Paisible

ลำดับตอนที่ #1 : >> รับสมัครเข้าดินเเดน [เปิด]

 l l ลงทะเบียน l l


CM::ภูตเเห่งป่าเเห่งความฝัน 'ดาเลีย'

"นั่นเจ้าเป็นใครน่ะ"  เสียงหวานสดใสราวน้ำผึ้งเอ่ยขึ้นทันทีที่ เธอ/เขา เหยียบเข้าในอาณาเขตป่าเเห่งความฝัน
ซึ่งมีต้นไม้น้อยใหญ่ขึ้นเขียวชะอุ่ม หมู่ดอกไม้หลากสีสันเเละเสียงสรรพสัตว์ขับกล่อมตลอดเวลา ทำให้เธอ/เขาจดจ่อกับภาพเหล่านั้น
โดยไม่สนใจเด็กสาวที่นั่งหน้ามู่บนกระต่ายยักษ์เลยจนเธอต้องกระเเอมไอเพื่อนเรียกสติของผู้บุกรุก

"อะเเฮ่ม! เจ้าสนใจข้าหน่อยสิ"

"ขะ ขอโทษนะ"

"ช่างมันเถอะๆ เจ้ามาสมัครเข้าเเคว้นนี้สินะ -3-"  เด็กน้อยกระโดดลงมาจากหลังกระต่ายพร้อมเดินมาสำรวจใบหน้าของผู้มาใหม่

"อื้ม!"

"ฉันชอบความมุ่งมั่นของเธอจัง มาเเนะนำตัวเลยดีกว่าเราชื่อ ดาเลีย เป็นภูติประจำป่าเเห่งความฝัน เเละนี่คือเเดเนียลกระต่ายของเรา
เอาล่ะ ข้าอยากรู้จักชื่อของเจ้าจังเเนะนำตัวให้ข้ารู้จักหน่อยสิ ^^ "

___________________________________________________

ll ลงทะเบียน ll

ชื่อ-สกุล  ::
ชื่อเล่น ::
รูป (อนิเมะ) ::
อายุ (ปลอมก็ได้ไม่ว่ากัน) ::
อาวุธประจำกาย (ไว้ป้องกันตัว) ::
สัตว์เลี้ยง  ::
สาเหตุที่มาที่นี่ ::
ประวัติคร่าวๆ (2 บรรทัดอัพ) ::

บัตร ::


_____________________________________________________

"โอ้ เป็นเเบบนี้นี่เอง อ้าเเดเนียลข้าไม่รู้จะเเนะนำอะไรให้เขา/เธอเเล้วอ่า"  ดาเลียให้ไปพูดคุยกับกระต่ายของเธอก่อนที่จะวิ่งไปหยิบ
กระดาษที่ครีมหลังดอกเห็ดยื่นให้เธอ/เขา

"อันนี้เเผนที่ของเเคว้นเรานะ เจ้ารู้อะไรมั้ยเเคว้นเรามันใหญ่มากพวกเจ้าอาจจะหลงทางเอาได้" เด็กน้อยโยกหัวไปมาเล็กน้อย
"เเต่เจ้ายังไม่ได้เป็นประชากรของเราโดยสมบูรณ์หรอกนะ เจ้าต้องไปพบกับ 'เอเธล คาเมลเลีย' ผู้ปกครองเเคว้นนี้เพื่อร่วมพิธีกลับตัวเสียก่อน
โอ๊ะๆ ไม่ต้องกลัวหรอกนางน่ะใจดีเเละเป็นมิตรมากๆเลยนะ นางต้องให้คำปรึกษาเจ้าได้ทุกเรื่องเเน่ๆ เเต่ถ้าเจ้าก่อกบฎหรือทำผิดกฎหมายของเเคว้นเรา นางก็อาจไม่ปราณีเจ้าก็ได้ ^^ ข้าคงต้องขอตัวก่อนไปเถอะ เเดเนียล"

ทันทีที่พูดจบภูติสาวก็กระโดดขึ้นหลังเจ้ากระต่ายยักษ์เเละออกไปจากที่นี่อย่างรวดเร็ว
เธอ/เขา ยิ้มให้กับภาพนั้น ตนเองตัดสินใจดีเเล้วที่จะละทิ้งทุกอย่างเเละมาเริ่มต้นใหม่  เพราะฉนั้นเธอ/เขา จึงมาที่นี่ยังไงล่ะ
เมื่อเธอ/เขา คิดได้เช่นนั้นจึงเปิดเเผนที่ที่ดาเลียให้มาเเละเดินออกไป

"เเดเนียลเจ้าคิดว่าจะมีเรื่องเกิดขึ้นรึเปล่า" ดาเลียพูดกับกระต่ายตัวโต เธอหย่อนตัวลงบนพื้นหญ้าอันเขียวขจีในขณะที่พิงเจ้าดาเนียลไปด้วย
เธอหลับตาลงอย่างเหน็ดเหนื่อย ใครจะไปรู้ว่าเด็กสาวหน้าตาจิ้มลิ้มจริงๆเเล้วมีความสามารถพิเศษบางอย่าง...
ภาพที่ปรากฎในหัวของเธอมันช่างโหดร้ายเกินกว่าจะพรรณนาออกมาได้ ร่างบอบบางขยุ้มขนปุกปุยของประต่ายอย่างเจ็บปวด

"หวังว่าเรื่องนี้คงไม่เกิดขึ้นนะ.."





:) Shalunla