Elexandrite & Emerald รับวิจารณ์นิยายสไตล์อัญมณี

ลำดับตอนที่ #2 : คุณ Airin_and : Night of Ignorance เกมหลอน คืนโหด

 

สวัสดีค่ะ อัญมณีมาเสิร์ฟบทวิจารณ์ร้อนๆ ประเดิมกันแล้ว

อย่างแรกที่ขอบอกคือ บทวิจารณ์นี้มีการสปอยล์เนื้อเรื่องไม่มากก็น้อยแน่นอน ท่านใดที่ใคร่อยากจะเยี่ยมชมนิยาย Night of Ignorance  แล้วล่ะก็ ขอให้ข้ามตรงส่วนโครงเรื่อง เนื้อเรื่องและตัวละครไปนะคะ

เอาล่ะค่ะ มาเริ่มกันเลย

ชื่อเร่ื่อง 

อย่าลืมนะคะ ชื่อเรื่องเป็นหน้าต่างของนิยาย จะกดเข้าไปอ่านหรือเปล่าก็เพราะชื่อเรื่องด้วยนี่แหละ :)

Night of Ignorance เกมหลอน คืนโหด นั้น อัญได้ยินคราวแรกก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของความน่าสนใจที่ล่องลอยออกมา ชวนให้อัญอยากเปิดอ่านดูว่านิยายเรื่องนี้เป็นอย่างไร ต้องขอชมการตั้งชื่อเรื่องค่ะว่าดึงดูดใจ แต่...แต่นะคะ จากที่อัญอ่านตั้งแต่บทแรกยันบทสุดท้ายแล้ว กลับกลายเป็นว่าชื่อเรื่องแทบไม่เข้ากับเนื้อเรื่องเลย เพราะอะไรไปดูกันในหัวข้อถัดไปค่ะ

ให้คะแนนชื่อเรื่อง 7/10 ค่ะ

ส่วนต่อไปที่จะขอวิจารณ์คือ เค้าโครงเรื่อง

เค้าโครงของเรื่องนี้ที่พอจะสรุปได้คือ เอส นักศึกษามหาวิทยาลัยปีสองกับการผจญภัยลุ้นระทึกเสี่ยงตายในความฝัน ที่ถึงแม้จะเป็นเกม แต่ก็เป็นเกมที่หากตายจะต้องตายในชีวิตจริงด้วย และในที่นั้นเขาก็ได้พบกับรุ่นน้องคณะเดียวกัน เอ็ม ผู้เล่นเกมอยู่ทีมเดียวกันกับเขาและช่วยเหลือเขาจากฆาตกรโฉด การได้พบหน้ากันบ่อยๆ ทั้งในความจริงและความฝันทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ค่อยๆ ก้าวหน้าขึ้นเรื่อยๆ... ประมาณนี้ใช่ไหมคะ 

สิ่งแรกที่ต้องขอติคือ จุดมุ่งหมายของเรื่องที่ดูจะเลือนรางเพราะเอนเอียงไปทางความรัก แนวหลักของความแฟนตาซีจึงดูด้อยความสำคํัญลงไป แต่ก็เป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งที่หากมองในมุมกลับ คนอ่านเช่นอัญจะรู้สึกสงสัยและเริ่มครุ่นคิดว่า จะหลอกตลบหลังเรารึเปล่าหนอ มีลับลมคมในอะไรมากกว่านี้แน่ ดูเรียบง่ายแบบนี้ต้องมีพลังงานอะไรบางอย่าง จะมีอะไรมาเซอร์ไพรส์เรา (ข้อนี้จะลำบาก เพราะถ้าหากภายหลังท่านเซอร์ไพรส์นักอ่านให้เซอร์ไพรส์ไม่ได้จริงๆ อาจเกิดอาการเฟลและผิดหวังได้) สารพัดจะคิด ก็ถือว่าเป็นทั้งข้อดีและข้อด้อยไปด้วยในเวลาเดียวกัน อัญแนะนำว่า โฟกัสความแฟนตาซีและความ 'ดาร์ก' ให้เด่นชัดขึ้นอีกสักนิด พัฒนาความสัมพันธ์ในเรื่องความรักแบบค่อยเป็นค่อยไป อย่าลืมรสของการผจญภัย ปริศนา หนีเอาตัวรอด ลุ้นระทึกออกจากนิยายเชียวนะคะ เพราะมันคือแกนหลักของเรื่องแนวนี้เลย และชื่อเรื่องก็จะเข้ากับเนื้อเรื่องได้ในที่สุดค่ะ

สิ่งต่อมาที่จะติคือ ช่องโหว่ของเวลา ส่วนนี้คิดว่ามีผลต่อความช้าเร็วของการดำเนินเรื่องมาก รวมทั้งมิติตัวละคร ความสัมพันธ์ของตัวละครว่าสมเหตุสมผลหรือไม่ เฉกเช่นเดียวกัน อัญคิดว่าท่านยังขาดการบอกเวลาให้ชัดเจนว่าเวลาในนิยายผ่านไปเท่าไรแล้ว ทำให้การดำเนินเรื่องดูเร็ว ทุกอย่างดูเร็วไปหมด เพิ่มส่วนนี้สักหน่อยค่ะ ผู้อ่านจะได้เกิดกระบวนการคิดและคล้อยตามได้อย่างสมเหตุสมผล 

ให้คะแนนโครงเรื่อง 14/20

เนื้อเรื่อง

อันเนื้อเรื่องนั้นได้ฉายาว่า สัมพันธ์กับความสนุก เพราะฉะนั้นส่วนนี้อัญจะค่อนข้างเม้าท์ไฟแลบ อย่าเพ่งอ่านนะเดี๋ยวสายตาเสีย

เอาล่ะ ออกตัวไว้ก่อนว่า..อัญหาใช่สาววายไม่ อัญเสพความรักทุกรูปแบบที่ละมุนละม่อม ละเมียดละไม น่ารัก เที่ยงแท้...เวิ่นเว้อไปละ เอาเป็นว่า นิยายเรื่องนี้มีกลิ่นรักตลบอบอวลมากมาย กลบความดาร์ก แฟนตาซี ระทึกขวัญ เสี่ยงเป็นเสี่ยงตายไปซะเกือบมิด อันนี้จะเจาะรายละเอียดในส่วนของการใช้ภาษาละกันนะคะ หัวข้อนี้อัญจะมองเนื้อเรื่องแบบเพียวๆ เท่านั้น ซึ่งก็บอกได้คำเดียวว่า มีนิยายไม่กี่เรื่องที่ทำให้อัญเส้นลึกไปยันกระดูกผู้นี้หัวเราะและอมยิ้มได้ เรื่องราวสนุก เป็นความสนุกที่อ่านได้เพลินๆ หยุดบ้างต่อบ้าง ไม่ได้ติดใจถึงขั้นวางไม่ลงหรือหลับคาโทรศัพท์ เนื้อหาไม่ได้มีความแปลกใหม่อะไรมากมาย แต่ท่านสื่อเรื่องราว (นอกเหนือจากในความฝัน)ออกมาได้ชัดเจนสัมผัสได้ ทำให้ผู้อ่านรู้สึกเหมือนหลุดเข้าไปนั่งอยู่ข้างๆ sm (แค่กๆ) คู่นี้จริงๆ อัญคิดว่าท่านนำประสบการณ์จริงมาใช้ประโยชน์ในการเขียนนิยายได้ดีจริงๆ ค่ะ ขอชื่นชมเลย

จะมีข้อเสียก็ตรงที่ ฉากระทึกสยองขวัญสั่นประสาทในความฝันนี่ล่ะค่ะ สัมพันธ์กับชื่อเรื่องโดยตรง เพราะคนอ่านเวลาเห็นชื่อเรื่องของท่าน ร้อยละเก้าสิบต้องคาดหวังแล้วค่ะว่ามันเลือดสาดกระจุยกระจาย ลุ้นฉี่จะราด บู๊ อะไรเทือกๆ นั้นแน่นอน

เนื้อเรื่องให้ 15/20 ค่ะ

ส่วนต่อไป ส่วนที่ทำให้อัญมณีได้สมญานามจากเพื่อนว่า เจ้าแม่สับแหลก แน่นอนค่ะ มันคือส่วนการใช้ภาษานั่นเอง ถ้าแอบเห็นผลงานที่ผ่านๆ มาในนามของ 'พลอย' แล้วล่ะก็...เครื่องสแกนยังแพ้เลยค่ะไม่ได้โม้#ผิดๆๆ

ส่วนแรกที่ขอติคือ การใช้คำฟุ่มเฟือย มีผลบั่นทอนอารมณ์เรื่อง เหมือนนั่งแต่งนิยายอยู่ดีๆ แล้วคอมเจ๊ง สะดุด ไวรัสกิน อะไรทำนองนั้นเลย ตัวอย่างที่จะยกมาให้เห็นพอสังเขปคือ 'และไฟสลัวๆ ที่กะพริบติดๆ ดับๆ อย่างไม่ปะติดปะต่อ' คืออ่านแล้วมันก็ได้อยู่นะคะแต่ว่า ตัด 'อย่างไม่ปะติดปะต่อ' ออกไปจะกระชับและตรงเผงเหมาะกับแนวระทึกมากกว่าค่ะ ที่สำคัญคือในบทเดียวกันนี้เอง มีการแจกไม้ยมกค่อนข้างถี่ อัญเข้าใจค่ะเพราะอัญก็เคยเป็นอยู่พักหนึ่ง ลองจับตาดูดีๆ ว่าส่วนไหนเปลี่ยนเป็นคำอื่นแทนไม้ยมกได้ไหมจะได้ไม่ล้นตาจนเกินไปค่ะ

ส่วนที่สอง ปัญหาการใช้คำ

สมบุกสมบัน คืออาการขึงขังจริงจัง มักใช้กับคนโดยเฉพาะบุรุษเพศ ในกรณีนี้ถ้านำมาใช้กับเลื่อย...อัญนึกภาพเลื่อยมีกล้ามออกมาเลยค่ะแวบแรก เปลี่ยนเป็น 'ใช้งานมาอย่างโชกโชน' อะไรเทือกนี้ดีกว่านะ

สะเปะสะปะ คือ อาการที่ไม่เป็นระเบียบ เซอะซะเซ่อซ่าอะไรก็ว่าไป เพราะอย่างนั้น การใช้ 'สะเปะสะปะไม่เป็นระเบียบ' ติดต่อกันจึงไม่จำเป็นเลยค่ะ ที่จริงเอาส่วนนี้ใส่ปัญหาส่วนแรกไปก็ได้เนอะ

ขนลุกขนชัน คำนี้จะงามค่ะถ้าย่อหน้าก่อนหน้าไม่ได้มีคำว่า ขนลุก อยู่ก่อนแล้ว เปลืองคำโดยใช่เหตุอีกเช่นกันค่ะ

ไม่รู้สึกรู้สม ต้องเขียนว่า ไม่รู้สึกรู้สา นะ

ต้นหญ้ายาวๆ กับ พื้นใช้ซ้ำกันค่ะ

ส่วนของคำผิด มีไม่มากแต่ผิดเหมือนเดิมบ่อย เช่น ฆาตรกร - ฆาตกร (แทบทุกบทเลย) สัญชาติญาณ - สัญชาตญาณ กระโหลก - กะโหลก

เอส เขียนเป็นเอ็มอยู่สองที่นะคะ จำได้ว่าบทรองสุดท้ายกับบทแรกๆ อัญมณีลืมจดค่ะ ต้องขออภัยด้วย

ส่วนที่สาม ปัญหาการบรรยาย

ท่านบรรยายได้อ่านเข้าใจง่าย ลื่นเหมือนปลาไหล ไม่ต้องตีความซ้ำซ้อนอะไร ไม่มีอุปมาหรือโวหารภาพพจน์ที่ชอบเรียนกันตอนมัธยมให้คิดลึกเล่น แต่เหมือนเดิมค่ะ เป็นได้ทั้งจุดอ่อนและจุดแข็งเพียงเปลี่ยนมุมมอง การเปรียบเทียบเปรียบเปรยมีไว้ทำไม...ค่ะ มีไว้เพื่อให้คนอ่านสร้างมโนภาพตามที่อ่านขึ้นมาได้ชัดเจนขึ้น เกิดจินตภาพ ความรื่นรมย์ (ซึ่งจินตนาการร่วมจำเป็นอย่างยิ่งในแนวแฟนตาซี) แต่ในทางกลับกัน หากมีมากเกินไปก็จะกลายเป็นรกหูรกตา พลอยทำให้คนไม่อ่านไปเลยก็เป็นได้อีก ขอให้ลองมองจากหลายแง่นะคะ

ส่วนใหญ่ๆ ที่พบเลยคือ ไม่ค่อยบรรยายฉากในโลกความเป็นจริงค่ะ ถามว่านึกภาพเองได้ไหม นึกภาพได้ค่ะแต่อาจจะไม่ค่อยอิน เพิ่มอีกสักหน่อยน่าจะโอเค

อีกส่วนที่สำคัญมากกก และเกี่ยวข้องกับทั้งชื่อเรื่อง โครงเรื่อง เนื้อเรื่องก็คือการบรรยายฉากในฝันนั่นเองค่ะ พูดให้ถูก การบรรยายฉากระทึกขวัญ ซึ่งจำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องให้ความตื่นเต้น ลุ้นระทึก หวาดกลัว หายใจไม่ทั่วท้อง หรืออย่างน้อยที่สุดก็ต้องรู้สึก 'มันส์' ในอารมณ์บ้างสักนิดก็ยังดี โจทย์นี้นับว่าปราบเซียนประชากรนักหัดเขียนเลยทีเดียว อัญเข้าใจค่ะว่ามันทำยาก แต่ไม่ยากเกินความสามารถท่านแน่นอนค่ะ ที่ท่านต้องทำก็คือ ลองอ่านดู อ่านออกเสียงเลยค่ะ สมมติตัวเองเป็นคนอ่าน คุณมองเห็นภาพไหม? คุณกลัวไหม? คุณลุ้นหรือหวั่นๆ ร่วมกับตัวละครไหม? ถ้าไม่...ต้องปรับแก้สำนวนภาษาค่ะ ไม่ให้แข็งและไม่ให้อ่อน กระชับเข้าใจง่าย อย่าใช้โวหารภาพพจน์อะไรต่อมิอะไรมากในเนื้อหาช่วงนี้เด็ดขาดค่ะ ยืดเยื้อแถมน่าเบื่อ อาจจะกลายเป็นฉากตลกไปเลยก็ได้ แก้ไปเรื่อยค่ะ แก้จนกว่าจะได้ที่และรู้สึก 'อิน' ตามเรื่องจริงๆ 加油吧！

อนึ่ง ชอบที่แทรกทั้งภาษาอังกฤษ ไทย และญี่ปุ่นเข้าด้วยกัน แล้วเผอิญอัญเรียนจีนมาด้วยเลยเผลออ่านคันจิเพลินๆ เป็นภาษาจีนซะนี่ สร้างสรรค์ดีมากค่ะ ชอบๆ

คะแนนส่วนการใช้ภาษา 13/20

ตัวละคร

พาร์ทนี้ไม่มีอันใดมาก ตัวละครมีมิติสมเหตุสมผลสมบทบาทก็ผ่านฉลุย ซึ่งในหัวข้อนี้ เราจะโฟกัสเรื่องความเป็นผู้ชายของตัวละครเอกทั้งคู่นี้กัน

โอเคค่ะ อัญเข้าใจว่านิยายเรื่องนี้มีแนวความรักของคู่วาย(ชายชาย)อยู่ด้วย แต่สิ่งสำคัญที่จะลืมไม่ได้คือผู้ชายย่อมมีความเป็นผู้ชายอยู่ในตัวเสมอ เว้นแต่จะถูกอบรมเลี้ยงดูให้มีทัศนวิสัยที่แตกต่างและมีความเป็นหญิงเสริมเข้ามามากผิดปกติ อันนั้นก็นับเป็นอุปนิสัยส่วนบุคคลที่เกิดจากการเลี้ยงดูไปค่ะ อย่างที่บอก นิสัยความเป็นผู้ชายอย่างแรกคือต้องต่อต้านแน่ๆ ถ้ามีผู้ชายด้วยกันจับมือ จูบหรือขอคบ หรือกรณีใกล้เคียงกันอะไรก็ตามแต่ อยากให้เอสมีความเป็นเอสในตัวให้สมชื่อนิดนึงค่ะ สู้คนนิดนึง ขัดขืนแบบแมนๆ เอาจริงเอาจังอีกหน่อย แรงมันต้องสู้กันได้บ้างล่ะน่า เว้นแต่จะตัวเล็กอ้อนแอ้นเหมือนผู้หญิง ไม่มีแรงอย่างผู้ชายบางคนก็ว่าไปอย่าง ทั้งนี้ทั้งนั้น ดอกจันตัวโตๆ ว่าขึ้นอยู่กับช่องโหว่ของเวลาด้วยนั่นแหละค่ะ ถ้าแบบน้ำหยดลงหินบ่อยจัด ค่อยๆ ตะล่อมขายขนมจีบไประเรื่อย ผูกพันในเวลานานหน่อยก็พอสมเหตุสมผลแล้ว ตัวละครก็จะมีความสมจริงและมีมิติมากขึ้นด้วย แก้ไปทีละขั้นแล้วจะดีเองค่ะ 

ตัวละครประกอบอื่นๆ ถือว่าอยู่ในระดับดีค่ะ เหมือนกับเรื่องฉากคือขาดการบรรยายรูปพรรณสัณฐานไปหน่อย ถามว่ามโนขึ้นได้ไหม ก็มโนได้อีกนั่นแหละ แต่หน้าตาที่คนอ่านมโนมันจะคล้ายกันไปหมด เพราะอย่างนั้นเพิ่มตรงนี้เพื่อความสมบูรณ์ยิ่งขึ้นดีกว่านะ

ให้คะแนนตัวละคร 16/20

ความชอบส่วนบุคคล/ความน่าติดตาม 

ความชอบอยู่ในเกณฑ์ดีงาม ความน่าติดตามอ่านได้เพลินๆ เรื่อยๆ ไม่รีบร้อน เอาไป 8/10 ค่ะ

สรุปรวมคะแนนทั้งหมด 73/100

อัญมณีเป็นนักอ่านคนหนึ่ง นักหัดเขียนคนหนึ่ง และนักอยากเป็นบรรณาธิการคนหนึ่ง หาใช่นักวิจารณ์มืออาชีพไม่  บทวิจารณ์นี้จัดทำขึ้นเพื่อชี้แจงข้อบกพร่อง ชื่นชมข้อดีเด่น และอ่านผลงานคุณภาพอีกเรื่องสู่สายตาเล็กๆ คู่นี้ อัญมณีขอเป็นกำลังใจให้ท่านสร้างสรรค์ผลงานนิยายดีๆ นี้ต่อไป เพื่อความสนุกของตัวท่าน ตัวคนอ่าน และตัวนักวิจารณ์เอง หากมีข้อผิดพลาดประการใดก็ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ 

ขอบคุณที่มาใช้บริการ โอกาสหน้าหวังว่าจะได้พบกันใหม่ค่ะ

อัญมณี.

Receive

ชื่อหรือนามปากกาของท่าน :

เจ้าของผลงานเรื่อง :

คิดเห็นอย่างไรกับคำวิจารณ์ :

อย่าลืมเขียนคำวิจารณ์ให้ร้านอัญด้วยนะ :