The darkness of society

มีคนเคยกล่าวว่า มนุษย์นั้นล้วนมีความโลภ ความเห็นแก่ตัวแต่ก็นั่นแหละน้า แค่คำกล่าวนะไม่พอหรอกต้องเห็นด้วยตาตัวเองถึงต้องจะเชื่อ

ในโลกที่มีทั้งด้านมืดและด้านสว่างที่พระเจ้าสร้างมาเพื่อรักษาสมดุลกันแต่ใครจะคิดความสมดุลนั้น ได้ถูกทำลายตั้งแต่มีมนุษย์เกิดมาแล้ว ในโลกที่เกือบร้อยเป็นด้านมืดแต่ก็ยังคงเหลือด้านสว่างแต่มันก็ยังคงน้อยเมื่อเทียบกับด้านมืด แต่ก็นะบอกแล้วความสมดุลนั้นถูกทำลายไปตั้งนานแล้ว แต่ทั้งหมดนี้ก็เพื่อเอาตัวรอดไม่ใช่หรือไง? ทั้งสังคมที่กดขี่คนอ่อนแอในโลกที่ปลาใหญ่กินปลาเล็ก

สังคนที่เน่าเหม็นจนหมดคำบรรยาย ดังนั้นในโลกนี้จึงมีสิ่งที่เรียกว่า ฮีโร่ ซึ่งฮีโร่มีสิ่งที่เรียกว่าอัตลักษณ์ และคนบนโลกกว่าเก้าสิบนั้นก็มีเหมือนกัน ซึ่งชั่งเหมือนกับพระเจ้าประทานพรให้อย่างไรอย่างนั้นและแน่นอนเมื่อมีคำว่า มี แล้วก็ต้องมากับคำว่า ไม่มี คนที่ไร้อัตราลักษณ์นั้นจะถูกมองเหมือนขยะเดินได้ ตัวไร้ค่า ทั้งที่เป็นมนุษย์เหมือนกันแท้ๆแต่กลับถูกมองเป็นสัตว์ประหลาดซะอย่างนั้น ซึ่งหนึ่งในนั้นที่เป็นคนไรอัตลักษณ์ดันโชคร้ายเป็นผมซะอย่างนั้น ผม มิโดริยะ อิซึคุ