(Yaoi) Returning การกลับมาของมันในวันที่ผมไม่รู้สึก
ดิน: "จะว่าบังเอิญหรือเพราะความตั้งใจกันที่โลกดันเหวี่ยงให้ผมกลับมาเจอมันอีกครั้ง...กับคนที่ไม่เคยคิดจะสนใจผมเลยด้วยซ้ำ" คิง: "ไม่รู้ว่ามันจะตลกไปไหมถ้าผมจะบอกว่าผมตั้งใจมาหามัน"
ผู้เข้าชมรวม
308
ผู้เข้าชมเดือนนี้
12
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
...จะเป็นคนเดียวที่ไม่บอกรักเธอไม่หวังให้เธอ
ต้องมาบอกรักกันแค่คนหนึ่งคนที่อยากเจอเธอทุกวัน
ไม่อยากผูกพันไปกว่านี้ได้แต่ห่วงใยเพียงแค่เธอข้างเดียว
ไม่ขอยุ่งเกี่ยวเกินกว่าความหวังดี
เพียงแอบรักคนเดียวก็พอ
เพราะว่าฉันขอเพียงเท่านี้ก็สุขใจ... #แอบรัก Cr.ลาบานูน
#อิมเมจ cr.โจ กวินพัฒน์
#อิมเมจ cr.ก็อต อิทธิพัทธ์
รักของดิน
[บทนำ]
จะว่าบังเอิญหรือเพราะความตั้งใจกันที่โลกดันเหวี่ยงให้ผมกลับมาเจอมันอีกครั้ง...กับคนที่ไม่เคยคิดจะสนใจผมเลยด้วยซ้ำ
ไอ้คิงคนซึนมันสูงประมาณร้อยแปดสิบเก้าขายาว ผิวขาว นิ้วเรียว มันเป็นผู้ชายในอุดมคติของใครหลายคนแน่นอนผมคือหนึ่งในนั้น
แต่มันก็แค่นั้นแหละเคยได้ยินเพลงนี้มั้ยครับที่มันร้องว่า
...จะเป็นคนเดียวที่ไม่บอกรักเธอไม่หวังให้เธอ
ต้องมาบอกรักกันแค่คนหนึ่งคนที่อยากเจอเธอทุกวัน
ไม่อยากผูกพันไปกว่านี้ได้แต่ห่วงใยเพียงแค่เธอข้างเดียว
ไม่ขอยุ่งเกี่ยวเกินกว่าความหวังดี
เพียงแอบรักคนเดียวก็พอ
เพราะว่าฉันขอเพียงเท่านี้ก็สุขใจ... #แอบรัก Cr.ลาบานูน
นี้ก็ปีกว่าๆแล้วที่ผมไม่ได้เจอหน้ามันอีกหลังจากที่ผมจบมอหกมาเรียนต่อมหาลัยไม่ใช่เพราะว่ามันไปเรียนที่มหาลัยอื่นนะครับแต่เพราะ
มันเป็นรุ่นน้องของผมปีนึงผมไม่แน่ใจหรอก ว่ามันจะเรียนต่อที่ไหนคนอย่างมันรูปหล่อพ่อรวยจะไปเรียนเมืองนอกก็คงสบายอยู่แล้วเฮ้อออ..
แล้วผมมัวมาคิดถึงมันอยู่ทำไมเนี้ย
“สายแล้วโว้ย!!”
ก๊อกๆทันใดนั้นเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น “ไอ้ดินตื่นยังวะสายแล้วนะเว้ย”
ไอ้หมอกเพื่อนผมมันมาเคาะประตูเพราะผมขอติดรถไปมหาลัยกับมัน
เนื่องจากรถลูกรักของผมดันป่วยเข้าศูนย์ยังไม่ออก
นี่เป็นวันเปิดเทอมวันแรกและก็ดันมีเรียนเช้าอีก
“เออแป๊ปๆใกล้เสร็จละ”
ผมบอกมันทั้งที่ยังแต่งตัวไม่เสร็จต้องรีบแล้วครับ
“สายตลอดมึงนี่” บ่นๆบ่นเข้าไปบ่นยังไงผมก็สายตลอดแหละฮ่าๆ
“ขอโทษได้มั้ยล่ะ”
“แล้วกูไม่ให้อภัยได้มั้ยล่ะ”
“ใจเย็นครับเพื่อน”
“ปริมรออยู่ข้างล่าง”
“โอ๊ะโอ
ความมาด้วยกัน”
“เชี่ยไรของมึงครับ
เพื่อนกันทั้งนั้น”
“จ้าเพื่อนกันอย่าให้กูรู้นะมึงว่ามึงคิดไม่ซื่อ”
ปริมที่เราพูดถึงเธอคือผู้หญิงคนเดียวในกลุ่ม
ที่มีความแมนมากกว่าผู้ชายบางคนแถวนี้ซะอีก เธอสวยตัวเล็กแต่ดุกับอะไรเชียวล่ะแต่ถึงจะดุแค่ไหนเธอก็ไม่ชอบพูดคำหยาบจนบางทีผมก็รู้สึกผิดนะที่พูดคำหยาบต่อหน้าเธอ
ส่วนไอ้หมอนี่อย่าได้พูดเลยครับปากหมาอย่างมันเอาเป็นว่าชอบหาเรื่องปริมอยู่ตลอด
นอกจากจะชอบหาเรื่องแล้วยังชอบเต๊าะอีกนะครับ รูปหล่อ หน้าหม้อล่อสาวแบบมันเนี้ยก็เต๊าะได้ทุกคนแหละแต่ที่จะเห็นจริงจังหน่อยก็น่าจะเป็นปริมนี่แหละถึงจะชอบหาเรื่องชอบเต๊าะเค้าแล้วมันยังชอบที่จะยอมปริมเสมอไม่ว่าเรื่องอะไร
ผมว่าไม่นานหรอกครับไม่นานหมาจะคาบไปรับประทานก่อนฮ่าๆ มัวตาลีลาไงชอบเขาตาปากแข็ง
ผมลืมบอกไปครับว่ากลุ่มของพวกผมมีกันทั้งหมดห้าคนอันได้แก่ ผม ปริม หมอก เซน
และฮอท ผมสี่คนมาจากโรงเรียนเดียวกันเพราะเราเรียนโรงรียนชายล้วนมา
ส่วนปริมก้มาเจอกันตอนรับน้องคณะหลังจากที่พี่ๆแบ่งให้อยู่สีเดียวกันตอนนั้นเราเลยสนิทกันจนมาถึงตอนนี้
“โธ่
ดินช้าอีกแล้วจะไม่ทันแล้วเนี้ยเซนกับฮอทรอกินข้าวอยู่นะ” จริงๆเลยบ่นผมแล้วยังทำหน้าหมุ้ยใส่ผมอีก
“ขอโทษครับปริม
วันหลังจะไม่สายแล้วนะสัญญา”
“อืมทำให้ได้ละกัน”
“ครับๆ”
ปล.เป็นนิยายเรื่องแรกของเรายังไงช่วยคอมเม้นกันหน่อยเด้อ
พร้อมนำทุกความคิดเห็นไปปรับปรุงและแก้ไขจ้า ^^
ผลงานอื่นๆ ของ Pan_pa ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Pan_pa
ความคิดเห็น