สกุณาในรังหนาม by ตรีนุชา

“แกมแก้ว” สาวใหญ่ผู้เป็นบรรณาธิการแมกกาซีนออนไลน์ชื่อดัง เจ้าของนามปากกา “คุณนายเอกซ์เรย์” ซึ่งทรงอิทธิพลต่อวงการบันเทิง จนเรียกได้ว่าทิศทางของวงการอยู่ในกำมือของหล่อน

แกมแก้วฝังความเกลียดชัง “ริซ่า” ดาราสาวดาวรุ่งของวงการบันเทิง และ “จีริกา” บรรณาธิการเว็บไซต์คู่แข่ง เจ้าของนามปากกา “คุณนายเม้าธ์ซี่” อย่างจับจิตใจ ด้วยมีเบื้องหลังเบื้องลึกร่วมกันมา โดยมีเด็กหนุ่มหน้าซื่อนาม “ธรรมชาติ” นักข่าวมือใหม่เข้ามาเป็นตัวแปรความสัมพันธ์ทั้งในเรื่องงานและความรัก 

เมื่อความรักแปรเปลี่ยนเป็นความแค้น ปากกาในมือของแกมแก้วจึงพร้อมจะเชือดเฉือนหัวใจทุกดวงที่หล่อนเกลียดชัง!

************************

ตัวละครหลัก

   
           "จะว่าไป กระแสความนิยมของดาราในยุคปัจจุบัน ส่วนหนึ่งก็มาจากปลายปากกาของหล่อนทั้งนั้น จนถึงกับมีคนกล่าวไว้ว่า สังคมบันเทิงสามารถคาดเดาทิศทางของวงการได้ก็ด้วยปลายปากกาของแกมแก้วหรือคุณนายเอกซเรย์เลยทีเดียว

          เรียกว่า…ต่อให้ดาราคนใดเป็นดาวเป็นเดือนลอยเด่นสูงโดดอยู่บนฟ้าสักเพียงไหน แต่อย่างไรก็ยังอยู่ต่ำกว่าปลายปากกาของแกมแก้วอยู่ดี"

                                                                         - แกมแก้ว

         "เขาเป็นใคร แล้วหล่อนเป็นใคร…เขามันก็แค่นักข่าวกระจอก ๆ ส่วนหล่อนเป็นดาราสาวดาวรุ่งที่โด่งดังที่สุด…เขามาจากบ้านนอก แล้วหล่อนล่ะ…หล่อนมาจากสวรรค์ชั้นดาวดึงส์หรืออย่างไร

             เปล่าเลย...

    หล่อนมันก็มาจากก้อนดินก้อนเดียวกันกับเขานั่นแหละ!"

                                                                  - ริซ่า

  "คุณจะปิดผมไปถึงเมื่อไร” ถึงตรงนี้ น้ำใสที่กลอกกลิ้งอยู่ในขอบตาของธรรมชาติก็ร่วงหล่นลงมา “ปิดไปจนถึงวันที่เรารักกัน จนแต่งงานกัน มีลูกด้วยกัน หรือจนถึงวันที่เราตายจากกันไปเลยหรือเปล่า”

                                                                   - ธรรมชาติ

  "พี่เป็นสื่อมวลชน พี่ก็ต้องนำเสนออะไรที่เป็นจริงก็เท่านั้น เรามีความคิดเห็นยังไงก็พูดไปอย่างนั้น…พูดกันไปตามเนื้อผ้า…สื่อมวลชนอย่างพี่นี่แหละเป็นกระจกเงาสะท้อนให้ดาราอย่างวีได้เห็นความจริงของตัวเองบ้าง ซึ่งมันน่าจะเป็นประโยชน์กับตัวของพวกวีเอง แต่พี่ก็แปลกใจจัง…ว่าทำไมดาราอย่างพวกวีถึงได้โกรธเคืองกับคำวิจารณ์ของพวกพี่ แทนที่จะเอาคำวิจารณ์ คำแนะนำเหล่านี้ไปปรับปรุงพัฒนาตัวเอง”

                                                                       - จีริกา

             "หลายครั้งหลายคราวที่อาจมีผู้นิยมชมชื่นในตัวหล่อนเข้ามาล้อมหน้าล้อมหลัง บ้างขอถ่ายรูปด้วย บ้างก็ขอลายเซ็น มายาวีก็จะยินดีปฏิบัติตามคำร้องขอของแฟนละครเหล่านั้นอย่างไม่อิดออด

              หากเมื่อหล่อนอยู่ลับหลังโดยลำพัง ก็มักจะลอบบ่นด้วยความเหนื่อยหน่ายปนรำคาญใจ  หล่อนไม่ชอบนักหรอกที่ต้องตกเป็นเป้าสายตาของใคร ๆ อยู่ตลอดเวลา ยิ่งเวลาที่ถูกห้อมล้อมจากผู้คนนั้น…ดาราสาวก็ออกจะรังเกียจกลิ่นตัว กลิ่นเหงื่อไคลของพวกเขาเสียด้วยซ้ำ"

                                                                                  - มายาวี

         "เขารู้สึกสะท้านในหัวใจยิ่งนัก เมื่อดวงตาคู่ที่จ้องจับกลับมาปรากฏเพียงความว่างเปล่า ไม่มีวี่แววของความยินดีปรีดาเจือปนอยู่แม้สักนิด เป็นแววตาที่ไม่รู้ร้อนรู้หนาว ไม่มีความรู้สึกอันใดให้เขาสัมผัสได้เลยว่า…ในห้วงคำนึงของหล่อนยังจะพอมีที่ว่างให้ชื่อของเขาได้ปรากฏอยู่ข้างในนั้นบ้าง" 

                                                                                    - ชาติชาย
     

                   ************************

หมายเหตุ นิยายเรื่องนี้เคยตีพิมพ์เป็นเล่มโดยสำนักพิมพ์อรุณมาก่อน ขณะนี้มีจำหน่ายในรูปแบบอีบุ๊กตามลิงก์ด้านล่างนี้ แต่จะทยอยลงให้อ่านตัวอย่างเป็นตอนๆ ประมาณ 40% ที่ Dek-D นี้ก่อนนะครับ