What the Hell นี่เหรอโลกต่างมิติ
แน่นอนว่า...เป็นความลับ!
ผู้เข้าชมรวม
2,007
ผู้เข้าชมเดือนนี้
22
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ในที่สุดสิ่งที่ผมพยายามสร้างมากว่า 8 ปีก็เสร็จสิ้นลงซักที
เกมของผม…
ห๊ะ!...ว่าไงนะ ที่ผมใช้เวลา 8 ปีไปกับการสร้างเกมนี่มันไร้สาระงั้นเหรอ
โนๆๆ…นี่น่ะมันไม่ใช่เกมในสมัยของคุณนะ ที่วันๆเอาแต่นั่งหน้าจอคอมพ์ ปล่อยบอท เก็บเวล หาของอย่างน่าเบื่ออย่างนั้นน่ะ
แต่มันคือเกมเสมือนจริงที่พาตัวคุณไปโลดแล่นอยู่ในโลกใหม่เลยนะเออ
เอาล่ะ พักมาพอแล้ว…
ผมลืมตาพลางดันตัวขึ้นมาจากเก้าอี้ บิดขี้เกียจเล็กน้อยซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะสาธยายมันไปทำไม ไล่ความรู้สึกคิดถึงหมอนนุ่มๆและเตียงอุ่นๆเพราะอดนอนมากว่า 2 วันออกไป
โถ…เบบี๋ เดี๋ยวป๋าทดสอบเกมแปบแล้วจะไปหานะจ๊ะที่รัก…
เพียงโบกมือครั้งหนึ่งหน้าจอโฮโลแกรมเกือบร้อยบานนั่นก็อันตธานหายไปราวเล่นกล เหลือเพียงห้องโล่งๆสีขาวที่มีเก้าอี้ประจำตำแหน่งราคาถูกๆ กับอุปกรณ์แปลกๆตาคล้ายเตียงที่รองรับการนอนของคนๆเดียว ซึ่งเต็มไปด้วยสายไฟนับสิบๆเส้นพันรโยงรยางกันไปมาอย่างแอปสแตร็ก
ซึ่งถ้าเกิดไฟไหม้ห้องผมขึ้นมาคงไม่ต้องสืบว่ามันมาจากอะไร
ไฟฟ้าลัดวงจรจากไอ้เครื่องตัวนี้แหงมๆ…
ทันทีที่ผมเอนตัวนอนลงบนตัวเครื่อง ฝาครอบของเจ้าเครื่องจิตเสมือนก็ค่อยๆเลื่อนลงมาจนปิดสนิท พร้อมกับปล่อยสารเหลวชนิดหนึ่งที่ทำให้ร่างกายเกิดการจำศีลชั่วคราวและไม่ให้เกิดแอคชั่นเวลาออนไลน์
‘เชื่อมต่อเข้าสู่เซิฟเวอร์ในอีก…’
‘3’
แต่ก่อนที่ความง่วงงุนจะกระชากสติของผมให้หลุดลอยไป สายตาของผมพลันเหลือบไปเห็นบางสิ่งบางอย่างที่น่าตื่นตระหนกซะยิ่งกว่าโลกแตกอยู่ตรงหน้า…
นั่นคือเปลวไฟสีครามกองเล็กๆที่ลุกโชนอยู่ท่ามกลางกองสายไฟระโยงรยาง
อ้อ!...ไฟฟ้าลัดวงจร
…
เข้!!!...
‘2’
เปลวไฟกองเล็กๆนั้นเพียงพริบตาก็ลุกลามขยายขนาดของมันอย่ารวดเร็ว พร้อมกับกระแสไฟฟ้าจำนวนมากไหลบ่าทะลักเข้าสู่เครื่องจิตเสมือน ช็อตทั้งตัวเครื่องและตัวผมจนร่างกายแทบจะไม่รู้สึกถึงสิ่งใดอีก
เปรี๊ยะๆๆ…
‘1’
‘Online…’
สิ่งสุดท้ายที่ผมได้เห็นและได้ยินก็คือแสงสีขาวที่สว่างเจิดจ้า ซึ่งมาพร้อมกับเสียงระเบิดที่ดังสนั่นหวั่นไหว กระชากสติที่หลงเหลืออยู่ของผมออกไปจนหมดสิ้น…
จนไม่อาจรับรู้สิ่งใดอีก!
ก็อดเดมซิททท!!!....
ผลงานอื่นๆ ของ Nightsecret ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Nightsecret
ความคิดเห็น