คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ปาร์ตี้ต้อนรับสมาชิกใหม่
เมื่อถึเวลานั เสียเพลบรรเลไ้ัึ้น
เพื่อเป็นสัาให้สมาิอลับทุนลมารวมัวัน ามที่อิม
แบอม หัวหน้าอิลับนัไว้ ห้อโถ่อลับแห่นี้
เมื่อสมาิทั้หมลมารบแล้ว
หัวหน้าลับอย่า อิม แบอมึพูบ้าอย่าแ่สมาิทั้หม
" วันนี้ที่ันนัมาประุมในวันนี้็เนื่อา วันนี้ทาลับอเราไ้มีสมาิใหม่เ้ามาเป็นส่วนหนึ่อลับเรานะ นี่แบมแบม ัน์พิมุ" หัวหน้า แบอมที่นัอยู่บริเวโฟา พูบหันหน้าและพายมือไปทาแบมแบม เพื่อเป็นารแนะนำสมาิใหม่อย่าเป็นทาาร
“ อบุรับ สวัสีรับ ผมื่อ แบมแบม ัน์พิมุ นะรับ ผมเ้ามาเรีียนที่นี้ เพราะมีวามฝันที่อยาเป็นปาิิเอฝีมือี รวมไปถึารเป็นนัร้อ้วยนะรับ " แบมแบมโ้ให้แบอม เมื่อเาพูเริ่นให้่อนที่แบมแบมะเป็นนแนะนำัวเอ
หลัาที่แบมแบมแนะนำัวเอเสร็ ทุนมอมาทาแบมแบม เป็นุสนใอทุนไปแล้ว
" ถ้าิว่า ที่นี้เรียน่ายๆ นายิผิแล้วล่ะ ที่นี้ไม่ใ้สนามเ็เล่นอนอย่านายหรอนะ " เสียทุ้มอินยอที่นั่ิับมาร์ัึ้น หน้านิ่ามแบบบับอเาเอ
" อย่าลอิมฝีมือทำนมอนายูสัแล้วสิ " ยูยอมพู่อหลัินยอพูบ
" นายพูแรไปหรือเปล่า ินยอ " มาร์พูเือนินยอ
" ันพูามวามเป็นรินะ ใรรับไ้ไม่ไ้็แล้วแ่ล่ะันนะ อัวล่ะ " ินยอพูบ เินหนี้ึ้นห้อัวเอ
" อย่าใส่ใเลยนะ รายนั้น็เป็นอย่านี้แหละ " แ็สันระิบบอแบมแบม
" รับ ผมไม่ิมาอยู่แล้วล่ะ " แบมแบมอบแ็สันไป
" เี่ยว่อน ันยัไม่ให้นายไปไหน " แบอมพูรั้ินยอไว้่อน
" มีอะไรอีล่ะ " ินยอถามลับ
" นายยัไม่ไ้แนะนำัวให้แบมแบมรู้ัเลยนะ อย่าเสียมารยาทนะ " แบอมพู้วยน้ำเสียีเรียส
" แ่แนะนำัวใ่ไหมไ้ " ินยอเินลับไปหาโฟาที่แบมแบมนั่อยู่
" ันปาร์ ินยอ เรียนอยู่ะนิเทศศาสร์เอารแส ล่ะนะ บาย " ินยอพูบ เินโบมือ ่อนะหันหลัให้นที่เหลือ เินึ้นบ้านไป
" ปล่อยเาไปเถอะ " แบอมพูอย่าเอือมระอาับารระทำอินยอ
" ืนนี้ มาัานปาร์ี้้อนรับ น้อใหม่ีไหมรับ " แ็สันเสนอวามิ
" ีเหมือนันนะ " มาร์เห็น้วย
" แยย้ายัน่อนล่ะันนะ แล้วไว้เอันอนเย็น " แบอมพู
านั้นทั้หมแยย้ายันลับไปทำธุระอใรอมัน
้านแบอมที่เินไปหาินยอถึที่ห้อ
" ินยอ ันเ้าไปนะ " แบอมเ้าไปุยับินยอในห้อ
" มีอะไรเหรอรับ " ินยออบรับรุ่นพี่อย่าแบอม
" เย็นนี้ะมีปาร์ี้รับน้อใหม่อย่าลืมลมาล่ะ " แบอมเอ่ยวนินยอ
" โอเรับ " ินยออบแปปห้วนๆ
" นายูไม่่อยอบแบมแบมเาเท่าไรเลยนะ " แบอมถาม
" ็ไม่ไ้ไม่อบ แ่เยๆนะรับ " ินยออบ
" ระวัน้าาา ะหลุมรัเาเ้าสัวัน " แบอมแวินยอ
" ไม่วันนั้นหรอรับ " ินยออบ
" ันะ่อยู " แบอมพูบเินออาห้อไป ยิ้มเ้าเล่ห์่อนเินาไป
้านแบมแบมที่ลมาเรียมอาหารสำหรับปาร์ี้่ำืนนี้ นอานมหวานที่แบมแบมถนัทำแล้วนั่น เายัสามารถทำอาหาราวไ้อี้วย
" หอมเียว ทำไรนะ " แ็สันเินลมา้าล่าพอีถามแบมแบมที่ทำอาหารอยู่ในรัว
" หลายอย่านะรับ สำหรับปาร์ี้ืนนี้ " แบมแบมเยหน้าุยับแ็สัน่อนะลมือทำอาหารรหน้า่อ
" มีอะไรให้่วยบอไ้นะ " แ็สันถาม
" อ่ะ ไม่เป็นไรีว่ารับ เี่ยวทานี้ผมัเอ นายไปัโ๊ะรอีว่านะ " แบมแบมบอ
" เอาั้นเหรอ ะรอินนะ " แ็สันไม่ัเินไปบริเวห้อทานอาหารเพื่อเรียมห้ออาหารสำหรับัปาร์ี้ันืนนี้
เวลาล่วเลยไปนถึเวลาามที่ไ้นัไว้
อาหาร เรื่อื่มบรรยาาศารแ่ห้อฝีมือสรอแมนอย่าแ็สัน้วยแล้วนั้น ว่าใไ้เลยว่า้อเลิศ เสริม้วยเพลมันๆที่ทำให้ปาร์ี้มีวามึรืนมาึ้น
เริ่ม้วยเพลนี้ที่เหมาะับบรรยาาศารปาร์ี้มาเลย
" ว้าววว อาหารน่าินมาเลย " ยอแที่เินเ้ามาในห้ออาหารที่มีแบมแบมับแ็สันที่มารออยู่่อนแล้ว
" สวยแ่รูปหรือเปล่า ระวัะท้อเสียนะ สะอาหรือเปล่าไม่รู้ " เสียเพอร์เฟแมนอย่าินยอที่เินเ้ามาในห้ออาหารพอี
" ถ้าุลัว็ไม่้อทานสิรับ " แบมแบมพูรอหน้าินยอ
" เรื่อไรันะทาน " ินยอเยิบไปนั่้าๆยอแ
" แล้วทำมาเป็นพู สุท้าย็ทานไ้ไม่ใ่หรือไ " แบมแบมบ่นุบิบ
" พูว่าอะไรนะ " ินยอถามย้ำ
" เปล่าาาา ยอแเอาเรื่อื่มอะไรีเี่ยวเรา ัารให้ " แบมแบมพูับินยอเสร็หันมาถามยอแที่นั้าๆินยอ
" เราอเป็นมาร์ีนี้ล่ะันนะ " ยอแบอแบมแบม
" โอเรับ สัรู่รับ เี่ยวัให้ " แบมแบมเินไปโนที่ัไว้สำหรับเรื่อื่มให้ยอแ
" มาแล้วรับ " แบมแบมเินลับมาพร้อม เรื่อื่มมาเสริฟให้ยอแ
" อบุรับ " ยอแอบอบุ
" โททีมา้า " แบอมเินเ้ามาในห้ออาหารร่วมถึนอื่นๆที่เหลือเ้ามาในห้ออาหาร
" อาหารนี้ นายทำเอหมเลยเหรอ " ยูยอมเินมานั่้าแบมแบมๆอีฝั่
" ใ่แล้ว ลอูสิ " แบมแบมส่ยิ้มให้ยูยอม
" ่อนะเรื่มทานัน มาเ็บภาพันหน่อยีว่านะ " มาร์พูึ้นมาพร้อมหยิบล้อมาพร้อมาั้ล้อมาั้
" หนึ่ สอ สาม " มาร์ั้เวลาไว้ให้ัวเอเ้าไปถ่าย้วยทัน
" ีเลยล่ะ " มาร์เ็ภาพ
" เริ่มปาร์ี้ันเลยีว่า ยินี้อรับสมาิใหม่ อย่าแบมแบม " แบอมพูเปิปาร์ี้
" อบุฮ่ะ หวัว่าอาหารที่ผมทำะรสาิไม่แย่เินไปนะรับ " แบมแบมลุึ้นยืน
" ไม่หรอเราว่า มันอร่อยเลยล่ะนะ นายเปิร้านไ้เลยนะ " ยูยอมพูมฝีมือทำอาหารอแบมแบม
" อะไระนานั้น ั้นๆแหละ " ินยอยัพูัอีามเย ลุออไปเทไวน์ลในแ้วแล้วเินออไปนอัวบ้าน
" ปล่อยไปเถอะ หลายนี้็เป็นอย่านี้แหละ อย่าไปิมาเลย " แบอมพูปลอบแบมแบม
" รับ " แบมแบมยิ้มให้แบอม
" มาสนุันีว่า เราเรียมฟลอว์ให้นาย้วยนะ " แ็สันบอ
" ผมเ้นไม่่อยเป็นหรอรับ " แบมแบมพู
" ไม่เป็นไรหรอเียวให้ยูยอมสอน ไ้ใ่ไหม " แ็สันบอ
" ไ้สิ สบายมา " ยูยอมที่ำลันั่ทานอาหารที่แบมแบมทำอบ
" ินเสร็แล้วไปเ้นัน " แ็สันวน
" ีเลย เราอยาร้อเพล้วย " ยอแเสนอ
" ไม่ไ้ร้อเพลมาสัพัแหละ " แบอมพูึ้น
ไม่นานนัินยอที่เินออไปสูอาาศ็เ้ามา้าในบ้าน พร้อมแ้วไวน์ที่ถือออไป้วย
" พี่มาแล้วเหรอ " ยอแถาม
" มาแล้ว มีอะไรรึเปล่า " ินยอถามยอแ
" ร้อเพลให้ผมฟัหน่อยไม่ไ้ฟัพี่ร้อนานแล้วนะ " ยอแยื่นไม์ให้ินยอ
" ไม่เอาอ่ะ ไม่มีอารม์อยาะร้อ " ินยอบอปั
" ไม่อยาร้อรึร้อไม่เพราะันแน่ " แบมแบมที่ร้อเพลเสร็ พูึ้น
" พูว่าไน่ะ " ินยอึ้นโนเ็ใหม่เยียหยาม
" แ่แล้วเหรอรับ ผมว่าผมพูัน่ะ " แบมแบมยัพูวนินยอ่อ
" ไ้ๆๆ เี่ยวรู้เลยว่าเป็นอย่าไ " ินยอหยิบไม์ามือยอแ
" พี่แบอม ร้อู่พี่ินยอหน่อยสิรับ " ยอแเรียแบอมที่นั่้าๆ
" เอาั้นเหรอ ินยอว่าไ " แบอมถาม
" ไ้เลย ไม่มีปัหา " ินยอเินนำแบอมไป
้านแบมแบมที่เพิ่พูว่าินยอไป เมื่อไ้ฟัเสียินยอร้อเพล็ถึับอยู่ในภวั์ไปเลย
" แบมแบม แบมแบม แบมแบม " แ็สันเรียแบมแบมหลายรอบ็ไม่ไ้ยิน
" รับ รับ ะโนทำไมหูะแ " แบมแบมถาม
" ถึับเลิ้มเลยเหรอ " แ็สันถาม
" เปล่าสัหน่อย ั้นๆแหละ " แบมแบมปาผู้ไม่รับใ
" ันร้อเพราะล่ะสิ ถึับเหว่อไปเลย " ินยอเินลับมาที่โฟาพอี
" เพราะนะ แ่ไม่ใ่นายหรอ พี่แบอม่าหาล่ะ " แบมแบม
" อบุรับ " แบอมเอ่ยับแบมแบม
เวลาพัไปสัพั ทุน่าไ้ทีันแหละ สิเริ่มไม่อยู่ับัวแหละ
" แบมแบม พี่อึ้นไปน้อ่อนนะ ะพามาร์ลาไปนอนที่ห้อ้วย นะะไม่ไหวันแล้วแหละ " แบอมพูพร้อมแบมาร์ึ้นหลัแล้วเินึ้นบ้านไป
" เรา็ไม่ไหวเหมือนัน เี่ยวเราแบยูยอมับยอแไปเอ ไปล่ะนะ " แ็สันที่่วยแบมเ็บอเสร็อัว้วยเ่นัน
อนนี้ในห้ออาหารนี้มีเพียินยอับแบมแบมที่อยู่ันสอน
" นีุ้ไหวไหม ให้ผมไปส่ที่ห้อไหม " แบมแบมเินไปส่แ็สันรหน้าบันไ่อนะลับมานั่้าๆนยอที่ไม่ไ้สิอยู่
" ไม่้อมายุ่ับผม ผมไปเอไ้ " ินยอพยายามลุออาโฟา
" ุเมามาแล้วนะรับ ให้ผม่วยเถอะ " แบมแบมยัพยายามะ่วยินยอ
" ไม่ ม่ายยยมาว ใรมาว ไม่มีมมม " ินยอที่เริ่มพูไม่รู้เรื่อพยายามะเินออาห้ออาหาร
แ่้วยวามไม่มีสิาารื่มไวน์ ทำให้ศูนย์ารทรัวไป โยไม่ไ้สัเนที่เินมา้าๆ ินยอพยายามเินให้รแ่็้อสะุับั้นบันไ เือบล้มไปแ่ยัีที่แบมแบมประอไว้ไ้ทัน ทำให้อนนี้ทั้สอนอยู่ใล้ันไม่ถึเน์ โยมีแนแร่อินยอยันำแพไว้ ส่วนแบมแบมที่ถูแนแร่ทั้สอ้าล็อไว้ไม่ให้ไปไหนถึับทำอะไรไม่ถู ทันในั้นไม่ทันทีแบมแบมะรู้สึัวแนแร่อินยอ็เปลี่ยนมาับหน้าบาแทนานั้นริมฝีปาอทั้สอึประบันเ้าหาันอย่าไม่ไ้ั้ใ ้านแบมแบมที่ในทำอะไรไม่ถู านั้นหน้าินยอไหล่ลมาพิอยู่ที่บ่าเล็อแบมแบมแล้วหลับไป ้านแบมแบมที่อนนี้หน้าเริ่มึ้นสี แถมโนโมยูบแรอเาไปอี
เมื่อแบมแบมไ้สิึแบร่าที่หนาว่าอินยอไปที่ห้อนอนอเาแล้ว วาร่าหนาไว้บนเียานั้นทำารห่มผ้าให้
" นบ้าาา มาูบเาไ้ไ นั้นมันูบแรอผมเลยนะ " แบมแบมบ่นพึมพำอยู่ับัวเอนเียว
" ฮฮึยยยย ัว็หนั " แบมแบมพูบเินออไปาห้อินยอลับไปนอนที่ห้อนามเิม
ฝาิามัน้วยนะะ >////<
ความคิดเห็น