Under the same sky | สุดขอบฟ้า

" พี่ตุลย์ไม่กินข้าวหรอ? "

"ไม่ล่ะพี่ต้องรีบไป เย็นนี้ไม่ต้องรอทานข้าวนะพี่มีนัดกับบริษัท"

"ครับ....เดินทางปลอดภัยนะครับ"

"อืม"

    ผมปิดประตูห้องลงอย่างเบามือหลังจากที่พี่ตุลย์เดินออกไป เราสองคนเป็นแฟนกันมา3ปีกว่าแล้วใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันแบบนี้มาตลอดแบบที่อีกฝ่ายเย็นชาแบบนี้แหละ จริงๆแล้วมันก็ไม่ขนาดนี้หรอกแต่ช่วงหลังๆมานี้เขาทำตัวห่างเหินขึ้น เย็นชามากขึ้นจนผมเองก็เริ่มแปลกใจ

       Rrrrrrrrrrrrrrrr

‘????????????’

"ว่าไงมึง"

"ไรวะกูโทรมาทั้งทีเสียงฟังดูไม่ดีใจเลย"

"ก็โทรมาตลอดป่าววะจะดีใจทำไม"

"ก็ทำได้แค่โทรนี่หว่ากูไม่เคยได้ไปหามึงที่บ้านเลยยกเว้นวันที่มึงออกมาข้างนอกหรือไม่ก็วันรวมเพื่อนอ่ะ แฟนมึงดุอย่างกับหมาไม่ยอมให้กูเข้าบ้าน"

"มึงก็..."

"เออกูว่าจะพูดนานและ...เดี๋ยวนี้มึึงได้เจอกับแฟนมึงถึง6ชม.บ้างมั้ยวะ"

"อย่าว่าแต่6ชม.เลยบางทีก็ไม่กลับด้วยซ้ำ55555"

"ไม่ตลกนะมึงง คือกูคันปากมากอยากพูดแต่ก็แบบไม่อยากเล่าอ่ะกลัวมึงเสียใจ"

"ทำไมพี่ตุลย์เค้าไปมีกิ๊กหรือไง5555"

"............"

"อะไรมึงไอ้เตอยู่ๆก็เงียบเตรียมมุขมาแล้วกูรู้ทันหรอไปฝึกมาใหม่นะมึง"

"มึง....ฟังนะช่วงนี้เฮียกูไปต่างประเทศเลยฝากกูดูแลบาร์แทน เห้อ...กูเห็นแฟนมึงไปที่ร้านเฮียทุกวันเลยอาทิตย์กว่าแล้ว"

"ไปพักผ่อนมั้งมึง"

"ก็เชี่ยและผู้ชายไปแดกเหล้าอ่ะมึงคิดว่าเค้าจะไปจิบเท่ๆแล้วกลับมั้ย....กูเห็นเค้านั่งกินเหล้ากับผู้หญิงคนเดิมมาอาทิตย์นึงแล้ว กูไม่ได้ปั่นนะเอาเป็นว่าอย่าเพิ่งเชื่อกูนะ"

"คิดมากน่ะมึงอาจจะแค่เพื่อน"

"เอาที่มึงสบายใจนะเพื่อนอย่าคิดมากและกัน เดี๋ยวกูซื้อขนมไปฝาก"

"ขอบใจมากมึง"

    ผมวางสายจากไอ้ชินมองรูปตั้งหน้าจอที่เป็นรูปคู่ของผมกับพี่ตุลย์ที่ถ่ายคู่กันเมื่อปีก่อน 

      นานแค่ไหนแล้วนะที่ไม่ได้ถ่ายรูปคู่กันแบบนี้

     ผมใช้มือปาดน้ำตาที่ไหลลงมาอย่างลวกๆ ไม่หรอก...มันก็แค่เรื่องเข้าใจผิด ผมมั่นใจในตัวพี่ตุลย์มาตลอดและจะยังเชื่อมั่นตลอดไป ...

  22.00น.

    ผมนั่งกดรีโมทเลื่อนดูช่องต่างๆไปเรื่อยๆอย่างน่าเบื่อจริงๆแล้วในเวลานี้ควรเป็นเวลานอนของผม แต่เพราะมีเรื่องให้คิดอยู่ตลอดเลยทำให้นอนไม่หลับหรือจริงๆแล้วผมก็แค่อยากฟังความจริงอะไรบางอย่าง

แกร้ก!

  เสียงเปิดประตูทำให้ผมหยุดทุกอย่างลงหันกลับไปมองประตูห้องที่ปรากฏร่างของคนที่ผมเฝ้ารอมาตลอดทั้งวัน

"กลับมาแล้-"

"ทำไมยังไม่นอนบอกแล้วใช่มั้ยว่าไม่ต้องรอ"

"พี่ดื่มเหล้ามาหรอ"

"ดึกแล้วมีอะไรค่อยคุยกันพรุ่งนี้พี่จะไปอาบน้ำ"

"ไปนัดบริษัทหรือนัดกับใครกันแน่"

"อย่าพููดอะไรงี่เง่าได้มั้ยบอกว่ามีอะไรค่อยคุยกันพรุ่งนี้ไง"

"งั้นผมจะไปบ้านไอ้เตแล้วพรุ่งนี้เราค่อยมาคุยกัน"

"ใครอนุญาตให้ไป!"

"แล้วทีพี่ออกไปหาคนอื่นล่ะทำไมถึงไปได้โดยไม่ต้องขออนุญาตใครพี่เห็นผมเป็นอะไร?เคยเห็นเป็นคนรักบ้างป้ะหรือเป็นคนแค่คนที่ไม่มีค่าอะไรเลยอ่ะ!!!"

"ขอบฟ้า!!"

"ผมจะไปนอนบ้านเตเจอกันพรุ่งนี้นะครับผมรอฟังคำตอบจากปากของพี่อยู่"

     ผมหยิบกุญแจรถที่วางอยู่หน้าทีวีแล้วเดินออกจากบ้านทันทีโดยไม่หัันกลับมามองไม่สนใจแม้แต่เสียงของใครบางคนที่ตะโกนตามหลังมา

      พอแล้ว.....ไม่อยากฟังอะไรอีกแล้ว