คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 83LiNE : My Big star.
83LiNE
เกรียนเกรียนสไตล์
คิมฮีชอลผู้โด่งดัง คิมฮีชอลผู้โด่งดัง - * -
รู้สึกว่าตั้งแต่เข้ากรมมาคุณบิ๊กสตาร์ของปาร์คจองซูจะออกสื่อขึ้นทุกวันนะ คุณว่าไหม?
ตั้งแต่เอพริลฟูลส์เดย์แล้วรู้สึกคุณบิ๊กสตาร์ออกสื่อบ่อยเหลือเกินจนมีข่าวรูหม้อออกมาเรื่องโดนทัณฑ์บนให้เอลฟ์ผู้น่ารักเป็นห่วงกันแทบแย่อ่ะนะ
แต่รู้ไหม ปาร์คจองซูน่ะโคตรหึงคิมฮีชอลเลย แถมเจ้าตัวชอบไปไหนมาไหนไม่เคยบอก ห่วงก็ห่วง ห่วงจนแทบบ้า ต้องโทรหาเสียทุกครั้ง
วันนั้นปาร์คจองซูผู้นี้เลยคิดสั้นแจกเบอร์ตัวเองแม่งเลย ไม่ใช่อะไรหรอกเขาแค่อยากประชดเท่านั้นกลายเป็นว่าการประชดนำภัยมาสู่ตัวซะได้ เอลฟ์สุดที่รักของปาร์คจองซูลองโทรกันมายกใหญ่ พอรู้ว่าเป็นเบอร์จริงเท่านั้นแหละ
อาเมน - -.
คิดว่าอีทึกผู้นี้ควรจะเข้าโบสถ์สวดไบเบิ้ลกับซีวอนบ้างแล้วล่ะ ว่ามั้ย?
คิดถึงฮีนิมจังอา ~ -3-
ทุกคนรู้กันแล้วใช่ไหม ซุปเปอร์จูเนียร์อีทึกคนนี้เปลี่ยนเบอร์แล้ว อย่าได้แซดไปเขาไม่มีทางแจกใหม่หรอก เข็ด โดนพี่จองฮุนสวดยับ คุณบิ๊กสตาร์หัวเราะเยาะใส่ ไม่วายมานั่งก๊งกินรามยอนกับเขาอีกในวันนั้น
To. บิ๊กสตาร์ฮีนิม
ย่าห์! คิดถึงชะมัดเลย ~
เขาส่งข้อความไปหาคนรัก ร่างสูงยืนพิงระเบียงของห้องพักและมองท้องฟ้าเล็กน้อย
จะตอบมารึเปล่านะ..
you have 1 message from บิ๊กสตาร์ฮีนิม
เสียงไอโฟนเครื่องสวยดังขึ้น มือเรียวหยิบมันขึ้นมาก่อนจะยิ้มบางๆ
กูก็นึกว่าข้อความเตือนยอดเงินใกล้จะหมด หรือใช้เกินอัตราซะอีก คิมฮีชอลตอบเร็วนะเนี่ย แม่งคิดถึงเราเหมือนกันแน่ๆ
คิดเองเออเองในใจก่อนจะเปิดแมสเสจนั่นดู
ว้าเหว่รึไง สัด?
-_-
ตลอด.. หยาบคายตลอดเวย์อ่ะเชี่ยแม่ง #ก็พอกัน
ว้าเหว่ดิ ไม่มีมึงอยู่นี่ :'(
ส่งข้อความพร้อมกับอีโมร้องไห้น่ารักๆให้ เชื่อว่าอีกคนคงขำเล่นอยู่แน่ๆ เชื่อได้เลย ปาร์คจองซูรู้ทุกเรื่องของคิมฮีชอลนั่นแหละ แฟนทั้งคนนี่
ปาร์คจองซูจ้องไอโฟนของตนตาไม่กระพริบ วันนี้เป็นวันว่างตั้งแต่กลับจากโตเกียวได้ไม่นาน เลยกะจะส่งข้อความกับเจ้าเบอร์ใหม่นี่ให้หายคิดถึงกันไปเลย
อ่า.. มาแล้ว มาอีกข้อความแล้ว
พ่อง. เสี่ยวใหญ่ละมึง นี่จะส่งข้อความให้เปลืองตังค์หาพระแสงหอกง้าว วอปแอปมึงเล่นเป็นไหม ไอ้มนุษย์ยุคหินโบราณ คาคาโอมึงก็มีนี่สัด - -.
ร่ายซะยาว เมียบ่นเป็นเรื่องธรรมดา จองซูชินแล้วล่ะ ออกจะดีด้วยซ้ำที่เมียด่า ถ้ามันตอบทีละคำๆเนี่ย ชัวร์ แม่งมีเรื่องคาใจไม่ก็ปกปิดอะไรอยู่แล้วก็นอยด์
กูส่งข้อความลุ้นฮอนด้าวีออสรุ่นใหม่อยู่ มึงไม่เห็นในโฆษณาเอไอเอสเหรอ สัด
ส่งไปหาด้วยข้อความมั่วๆ ไม่รู้สิ จองซูคิดว่ามันดูโรแมนติกมากกว่านะการส่งข้อความนี่
โถ อีสัด! ถ้ามึงส่งข้อความแบบนี้ กูว่ามึงโทรมาเหอะ แล้วเหี้ย กูได้ข่าวว่ามึงใช้ทรูมูฟ
เออ นั่นสิ กูใช้ทรูมูฟ
เออ นั่นสิ ทำไมกูไม่โทรวะครับ
จองซู.. นายชักเพี้ยนๆเบลอๆใหญ่แล้วนะ *จูนสมอง
มึงว่างคุยกับกูป้ะล่ะ?
ที่ตอบข้อความมึงเร็วขนาดนี้ กูไม่ว่างมั้ง ไอ้ควาย
ด่ากูจริงไอ้คุณเมียบังเกิดเกล้า ไอ้บิ๊กสตาร์คิมฮีชอล ไอ้บ้าคนเลี้ยงแมว ไอ้ทหารชอบออกสื่อ - -.
มือหนากดไปยังเบอร์โทรของคนรักแล้วกดโทรออกทันที จะช้าอยู่ใย นานๆทีจะมีเวลาว่างคุยกันซักที งานก็เยอะอย่างกับอะไรดี ให้ตายเถอะ โรบิ้น
(ไง ตายยากนะมึง)
โถ..เชี่ยบิ๊กสตาร์ครับ มึงตลอดอ่ะ - -.
"ตราบใดที่มึงยังอยู่ กูก็ไม่ตายหรอกที่รัก"
(ชิ.. พ่อง)
รู้สึกน้ำเสียงของปลายสายมันชัดเจนเลยว่าต้องแอบหัวเราะอยู่แน่ เขาเชื่อ เชื่อว่าคิมฮีชอลกำลังยิ้ม
(ถ้ามึงไม่ตายงั้นกูตาย)
"มึงไม่กล้าทิ้งกูหรอก"
(ทำไมจะไม่กล้า?)
ใครก็ว่าอย่าไปท้าทายกับคิมฮีชอลเพราะนั่นจะเป็นหายนะครั้งยิ่งใหญ่ที่โลกต้องสะพรึง แต่.. ปาร์คจองซูกลัวที่ไหนล่ะ (ถ้าตอนคบกันใหม่ๆก็กลัวหรอก ตอนนี้ชินแล้ว)
"อีกโลกนึงกูไม่อยู่มึงจะเหงานา"
(เหอะ ตายไปเป็นผี ค่อยเอาผัวเป็นผีก็ได้)
นี่มึงต่อกรกับกูได้ทุกสถานการณ์เลยนะคิมฮีชอล - -.
"คิดถึงมึงจัง"
(ก็มาหากูดิ)
พูดง่ายๆแต่ไปน่ะยากนะสัด - -. นี่ก็มืดแล้วใครๆก็รู้ว่าปาร์คจองซูเป็นคนดัง ขี่รถไปค่ายทหารตอนนี้คงไม่ไหวล่ะ
(เอ้อ กูลืมไป มึงแก่แล้วสายตาไม่ดีคงเดินทางลำบาก)
"เฮ้ย เชี่ยดูถูกว่ะ สัด"
(กูเปล่า ช่างแม่ง)
พูดพลางเงียบไปพักนึง จองซูเองก็เงียบเหมือนกัน
(งั้นเดี๋ยวกูไปเอง)
"อะไร?" จองซูถามเสียงหลง ฮีชอลว่าไงนะ
(กูจะไปหามึงเอง รอที่หอซะ เชี่ย แก่แล้วตาไม่ดียังเสือกหูตึง)
"หูตึงพ่อง มานี่เดี๋ยวมึงก็โดนหรอก" จองซูพูดอย่างเป็นห่วง คิมฮีชอลหัวเราะในลำคอเล็กน้อย
(มึงก็รู้อยู่แก่ใจ ไม่มีใครกล้าหือคิมฮีชอลหรอก สัด)
"เอ้อ คุณบิ๊กสตาร์คนเก่ง" พูดประชดใส่จนคนฟังหัวเราะร่า
(จองซูยา~ มึงอย่าทำตัวเหมือนผู้หญิงนักซี่)
"ผู้หญิงพ่อง กูเป็นผัวมึงนะ"
(เออ คุณผัว รอกูแปปนึงอีกสิบนาที)
"เออ" ขานรับพร้อมกับวางสาย นัยน์ตาคู่สวยของคนร่างสูงสบกับท้องฟ้าและยิ้มออกมาอย่างมีความสุข
คิมฮีชอลนี่ คนบ้าชัดๆ..
คนบ้าที่ชอบทำให้ปาร์คจองซูจอมคิดมากสติแตก
บ้าเอ๊ย - -.
ติ๊ง
ดูเหมือนเจ้ากริ่งหน้าห้องจะดังสงสัยคิมฮีชอลต้องมาแล้วแน่ๆ ปาร์คจองซูรีบไปเปิดประตูห้องทันใด ดูเหมือนเด็กๆรูมเมททั้งหลายแหล่จะไม่อยู่เพราะวันนี้โคตรเป็นวันสบายหยุดพักผ่อนเลยทีเดียว
จองซูรีบเปิดประตูห้องให้อีกคนที่ยืนรออยู่แถมยังยักคิ้วกวนให้อีก ร่างบางๆเดินเอามือซุกกระเป๋ากางเกงคล้ายจิ๊กโก๋ท้ายซอยเดินเข้ามาในห้องและถอดรองเท้าอย่างลวกๆจนจองซูต้องเก็บอย่างเป็นระเบียบให้ก่อนที่ร่างบางๆจะกระโดดลงนั่งกับโซฟาเจ้าประจำ เอาขาพาดกับโต๊ะวางของตรงหน้าพร้อมกับโยนรีโมททีวีเล่นและเปิดทีวี
นี่บิ๊กสตาร์หรือนักเลงเรียกค่าคุ้มครองวะครับ - -.
"จะกินรามยอน" พูดพลางเลื่อนช่องทีวีไปเรื่อยๆ รู้สึกว่าเจ้าตัวคงคิดถึงช่วงเวลาที่อยู่ห้องไม่ใช่น้อยเลย ถึงแม้ตอนไม่ได้เข้ากรมก็ไม่ค่อยกลับห้องก็เถอะ
"เออ รู้แล้วน่า เดี๋ยวทำให้ แล้วนี่จะกลับรึเปล่า?"
"ไม่ กูขี้เกียจ ค่อยให้มึงไปส่งพรุ่งนี้" ว่าพลางหยิบขนมขบเคี้ยวบนโต๊ะที่เอาเท้าของตนเองวาง จองซูส่ายหัวเล็กน้อยอย่างยิ้มๆก่อนจะเดินเข้าครัวไป
แปลกเนอะ.. เคยคิดว่าอยากมีแฟนสาวสวย ตัวเล็กๆ น่ารัก สุภาพเรียบร้อยน่าทะนุถนอม ไหงกลายมาเป็นผู้ชาย ส่วนสูงพอๆกัน ตัวบางๆ อายุเท่ากัน แต่สวย นิสัยฮาร์ดคอร์ไม่เรียบร้อยชอบใช้กำลัง เฮ้อ แตกต่างอย่างลึกซึ้งเลยทีเดียวเชียวล่ะ
ไหวไหล่เล็กน้อยก่อนจะยืนต้มรามยอนไปด้วย มือหนาเอาฝาครอบรามยอนไว้ก่อนจะเปิดตู้เย็นหยิบกิมจิออกมาใส่ถ้วย เมื่อเห็นว่ารามยอนสุกได้ที่แล้วจึงปิดแก๊ซยกหม้อรามยอนไปวางไว้บนโต๊ะที่ฮีชอลเอาขาพาดเอาไว้
"เอาขาลงไป"
จองซูว่า คิมฮีชอลเอาลงอย่างว่าง่ายก่อนจะยักไหล่ อย่างน้อยก็ได้สิ่งที่ต้องการแล้วอ่ะนะ
ฮีชอลสไลด์ตัวเองจากโซฟามานั่งกับพื้นและหยิบถ้วย ตะเกียบ และช้อนที่จองซูเตรียมให้จับโซ้ยทันใด ไม่รู้อาหารในกรมไม่อร่อยหรือยังไงกันคิมฮีชอลถึงดูหิวโหยขนาดนี้ จองซูยิ้มกับภาพคนรักโซ้ยเจ้ารามยอนของโปรด มือบางยกถ้วยซดน้ำก่อนจะเคี้ยวเส้นรามยอนตุ้ยๆ
"มึงรู้อะไรไหม รามยอนมึงอร่อยที่สุดในปีนี้เลย อาหารในกรมแม่งไม่มีเพื่อนแดกแบบมึงแดกไม่อร่อย" เคี้ยวตุ้ยๆพลางคีบกิมจิยัดเข้าปาก จองซูมองคนรักและหัวเราะเบาๆ
แปลว่า คิมฮีชอลเองก็คิดถึงเขาตลอดเวลาเหมือนกันสินะ #ฟินนาเล่
"จริงเหร๊อ?" พูดถามลองเชิง คิมฮีชอลยักไหล่
"แล้วแต่มึงจะคิด"
เหมือนกับรู้ตัวเองว่าพูดอะไรไปเลยทำเป็นไม่รู้เรื่องกับสิ่งที่พูดเมื่อกี้ คนบ้าอะไรกันวะ พูดตรงๆก็ได้ ซึนเดเระก็ยังได้อีก แม่งเทพไปละ
มันก็จริงตามสำนวนที่ว่า 'เกิดเป็นทึกต้องอดทน' จริงๆสิน่า - -.
"นั่งมองกูแดกอยู่นั่นแหละ ไม่แดกรึไง"
"ไม่อ่ะ อิ่ม" ปฏิเสธยิ้มๆทำเอาคนร่างบางที่มองอยู่จิ๊ปากอย่างขัดใจ
"แดกๆซะมั่ง ตัวมึงจะบางเท่ากูละ อีเมะร่างบาง" ด่าเสร็จก็กระดกน้ำเข้าปาก "ไม่มีเบียร์เหรอวะ?"
"แดกเบียร์มากๆเดี๋ยวก็พุงเยอะหรอก สัด ภายนอกดูร่างบางแต่กูฟิตนะเว่ย" ด่าบ้างแต่ก็ลุกไปหยิบเบียร์ตามคำบอกของคนรัก ฮีชอลยิ้ม ปาร์คจองซูยอมเขาทุกเรื่อง แม่ง ไม่มีใครแทนที่จองซูได้ละ น่ารักแบบนี้
กูโกหกนะ : P #ยังคงความซึน
จองซูที่มองคิมฮีชอลยิ้มหัวเราะคิกคักอยู่ห่างๆก็ยิ้มไปด้วย ให้ตายเถอะ นี่เขาตกลงปลงใจกับคนบ้าชื่อคิมฮีชอลได้ยังไงกัน นึกแล้วก็แปลกใจ
ปาร์คจองซูมึงนี่ก็ว่าไปนั่น คิมฮีชอลน่ะมุมน่ารักๆเยอะจะตาย ทั้งปากร้าย ขี้โมโห ใช้กำลังเก่ง บ้าบอคอแตก สี่มิติเพี้ยน ด่าเก่งด่าได้ทุกวัน
โดนขนาดนี้เขานี่โคตรมาโซอ่ะ จริงๆนะ ถ้าเป็นคนอื่นคงกลับไปด่าคิมฮีชอลบ้างไม่ก็เจี่ยมเจี้ยมกลัว น็อคดาวน์ไปเลย แต่ปาร์คจองซูทนได้ทุกอย่าง อึดขั้นเทพอ่ะขอบอกเถอะ
คิดในใจไปเรื่อยๆก่อนจะวางเบียร์ทั้งสองกระป๋องบนโต๊ะ คิมฮีชอลมองด้วยสายตาแวววาวเมื่อสิ่งที่ต้องการมาประเคนถึงที่ แหงล่ะ เมื่อมาถึงที่คิมฮีชอลก็จะคว้าทันใด เอ้อ ให้มันได้งี้สิ - -.
ซ่า..
เสียงเปิดกระป๋องเบียร์ดังซู่ซ่า ไอ้เราก็เปิดด้วยเหมือนกัน นานๆทีได้มาดื่มเบียร์ด้วยกันสองต่อสองอ่ะนะ
"นานแล้วเนอะที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันบ่อยๆแบบนี้"
"ก็ใช่" พูดพลางกระดกเบียร์พร้อมกันทั้งคู่แล้วส่งเสียง อาา ไม่รู้ว่ามันซ่าหรืออะไร แต่ยังไงมันก็ขมปะแล่มๆอยู่ดีล่ะไอ้เบียร์นี่
"คิดถึงกันมั่งรึป่าว?"
"กูมีความสุขดี" ตอบหน้าระรื่น จองซูหัวเราะในลำคอเล็กน้อย
"มึงตอบไม่ตรงคำถาม"
"กูขอผ่านไง ได้โบนัสกี่แต้มกูก็ไม่ตอบ"
"มึงรักกูมั้ย?"
"ไม่ตอบ"
ยังยืนยันคำเดิมแล้วยักคิ้วกวนตีน ปาร์คจองซูเองก็โมโหเบาๆนะ แต่ก็ควรจะชินกับนิสัยคิมฮีชอลได้ละ - -. นอยด์ไปก็ด่าว่าปัญญาอ่อน เฮ้อ
ดั่งสำนวนสุภาษิตที่ว่า ทึกผิดเสมอสินะ
แต่ปาร์คจองซูยังไงก็ต้องหาวิธีน็อคดาวน์คิมฮีชอลอยู่ดีแหละ
ร่างสูงยิ้มทันทีเมื่อคิดอะไรออกและลุกขึ้นยืนทำตามแผนทันที คิมฮีชอล มึงน็อคดาวน์แน่ จองซูมั่นใจอย่างนั้น
ร่างสูงหอบเบียร์ลังนึงมาวางตรงหน้าคิมฮีชอล ดูเหมือนคนร่างบางเองก็เหล่ๆมิใช่น้อย
มึงสรรหาอะไรมาน็อคดาวน์กูเนี่ย เชี่ยยย!!!!
"เบียร์หนึ่งกระป๋องต่อคำตอบหนึ่งคำถาม" พูดพลางนั่งหน้ากระป๋องเบียร์และยิ้มเจ้าเล่ห์ ดูเหมือนไอ้สี่มิติขี้เมาคงเก็บกดมาก อยู่ในกรมไม่ได้แดก หึหึ ร่างบางตะกุยตะกายจะเอาเบียร์ให้ได้แต่ก็ต้องยอมแพ้เมื่ออีกคนมีกำลังมากกว่า
"ตอบคำถามกูก่อน" คว้าข้อมือบางไว้ทั้งสองข้างจนคนร่างบางเบ้ปากแอ๊บแบ๊วตอแหลที่ใช้ด่าฮยอกแจ กับ ซองมิน เป็นประจำ
"อย่ามาทำหน้าตอแหลสิ มึงไม่ชอบนี่ ฮ่าๆๆ" โดนย้อนเข้าให้จนคิมฮีชอลแยกเขี้ยวใส่ เอาเล้ย อยู่กินกันมาหลายปีแล้ว กูไม่กลัวมึงหรอก สาดด
"ก็ถามมาสิ"
"หื้ม..?" ทำเหมือนไม่ได้ยินและยิ้มกวนตีน แน่นอนว่าคิมฮีชอลมีน้ำโห แต่มีน้องเบียร์รออยู่จึงต้องยอมแพ้
"ถามมาสิ แล้วกูจะตอบ ไอ้หูตึง!" พูดพลางด่าทิ้งท้าย โอเค แค่นี้ก็จบ :D
"มึงรักกูมั้ย?" ยิงคำถามชวนน็อคดาวน์ทำเอาไอ้สี่มิติตัวน้อยเขินหน้าแดงจนคงอยากเอาหน้าซุกแผ่นดินหรืออยากหดตัวเหลืออยู่สองนิ้วแน่ๆ เชื่อเถอะ
"ว่าไง?"
"เออ" ขานตอบสั้นๆ แต่นี่ไม่ใช่คำตอบที่อยากฟังที่สุดนา
"หื้ม? อะไร?"
"ก็เออไง"
โถ โถ อดแดกซะเถอะจ้ะ มึง
"ตอบดีๆ เดี๋ยวอดแดก"
"อีบ้า.. เชี่ยเอ๊ย เรื่องมากชะมัด" ด่าเข้าให้ก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึกๆ
แค่คำว่ารักมันยากมากนักหรือ - -.
"..เอ่อ.. อืม.. "
"..."
"รักดิ"
ป๊าดดด คิมฮีชอลน็อคดาวน์แล้ววว (โบกแท่งไฟ)
"หยุดยิ้มกวนตีนได้แล้ว เอาเบียร์มาดิ!" ทวงสัญญาอย่างงอแง โถๆ เด็กน้อยฮีชอลของจองซู ~
มือหนาหยิบกระป๋องเบียร์ออกมา คิมฮีชอลมองกระป๋องเบียร์นั่นตาเป็นประกายแทบจะกระโดดคว้า แต่ปาร์คจองซูเสือกยกหนี
"เหี้ย ไหนบอกว่าตอบแล้วจะให้ไง" แหวใส่ทันใดแถมยังทำท่าง๊องแง๊งงอแง ให้ไปตอนนี้แม่งก็ยังไม่คุ้มอ่ะครับ ง่ายเกินไปไม่ใช่ปาร์คจองซู
"ทำไงก่อน"
"ขอบคุณคร้าบ" ว่าพร้อมไหว้ด้วย เชี่ยนี่ตลกไปละ เขกหัวคิมฮีชอลหนึ่งทีจนอีกคนมองค้อน
"เจ็บนะสัด"
"ทำไงก่อน" ยังไม่เลิก แถมเอานิ้วจิ้มที่แก้ม
ให้ต่อยใช่มั้ย ได้.. กูจัดเลย จองซู
เมื่อคิดดังนั้นก็ปล่อยหมัดใส่ปาร์คจองซูจนหงายเก๋งทันที
พลั่ก!
"ฮ่าๆๆๆ เสร็จกู" ว่าพลางลากเจ้าลังเบียร์มาเป็นของตน จองซูพยายามลุกขึ้นและสะบัดหน้าเล็กน้อยไล่ความมึน
"เหี้ย กูให้จุ๊บไม่ได้ให้ต่อย ; A ;"
"ช่วยไม่ได้ไม่บอกกูดีๆเอง"
สุดท้ายปาร์คจองซูก็แพ้อยู่ดีสิน่า
คิมฮีชอลเป็นคนที่ใครต่างไม่กล้ากวนตีนจริงๆยกเว้นปาร์คจองซูเนี่ย
"มึง"
คิมฮีชอลพูดทำเอาจองซูชะงักและหันไปมองหน้าคนใบหน้าสวย
"กูกำลังคิดนะ.. ทำยังไงจะอยู่กับมึงได้นานๆ"
"..."
"ช่วงนี้เวลาเราไม่ค่อยตรงกันเลย ว่าไหม จองซู" หันไปถามคนรักแล้วยิ้มบางๆ จองซูยิ้มตอบก่อนจะไปนั่งข้างๆ
"กูเองก็ว่างั้น"
"เราจะว่างตรงกันอีกเมื่อไร?"
"ไม่รู้ ถ้ากูว่างจะส่งข้อความไปบอก" พูดยิ้มๆ คิมฮีชอลเองก็ยิ้มพลางเคาะหัวไอ้บ้าข้างๆ แถมไอ้บ้าข้างๆก็บีบจมูกเขาเบาๆเหมือนกัน
ถ้าจะหยุดเวลานี้ไว้..จะทำได้ไหมนะ
เวลาที่ใกล้กันขนาดนี้ ลมหายใจรินรดกันได้ขนาดนี้ ใบหน้าเราทั้งสองห่างกันแค่คืบเท่านั้นเอง...
"เหยย!! นั่นพี่ฮีชอล!!"
"ฮยองงง! !!!!"
ไอ้พวกเชี่ยลิงมาร รีบกลับมาหาพระแสงง! !!!!!!!!!!!
-จบเหอะ-
TALK ;
ฟิคแก้บนเรื่องที่สอง แปดสามไลน์ ชาบูว์ๆ ( * w *)/
ปาร์คจองซูเคืองตอนจบหน้าดูเลย - -.
ความคิดเห็น