[fanfic อยู่ๆก็กลายเป็นเจ้าหญิง] องค์ชายเเสนอ่อนเเอ

ตอนนี้เขาอ่อนเเอเหลือเกิน รวมถึงเมื่อก่อนด้วย..

เมื่อก่อนเขาหมายถึงชาติที่เเล้วหน่ะ

ชาติก่อนเขาคืออาชาเด็กธรรมดาๆคนนึงที่อยู่โรงพยาบาลมาตั้งเเต่เกิด ตอนเเรกโรคของเขามันไม่ร้ายเเรงเท่าไหร่หรอก เเต่พออายุย่างเข้า 18 ปีมันก็เเย่ลงเรื่อยๆ 

จนสุดท้ายเเล้วตอนเขาอายุ 20 ปีก็เสียชีวิต

อายุเขามันสั้นเสียจริง เพราะอย่างนั้นพระเจ้าจึงส่งเขาไปเกิดใหม่

ตอนนี้เขาคือ

องค์ชายลำดับที่ 1 องค์รัชทายาทอันดับที่ 2 ของอาณาจักรโอบีเลีย

เอลพิส เดอ เเอลเจียร์ โอบีเลีย

อาค์ชายเเสนอ่อนเเอของอาณาจักรเเห่งนี้

เขาถูกตราหน้าว่าติดโรคระบาดที่ไม่สามารถรักษาได้ สาวใช้บางคนก็บอกว่าเขาถูกสร้างมาด้วยมนต์ดำที่ไม่สมบูรณ์ 

เขาไม่สนใจคำต่อว่าพวกนั้นหรอกหนา สนใจเเค่เพียงว่า

'เขาต้องมีชีวิตรอดให้มากกว่าชีวิตก่อน ต้องหายป่วย เมื่อนั้นเขาจะออกไปพจญภัย ท่องโลกกว้าง ไม่เอาเเต่นอนเฉยๆหมือนชาติก่อน'

จะว่าไปเขานี่โชคร้ายจริงๆ มาเกิดใหม่ทั้งทีเเล้วโรคบ้านั่นก็ยังตามมา..บางทีเขาอาจไม่ควรมีตัวตนบนโลกนี้ หรือโลกไหนก็ได้

บางทีเขาอาจไม่เหมาะป็นคนธรรมดา

บาทีเขาอาจไม่ควรใช้ชีวิต

บางทีเขาอาจไม่ควรเกิดมาตั้งเเต่เเรก

บางทีเขาควรตายไปเหมือนที่คนอื่นๆพูดกัน

เเต่

เพียงสักนิด

ขอเพียงสัมผัสโลกภายนอก

ขอเพียงลองเดินโดนไม่มีไม้ค้ำยันหรือรถเข็น

ได้ลองนอนเเผ่สยายบนพื้นหญ้าที่มีเเดดยามเช้าส่องลงมาอย่างอบอุ่น

ได้ยืนเด่นท่ามกลางหิมะเเรกสักครา

ได้สัมผัสเเสงเเดดอันร้อนระอุของฤดูร้อน

ได้ชมดอกไม้ยามผลิบานเเละยามร่วงหล่น

ได้เห็นโลกกว้าง ได้อยู่เป็นคนธรรมดา ใช้ชีวิตธรรมดา

ไม่ต้องทรมานกับอาการเจ็บปวดเป็นครั้งคราว

ไม่ต้องรู้สึกเจียนตายทุกครั้งเมื่ออาการกำเริบ

เขาอยากได้เพียงเเค่นั้น

..เเค่นั้นเอง..

หรือเขาขอมากเกินไป?

อาชา ในภาษาสันสกฤตเเปลว่าปราถนา,ความหวัง

เอลพิส ในภาษากรีกเเปลว่า ความหวัง สาวใช้คนนึงบอกว่ามันเป็นคำพูดสุดท้ายของเเม่ จึงกลายเป็นชื่อของเขาโดยปริยาย

{อ้างอิงมาจากกูเกิ้ล}

[ทำการเเก้ไขอายุเล็กน้อยเพื่อความสนุกในการอ่าน]

{สุดท้ายนี้ ฉันกำลังครุ่นคิดว่าเรื่องนี้มันจะ- ...เอ่อyaoiหรือblดีรึปล่าว? เอาเป็นว่าคุณนักอ่านทั้งหลายสามารถเเสดงความคิดเห็นเข้ามาได้ เพราะฉันยังไม่ตัดสินใจ เเละเเน่นอนว่าฉันจะไม่ตัดสินใจจนกว่าจะถึงตอนที่เด็กๆโต ถ้าคนส่วนมากบอกเป็นเสียงเดียวกันว่าไม่วาย ฉันจะเป็นคนดีสร้างฉากจิ้นเล็กน้อยๆให้สำหรับคนส่วนน้อย เเต่...ผลลัพธ์มันอาจจะเหนือการคาดหมายสำหรับฉัน?}