รักวุ่นๆกับโชคชะตา
ไม่รู้ไม่ชี้
ผู้เข้าชมรวม
53
ผู้เข้าชมเดือนนี้
2
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“ เห้ย!โรซ่า ”ฉันได้ยินเสียงชื่อของฉันดังมาแว่วๆแต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะการนอนคือสิ่งที่ประเสริฐสุดๆ
“เงียบ......จะตื่นไม่ตื่นย่ะยัยหมูตอน”ทันใดนั้นเอง ฉันรีบลุกมาจากเตียง พร้อมกับหันซ้ายหันขวา(- - )( - -)
“หันมาทางนี้ดิเฟ้ย”ฉันก็หันไปมองตามเสียงเรียกo_O
“อ่า อรุนสวัสดิ์เฟิร์นเพื่อนรัก”แกไม่ต้องมาทำเป็นเนียนเลยน่ะ รู้มั้ยว่าวันนี้วันอะไร
“วันนี้เหรอ??”ฉันงุนงงกับคำถามที่นางเฟิร์นถามมา โอ้วพระผู้เป็นเจ้าช่วยฉันตอบทีว่าวันนี้คือวันอาราย
“ไม่รู้สิ แล้ววันนี้มันวันอะไรล่ะ”ฉันตอบไปตรงๆ
“วันนี้คือวันที่ฉันชวนแกไปเที่ยวห้างเคไลน์งัยเล่า”เฟิร์นตอบอย่างอารมเสียสุดๆ
“ขอโทด ถ้างั้นไปอาบน้ำก่อนดีฟ่า”ฉันรับวิ่งเข้าไปในห้องน้ำอย่างเร็วไวเพราะไม่งั้นเพื่อนรักของฉันมันอาจจะถีบฉันไปเข้าในห้องน้ำก็ได้
“เออ เร็วๆด้วยนะ^^”เสียงเฟิร์นอันสยองขวัญทำเอาฉันสะดุ้ง ขณะปิดประตูห้องน้ำ
15นาที ผ่านไป~~
ตึง~~ตุ๊บ~~ตั๊บ
“เร็วๆดิเฟ้ยเดวไปไม่ทัน”เออๆรู้แล้วน่าฉันที่กำลังจะใส่เสื้อต้องหยุดชะงักเพราะการกระทำของโดยการถีบประตูห้องน้ำเนี๊ยไอ่เฟริ์นเนี๊ย
“เสร็จแล้ว ไปกันเลยป่ะ”ฉันถามเฟิร์นแบบกวนๆ
“ก็ไปเลยดิ รู้มั้ยว่ามันสายขนาดไหนแล้ว”เสียงเฟริ์นตอบ ที่จิงฉันคิดว่ามันจะรีบไปไหนกัน ห้างมันไม่เดินหนีไปไหนหรอก มันไม่ได้ติดล้อไว้สักหน่อย = =
และแล้วฉันกับเฟริ์นก็ขึ้นรถโดยสารไปยังห้างเคไลน์โดยสวัสดิภาพ
ณ ห้างเคไลน์
“เห้ยโรซ่าดูนั่นดิ มีผู้ชายตี๋ๆใส่แว่นด้วย น่ารักชะมัดเลย”ยัยเฟิร์นชี้ไปที่นายตี๋ๆตรงนั้น
ฉันคิดว่าพอจะรู้เหตุผลที่มันต้องรีบมาและ
“น่ารักตรงไหนกัน!”ฉันตอบไปอย่างไม่ค่อยสบอารมสักเท่าไหร่
“ลองดูดีๆดิ”เสียงเฟิร์นพูด ฉันหันไปมองแล้วเจอเข้าเต็มๆตาO_O
“หวา หล่อชะมัดเลย”กรี๊ดเขามาตั้งแต่เมื่อไหร่กันเนี๊ย>O< แต่ดูไปดูมาก็เขาหล่อเหมือนกันนะอยากจะถามชื่อเขาจัง
“นี่ยัยหมูตอน นี่มันผู้ชายของฉันนะย่ะ แกอย่าคิดเอา” เสียงเฟริ์นกระซิบข้างๆหูฉัน
“เฮ้ๆเขาเดินมาทางเราแล้วนะ”ฉันพูด
“เอ่อ คุณครับ”
“ค่ะ”เสียงฉันรีบตอบไปอย่างเร็วไวเพราะอะไรฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน
“คุณช่วยผมพาไปเดินเที่ยวในห้างหน่อยได้ไหมครับ”ห๊ะ อะไรของหมอนี่อยู่ๆดีๆจะให้ฉันพาเดินเที่ยวห้างเนี๊ยนะ
“นี่นาย”
“คับ”
“นายชื่อว่าอะไร”ฉันถามเพราะอยากรู้ชื่อเขามากๆเลยล่ะ
“ผมชื่อจอร์น แล้วเทอล่ะ”ว๊ายชื่อเท่ห์มากเลยค่าเห็นแล้วน่ากอดเสียจิงนะนายจอร์น
“ฉันชื่อ โรซ่า”
“ชื่อเหมือนยี่ห้ออาหารอะไรบางอย่างเลยนะ^_^”แล้วชื่อฉั้นมันไปเกี่ยวอะไรกะชีวิตนายมิทรายย่ะ
“อ่อ ค่ะ”
“งั้นไปกันเลยมั้ยคร้าบ”
“ป่ะไปกันเลย”
ขณะนั้นได้มีสายตาหลายคู่มองมาจับจ้องที่เขาและฉัน ฉันอยากจะเดินไปถามคนพวกนั้นว่าจะมองทำไมมิทราบย่ะ แต่ก็ช่างมันไปก่อน ตอนนี้ได้อยู่กับคนหล่อๆก็ดีใจแล้ว^^
“ยัยหมูตอน”ฉันหันควับ ( - -)ไปเจอเฟิร์นกำลังวิ่งตามฉันมาด้วยความเร่งรีบ
“มีอะไรอีก”ฉันถามแบบจะมาขัดความสุขทำไมมิทราบ
“มีธุระอะไรกันเหรอคับ”อยู่ดีๆนายจอร์นก็ถามขึ้นมา
“เอ่อ พวกเราขอตัวไปทำธุระก่อนนะค่ะ”เฟิร์นรีบตอบพร้อมกับลากฉันไปด้วย
“สรุปว่าแกมีไรกันแน่เฟิร์น”ฉันถามอีกรอบ
“แกรู้มั้ยว่าหมอนั่นนะ ลูกเจ้าของบริษัทยักษ์ใหญ่แห่งวงการธุระกิจเลยนะ”
“ไม่รู้ แล้วมันจะทำไมเหรอ ก็เห็นทีแรกแกยังชอบเขาเลยนิ”
“ข้าลืมนึกไปนี่หว่า เพิ่งจะมาจำได้ตอนไปเข้าห้องน้ำเนี๊ยแหละ”อ๋อสรุปที่ทิ่งฉันไว้คนเดียวเพราะไปเข้าห้องน้ำล่ะสินะ
“กลับกันดีกว่าโรซ่าอยู่ที่แล้วมันรู้สึกแปลกๆงัยๆก็ไม่รู้”เอ๊ะ เดวให้รีบมาเดี๋ยวให้รีบกลับ กลับก็กลับเฮ้อ
ปรื้นนนน~~เอี๊ยดด
และแล้วก็ถึงบ้านของฉันสักที ช่างเป็นวันที่เหนื่อยเสียจิงเลย
“บายนะโรซ่า”
“เฟิร์นพรุ่งนี้อย่าลืมมาโรงเรียนล่ะ”
“อืม”แล้วจะมาบายกันทำไมทั้งๆที่บ้านฉันอยู่ติดกับบ้านมัน?
ผลงานอื่นๆ ของ Micro148 ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Micro148
ความคิดเห็น