ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Got7 Fanfic Wraith dormitories Love วุ่นนักหอพัก...?

    ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1 โนร่าน้องแมวผี! (By Jr.)

    • อัปเดตล่าสุด 1 พ.ย. 57






    ตอนที่ 1 โนราน้องแมวผี! 


     
     

    "แจ็กสันมึงว่าเพื่อนกูจะรอดมั้ยว่ะ?"

    "ไม่......"

    "ไม่เป็นไรสินะ"                   

    "ไม่น่ารอดวะ -_-" 

    "อ้าว! ไหงมึงไปแช่งเขาอย่างนั้นว่ะไอ้หวัง"

    "เห้ย!กูพูดตามหลักความเป็นไปได้ทางวิทยาศา....!!"

    "ตายบ้านป้ามึงดิ - -^" ผมลุกขึ้นมาตบหัวไอ้ผู้ชายผมสีดำน้ำตาลที่แช่งผมให้ตาย มีใครที่ไหนบ้างละมาแช่งคนที่ไม่รู้จักให้ตาย หน้าตาก็ดีแต่ปากนี้ใช้ไม่ได้เลย ตัดแค่หัวไปวางไว้บนหัวที่นอนได้มั้ยครับเนี่ย?

    "สัส!! ไอ้บีเพื่อนมึงตบหัวกู!!!" เดือดร้อนหาพระแสงสุริยาวดีอะไร ก็ตบไงไม่ได้จูบ!!!

    " อือ....-_-^"

    "กูเพื่อนมึงนะเว้ย!พูดไรเพื่อกูหน่อยดิ!!"

    "กูต้องไปเรียนแต่งหน้า นั่งสมาธิ ดำน้ำ ปลูกปะการัง ทำอาหาร นวดสปา ปลูกป่า ดำนา ดูดิสนีย์ออนไอซ์ แรลลี่ ตีกอล์ฟ ล่องเรือ ส่องสัตว์ ชอปปิ้ง ดูงิ้ว ดูละครเวที ดูคอนเสิร์ต ดินเนอร์ ทำขนม จัดดอกไม้ เที่ยวตลาดน้ำ เรียนถ่ายรูป ดูกายกรรม ชมเมืองเก่า เข้าสัมมนา ทัวร์ธรรมะ เรียนเต้น แล้วก็ร้องเพลง โทษทีนะไอ้หวัง "  

    "ถุ้ย!!ไอ้เพื่อนที่แสนดี"

    "......." ผมเตะไอ้คนปากเสียไปทีหนึ่ง คนจะหลับจะนอนเสียงดังอยู่ได้ รำคาญ!!!!!

    "อ๊าก! กูทำอะไรผิดอีกกกกกก"

    "พูดมาก เสียงดัง น่ารำคาญ!"

    "เฮ้!! รู้ตัวว่าน่ารักก็ทำตัวให้น่ารักเหมือนนิสัยหน่อยดิว่ะ!" 

    "รู้ตัวว่าหล่อก็ทำตัวให้สมกับความหล่อหน่อยสิครับ!"

    "....." อุ้ย! เผลอปากอีกแล้วเนียร์จ๋าเนียร์ ไอ้โรคภูมิแพ้คนหล่อเนี่ยมันรักษาที่ไหนได้บ้างงงง T^T 

    "หึ...." เจบีกลั้วหัวเราะอ่ะ......โคตรเท่!!! เห้ย! มันใช่เวลามั้ยว่ะไอ้เนียร์!! แต่พี่แกเท่จริงๆนี่ -/-

    "เฮ้ๆ ที่แท้เขินอ่ะดิ รู้หรอกว่าฉันหล่อไม่ต้องมาทำเป็นเขินแล้วปกปิดหรอก" อยากเอามีดมาตัดคอไอ้นี่จริงๆดีแค่หน้าตาแต่ปากนี่น่าตบ(ด้วยปาก)ซะมัด!!

    "( - -)+"

    "ก็เข้าใจอ่ะนะว่าคนมันหล่อ ถ้าชอบก็บอกว่าชอบเถอะฉันยินดีรับฟัง วะฮ่าๆๆ" หน้าผมมันดูชอบไอ้บ้านี่มากเลยสินะ - -?  

    "เอาๆพอเถอะๆ ว่าแต่นายชื่ออะไรนะ" 

    "ปาร์ค จินยอง เรียกว่าจูเนียร์ ก็ได้" คือพ่อแม่สอนมาว่าอย่าบอกชื่อใครก่อนแต่สำหรับคนนี้คือข้อยกเว้น กราบขอโทษพ่อจ๋าแม่จ๋า ด้วยนะครับ เดี๋ยวเล่นตัวมากเนียร์กลัวไม่ได้คนนี้มาเป็นพ่อของลูก เอ๊ะ...แกคิดอะไรอีกว่ะเนี่ยเนียร์!ขืนอยู่ที่นี้มากๆไม่ดีต่อภูมิต้านทานผู้ชายของผมละ ใครก็ได้พาผมออกไปที!!!  แล้วที่นี้คือที่ไหนละ? - -

    "ฉัน อิมแจบอม แต่นายเรียกฉันว่าเจบีก็ได้นะ" เมื่อกี้ผมเห็นเทพบุตรเจบียิ้มด้วยล่ะครับทุกคน! คนอะไรไม่รู้ยิ่งดูยิ่งหล่อยิ่งตอนยิ้มยิ่งอยากลากขึ้นเตียง! จู่ๆก็รู้สึกไม่อยากไปไหนเลย อยู่ที่นี้ไปทั้งชีวิตได้มั้ยครับเนี่ย!!!

    "My name is Jackso.."

    "ไม่อยากรู้ - -"

    "ฉันชื่อแจ็กสัน หวัง!!!"

    "ไม่ฟัง"

    "เกิด ณ วันที่28 มีนาคม 1994"

    "ไม่เอาเว้ยไม่ฟัง!!"

    "สูง174 เซนติเมตร หนัก 63 กิโลกรัม

    "เตี้ย - -"

    "เขาเรียกว่าส่วนสูงกำลังดีเว้ย!" แถได้อีกนะพ่อคุณณณ  

    "เฮ้ๆพอๆจินยองนายจะนอนก่อนก็ได้นะกว่าจะถึงก็อีกนาน"

    "เอ๋?"

    "นายไม่รู้ตัวบ้างเลยเหรอ - -?"

    'โง่ชิบ!'

    "..." ผมเตะแจ็กสันเป็นรอบที่ 2 ของวัน ไอ้บ้านี่มันน่านักอยู่ดีไม่ว่าดีมาว่าคนอื่นโง่!!

    "เห้ย!นายมาเตะฉันทำไมว่ะ!"

    "นายว่าฉันโง่ - -"

    'มันรู้ได้ไงว่ะ?'

    "เพราะฉันฉลาด"

    "ฉลาดเชี้ยๆ! นี่นายรู้ได้ไงว่าฉันคิดอะไร!" คือตกลงชมหรือด่าครับไอ้ที่ว่าฉลาดเชี้ยๆเนี่ย - -

    "หุบปากฉันจะฟังเจบีพูด!!"

    "=[]="

    "นายว่าไงนะเจบี"

    "ก็ตอนนี้เรากำลังไปอีกโลกกัน"

    "แล้ว.."

    "มองด้านนอกสิ" ผมวิ่งไปเปิดหน้าต่างแล้วมองออกไปด้านนอก นี่มันอารายยยยย!!! หอพักที่ผมเห็นอยู่บนพื้นดินตอนนี้มันกำลังลอยละครับ!!!! แถมด้านนอกมืดไปหมดเลยไม่มีแม้แต่สิ่งมีชีวิตหลงเหลืออยู่ ผมกำลังเจอกับอะไรเนี่ย!!!

    "ฉันจะกลับบ้าน!!"

    "ไม่ได้หรอก ประตูมิติเปิดแค่ไม่กี่ครั้งและไม่แน่นอนด้วยขอโทษนะเนียร์"

    "คงไม่ได้หมายความว่าฉันจะไม่ได้กลับบ้านจนกว่าประตูบ้านั่นจะเปิดใช่มั้ย!!?"

    "บังเอิญว่าใช่...- -" เจบีพูดเสร็จก็ไปหลบอยู่หลังแจ็กสัน....คือผมน่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ?

    "อือ ฉันเข้าใจแล้วละ"

    "นายไม่โวยวายหน่อยเหรอ?" 

    "ไม่ละ มันช่วยไม่ได้นี่" ถึงผมจะค่อนข้างเอาแต่ใจ แต่ผมก็แยกแยะอะไรออกนะ ผมไม่ได้งี่เง่าสักหน่อย..

    "แล้วว่าแต่ทำไมนายถึงสลบไปทั้งอย่างงั้นละ"

    "เอ่อ....." ผมกะจะลืมมันไปแล้วนะเนี่ย ทำไมต้องมารื้อฟื้นความทรงจำผมด้วยยยย!! T^T

    "ว่าไง"

    "คือ...."

    "ตะลึงในความหล่อของฉันไงเจบี"

    "ช่างกล้า!ฉันกลัวแมวต่างหากเว้ย!"

    "แมวเนี่ยนะ"

    "แมวเหรอว่ะ - -"

    "เอ่อสิ!! แมวตัวเท่าควายใครมันจะไม่กลัว!!"

    "แจ็กสันกูบอกอย่าทำกับโนราแบบนั้นไง!"

    "แค่เล่นๆไม่นึกว่าจะมีคนกลัวถึงกับสลบนี่ว่ะ" เล่นกับป้าสิ คิดดูสิครับแมวตัวเท่าควายนั่งมองผมตาแป๋วซะแบบนั้น แถมตามขนยังมีเลือดติดด้วย เป็นใครมันจะไม่ตกใจละ!

    "คือที่จริงมันก็แมวธรรมดาๆแหละแค่ไอ้แจ็กมันเล่นประหลาดๆนิดหน่อย" แน่ใจว่านิดหน่อย?!

    "เหมียว เมี้ยว" ผมมองไปทางประตูที่มีแมวตัวหนึ่งที่ผมจะจำไม่มีวันลืม ก้าวเข้ามาภายในห้อง ไอ้แมวผี!!!

    "อ้าว ว่าไงโนราหิวเหรอ?"

    "โนรา?"

    "แมวไอ้เจบีมันไง ที่นายกลัวอ่ะ ฮ่าๆๆๆ"

    "ตลกมากใช่มั้ย?"

    "สุดๆว่ะ"

    "- -^" ผมเอามือปิดปากแจ็กสัน เพื่อให้หยุดหัวเราะ

    "จินยองงั้นไว้เจอกันด้านล่างนะ"

    "นายจะไปไหน"

    "พาโนราไปกินข้าวเดี๋ยวนายก็ลงไปด้านล่างกับแจ็กสันเลยละกัน" ผมมองเจบีที่เดินจากไปพร้อมกับรอยยิ้มของเจ้าแมวผีนั่นที่ส่งมาเยาะเย้ยผม! (มโนไปเอง - -)

    "อี่ อ่อยอันไอ้อัง!!" ผมปล่อยมือที่ปิดปากแจ็กสัน 

    "ฉันจะไปอาบน้ำนายห้ามไปไหนจนกว่าฉันจะออกมา!!!"

    "ฉันไม่มีสิทธิ์ปฎิเสธสินะ - -"

    "หุบปากแล้วอยู่เงียบๆ!!!"








    ผมเดินออกจากห้องน้ำทันทีที่อาบน้ำเสร็จพอเดินออกมาผมกลับไม่เห็นแม้แต่เงาของแจ็กสัน ไอ้บ้านี่!!!!มันอยากตายมากใช่มั้ย!!

    "เมียว เมี้ยว" ผมมองไปหาแมวที่พึ่งก่อคดีกับผมไปเมื่อไม่เช้านี้

    "ว่าไง?" ผมยกแมวขึ้นมามอง จะว่ามองดีๆก็น่ารักนะ....

    "เหมียว" 

    "จ๊าก!!!!" ผมปล่อยไอ้แมวผีลงทันที เพราะอะไรนะเหรอก็ไอ้แมวบ้านั่นดันมาข่วนตรงคอผมน่ะสิ!!! รู้สึกได้ถึงกลิ่นคาวเลือด อ๊าก!! ถ้าวันนี้ไม่ได้ฆ่ามันชีวิตผมต้องไม่สงบสุขแน่ๆ!!

    "ฟู่ๆ!!" 

    "ไม่ต้องมาขู่เลยนะเว้ย!!"  






    "เฮ้ เล่นอะไรกันว่ะ!"

    "ฆ่าแมวนายจะเล่นด้วยมั้ยละแจ็กสัน.."

    "-[]-"

    "เฮ้ย!ทำอะไรกัน!!"

    "ป่าวแค่วิ่งเล่นกับแมว - -"

    "แล้ว
    จินยองนายถือมีดทำไม!!"

    "ป่าวไม่มีไร - -" ผมหันไปมองรอบๆ นี่มันหอพักรวบรวมคนหน้าตาดีหรือไง? ดูแต่ละคนอย่างกับไม่ใช่คน เอ่อ ลืมไปก็ไม่เห็นจะมีใครเป็นคน - -

    "งั้นไหนๆนายก็มาแล้วฉันแนะนำคนเลยละกันนะ"

    "สวัสดีผมผมชื่อแบมแบมยินดีที่ได้รู้จักนะพี่ชาย!" ไอ้เด็กตัวเล็กน่ารักนี่มันใครกันน่าหยิกซะไม่มี ขอเก็บไปเลี้ยงที่บ้านได้มั้ยครับเนี่ย!

    "ผมชื่อยองแจ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ" นี้ก็อีกคนน่าเอากลับไปเล่นบ้านจริงๆเลย

    "ผมยูคยอม อายุน้อยที่สุดในหอ" ตัวอย่างกับยักษ์แน่ใจเหรอว่าอายุน้อยสุด -0- !!!!

    "ฉันมาร์ค" ต้องคนนี้สิครับโดนใจสุดๆ!! หล่อ เท่ ดูดี มีเสน่ห์ คนนี้ใครไม่เอาแต่ผมจะเอา!! พี่ครับว่างๆแวะมาที่ห้องผมก็ได้นะ ประตูไม่ได้ล็อค!! 

    "พวกนายนี่จริงๆเลยฉันบอกจะแนะนำช่างเถอะ นี่ จินยองสมาชิกใหม่ของหอพักเรา"

    "ปาร์ค จินยอง เรียกสั้นๆว่าจูเนียร์ก็ได้ครับ"

    "ฉันมีเรื่องจะถาม" ถ้าพี่ชายสุดหล่อของผมถามผมยินดีตอบทุกคำถามเลยครับ!!!

    "ครับ?"

    "นายถือมีดมาไล่จับแมวเนี่ยนะ?"

    "ป่าวครับผมจะมาฆ่าแมว"

    "-[]-" <--เจบี

    "-_-" <--แจ็กสัน

    "- -" <--มาร์ค

    "-O-" <--ยองแจ

    "*_*" <--แบมแบม

    "^_^" <--ยูคยอม ไอ้เด็กนี่สงสัยโรคจิตคนเค้าบอกจะฆ่าแมวยังจะยิ้มอีก เดี๋ยวนะ...

    "=[]=" <-- ผม เห้ย!! ไอ้โรคแพ้คนหล่อมันกำเริบอีกแล้ว!! พอคนหล่อถามอะไรมาตอบตามความจริงหมด! โธ่เอ้ย! ทำไมผมโง่ว่ะเนียร์!!!



    "โนรา!!!" เจบีอุ้มไอ้แมวผีนั่นขึ้นมากอดไว้

    "คือ...ฉัน.."

    "เหมียวว" ไอ้แมวผี!!! ไม่ต้องมาทำน่าสงสารเลยนะเว้ยแกมาข่วนคอฉันก่อนนะ!! แล้วดูสิมันยิ้มเยาะเย้ยผมอีกแล้วไหนจะไปอ้อนเจบีพ่อของลูกผมอีก!! สาบานเลยผมจะไม่มีทางญาติดีกับโนราไอ้แมวผีตัวนี้เด็ดขาด!!!!














     

     
    :)  Shalunla @SQWEEZ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×