รักวุ่นๆกับโชคชะตา

 “ เห้ย!โรซ่า ”ฉันได้ยินเสียงชื่อของฉันดังมาแว่วๆแต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะการนอนคือสิ่งที่ประเสริฐสุดๆ

“เงียบ......จะตื่นไม่ตื่นย่ะยัยหมูตอน”ทันใดนั้นเอง ฉันรีบลุกมาจากเตียง พร้อมกับหันซ้ายหันขวา(- -  )( -  -)

“หันมาทางนี้ดิเฟ้ย”ฉันก็หันไปมองตามเสียงเรียกo_O

“อ่า อรุนสวัสดิ์เฟิร์นเพื่อนรัก”แกไม่ต้องมาทำเป็นเนียนเลยน่ะ รู้มั้ยว่าวันนี้วันอะไร

“วันนี้เหรอ??”ฉันงุนงงกับคำถามที่นางเฟิร์นถามมา โอ้วพระผู้เป็นเจ้าช่วยฉันตอบทีว่าวันนี้คือวันอาราย

“ไม่รู้สิ แล้ววันนี้มันวันอะไรล่ะ”ฉันตอบไปตรงๆ

“วันนี้คือวันที่ฉันชวนแกไปเที่ยวห้างเคไลน์งัยเล่า”เฟิร์นตอบอย่างอารมเสียสุดๆ

“ขอโทด ถ้างั้นไปอาบน้ำก่อนดีฟ่า”ฉันรับวิ่งเข้าไปในห้องน้ำอย่างเร็วไวเพราะไม่งั้นเพื่อนรักของฉันมันอาจจะถีบฉันไปเข้าในห้องน้ำก็ได้

“เออ เร็วๆด้วยนะ^^”เสียงเฟิร์นอันสยองขวัญทำเอาฉันสะดุ้ง ขณะปิดประตูห้องน้ำ

15นาที ผ่านไป~~

ตึง~~ตุ๊บ~~ตั๊บ

“เร็วๆดิเฟ้ยเดวไปไม่ทัน”เออๆรู้แล้วน่าฉันที่กำลังจะใส่เสื้อต้องหยุดชะงักเพราะการกระทำของโดยการถีบประตูห้องน้ำเนี๊ยไอ่เฟริ์นเนี๊ย

“เสร็จแล้ว ไปกันเลยป่ะ”ฉันถามเฟิร์นแบบกวนๆ

“ก็ไปเลยดิ รู้มั้ยว่ามันสายขนาดไหนแล้ว”เสียงเฟริ์นตอบ ที่จิงฉันคิดว่ามันจะรีบไปไหนกัน ห้างมันไม่เดินหนีไปไหนหรอก มันไม่ได้ติดล้อไว้สักหน่อย = =

และแล้วฉันกับเฟริ์นก็ขึ้นรถโดยสารไปยังห้างเคไลน์โดยสวัสดิภาพ

ณ ห้างเคไลน์

“เห้ยโรซ่าดูนั่นดิ มีผู้ชายตี๋ๆใส่แว่นด้วย น่ารักชะมัดเลย”ยัยเฟิร์นชี้ไปที่นายตี๋ๆตรงนั้น

ฉันคิดว่าพอจะรู้เหตุผลที่มันต้องรีบมาและ

“น่ารักตรงไหนกัน!”ฉันตอบไปอย่างไม่ค่อยสบอารมสักเท่าไหร่

“ลองดูดีๆดิ”เสียงเฟิร์นพูด ฉันหันไปมองแล้วเจอเข้าเต็มๆตาO_O

“หวา หล่อชะมัดเลย”กรี๊ดเขามาตั้งแต่เมื่อไหร่กันเนี๊ย>O< แต่ดูไปดูมาก็เขาหล่อเหมือนกันนะอยากจะถามชื่อเขาจัง

“นี่ยัยหมูตอน นี่มันผู้ชายของฉันนะย่ะ แกอย่าคิดเอา” เสียงเฟริ์นกระซิบข้างๆหูฉัน

“เฮ้ๆเขาเดินมาทางเราแล้วนะ”ฉันพูด

“เอ่อ คุณครับ”

“ค่ะ”เสียงฉันรีบตอบไปอย่างเร็วไวเพราะอะไรฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน

“คุณช่วยผมพาไปเดินเที่ยวในห้างหน่อยได้ไหมครับ”ห๊ะ อะไรของหมอนี่อยู่ๆดีๆจะให้ฉันพาเดินเที่ยวห้างเนี๊ยนะ

“นี่นาย”

“คับ”

“นายชื่อว่าอะไร”ฉันถามเพราะอยากรู้ชื่อเขามากๆเลยล่ะ

“ผมชื่อจอร์น แล้วเทอล่ะ”ว๊ายชื่อเท่ห์มากเลยค่าเห็นแล้วน่ากอดเสียจิงนะนายจอร์น

“ฉันชื่อ โรซ่า”

“ชื่อเหมือนยี่ห้ออาหารอะไรบางอย่างเลยนะ^_^”แล้วชื่อฉั้นมันไปเกี่ยวอะไรกะชีวิตนายมิทรายย่ะ

“อ่อ ค่ะ”

“งั้นไปกันเลยมั้ยคร้าบ”

“ป่ะไปกันเลย”

ขณะนั้นได้มีสายตาหลายคู่มองมาจับจ้องที่เขาและฉัน ฉันอยากจะเดินไปถามคนพวกนั้นว่าจะมองทำไมมิทราบย่ะ แต่ก็ช่างมันไปก่อน ตอนนี้ได้อยู่กับคนหล่อๆก็ดีใจแล้ว^^

“ยัยหมูตอน”ฉันหันควับ ( - -)ไปเจอเฟิร์นกำลังวิ่งตามฉันมาด้วยความเร่งรีบ

“มีอะไรอีก”ฉันถามแบบจะมาขัดความสุขทำไมมิทราบ

“มีธุระอะไรกันเหรอคับ”อยู่ดีๆนายจอร์นก็ถามขึ้นมา

“เอ่อ พวกเราขอตัวไปทำธุระก่อนนะค่ะ”เฟิร์นรีบตอบพร้อมกับลากฉันไปด้วย

“สรุปว่าแกมีไรกันแน่เฟิร์น”ฉันถามอีกรอบ

“แกรู้มั้ยว่าหมอนั่นนะ ลูกเจ้าของบริษัทยักษ์ใหญ่แห่งวงการธุระกิจเลยนะ”

“ไม่รู้ แล้วมันจะทำไมเหรอ ก็เห็นทีแรกแกยังชอบเขาเลยนิ”

“ข้าลืมนึกไปนี่หว่า เพิ่งจะมาจำได้ตอนไปเข้าห้องน้ำเนี๊ยแหละ”อ๋อสรุปที่ทิ่งฉันไว้คนเดียวเพราะไปเข้าห้องน้ำล่ะสินะ

“กลับกันดีกว่าโรซ่าอยู่ที่แล้วมันรู้สึกแปลกๆงัยๆก็ไม่รู้”เอ๊ะ เดวให้รีบมาเดี๋ยวให้รีบกลับ กลับก็กลับเฮ้อ

ปรื้นนนน~~เอี๊ยดด

และแล้วก็ถึงบ้านของฉันสักที ช่างเป็นวันที่เหนื่อยเสียจิงเลย

“บายนะโรซ่า”

“เฟิร์นพรุ่งนี้อย่าลืมมาโรงเรียนล่ะ”

“อืม”แล้วจะมาบายกันทำไมทั้งๆที่บ้านฉันอยู่ติดกับบ้านมัน?