คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : {'คุณพี่โหด.... 50 %
===================================================================
ChapteR 1…. (:
INNOCENT GUY ‘
“นิ่เสื้อผ้าม๊าเก็บให้ทุกอย่างแล้วนะ”
ฮึก T^T…
“ไม่ต้องห่วง สเก็ตบอร์ดอยู่เป้หลัง”
ฮึก TT^TT…
“เสื้อผ้าแม่เอาไปให้หมดทุกตัวเลยนะ =_=;”
ฮ..ฮึกก TT_TT
“น่ะ’ ขาดเหลืออะไรก็บอกฮยองเขาได้ เขาใจดีนะลูก”
ฮึก..ฮือ TT__TT
“ป้ะ! งั้นไปกันเถอะ ฮยองมารอนานแล้ว”
ฮรืออออออออออออออออออออออออออ TT______________________TT
ผมรีบถลาลงไปกอดกระเป๋าที่พื้นก่อนจะดิ้นงุ๊งงิ๊งเหมือนตอนเด็กๆ T_T โลกของผมชั่งโหดร้ายเหมือนในนิยาย ที่จู่ๆก็ถูกด่า จากนั้นแม่ก็เบื่อแล้วก็เอาไปทิ้ง ต้องใช่แน่ๆเลย ม๊าต้องเบื่อผม และโกรธผมมากๆ ที่ผมกินข้าวหกเรี่ยราด แล้วก็ถูกจับได้ว่าหิวแล้วแอบมากินเค้กในตู้เย็นตอนดึกๆเพราะร้องไห้หนักเกินไป แง่งงงงง T[]T ความจริงแล้วผมไม่ใช่ลูกของม่าม๊าแน่ๆเลย ฮือออออออออออ!!
คิอภาพสิฮ่ะ หนุ่มน้อยผู้บอบบางตื่นขึ้นมาพร้อมกับแม่ที่ยืนยิ้มแฉ่งพร้อมข้าวของที่ยัดลงไปในกระเป๋าเดินทางหลายใบนั้น T^T แถมยังบอกอีกว่าให้ผมย้ายไปอยู่ที่อื่นอีกแน่ะ
ม๊าไม่รักจุนฮงแล้วว...
ม๊าไม่รักจุนฮงแล้ววววววววววววววววว!! T[]T อ้ากกก!!!!!!!!!
“จุนฮง -_- ไปทำอะไรที่พื้นน่ะลูก”
การกระทำ! การกระทำที่หมางเมินลูกรักแบบนั้น ชัวร์ป้าบ ป้าบๆๆๆๆๆๆๆ เลย T__T เหมือนละครหลังข่าวที่ม๊าชอบเปิดดูบ่อยๆ ความจริงจะถูกเปิดเผย เพราะผมไม่ใช่ลูกที่แท้จริง น่าเศร้าสุดๆ T{}T
“ม๊าไม่รักผมแล้ว ฮือออ T_T ความจริงแล้วผมไม่ใช่ลูกที่แท้จริงใช่ม้าา. ม๊าจะทิ้งผมไปหาลูกอีกคน แล้วก็ยกมรดกให้คนนั้น แน่ๆเลย ฮืออ! ผมต้องอดๆ อยากๆไปวันๆ ผอมแห้งไม่มีแรง แล้วถูกทิ้งไว้ข้างถนนอย่างน่าอนาถ T___T” ผมชักไปมาอยู่บนพื้น
“ม๊าขอโทษนะจุนฮง...” ความจริงที่ผมกลัวเริ่มปรากฏออกมาแล้ว เห็นมั้ย! ผมบอกแล้ว แม่ต้องกำลังสารภาพออกมาแน่ๆเลย แง่งงงงงงงงง ; w ;
“ขอโทษนะที่แม่เลี้ยงลูกมาแบบนี้ แม่ไม่คิดเลยว่าลูกจะไม่รู้จักโต ทั้งๆที่ลูกอายุสิบห้าควรจะไปหลีหญิง เล่นกับเพื่อนผู้ชาย หรือ อย่างน้อยก็ไม่กินข้าวหก....!@$%&^&((_+^53614*)!@#$$%^^^&**(000987654321@#%^*()_)(*&^%$#@”
ผิดคาดเล็กน้อย T_T แต่ม๊าก็ด่าผมอย่างโหดร้าย(?) เหมือนเมื่อวานเด๊ะๆเลยอ่ะ ; w ;
“เอาเป็นว่า ลงไปเถอะนะลูกรัก... ที่ลูกพูดมานั้นมันละครที่เราดูกันเมื่อสามวันที่แล้วไม่ใช่หรอ ?” จู่ๆแม่ก็มานั่งยองๆข้างๆผม ก่อนจะพ่นลมหายใจออกมา “อีกอย่างเรื่องที่ลูกเพ้อมา เอิ่ม ? เป็นผู้หญิง นางเอกนะ ? -___- ลูกเป็นผู้ชาย... แล้วมันจะเกิดขึ้นได้ยังไงกันจ๊ะลูกรักของม๊า”
คำพูดของม๊าทำให้ผมชะงัก น้ำตาของผมก็หยุดไปซ่ะดื้อๆ ก่อนจะหันไปมองใบหน้าของม๊าที่เปื้อนยิ้มบางๆ นั้นสินะ!! ม๊าน่ะ ไม่มีทางทำอย่างนั้นกับผมอยู่แล้ว เพราะผมเป็นผู้ชายนี้น่า *=*
==================================================================================
INNOCENT GUY ‘
ผมแทบอยากจะกลับไปชักดิ้นชักงอที่พื้นเหมือนเดิม...
ด...ดูหน้าพี่ที่มารับผมเสร่ะ ; w ;
ฮรืออออ ‘ ชเวจุนฮงอยากร้องไห้เป็นภาษากบ T________T
ดูหน้าพี่ที่มารับผมสิ หน้าโหดๆ เสียงน่ากลัวๆตอนพูดกับแม่ผม ดูสายตาที่ตวัดมาทางผมแต่ล้ะทีสิครับ อ้ากกก!! อยากหายไปจากโลกนี้ซ่ะเหลือเกิน T_________T ไหนม๊าบอกว่าเขาใจดีไง
ไม่เลย... ไม่เลยสักกะตี๊ดดดดดดด T[]T คุณหลอกดาวววววววว
คุณม่าม๊าหลอกจุนฮงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!
============================================================
INNOCENT GUY ‘
ตอนนี้ผมถึงโซลแล้วล่ะฮ่ะ ; w ; ผมลงรถมาก่อนจะก้มหน้าคางแนบอกเลย บรรยากาศบนรถ อึมครึม น่ากลัวมาก ไม่มีเสียงพูดเล็ดลอดออกมาเลย ยกเว้นตอนแวะห้างเล็กๆก่อนจะตรงยาวมาถึงทีนี้ เขาชักจะน่ากลัวเกินไปแล้ว ;___;
“ฉันบังยงกุก -_______- นายจุนฮงสินะ”
เขาพูดขึ้นก่อนจะส่งกุญแจรถให้ผู้ชายอีกคน ตัวไม่สูงเท่าเขาหรอกฮ่ะ แต่ใส่แว่นดำทำหน้าเข้มๆเหมือนกันเลย T^T ก่อนที่คนอีกห้าหกคนที่แต่งตัวคล้ายๆกันจะยกกระเป๋าของผมเดินนำหน้าออกไปก่อน ที่ผมก็เหลือใบเดียวคือเป้ที่มีของจิปาถะและสเก็ตบอร์ดคู่จายย *0* ผมเหลือบมองคนข้างๆด้วยแววตาหวาดกลัว แม่ผมบอกว่าผมต้องอยู่ที่นี้จนกว่าจะจบมอปลาย!! อะไรก๊านนนน มันหมายความว่ายังไง ; w ; แค่วันเดียวก็เหมือนจะบีบคอตัวเองตายอยู่แล้ว T___T
“ฉันจะพานายเดินดูบ้านแล้วกันนะ -____-”
ดูน้ำเสียงสิครับ คำพูดที่ใช้ สายตา แต่ล้ะอย่าง หูยยย ! นี้เสียวไปถึงกระดูกสันหลังข้อสุดท้าย
จะว่าไป... ก็คล้ายๆพวกขี้เก๊กที่ชอบมองผมแปลกๆอยู่ที่โรงเรียนวันแรกๆเหมือนกันนะ =_=
“นี่! ฉันพูดกับนายอยู่นะ!!”
อ๊ากกกกกกกกกกก T w T
นี้สงสัยผมมัวแต่คิดเรื่องนู้นนี้จนลืมตอบ ฮืออ T_T เขาจะฆ่าผมไหมนะ ต้องใช้แน่ๆ อาจจะเอาศพไปขังไว้ในห้องไหนสักห้องแน่ๆ ดูสิ บ้านหลังใหญ่ขนาดนี้ T[]T แล้วผมก็หายตัวไปอย่างปริศนา พร้อมพ่อแม่ของผมก็ถูกปิดปากเงียบ...
จุนฮงงงง นายชั่งน่าสงสารอะไรแบบนี้นะะะะ!!!!!!!!
----------------------*
เม้นกันเยอะๆน้าาา >O<
รักทุกคนที่หลงมาเน้อะะ -w-
ความคิดเห็น