คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : โจโรคุโมะ
"ห่ะ.."
หญิงสาวสีขาวคนนั้นส่งเสียง ห่ะ ด้วยหน้ามึนๆออกมา
"ห่ะ..อะไรของเธอเล่า ก็บอกว่าจะไปจัดการเจ้าแมงมุมนั่นให้ไง"
หญิงสาวในชุดยูกาตะกุมขมับ
"นี่เจ้า..ไม่ได้ฟังที่ข้าพูดเลยใช่ไหมเนี้ย...มันอันตรายเกินไป ถึงเจ้าจะมีฝีมือ แต่ว่า..เจ้าแมงมุมนั่นถึงจะเป็นสัตว์ร้ายแต่มันฉลาดเป็นกรดเลยนะ.."
"อย่าห่วงเลย เธอแค่หยุดพายุหิมะที่ตีนภูเขาก็พอแล้ว พายุนั่นทำให้ชาวบ้านเค้ากลัวนะ รออยู่นี่แหละเดี๋ยวชั้นมา"
"เจ้าน่ะ..ไม่ต้องช่วยอะไรข้าก็ได้..พวกชาวบ้านน่ะไม่ใช่ว่าจะเหมือนเจ้าหรอกนะถ้าคนพวกนั้นขึ้นมาบนนี้แล้วเจอข้า ข้าก็คงถูกขับไล่อยู่ดี.."
คิ้วของชายหนุ่มกระตุกอีกครั้ง (เพราะอ่อนแอเลยหวาดกลัว สินะ นี่แหละมนุษย์)
"เห้อออออ..แล้วฉันมาทำอะไรที่นี่ฟ่ะเนี้ยยยย นี่เธอช่วยอธิบายหน่อยว่าเจ้าแมงมุมนั่นมันเป็นอันตรายยังไงงั้นเหรอ"
ฮาฟถอนหายใจเฮือกยาว ชายหนุ่มนั่งลงกับพื้นตอนนี้เขากำลังคิดว่า"ลองหาข้อมูลสักนิดก่อนดีกว่า"
"พิษที่ร้ายแรง..ทำให้เหยื่อเป็นอัมพาตและ ทรมาณถึงขั้นตายขนาดตัวที่ใหญ่ประมาณ10เมตร แต่กลับว่องไวมากเวลามีพื้นที่ให้เกาะเช่นผนังถ้ำหรือในป่า หนำซ้ำมันยังยิงเข็มพิษออกมาจากทางก้นได้ด้วย ชื่นชอบในเนื้อสดๆเป็นที่สุดอีกต่างหาก สัตว์ป่าบนภูเขาแทบจะไม่มีเหลือแล้วตั้งแต่มันเข้ามา.."
"ทำไมเธอรู้จักมันดีจัง"
"ข้าอยู่ที่นี่มาจะปีครึ่งแล้ว..ส่วนเจ้าแมงมุมนั่นพึ่งจะมาได้เดือนกว่าๆแค่นั้นเอง มันไม่ชอบพื้นที่ที่มีลมแรงๆข้าเลยสร้างพายุหิมะขวางทางลงจากภูเขาไว้ไงล่ะ"
หญิงสาวในชุดยูกาตะหายใจหอบ ดูท่าเธอจะไม่ค่อยจะได้พูดมากแบบนี้สักเท่าไหร่
"อ่าห่ะ มันก็ฟังดูน่ากลัวอยู่นะ แต่ฉันคิดว่าก็คงไม่เท่าไหร่"
ฮาฟดันตัวลุกขึ้นยืน
"ไม่ต้องห่วง พอจัดการเจ้านั่นได้แล้วล่ะก็ ฉันจะช่วยอธิบายให้ชาวบ้านฟังเกี่ยวกับเธอก็แล้วกัน"
ชายหนุ่มเอื้อมมือไปสัมผัสกับศีรษะของหญิงสาวตัวเล็กตรงหน้าหมายจะลูบหัวให้กำลังใจ
แต่ทันทีที่ฝ่ามือได้สัมผัสกับศีรษะของเธอ
"โอ้ย!!"
เพี๊ยะ!!
เธอสปัดมือของชายหนุ่มออกทันที
"ทำอะไรของเจ้าน่ะ ตัวเจ้ามันร้อนนะ อย่ามาจับข้าตามใจชอบ!!"
(ก็เห็นว่าน่ารักน่าเอ็นดูแค่นั้นเอง..)
พรึบ!!
ฮาฟกางปีกแห่งเปลวเพลิงขึ้น พร้อมกับหันหลังให้กับหญิงสาวคนนั้น เธอถอยออกห่างจากความร้อนทันที
"เธอน่ะรออยู่นี่แหละ เดี๋ยวฉันมา"
พูดจบชายหนุ่มก็กระพือปีกบินขึ้นไปทางยอดเขา.................
(ถึงจะรับประกันไม่ได้ว่ายัยนั่นโกหกหรือแต่งเรื่องขึ้นมาหรือเปล่า คงต้องตรวจสอบดูก่อน)
ฟรึบ!
ฮาฟกระพือปีกด้านหลังเร่งความเร็วบินหายขึ้นไปบนยอดเขา ชายหนุ่มลงจอดที่บนยอดเขาตรงบริเวณนั้นข้างใต้ยอดเขานี้มีถ้ำขนาดใหญ่อยู่ด้านล่างชายหนุ่มจึงได้เดินเข้าไปสำรวจถ้ำปริศนานั้น...เมื่อก้าวเดินเข้าไปในถ้ำ กลิ่นเหม็นของซากศพและกลิ่นคาวเลือดลอยเข้ามาในจมูกของฮาฟแทบจะทันที
"อึก.. คงไม่ผิดที่แล้วสินะ.."
ฮาฟเรียกดาบคาตานะออกมาอีกครั้ง ชายหนุ่มก้าวเดินเข้าไปในตัวถ้ำที่กว้างใหญ่นั่นไม่รู้ว่าถ้ำนี้ลึกเท่าไหร่ แต่ยิ่งเดินเข้าไปกลิ่นเหม็นคาวนั้นยิ่งชัดเจนแสงไฟสีฟ้าจากรอยต่อคล้ายลายวงจรของคาตานะ คอยส่องสว่างให้เห็นทางเดินแบบสลั่วๆได้
แผล๊ะ..
ชายหนุ่มที่เหยียบเข้ากับอะไรสักอย่างหยุดชะงัก ฮาฟก้มลงมองวัตถุนั้น..
ซากของกระต่ายที่พึ่งจะตายใหม่ๆที่เหลือแต่ส่วนท้ายของลำตัวกำลังถูกฮาฟเหยียบอยู่
แหมะ..
ของเหลวเหนียวๆบางอย่างหยดลงมาใส่บริเวณหัวไหล่ของฮาฟ (ให้ตายสิ)
ฟุบๆๆ!!!
ฉึกๆๆ!!
ฮาฟกระโดดถอยออกมาจากซากกระต่ายนั้น ก่อนที่จะมีวัตถุเรียวแหลมขนาดพอๆกับต้นแขนพุ่งมาเสียบบริเวณจุดนั้นหลายเล่ม
"หึ เจอตัวแล้ว"
ฮาฟกางปีกเปลวเพลิงขึ้นแสงสว่างจากเปลวไฟทำให้ถ้ำมืดแห่งนี้สว่างขึ้น แมงมุมตัวใหญ่ยักษ์กำลังเกาะอยู่บนเพดานถ้ำ ลักษณะของมันมีส่วนหัวที่แปลกประหลาด คือตรงส่วนหัวนั้นจะมีส่วนที่ยืดออกมาคล้ายกับลำตัวของมนุษย์มีหัวและขาแหลมคมอีกสองข้างงอกออกมาคล้ายกับมนุษย์แต่รูปร่างนั้นเรียกได้ว่าอัปลักษณ์เกินกว่าจะเรียกว่าเป็นร่างกายท่อนบนของมนุษย์
"เจ้าาา มนุษย์มาทำอะไรที่นี่.."
"เห??พูดได้ด้วยเหรอเนี้ย"
"พอดีเลยยย ข้ากำลังจะออกไปหาอาหารอยู่พอดี ช่างรนหนที่ตายยิ่งนัก..."
"อ่าาา นั่นสินะฉันก็ไม่อยากจะอยู่ตรงนี้นานนักหรอก กลิ่นมันโคตรจะเหม็นบรมเลย"
วงเวทย์สีแดงเพลิงปรากฏอยู่บนพื้นถ้ำรัศมีที่ตรงกับเจ้าแมงมุมยักษ์ ตูม!!! เสาเปลวเพลิงความเข้มข้นสูงพุ่งขึ้นมาจากพื้นแต่ทว่าเจ้าแมงมุมยักษ์นั่นกลับกระโดดถอยหลังหลบได้
ครืน!!!
ตัวถ้ำสั่นไหวเล็กน้อย ทำเอาฮาฟถอนหายใจ "ให้ตายสิเล่นอะไรรุนแรงไม่ได้สินะ"
"เจ้ามนุษย์!!บังอาจบุกรุกรังของข้า!! ข้า โจโรคุโมะ จะนำความตายมาให้แก่เจ้า"
ฟึบๆๆๆๆ!!!
แมงมุมยักษ์ยกส่วนท้ายของตัวขึ้น หนามแหลมคมถูกยิงจากก้นของมัน พุ่งมาที่ฮาฟ
จึกๆๆๆ!!
ชายหนุ่มกลิ่งตัวหลบไปด้านข้าง ทำให้เข็มพิษเหล่านั้นพลาดเป้าไป ฮาฟวิ่งเข้าหาแมงมุนยักษ์นั่น
มันใช้ขาหน้าที่มีลักษณะเหมือนแขนตั๊กแตนตำข้าวฟาดลงมาที่ฮาฟชายหนุ่มเหวี่ยงดาบคาตานะปัดสวนไป
เคร้ง!!
แต่ทว่าแขนของแมงมุมยักษ์นั่นไม่ได้มีข้างเดียวมันใช้แขนอีกข้างตวัดลงมาหวังจะเฉือนฮาฟให้ขาดสองท่อน ชายหนุ่มหมุนตัวยกปีกเปลวเพลิงขึ้นมาบังไว้
ตึง!!
แรงปะทะทำให้ฮาฟลอยละลิ่วถึงแม้จะไม่ได้รับบาดเจ็บ ชายหนุ่มหมุนตัวกลางอากาศและลงจอดท่ายืนอีกครั้ง
"ให้ตายสิ ในที่แคบๆแบบนี้ไม่ว่ายังไงก็ฉันเสียเปรียบไม่ใช่เหรอ.."
(เสาเปลวเพลิงใช้ไม่ได้ ผนังถ้ำเพดานถ้ำ ไม่ว่าจุดไหนก็ถูกยึดไว้ด้วยน้ำแข็ง ขืนใช้ไฟซัดมากๆมีหวังที่นี่ถล่มแน่)
แกร๊กๆๆๆๆ
โจโรคุโมะเคลื่อนที่ไปตามผนังถ้ำอย่างรวดเร็วตรงมาที่ฮาฟ
ตึง!! มันเหวี่ยงแขนข้างหนึ่งลงมาใส่ฮาฟแต่ชายหนุ่มกระโดดหลบได้ ฮาฟหมุนตัวและฟันเข้าไปที่ช่วงตัวของมันได้หนึ่งครั้ง ก่อนที่จะถูกแขนอีกข้างปัดอย่างแรงจนกระเด็นไปกับพื้น เลือดสีเขียวไหลเยิ้มออกมาจากบาดแผลที่พึ่งโดนฟัน
"อ๊าาาา เจ้ามนุษย์!!!!"
มันยกแขนทั้งสองข้างขึ้นวงเวทย์สีฟ้าครามปรากฏขึ้นที่ปลายแขนทั้งสอง โจโรคุโมะเหวียงแขนอัดลงบนพื้นถ้ำ
ตึง!!!! ครืนนนนนนน!!!!!
แทงน้ำแข็งแหลมคมพุ่งขึ้นมาจากพื้นเป็นทางตรงพุ่งมาที่ฮาฟ ชายหนุ่มเบิกตากว้างกระโจนหลบแทงน้ำแข็งที่ฝุดออกมาจากพื้นอย่างฉิวเฉียด
เส้นเลือดปูดขึ้นมาจากขมับของฮาฟแสดงถึงความหงุดหงิด
"โว้ยยยย!!! เร็วก็เร็วโจมตีระยะไกลก็ได้!!! เข้าใกล้ก็ไม่ได้!!ไฟก็ใช้ไม่ได้!!! น่ารำคาญโว้ยยยยยย!!!"
มวลอากาศหมุนวนรอบๆแขนข้างที่จับดาบขอชายหนุ่ม ฮาฟจับดาบขึ้นในท่าฟัน ชายหนุ่มสูดหายใจเข้าช้าๆ
"คมเขี้ยววายุ!!!"
ฟึบ!!!
คมดาบที่ตัดผ่านอากาศ ฟันเข้ากลางลำตัวท่อนบนของแมงมุม เลือดสีเขียวสาดกระจาย โจโรคุโมะถอยร่นออกมา พร้อมกับดิ้นแสดงอาการเจ็บปวด
"อึก!!!เจ้าาา!!! เมื่อกี้มันอะไร!!!!"
"ธรรมดาน่า ตอนฉันเจอท่านี่รอบแรกฉันก็ตกใจเหมือนกัน" กระบวนท่าขอแอสทารอสที่ใช้ในงานประลองถูกฮาฟงัดออกมาใช้
ฟึบ!!! ฟึบ!!! ฟึบ!!!!
ฉั๊วะ!!! ฉั๊วะะ!! ฉั๊วะ!!!!
"อ๊ากกกกกกก!!!!!"
ครั้งแล้วครั้งเล่า ชายหนุ่มค่อยๆฟันเฉือนแมงมุมยักษ์อย่างต่อเนื่องจนเลือดสีเขียวสาดกระจายเต็มถ้ำ
"แกรู้หรือเปล่า ยัยนั่นน่ะจากชาวบ้านที่เกลียดเธออยู่แล้ว ยิ่งแกเข้ามายัยนั่นต้องทำให้ตัวเองโดนเกลียดขึ้นไปอีกเพื่อกันแกออกจากหมู่บ้านทั้งที่รักหมู่บ้านนั่นมากแท้ๆ แต่กลับถูกตอบแทนด้วยความหวาดกลัวและเกลียดชัง!!!!ยัยนั่นอยู่คนเดียวบนภูเขาหิมะนี่มาปีครึ่งเลยนะโว้ยยย!!!รู้ไหมมันน่าสงสารขนาดไหนน่ะ!!!!!"
ฉั๊วะะะะะะ!!!!
ฮาฟตวัดดาบอย่างรุนแรงตัดเอาแขนข้างหนึ่งของแมงมุนยักษ์ขาดกระเด็น
"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!"
โจโรคุโมะดิ้นทุรนทุราย มันอ่อนแรงเต็มทีแล้ว ฮาฟตั้งท่ากำลังจะปิดเกม
"รอเดี๋ยววว!!!ถ้าฆ่าข้า หญิงสาวหิมะคนนั้น!!ก็จะตายด้วย!!!"
"ห่ะ.."
ฮาฟหยุดชะงัก โจโรคุโมะค่อยๆขยับตัวช้าๆ
"ภูติหิมะตนนั้น..เป็นผลงานที่ล้มเหลวของข้า.."
ระหว่างที่ฮาฟกำลังยืนนิ่งอยู่นั้น แมงมุมยักษ์ค่อยๆหุ้มตัวเองด้วยเกราะที่สร้างจากน้ำแข็งอย่างแนบเนียนจนชายหนุ่มไม่รู้ตัว ผิวหนังของมันค่อยๆแข็งขึ้นเรื่อยๆ
"พลังของนางเกิดจากส่วนหนึ่งของข้า ถ้าเกิดข้าตาย นางก็จะหายไป..หึๆๆๆ เจ้าน่ะ หลงรักนางใช่ไหมล่ะะะะะ ฮิ้ๆๆๆ"
"อย่ามาตอแหล่!!!!!!!!ยัยนั่นอยู่ที่นี่ก่อนแกมาซะอีก!!!!!!"
ฟูมม!!!!!
ฮาฟใช้คมเขียววายุฟันใส่แมงมุมนั่นหวังจะปิดเกม
เคร้ง!!! แต่ทว่าคมดาบนั้นกระทบกับแผ่นน้ำแข็งหนาที่เจ้าแมงมุมยักษ์สร้างไว้จนแตกกระจายแต่มันก็ไม่ได้ทำความเสียหายกับแมงมุมยักษ์ตัวนั้นแต่อย่างใด
"อะไรกัน!!!"
"รู้สึกตัวช้าไปแล้ววว!!!เจ้ามนุษย์!!!"
ฟู่!!!!!!!
แมงมุมยักษ์ยกช่วงท้องของมันขึ้น ท้องของมันเปิดออกลักษณะคล้ายปากปล่อยกลุ่มควันสีม่วงลอยฟุ้งปกคลุมไปทั่วทั้งถ้ำ
"อึก.."
ฮาฟยกแขนเสื้อขึ้นปิดจมูกไว้ แต่ทว่าพิษนี่แทรกซึมเข้าสู่ร่างกายได้โดยไม่ต้องผ่านกระบวนการหายใจ
เส้นเลือดของฮาฟปูดขึ้นมาตามผิวหนังทว่าสีของเส้นเลือดนั้นเปลี่ยนเป็นสีดำ ร่างกายของชายหนุ่มชาจนขยับได้ยาก..
"กะ..แก.."
ฉึกๆๆ!!!
"ค๊อก!!!..."
หนามแหลมคม3แท่งถูกยิงออกมาจากแมงมุมยักษ์และเสียบเข้ากลางอกของฮาฟอย่างแม่นยำโลหิตสีแดงสดของชายหนุ่มไหลนอง
"ฮิ้ๆๆๆ เจ้าน่ะมีฝีมือนะที่ทำให้ข้าบาดเจ็บได้ขนาดนี้ ถ้าข้าสู้กับเจ้าข้างนอกถ้ำนี่หล่ะก็ข้าอาจจะตายไปแล้วก็ด้ายยยย พอดีว่าข้าาากำลังจะลอกคราบบที่เจ้าฟันที่เจ้าตัดน่ะก็แค่เปลือกของข้าแค่นั้นแหละะะะ ฮิ้ๆๆๆๆๆๆ พอลอกคราบบาดแผลเหล่านั้นก็จะหายเป็นปลิดทิ้งยังไงล่ะ~~"
โจโรมุโมะหัวเราะเสียงแหลมสูง
แคว๊ก!!!แคว๊ก!!!
มันฉีกร่างของตัวเองออกจากข้างใน เปลือกของมันฉีกกระจายเผยให้เห็นถึงร่างที่อยู่ด้านในที่มีรอยแผลจากการฟันอยู่บ้างแต่ไม่ใช่แผลที่ลึกอะไรเลย
"ไม่ต้องห่วงงงง เจ้าไม่ตายง่ายๆหรอก ข้าจะกินเจ้าทั้งเป็นให้เจ้าสัมผัสความเจ็บปวดจนต้องร้องขอความตายเลยล่ะ ฮ้าาาาฮ่าาาาๆๆๆๆๆๆ"
(ไม่สน..มันแล้วเว้ย...)
วงเวทย์สีแดงเพลิงปรากฏขึ้นตรงหน้าของแมงมุมยักษ์จนมันเบิกตากว้าง
"ไป..ตาย..ซะ.."
ตูมมมม!!!!!! เสาเปลวเพลิงพุ่งใส่แมงมุมยักษ์โดนที่มีฮาฟเป็นฐาน ชายหนุ่มปลิวกระเด็นไกลขนาดที่ว่าปลิวออกมาจากถ้ำ
และร่วงลงหน้าผาฮาฟตอนนี้กำลังลอยละลิ่วอยู่บนอากาศ ฮาฟขยับร่างกายอย่างยากลำบากกระชากหนาแหลมนั้นออกจากหน้าอก ก่อนที่ชายหนุ่มนั้นจะปลิวลงจากหน้าผาและหายลับไป
..............................................................................................................................
ความคิดเห็น