คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : ตอน สมาชิกเพิ่ม
"ไง... กลับมากันแล้วหรอ"เพนทักขึ้นมาพลางกวาดมองพวกมาเยือนทั้งหลาย
"ได้ตัวกาอาระมาแล้ว"ซาสึเกะเปิดเรื่องพลางให้งูที่พันรอบตัวกาอาระคลายออก จูโกะที่แบกอยู่จึงวางตัวของกาอาระลงช้าๆอย่างรู้หน้าที่
"เอ้า ตามสัญญา"โคนันส่าพลางยื่นชุดแสงอุษาให้อย่างหยิ่งๆ(=_=)"แล้วทำไมซากุระถึงกลับมาสภาพแบบนั้น"
หลังจากที่สังเกตเห็นสาวน้อยที่กลับมาในสภาพที่ไม่สู้ดีนักก็หันไปถามอิทาจิผู้ร่วมภารกิจด้วย
"รู้สึกว่าจะเพราะเรื่องนั้นนะ... "อิทาจิพูดค้างไว้แล้วเดินอุ้มซากุระไปเหมือนให้ไปในที่ลับตากว่านี้ โคนันพยักหน้าแล้วเดินตามไป
...หงุดหงิดเฟ้ย!!...
เพนที่ยืนดูอยู่ไม่ไกลคิดในใจอย่างหงุดหงิดก่อนจะสะดุ้งกับคำพูดหนึ่ง
"เชย"คารินนี่เอง=0=
...กล้าดียังไง ชุดนั้นฉันออกแบบทั้งคืนเลยนะ!>A<+...
"มองยังไงยัยตาถั่ว"ซุยเงสึค้านให้เพนยิ้มหน้าบานหันไปมอง
...ใช่ๆ! ยัยเด็กนั้นตาถั่วแหงมๆ!>0<๐...
ทำไมเมิงไม่ไปพูดเองเลยฟระ=_=
"ไอชุดเนี่ย... โครตของคำว่าเชยตางหาก"ชายฟันแหลมหันมาพูดอย่างจริงจัง
...อิเด็กดอกพวกนี้นี่ อย่าเห็นว่ากรุเข้มสุดในเรื่องนะฉันจะโดดถีบพวกแกเลย...
ขืนอยู่ไปก็อารมณ์เสียเปล่าๆเพนเลยเดินออกจากวงไปอย่างเงียบๆ
"อะไรของนายนะ น่าขนลุก"คารินพูดอย่างหัวเสียนิดๆ โดยซุยเงสึส่ายหน้าอย่างเอือมๆอย่างก่อนจะพูดต่อ
"แหม ก็ไม่ได้อยากคิดแบบเดียวกับเธอนักหรอกแต่ท่าทางแบบนั้นเหมือนกำลังล้อเลียนความรู้สึกซาสึเกะที่อยากเข้าแสงอุษาจนตัวสั่นไม่ใช่หรอ"
...โห...เล่นของสูงนะเมิง=A=...
"ว่าไงนะยะ! พูดใหม่ให้ชัดๆเลย!!"คารินว่าพลางหันมามองคนยั่วที่แลบลิ้นใส่
"เอ๊~ ฉันพูดอะไรผิดหรือไง"ซุยเงสึว่าแล้วก็หัวเราะอย่างผู้กำชัยชนะ พลางเข้าไปหลบหลังซาสึเกะที่ยืนอยู่โดยไม่สนใจคำพูดของซุยเงสึเมื่อกี้สักนิด
"กรี๊ดดดดด ออกมาเดียวนี้นะไอ้เจ้าบ้า!!"คารินว่าพลางก็ดึงซุยเงสึออก
…ไอชุดดำๆนี้เป็นต้นเหตุในการเปิดสงครามไปแล้วแหะ=_=…
"ฉันไม่อยากเสียเวลากับแกหรอกนะ ไปล่ะ!!"ว่าพลางเท้าทั้งสองก็ย้ำออกไปอย่างหงุดหงิด
"....ห๊า?"
…ว่าแต่...Sheรู้ทางหรอนะ…
"ไม่ดีแน่..."โคนันเอ่ยเสียงขรึมแล้วทำสีหน้าครุ่นคิดหันไปถามอิทาจิ"นายคิดว่าไง?"
"....ฉันว่าเธอหรือเพนต้องเป็นคนจัดการเองแล้วล่ะ"อิทาจิกล่าวพลางหันไปเปรยตามองเด็กสาวที่หลับไม่ได้สติบนเตียงของเจ้าของห้อง
"เป็นเรื่องที่ยุ่งยากจริงน้า..."
แกร็งงง...
ผู้ทำลายบรรยากาศเตะเข้ากับขวดข้างๆ(ที่ไม่รู้มายังไง)ทำให้ทั้งสองคนผู้สนทนาหันมามองอย่างรวดเร็ว
"..........."
"เอ่อ... ไม่ได้ตั้งใจจะมารบกวนหรอกนะขอโทดที..."คารินเอ่ยลนๆพลางก็เหลือบมองไปทางซากุระเล็กน้อยแล้วหันมามองอิทาจิด้วยสีหน้าซีเรียส"เกิดอะไรขึ้นกับยัยนั้น?"
"....นี่ไม่ใช่ห้องของเธอฉันไม่อนุญาตให้เข้ามาหรอกนะ รีบกลับไปได้แล้วเดียวฉันพาไปเอง"
"....นั้นสินะ?"
"ไปกันเถอะนะ ไปๆๆV_V"โคนันพูดพลางก็ดันคารินออกไปจากห้องให้เด็กสาวผมสีแดงยืนหงุดหงิดแล้วยอมยืนรออย่างว่าง่าย
"แล้วนายอิทาจิ ฟากดูแลทางนี้ด้วยละ"
ปังง!
พอรู้ว่าจัดการทางนี้ได้แล้วจึงหันไปมองทรั้งท้ายให้อิทาจิแล้วเดินลากคารินออกไป
"….."
.
.
.
.
"….."
เวลาผ่านไปเนิ่นนาน เด็กสาวที่ยังคงนอนพริ้มอยู่บนเตียงก็ยังคงไม่มีท่าทีที่จะตื่นขึ้นมาแม้แต่น้อย เล่นเอาคนดูแลผู้เฉยชาเริ่มเบื่อที่จะนั้งทำตัวแข็งเฝ้าเธอผู้นี้ไปตลอดเสียแล้ว
...จะว่าไปก็ว่างเกินไปจริงๆ...
...แถมเด็กคนนี้ยังสร้างเรื่องเอาไว้เยอะอยู่ด้วย...
"อือ... "
...ลองแกล้งดูหน่อยดีไหมนะ...
หลังจากที่ตัดสินใจในสิ่งที่ชั่วร้ายไว้ก็ค่อยๆลุกออกจากเก้าอี้พลางก็เลื่อนตัวไปคร่อมร่างของซากุระครึ่งตัว และมือข้างนึงก็ค่อยๆล้วงมือไปหยิบ...
ปากกาเมจิก
"....."
…ทุกคนกำลังคืดว่าผมกำลังจะทำมิดีมิร้ายงั้นหรอ? ผมรู้หรอกนะอย่ามาซึนใส่ผมซะให้ยาก!=_=+…
แสรดดดดดดดดดดด!!!=A=*
มืออีกข้างเลื่อนไปปัดปอยผมเผยให้เห็นถึงหน้าผากโหนกๆของเด็กสาวอย่างชัดเจน ยิ่งเห็นก็ยิ่งขำ ยิ่งเห็นก็ยิ่งชอบ
...งเวลาแบบนี้ยิ่งน่ารักไปกันใหญ่เลยมั้งเนี่ย...
อิทาจิคิดขำๆพลางก็เอามือข้างที่ถือปากกาขึ้นมาปิดปากก่อนจะนึกขึ้นได้
...จะว่าไป เด็กคนนี้รู้จักกับซาสึเกะงั้นสินะ...
...หรือว่าจะเป็นกิ๊กกับไปเจ้าหนูหัวเป็ดนั้นกันน้า...
ชายหนุ่มคลายยิ้มออกก่อนจะวางปากกาลงแล้วมองหน้าเด็กสาวอย่างจริงจัง มือข้างนึงก็จับหน้าให้เห็นชัดขึ้นแต่เจ้าตัวเริ่มรู้สึกแล้ว
...หน้าเด็กคนนี้...นุ่มชะมัด...
ยิ่งคิดก็ยิ่งใจเต้น มือทั้งสองข้างก็เริ่มจิ้ม หยิก จับ ลูบ แล้วก็ดึงอย่างสนุกสนาน
หารู้ไม่ว่าคนที่โดนอยู่ซ้ำยังหลับ...คงฝันว่าโดนฆาตกรรมแหงๆ=_=lll
...กลายเป็นว่า...เล่นหน้าแทนการวาดศิลปะบนใบหน้าแทนซะแล้วสิ...
คิซาเมะ ผู้ยืนดูเหตุการณ์ข้างประตูอยู่ตลอดเวลาคิดในใจก่อนจะคิดต่อ
...ถ้าเอาเรื่องนี้ไปบอกโคนันคุง คงจะดีสิมั้งครับ...
ฉึกกกกกกก!!
ไม่ทันจะคิดจบ ไม้ดังโงะที่ไม่รู้โผล่มายังไงก็พุ่งรี่มาตรงขอบประตูที่คิซาเมะยืนอยู่อย่างเฉียดฉิว ทำให้เขาคิดเลยว่า'คิดผิดอย่างแรง'
"นี่คิซาเมะ...ฉันรู้นะว่านายอยู่ตรงนั้นตลอดนะ"
…ป ป่าวนะคับ ผมพึ่งมาช๊อตที่คุณอิทาจิเล่นหน้าซากุระจังนะฮับ=A=;;;…
"แล้วฉันก็รู้อีกว่านายมาเพราะโคนันใช้ให้มาใช่ไหม...."
…อันนั้นละถูกเผง!...
"งั้นก็ออกไปได้แล้ว"
"=A="
"-_-+"
'ถ้าฉันกลับมายังพบว่านายยังไม่อยู่คุมอิทาจิ ฉันจะฆ่านายซะคิซาเมะ'
...ทำไมไม่ให้คนอื่นคุมครับคุณโคนัน; v ;
สายตาอิทาจิคุงที่เป็นเนตรวงแหวนกล่าวอย่างดีว่า'เมิงไม่ออกไปกรูจะทรมานเมิงนะฉลามครุง'
…แบบนี้ชัดเลยนะครับv^v…
…ไม่ทำฝั่งไหนก็ตายเยี่ยงเขียดคับY ^ Y…
"...งั้นผมจะคอยเฝ้าหลังให้นะครับ..."หลังจากฉลามน้อยของเราคิดได้อย่างแน่วแน่ดีแล้วคิซาเมะก็เดินออกจากห้องไปอย่างสงบ
อันเป็นที่พึงพอใจของท่านอุจิวะ อิทาจิดีแล้วนั้น
…ขอเล่นหน้าเด็กคนนี้ต่อเถอะนะ…
ความคิดเห็น