[อยู่ๆก็กลายเป็นเจ้าหญิง] องค์ชายเเสนอ่อนเเอ - นิยาย [อยู่ๆก็กลายเป็นเจ้าหญิง] องค์ชายเเสนอ่อนเเอ : Dek-D.com - Writer
×

    [อยู่ๆก็กลายเป็นเจ้าหญิง] องค์ชายเเสนอ่อนเเอ

    พี่สาวของเธอนั้นเกิดเเละเติบโตมาอย่างเเข็งเเกร่ง อ่อนโยน เเต่ทำไมเขาถึงอ่อนเเอขนาดนี้กัน

    ผู้เข้าชมรวม

    360

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    13

    ผู้เข้าชมรวม


    360

    ความคิดเห็น


    5

    คนติดตาม


    23
    หมวด :  แฟนตาซี
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  4 พ.ค. 67 / 09:29 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ



    ตอนนี้เขาอ่อนเเอเหลือเกิน รวมถึงเมื่อก่อนด้วย..


    เมื่อก่อนเขาหมายถึงชาติที่เเล้วหน่ะ








    ชาติก่อนเขาคืออาชาเด็กธรรมดาๆคนนึงที่อยู่โรงพยาบาลมาตั้งเเต่เกิด ตอนเเรกโรคของเขามันไม่ร้ายเเรงเท่าไหร่หรอก เเต่พออายุย่างเข้า 18 ปีมันก็เเย่ลงเรื่อยๆ 


    จนสุดท้ายเเล้วตอนเขาอายุ 20 ปีก็เสียชีวิต






    อายุเขามันสั้นเสียจริง เพราะอย่างนั้นพระเจ้าจึงส่งเขาไปเกิดใหม่



    ตอนนี้เขาคือ




    องค์ชายลำดับที่ 1 องค์รัชทายาทอันดับที่ 2 ของอาณาจักรโอบีเลีย



    เอลพิส เดอ เเอลเจียร์ โอบีเลีย



    อาค์ชายเเสนอ่อนเเอของอาณาจักรเเห่งนี้


    เขาถูกตราหน้าว่าติดโรคระบาดที่ไม่สามารถรักษาได้ สาวใช้บางคนก็บอกว่าเขาถูกสร้างมาด้วยมนต์ดำที่ไม่สมบูรณ์ 


    เขาไม่สนใจคำต่อว่าพวกนั้นหรอกหนา สนใจเเค่เพียงว่า

    'เขาต้องมีชีวิตรอดให้มากกว่าชีวิตก่อน ต้องหายป่วย เมื่อนั้นเขาจะออกไปผจญภัย ท่องโลกกว้าง ไม่เอาเเต่นอนเฉยๆหมือนชาติก่อน'





    จะว่าไปเขานี่โชคร้ายจริงๆ มาเกิดใหม่ทั้งทีเเล้วโรคบ้านั่นก็ยังตามมา..บางทีเขาอาจไม่ควรมีตัวตนบนโลกนี้ หรือโลกไหนก็ได้


    บางทีเขาอาจไม่เหมาะป็นคนธรรมดา


    บาทีเขาอาจไม่ควรใช้ชีวิต


    บางทีเขาอาจไม่ควรเกิดมาตั้งเเต่เเรก


    บางทีเขาควรตายไปเหมือนที่คนอื่นๆพูดกัน






    เเต่


    เพียงสักนิด


    ขอเพียงสัมผัสโลกภายนอก


    ขอเพียงลองเดินโดนไม่มีไม้ค้ำยันหรือรถเข็น


    ได้ลองนอนเเผ่สยายบนพื้นหญ้าที่มีเเดดยามเช้าส่องลงมาอย่างอบอุ่น


    ได้ยืนเด่นท่ามกลางหิมะเเรกสักครา


    ได้สัมผัสเเสงเเดดอันร้อนระอุของฤดูร้อน


    ได้ชมดอกไม้ยามผลิบานเเละยามร่วงหล่น


    ได้เห็นโลกกว้าง ได้อยู่เป็นคนธรรมดา ใช้ชีวิตธรรมดา


    ไม่ต้องทรมานกับอาการเจ็บปวดเป็นครั้งคราว


    ไม่ต้องรู้สึกเจียนตายทุกครั้งเมื่ออาการกำเริบ


    เขาอยากได้เพียงเเค่นั้น


    ..เเค่นั้นเอง..





    หรือเขาขอมากเกินไป?















    อาชา ในภาษาสันสกฤตเเปลว่าปราถนา,ความหวัง


    เอลพิส ในภาษากรีกเเปลว่า ความหวัง สาวใช้คนนึงบอกว่ามันเป็นคำพูดสุดท้ายของเเม่ จึงกลายเป็นชื่อของเขาโดยปริยาย

    {อ้างอิงมาจากกูเกิ้ล}

    [ทำการเเก้ไขอายุเล็กน้อยเพื่อความสนุกในการอ่าน]

    {สุดท้ายนี้ ฉันกำลังครุ่นคิดว่าเรื่องนี้มันจะ- ...เอ่อyaoiหรือblดีรึปล่าว? เอาเป็นว่าคุณนักอ่านทั้งหลายสามารถเเสดงความคิดเห็นเข้ามาได้ เพราะฉันยังไม่ตัดสินใจ เเละเเน่นอนว่าฉันจะไม่ตัดสินใจจนกว่าจะถึงตอนที่เด็กๆโต ถ้าคนส่วนมากบอกเป็นเสียงเดียวกันว่าไม่วาย ฉันจะเป็นคนดีสร้างฉากจิ้นเล็กน้อยๆให้สำหรับคนส่วนน้อย เเต่...ผลลัพธ์มันอาจจะเหนือการคาดหมายสำหรับฉัน?}

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น