คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : งานเลี้ยงยามค่ำคืน2
กลุ่มนักลอบสังหารทั้ง6คน กระจายตัวออกจากกันและพุ่งเข้าโจมตีแคทซิโอเปียจากคนละทิศทาง
หนึ่งในมือสังหาร กระโดดลงมาตรงหน้าแคทซิโอเปีย พร้อมกับชักมีดสั้นออกมา
มือสังหารพร้อมอาวุธมีดสั้นในมือกระโจนเข้าใส่แคทซิโอเปียเป็นคนแรก แต่ก็ถูก 1 ในดวงดาวทั้ง 88 ของแคทซิโอเปีย กระแทกเข้าที่สีข้างจนปลิวไปกระแทกผนังกำแพงเมือง
ฟิ้ว!! ตึง!!!
"อั๊ค"
"อุ๊ย..กระดูกซี่โครงหักหมดแล้วล่ะมั้งคะ"
แคทซิโอเปียยิ้มเยาะ ก่อนจะสั่งให้ดวงดาวทั้ง88ดวงนั้น ไล่โจมตีพวกที่เหลือพร้อมกัน กลุ่มก้อนพลังงานเวทย์ทั้ง88ดวงพุ่งเข้าใส่กลุ่มมือสังหารตามคำสั่ง
"ทำลายก้อนพลังเวทย์พวกนี้ก่อนเร็ว!!!"
สิ้นคำสั่ง กลุ่มมือสังหารต่างเปลี่ยนเป้าหมายเป็นพลังก้อนพลังงานเวทย์แทน พวกมือสังหารอัดพลังเวทย์ลงไปในอาวุญของตน แสงสว่างส่องสว่างออกมาจากสรรพาวุธเหล่านั้น ก่อนที่กลุ่มมือสังหารจะเริ่มการทำลายเวทย์ ไม่ว่าจะเป็นการฟันหรือแทงไปที่พลังงานเวทย์นั้น ทันทีที่ฟันโดนแกนกลางเวทย์มนต์ของพลังงานเวทย์นั้น ดวงดาวของแคทซิโอเปียก็ได้สลายหายไป...
"ชิ ทำเรื่องยุ่งยากอีกแล้วสินะคะะะ!!!"
(รับมือกันได้เร็วจริงๆ)
องค์หญิงส่งเสียงจิ๊จ๊ะ
แคทซิโอเปียส่งดวงดาวของเธอพุ่งขึ้นไปบนฟ้าลูกนึง แต่เมื่อพุ่งขึ้นไปได้สักพัก ดวงดาวนั้น กลับกระแทกกับอะไรสักอย่างแล้วก็สลายไป
"จะทำอะไรองค์หญิงงงง พวกเรากางเวทย์ป้องกันซ้อนทับไว้แล้ว ไม่ว่าเธอจะทำอะไร คนด้านนอกก็ไม่รับรู้เรื่องในข่ายเวทย์นี้หรอกกก"
ทางมือสังหารที่คิดว่าแคทซิโอเปียกำลังจะเรียกขอความช่วยเหลือหัวเราะชอบใจ แต่ทางองค์หญิงเองก็ยิ้มเยาะออกมาด้วยเหมือนกัน..
"เพราะงั้นจะเสียงดังแค่ไหนก็ได้สินะคะ"
สิ้นคำพูดของแคทซิโอเปีย ดวงดาวที่รายล้อมเธอ และ ดวงดาวที่ไล่โจมตีทั้งหมด ก็เปลี่ยนการเคลื่อนไหวไปเป็นพุ่งตรงเข้าหาเหล่ามือสังหารด้วยความเร็วสูงแทน
"ลาขาดนะคะ"
"?? !!!!"
ตูม!!ตูม!!ตูม!!!ตูม!!
กลุ่มดาวที่เหลือประมาณ70ดวง พุ่งเข้าไปประชิดตัวเหล่ามือสังหาร จากนั้นเมื่อดวงดาวเหล่านั้นตกกระทบ ดวงดาวเหล่านั้นก็จะเกิดการระเบิดขึ้นอย่างรุนแรง ประกายของระเบิดสะท้อนแสงสีขาวบริสุทธ์ระยิบระยับ..
ตูม!!!!
มวลอากาศบริเวณนั้นสั่นไหว แรงระเบิดทำเอาฝุ่นควันคละคลุ้ง..
"-ดวงดาวที่ร่วงหล่นแห่งแคทซิโอเปีย-... นึกว่าจะรับมือยากมากกว่านี้สักหน่อยนะคะ"
แคทซิโอเปียกล่าวชื่อเวทย์มนต์ พร้อมกับสะปัดฝุ่นที่เกาะผ้าคลุมออกและกำลังตั้งท่าจะหันหลังกลับ..
"สมกับเป็นบุตรสาวแห่งราชาอัศวิน ช่างเป็นเวทย์ที่งดงามและรุนแรงดีจริงๆ"
"?? !!!!"
เสียงแหบกร้านดังขึ้นจากกลุ่มควันด้านหลัง แคทซิโอเปียหันไปทางต้นเสียงนั้นทันที แต่ทว่า..
ฉึก..
มีดสั้นเล่มหนึ่งแทงเข้าไปที่สีข้างขององค์หญิงจนมิดด้าม..เลือดสีแดงสดไหลทะลักออกมาจากบาดแผล ..แคทซิโอเปียทรุดลงกับพื้น
"อั๊ค.. "
"แสบใช่เล่นเลยนะเจ้าหญิง.. ลูกบอลนั่นน่ะ แต่มันก็งั้นๆแหละ"
"เจ้า.. ทำไม... "
แคทซิโอเปียชำเลืองไปทางต้นเสียงของคนที่แทงเธออย่างยากลำบาก.. มือสังหารคนแรกที่ถูก ดวงดาว ซัดปลิวจนติดกำแพง ตอนนี้กำลังยืนอยู่ตรงหน้าเธอในสภาพไร้ซึ่งบาดแผล..
"เห้ย ทำบ้าอะไรว่ะะ!! เกิดยัยนี่ตายขึ้นมาจะทำยังไง!!"
กลุ่มควันจากแรงระเบิดค่อยๆจางไป ปรากฏร่างของมือสังหารทั้งหมดที่ถูก-ดวงดาวที่ร่วงหล่นแห่งแคทซิโอเปีย-ระเบิดไปเมื่อครู่
ในสภาพที่เสื้อผ้าขาดวิ่น แต่ร่างกายกลับครบ32ทุกคน..ไม่มีบาดแผลฉกรรณ์เลยแม้แต่คนเดียว
"ทำไม... ถึง.. มาอยู่.. ที่นี่" แคทซิโอเปีย เค้นเสียงถามออกไป
มือสังหารคนแรกเลิกคิ้วขึ้นอย่างกวนประสาท
"ก็มาลักพาตัวเจ้าไง ถามโง่ๆ"
"ไม่ใช่.. ทำไมพวกเจ้า.. ถึงได้ทำอย่างงี้.. ไม่กลัวว่าจะเกิดมหาสงครามอีกครั้งหรือไง เผ่าดีเวียร์.. "
ร่างกายที่แข็งแกร่ง รวดเร็ว แข็งแรง ศักยภาพทางร่างกายที่ดีเยี่ยม กรงเล็บที่แหลมคม รูปลักษณ์ที่คล้ายคลึงกับมนุษย์แต่ก็ยังมีส่วนที่ต่างอยู่ เช่นมีเขา บางตัวร่างกายปกคลุ่มด้วยขน ทว่าแม้ร่างกายแข็งแกร่งแต่ไม่เชี่ยวชาญในด้านเวทย์มนต์เผ่าพันธุ์หนึ่งที่เคยทำสงครามกับเหล่ามวลมนุษย์ -เผ่าดีเวียร์-
"โจมตีเราแบบนี้..ไม่กลัวเผ่าพันธุ์ เจ้าจะสูญพันธุ์หรือไง เจ้าก็รู้หนิว่า มวลมนุษย์ เก็บอะไรไว้น่ะ"
"เห้อะ.. ถ้าสิ่งนั้นคือ ชิ้นส่วนแห่งพระเจ้าล่ะก็.. คิดว่าพวกเจ้ามีคนเดียวหรือไงกัน ห่ะ!!!"
"เห้ย'' พูดอะไรระวังปากหน่อย นั่นเป็นความลับสุดยอดของเผ่าพันธุ์เราเลยนะ.."
แคทซิโอเปียพยายามยันตัวลุกขึ้นยืน แต่ทว่าร่างกายไม่ฟังคำสั่งเลยสักนิด..
"จะทำอะไรองค์หญิง มีดนั่นมันอาบยาชาชนิดรุนแรงไว้เลยนะ"
มือสังหารคนหนึ่งเหลือบไปเห็นแคทซิโอเปียพยายามขยับตัวได้จิกผมเธอขึ้นมา
"แหม่..แม้กำลังเจ็บปวด แต่ร่างกายนี้ก็ยังคงเย้ายวนไม่เปลี่ยนเลยน้า..องค์หญิง!!!!"
แคว๊กกก!!!
ผ้าคลุมขององค์หญิงถูกกระชากจนฉีกกระจาย แคทซิโอเปียเบิกตากว้าง..
"นี่..พวกเจ้า..จะทำอะไรน่ะ.."
น้ำเสียงขององค์หญิงสั่นเครือ ความหวาดกลัวแล่นเข้ามาสู่หัวใจจนเต้นรัว..
"หัวหน้า..ข้าขอเล่นสนุกกับเธอก่อนส่งให้กับ -ท่านผู้นั้น- ได้หรือเปล่า"
มือสังหารคนที่กำลังจิกผมแคทซิโอเปียและฉีกผ้าคลุมของเธอ หันหน้าไปถามมือสังหารอีกคน ที่ดูเหมือนจะเป็นหัวหน้าของกลุ่มนี้..
"ภารกิจของเราคือจับเป็นเจ้าหญิง หึๆ แต่ก็ไม่ได้บอกว่าจับเป็นแบบสภาพไหนนี่นะ เอาสิ จะทำอะไรก็ทำ เรามีเวลาจนถึงเช้า..เร็วเข้าสิ
มีคนรอต่อคิวอีกเยอะเชียวนะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ!!!!"
กลุ่มมือสังหารหัวเราะอย่างสะใจ
มือสังหารคนที่จับแคทซิโอเปียอยู่กดตัวเธอลงกับพื้น..
"ไม่!!!ปล่อยข้านะ!!!"
"ทำใจให้สบายเถอะะะ องค์หญิง..อีกสักพักท่านก็จะมีความสุขเอง ฮิๆๆๆๆ"
มือหยาบกร้านลูบไล้ไปตามต้นขาของแคทซิโอเปียพร้อมกับมืออีกข้างที่เลื่อนไปตรงหน้าอก..
"ว่ากันว่าผู้หญิงน่ะ..ตายได้2ครั้งน่ะนะ รู้ไหมองค์หญิง.."
มือสังหารคนนั้นขึ้นมานั่งคร่อมแคทซิโอเปีย..
"..อะ..ไร.."
ร่างกายของแคทซิโอเปียสั่นเทา..ความเจ็บปวดและความกลัวของเธอพุ่งขึ้นถึงขีดสุด..
"ครั้งแรกก็ตอนหัวใจหยุดเต้น..ครั้งที่สองก็..เสียความบริสุทธิ์ให้คนแปลกหน้าไง!!!!!!ฮ่า!!!ๆๆๆๆๆ"
(ไม่นะ!!!ใครก็ได้!!!ช่วยด้วย!!!!!!!!!! )
"ม่าย!!!!!"
วูบ!!
"ห่ะ!!!!"
วงเวทย์สีแดงเพลิงปรากฏตรงหน้าของมือสังหารที่คร่อมแคทซิโอเปียอยู่ จากนั้นเสาเปลวเพลิงก็พุ่งตรงออกจากวงเวทย์นั้น
ตูม!!!!
ร่างของมือสังหารนั้นถูกเสาเปลวเพลิงกลืนกินและปลิวขึ้นไปตามแรงอัดกระแทก...
"อะไรกัน!!!"
"ใครกัน!!!"
"อะไรว่ะ!!!"
เหล่ามือสังหารอุทานขึ้นอย่างตกใจ ก่อนที่เงาดำร่างหนึ่งจะกระโดดลงมาจากหลังคาของบ้านหลังที่อยู่ใกล้ๆ ลงมาคว้าตัวแคทซิโอเปียขึ้นมาอุ้มในท่าเจ้าหญิงไว้
"กะแล้วเชียว ปล่อยยัยขี้โวยวายอย่างเธอมาคนเดียวไม่ได้จริงๆให้ตายเถอะ..."
ผมยาวทรงมัดรวบไว้ด้านหลัง ผมสีดำและดวงตาสีน้ำเงินที่ทอประกายราวท้องฟ้ายามค่ำคืน...ฮาฟ..
"..จ..เจ้า"
"ไม่ต้องเรียกหรอกน่า บอกมาทีต่อจากนี้ต้องทำไงดีกว่า.."
ชายหนุ่มจ้องเขม่งไปที่กลุ่มมือสังหารที่กำลังชักอาวุธเตรียมพร้อมโจมตี
"นะ..ใน อา..ณาเขต..บ้านหลัง..นั้น..คือ..ข่าย..ป้องกัน"
แคทซิโอเปียพึมพำอย่างยากลำบาก..
"อ่าห่ะ..แต่ดูเหมือนเธอจะเข้าได้คนเดียวสินะ งั้น..ทนเจ็บนิดนึงได้หรือเปล่า"
ฮาฟกระชากมีดที่ปักอยู่ที่สีข้างของแคทซืโอเปียออกอย่างรวดเร็วพร้อมกับจัดการ จับเธอขึ้นมาบนหัวไหล่ของเขา.....
"เอ๊ะ.."
จากนั้นฮาฟ ก็ได้
โยน!!!
องค์หญิง..เข้าไปในอาณาเขตบ้านพัก..
(อิตาบ้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)
องค์หญิงกรีดร้องอยู่ภายในใจ ก่อนที่ร่างของเธอจะกระแทกโครม!!และกลิ้งไปหยุดอยู่ตรงหน้าบ้านพักนั้นพอดี
(โอ้ย.. มะ..ไม่ค่อยเจ็บเท่าไหร่เลยแฮะ.. ตอนที่ดึงมีดออกอีก หรือว่าเพราะยาชา..)
แคทซิโอเปียทำหน้าประหลาดใจ..
"ชิ!!! แกนะแก!!! แส่หาเรื่องไม่เข้าท่า!!!"
สิ้นเสียง กลุ่มมือสังหารทั้งหมดต่างกระโจนเข้ามาใส่ฮาฟทันที
ฮาฟตั้งท่าพร้อมโจมตี
"เอาล่ะ..มาเปลี่ยนคู่ชกกันเถอะ.."
....................................................................................................................................................................................
ความคิดเห็น