คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ' { 1st : ก็ ...
- 1 -
ถึงยุนกิจะทำตัวไม่สนใจเล่นทวิตเตอร์พร้อมกับใส่หูฟังเพื่อปิดกั้นโลกภายนอก แต่สายตาก็ยังเหลือบมองอยู่บ่อยครั้ง แถมกลิ่นน้ำหอมที่ใช้ก็ยังโชยมาถึงนี้ ..
จะทนได้ไงอ่ะ ..
โฮซอกก็หายไปไหนแล้วไม่รู้ ตั้งแต่ 5 นาทีแรก ปล่อยให้เขามายืนคนเดียวท่ามกลางคนเยอะแยะแบบนี้ แม่ง รู้งี้ไม่มาด้วยเลยดีกว่า ไลน์ไปตามยิกๆ ก็ได้คำตอบมาว่าไปเข้าห้องน้ำ..
ห้องน้ำพ่องสิเป็นชาติล่ะ ..
ยุนกิเบื่อ ยุนกิจะไม่ทนนนน ..
“ นักเรียนทุกคนก่อนไปเข้าค่าย ทุกคนต้องมีคู่เพื่อที่จะดูแลกันและกันจะไม่ได้เกิดปัญหาระหว่างอยู่ในค่าย ถ้าคู่ของนักเรียนไม่ไป หรือแอบหนีออกมา ทั้งสองคนจะต้องถูกตัดคะแนนความประพฤติขอให้เข้าใจด้วยนะ ”
เสียงแว่วเข้ามาในหูฟังที่เปิดเพลงฮิปฮอปที่ชอบเอาไว้
จับคู่หรอ ?
โฮซอกยังไม่มา ไม่รายงานตัวตอนนี้ไม่ได้หรือไง
ยืนอารมณ์เสียกับตัวเองซักพักก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดโปรแกรมแชทสีเขียวๆที่ตอนนี้กลายเป็นกระต่ายสีชมพูเพราะถูกพี่ชายเปลี่ยนให้ ส่วนตัวแล้วชอบหมีสีน้ำตาลมากกว่าแต่ฮยองยืนคำขาดมาว่า ถ้านายเป็นลูกผู้ชายนายต้องเลือกสีชมพูสิ .. เหตุผลส้นตีนที่สุดเท่าที่เคยได้ยินมา เรื่องรสนิยมมันไม่เข้าใครออกใครนะ เพราะเห็นว่าเป็นพี่หรอกนะถึงยอม
แล้วพอลองไลน์ไปหาโฮซอกอีกรอบก็เจอคำตอบแบบนี้ ..
โฮปอ่า ครูให้จับคู่แต่มึงไม่อยู่กูจะจับคู่กับใคร ? ㅠㅠ
หาคนแถวนั้นไปก่อนแล้วกัน พอดีกูได้คู่แล้วลงชื่อแล้วด้วย
ตลกหรอ ?
คิดว่ากูอยู่กับคนอื่นได้หรือไง !
ฆ่ากูเลยนะเหอะ !
แล้วกูจะคู่กับใครล่ะ !
อยากโดนหรือไง !
ตอบสิ !
มองไปรอบๆดิ่ว่ะเดี๋ยวก็เจอเองแหล่ะ ㅋㅋ
น้ำตาจะไหล ยุนกิมองซ้ายมองขวาก็เจอแต่คนจับคู่กันไปแล้ว เขาไม่ค่อยรู้จักใครเลยนะ !
ไม่เข้าก็ได้ค่ายแบบนี้อ่ะ นอนอยู่บ้านแบบเหงาๆก็ได้ !
มือขาวยกโทรศัพท์ขึ้นมาจะไลน์หาเพื่อนสนิทเพื่อบอกว่าเขาไม่ไปแล้วนะ ค่ายอะไรนี้อ่ะ !
ยังไม่ได้พิมพ์ ก็มีแรงสะกิดมาจากด้านหลัง..
รู้ป่ะว่าอารมณ์เสีย อยากโดนต่อยหรือไง ?
หันหน้าไปเงื้อมกำปั้นเต็มที แต่ก็ต้องชะงักก็คนที่มาสะกิดเขาใช่ใครที่ไหน ?
คิม นัมจุนไง ..
ร่างสูงยืนอยู่หน้าเขา คนตัวขาวมองอย่างตื่นๆ ก็ไม่เคยได้เข้าใกล้ขนาดนี้อ่ะ คุยก็ไม่เคยคุย ก็ได้แต่แอบมองอยู่ไกลๆนั้นแหล่ะ แก้มขึ้นริ้วสีแดงบางๆอย่างไม่ได้ตั้งใจ ยู่ปากและขมวดคิ้วเล็กๆ ทำไมนัมจุนต้องมาสะกิดเค้าด้วยล่ะ นัมจุนจะคู่กับเค้าหรอ ? ไม่หรอกมั้ง .. คนอย่างนัมจุนไม่ควรมาคู่กับเขานะ เด็กน่ารักๆหลายคนก็ยังไม่มีคู่นะ
“ มีอะไร ? ”
ทำใจกล้าถามไปงั้นแหล่ะ ทั้งๆที่จริงแล้วเขินจนตัวแทบระเบิดเก็บสีหน้าตื่นเต้นแล้วปั้นหน้าน่ากลัวแบบที่ทำใส่คนอื่นบ่อยๆ
“ มีคู่หรือยัง ? ” ยุนกิควรตอบไปว่าไงดี นัมจุนจะชวนไปเป็นคู่หรือไง ? ไม่เอานะ แค่อยู่ใกล้แค่นี้ก็จะตายแล้ว..
“มะ.. มีแล้ว ! ” ปากเล็กขยับไปตามที่สมองสั่ง ไม่อยากโกหกหรอก แต่ไม่อยากคู่กับนัมจุน ไม่อยากให้นัมจุนอยู่ใกล้คนอย่างเขา..
“ ใคร ? ผมมองนายตั้งแต่ทีแรกแล้วนะ รอโฮซอกอยู่หรือปล่าว หมอนั่นไปคู่กับแทฮยองปี 2 แสดงว่าตอนนี้ก็ยังไม่มีคู่ใช่มั้ยล่ะ ? ”
เหมือนยืนท่ามกลางมอเตอร์เวย์แล้วรถบรรทุกเสยหน้า
อีหวังงงงงงงงงง !?
อยากจะวิ่งหนีให้ไกลจากตรงนี้ โฮปมันไปคู่กับน้องแทฮยองแฟนมันแล้วหรอ .. มิน่าถึงบอกอยากมาค่าย มาแล้วก็ไปกับแฟน ทิ้งยุนกิไว้ตัวคนเดียว สาบาน สาบานด้วยชื่อเสียงและหน้าตาแมนๆของยุนกิ เรื่องมันไม่จบง่ายๆแน่ !
“…”
“ ผมถามยุนกิอยู่นะ ? ”
รู้ชื่อกูอีก ..
รู้ได้ไง ?
ไม่ตอบได้มั้ยล่ะ ?
“ .. ”
“ ถ้าเงียบอีกผมจะพายุนกิไปลงชื่อแล้วนะ ? ”
ห๊ะ ?
ทันที่ที่นัมจุนพูดจบก็ลากมือยุนกิที่ยืนนิ่งอยู่ไปยังโต๊ะลงชื่อ คนตัวขาวไม่ได้ขัดขืน แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ก้มหน้างุดเขียนชื่อเสร็จก็เดินหนีนัมจุนไป ใครจะรู้ว่ายุนกิตอนเขินอย่างงี้น่ารักจะตาย ..
…
09.05 PM
โฮป
ว่า ?
อยากเมา
เจอกันที่เดิม
ไม่
กูเลี้ยงเอง
อีกแล้ว ?
รู้ตัวป่ะว่าช่วงนี้กินเยอะ
?
ไม่ใช่พ่อกูอย่าเยอะ
จะไปมั้ย ?
งั้นกูเลี้ยงคนอื่นก็ได้สาส
สาสสส กูยังไม่บอกว่าไม่ไปเลยครัชชช
ของฟรีเรื่องงี้หวังไม่พลาดดด
เดี๋ยวเข้าไปรับแต่งตัวสวยๆนะจุ๊บ
ไปจุ๊บแทฮยองของมึงเถอะ
ไม่บอกกูก็จุ๊บอยู่แล้ว ㅋㅋ
พ่องตาย
ยังว่ะ พอดีช่วงนี้พ่อติดงานอยู่ญี่ปุ่น ยังไม่ตาย
มือขาวคว่ำหน้าจอไอโฟนลงบนเตียงคิงไซต์ที่ตัวเองนอนเล่นอยู่..
คุยกับโฮซอกทีไรปวดหัวเราะเพราะมันทุกที
มือขาวคว่ำหน้าจอไอโฟนลงบนเตียงคิงไซต์ที่ตัวเองนอนเล่นอยู่..
คุยกับโฮซอกทีไรปวดหัวเราะเพราะมันทุกที
นอนเหม่ออยู่สักพักสายตาตัวดีก็เลือบมองมือตัวเองที่วางอยู่ข้างตัว
เขายังจำได้ตอนที่นัมจุนจับมือเขาไปลงชื่อ
มือใหญ่คู่นั้นทั้งหนาแล้วก็ทั้งอุ่น..
แต่มือเขาเย็น นัมจุนจะรู้สึกแย่หรือปล่าวตอนที่จับมือเขา
นัมจุนจะรู้หรือปล่าวว่าเขาคิดยังไงด้วย
จะรู้หรือปล่าวว่าเขาแอบมองนัมจุนอยู่ ..
หลับตาลงช้าๆ เอามือนวดระหว่างคิ้วซักพักก็ตะกายลุกจากเตียงสาวเท้าเข้าไปในห้องน้ำ อาบน้ำซักพักยุนกิก็มาพร้อมชุดคลุมอาบน้ำ ร่างบางเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบกางเกงยีนต์ขาดๆสีดำ เสื้อแขนกุดสีดำผ่าลึกแทบจะถึงเอว กับแจ็กเก็ตหนังอีกตัวเป็นอันจบ เดินไปแถวๆที่โต๊ะเครื่องแป้งที่พี่ชายจัดไว้ให้ ฉีดน้ำหอมกลิ่นที่ตัวเองชอบ เดินไปหยิบโทรศัพท์มายัดใส่กระเป๋ากางเกงพร้อมกับกระเป๋าเงิน …
เอาเถอะยุนกิ บอกตัวเองว่าอย่ากินเยอะแล้วกัน .
นั่งคิดอะไรต่อมิอะไรได้ซักพักโฮซอกก็โทรมาหาบอกว่ามาถึงแล้ว
ร่างบางกระชับแจ็กเก็ตหนังใส่รองเท้าผ้าใบคู่ที่ชอบ ตรวจเช็คความเรียบร้อยในห้อง แล้วจึงเดินไปกดเรียกลิฟต์ ...
ลงมาด้านล่างก็เจอโฮซอกนั่งอยู่ในชุดสไตล์แบบเดียวกัน
“แต่งตัวแบบนี้อีกแล้วหรอ ไปยั่วคนในผับหรือไง ? ”
“ป่าว มึงก็เหมือนกัน แต่งตัวแบบนี้ไปยั่วหมาข้างทางหรือไง ? ”
“ อย่ามาปากดี คนไม่มีแฟนก็ได้แต่กัดคนอื่น ”
กำปั้นเล็กๆ แต่แรงไม่เล็กพุ่งเข้าไปที่ไหล่ของคนตัวสูงทันที่ที่พูดจบ
“ โอ๊ยยย ”
“ ทิ้งกูไว้คนเดียวตอนจับคู่แล้วจะมาพูดอย่างงี้อีกหรือไง ! อยากโดนต่อยหรือไง ”
“ มึงพูดก่อนค่อยต่อยก็ได้มั้ง เจ็บสัสบอกแล้วว่าเล่นกับเพื่อนอ่ะเบาๆมือหน่อยก็ได้ เดี๋ยวกูตายไปแล้วแทฮยองจะอยู่กับใครว่ะ ”
“ น้องแทฮยองของมึงก็มาอยู่กับกูไง เดี๋ยวกูดูแลน้องเขาให้ ” ยุนกิพูดพร้อมส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ไปยังโฮซอก
“ ให้แทฮยองดูแลมึงยังดูดีกว่าเลย คนห่าอะไร พูดอะไรไม่ดูตัวเอง สูงเท่าไหรแล้วถามจริง ? ” มือเรียวของโฮซอกยื่นออกไปผลักหัวยุนกิเบาๆ คนตัวขาวตรงหน้ายู่ปากอย่างไม่พอใจพร้อมเหลือบตามามองหน้าโฮซอกอย่างเอาเรื่อง
“ ทำไม เกี่ยวไรกับส่วนสูงงงง ก็บอกแล้วว่ากินนมแล้วไงง แต่มันไม่ขึ้นน ไม่ต้องมาล้อกูเลยย แม่งโป้งงง ไม่ต้องมาคุยกับกูเลยย ”
“ ก็มันจริง ”
“ เชี่ยหวังง ! ” ยุนกิชูกำปั้นขึ้นอีกรอบพร้อมหันหน้าไปทำตาดุใส่
“ เออยอม มึงสูงมาก มึงหล่อมาก มึงแมนมาก มึงมันโคตรหล่อโคตรแมนโคตรเท่เลยครับเพื่อน พอใจยัง ? กูอยากกินของฟรี ? ”
โหยยยยย พวกเห็นแก่แดกกกกกกกก ไปก็ไปปป
นั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถให้โฮซอกได้ซักพัก รถก็มาถึงร้านกึ่งผับกึ่งบาร์ย่านคนรวยแห่งหนึ่ง
ผมกับโฮซอกเดินเข้าไปข้างในแบบไม่ต้องยืนบัตรตรวจ ก็แน่นอน ผมเป็นหุ้นส่วนของร้าน เป็นน้องชายสุดที่รักของเจ้าของร้านด้วย เข้าไม่ได้สิแปลก
บรรยากาศภายในชุลมุนสิ้นดี ผู้ชายผู้หญิงนัวเนียกันไปทั่วถ้าเป็นสมัยก่อนเจอคิม นัมจุนมันก็เป็นของชอบของเขาอยู่หรอก แต่หลังสองปีมานี้มันไม่ใช่ หลังจากเจอคิมนัมจุนเขาก็ไม่เที่ยวหนักเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ..
มองไปยังโต๊ะประจำที่ชอบมานั่งบ่อยๆ ก็เจอคนคุ้นหน้าคุ้นตาบ้าง
มีแทฮยอง แฟนของโฮซอกที่ตอนนี้กำลังนั่งอยู่ข้างๆ จอน จองกุกเด็กคณะกรรมการนักเรียนที่เป็นน้องข้างบ้านตั้งแต่สมัยเด็ก พ่วงด้วยปาร์ค จีมินเด็กขี้โวยวาย ..
คิ้วสวยขมวดเข้าหากัน ยู่ปากอย่างไม่พอใจ พร้อมส่งสายตาน่ากลัวไปยังเด็กหมูที่กำลังยกแก้วขึ้นจรดริมผีปาก เด็กนั้นก็หันมามองหน้าเขาพอดี เลิกคิ้วนิดๆเป็นเชิงสงสัย ก่อนที่จะรีบลุกขึ้นมายืนข้างๆ
“ ยุนกิฮยองอ่า ยกโทษให้ผมนะที่ตะโกนใส่นะ นะ นะ ” คนตัวเล็กพูดแล้วเอาหัวมาถูแขนเบาๆ
“…”
“ อย่าเงียบสิฮยองอ่า เชื่อจีมินนี่นะฮยอง สถานการณ์มันบังคับอ่า แดดก็ร้อน ฮยองก็ลงมาช้า ก็เลยหงุดหงิด ฮยองอ่าเชื่อผมนะ นะ นะ จุ้บบบบ จุ้บบบบบ ฮยองงง ” ไม่พูดปล่าว ยื่นหน้ามาใกล้เขาด้วย เสียงบ่นงุงิๆของจีมินนี่ตัวเล็กเก่งแต่ปากของยุนกิเริ่มทำให้เขารำคาญอีกแล้ว
“ เออ เชื่อแล้ว ออกไปๆ ร้อนเว้ย ”
“ ฮยองมานั่งข้างผมมา ”
“ ไม่อ่ะ กูจะไปนั่งคนเดียว ”
“ ง่า .. ”
ไม่เห็นต้องทำหน้าสงสัยกันเลย ความจริงแล้วจีมินเป็นรุ่นน้องที่สนิทกับจองกุกก็เลยมาสนิทกับเขาด้วย เด็กนี้น่ารำคาญแต่ก็น่ารักในเวลาเดียวกัน ไม่ใช่แค่นั้น แม่งยังปีนเกลียวอีกด้วย .. ถ้าไม่สนิทกันขนาดนี้มีเรื่องกันไปนานล่ะ ..
“ ยุนกิฮยองอ่า ได้คู่กับใครหรอ ? ”
“ ยุนกิคู่กับผมเองแหล่ะ ”
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
สั้นไปไหม ? ตอนแรกกะว่าจะลงนิดเดียวแต่ก็ลงหมดเลย 5555
ตอนลงอินโทรไปก็คิดไปนะว่าคนจะเกลียดหมูจีไหม อย่าๆๆๆ ไม่ได้ๆ
เลาไม่ให้มินิโจ๊ค โซคิ้วเป็นคนไม่ดีหรอก สุดท้ายนางก็เป็นเด็กติดพี่ยุนกิดีๆแค่นั้นเอง ถถถ
ชอบก็เม้น ชอบก็เฟ้บ รักรีดเดอร์นะจุ้บๆ
เม้นมาไวก็อัพเม้นไม่มาก็ .....
ก็อัพเหมือนเดิมแหล่ะ (._____. ) อิ้อิ้
ความคิดเห็น