ่บนพื้นคล้ายๆกับระเบิดน้ำแข็งของโจโรคุโมะ
ฟูม!!!
อ๊ากกกกกกก..
สายลมเย็นเฉียบรุนแรงบังเกิดขึ้นและพัดเอาเหล่าบรรดาลูกบ้านทั้งหลายกระเด็นออกไปเหลือไว้เพียง -อุไร- ลูกผู้ใหญ่บ้าน เพียงคนเดียว
"ทำลายหัวใจข้า..ทำร้ายข้า..แย่งชิงความสุขของข้า...เอาทุกอย่างไปจากข้า..แล้วเจ้ายังจะเอาอะไรอีก!!ไอ้คงเฮ็งซวย!!!"
ตูม!!!
คลื่นแท่งน้ำแข็งแหลมคมปรากฏขึ้นเมื่อ อนนะกระทืบเท้า มันพุ่งตรงไปทาง อุไร..
ชิ้ง!
แท่งน้ำแข็งแหลมหยุดลง ปลายแหลมนั้นจ่อที่คอหอยของ อุไร
เรี่ยวแรงที่ขาของจอมหลอกลวงก็หมดลงเพราะความกลัวตาย เขาทรุดลงกับพื้นพร้อมกับปล่อยของเหลวออกมาจากหว่างขา จนซึมลงพื้นหิมะ..
"พะ..พะ...พอแล้วๆๆ ข้าขอโทษ..วะ..วะ..ไว้ชีวิตข้าด้วย.."
อุไรร้องไห้ออกมาพร้อมกับหมอบลงกับพื้นยกมือไหว้รองขอชีวิตจากอนนะ...
ฮาฟที่สัมผัสได้ว่า ขืนปล่อยไว้ อนนะได้ทำอะไรอีกแน่ๆ จึงคลื่นตัวออกมาปราม อนนะ ไว้
"นี่..รู้นะว่าไอ้นี่มันทำอะไรเธอไว้บ้าง..แต่ใจเย็นลงหน่อยเถอะ..."
อนนะชะงักพร้อมกับหันมองรอบๆ ไม่ใช่แค่เหล่าลูกบ้านที่จ้องมองเธอราวกับสัตว์ประหลาด แม้แต่แววตาของหัวหน้าหมู่บ้านเองก็เปลี่ยนไปเหมือนกัน..
"เหอะๆ..เหอะๆ..ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ ข้ามันโง่เองที่คิดว่าข้าอยู่ร่วมกับมนุษย์ได้!!!ข้าโง่เอง!!!ก็ได้!!ข้าจะไปจากหมู่บ้านแห่งนี้ ปีศาจยังไงมันก็เป็นปีศาจวันยันค่ำ!!"
อนนะ ร้องไห้และตะโกนออกมา เธอหันหลังและออกตัววิ่งออกไปจากหมู่บ้าน
"เดี๋ยวสิ! อนนะ ! โถ่เว้ย!!"
ฮาฟตั้งท่าจะวิ่งไปหาอนนะ แต่ก็ต้องชะงักเมื่อนึกอะไรขึ้นมาได้
"พรุ่งนี้!! อัศวินที่คอยตรวจตราภารกิจจะมาที่นี่ ไอ้หมอนั่นมันใช้เวทย์ -คำสาปแห่งความสัตย์- ได้ คนที่โดนคำสาปนั่นจะต้องพูดแต่ความจริงเท่านั้น!! เป็นกฏที่เขียนไว้ว่า
ทุกครั้งที่อัศวินทำภารกิจเสร็จ!!ต้องรับคำสาปนี้และรายงานภารกิจ!!! พรุ่งนี้มาทำให้รู้ๆไปเลยว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง!!! เสร็จแล้วฉันจะกระทืบไอ้บ้านั่น!!"
ฮาฟชี้หน้า -อุไร- ก่อนจะ วิ่งตามอนนะหายไปจากหมู่บ้านอีกคน
****ประกาศ***** ตอนนี้ผู้แต่งปิดเทอมแล้ว!!! เย้ๆ 555555 ฝากติดตามด้วยนะครับผมมม////
ความคิดเห็น