The Breath Taker
Save me please. Let me go.
ผู้เข้าชมรวม
122
ผู้เข้าชมเดือนนี้
3
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
-The Breath Taker-
Intro
ก่อนจะรักเธอ ฉันเคยเชื่อในความรัก
บาดแผลในใจฉัน เศษซากเหล่านั้น ปล่อยฉันไป
รู้สึกเหมือนจะเสียทุกสติ สำหรับฉัน รักคือความเจ็บช้ำ....
-Save me-
แอ๊ดด....เสียงประตูไม้บานเก่าของอพาร์ตเม้นโทรมๆ ย่านชุมชนชั้นกลางใจกลางกรุงโซลถูกเปิดออก มือบางกำบานประตูอยู่อย่างนั้น สายตาคมจับจ้องไปยังภาพตรงหน้า กลิ่นเลือดคาวคุ้งตีเข้าจมูกเล็ก หยาดเหงื่อในกำมือเริ่มชื้นขึ้นจนบานประตูเปียก
"ยองแจ..."ชายร่างสูงผู้มาเยือนแทบไม่เชื่อสายตากับภาพตรงหน้า เจ้าของชื่อ..บุคคลที่อยู่ภายในห้องเก่าๆ นั่งทรุดลงที่พื้น รอบดวงตาดำคล้ำ ประกอบกับน้ำใสๆคลออยู่ที่นัยตา ร่างเล็กเงยหน้าขึ้นมามองบุคคลที่เพิ่งเข้ามา ปากสั่นอย่างเห็นได้ชัด มือเล็กที่ถือมีดทำครัวที่แปดเปื้อนไปด้วยคราบเลือดสดๆสั่นเทิ้ม.....ไม่รู้จะทำยังไงต่อไป
"....จุนฮง"ปากอิ่มสีซีดเอ่ยชื่อร่างสูง ก่อนจะลุกขึ้นชันเข่าอย่างไร้เรี่ยวแรง แววตาสับสนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ จุนฮงก้าวขาเข้ามาภายในตัวห้อง ก่อนจะปิดประตูลงอย่างเบามือ สายตายังคงจับจ้องไปที่สิ่งที่อยู่ตรงหน้าของยองแจ ร่างหญิงสาวตัวเล็กผิวขาวราวกับหิมะ ใบหน้าเธอดูบริสุทธิ์เหลือเกิน หากแต่ว่าดวงหน้านั้นกลับซีดเผือด ลมหายใจรวยริน แผ่วเบา ราวกับว่าอีกไม่กี่วินาที โลกทั้งใบจะหายไป น้ำตาใสนองหน้าโดยที่เจ้าตัวแทบจะไม่รู้สึกตัว....
"จุนฮง........ช่วยชั้นด้วย"ยองแจโผเข้ากอดร่างสูงตรงหน้า หน้าเล็กๆซุกลงตรงอกแกร่ง ร่างจุนฮงรับแรงกระแทกจากร่างเล็กอย่างไร้เรี่ยวแรง มือหนายกขึ้นมาโอบร่างเล็กอย่างแผ่วเบา สายตายังคงจับจ้องไปที่ร่างแทบไร้สติบนพื้น แววตาสั่นเทา เขาแทบไม่อยากจะเชื่อสายตา ยังไงก็ไม่อยากจะเชื่อ....นี่เขาฝันไปรึเปล่า ภาพหญิงสาวตอนที่ยังสดใสได้แล่นเข้ามาสู่โสตประสาทของเขา
///
"จุน!!...อยากเล่นม้าหมุนอ่ะ ไปเล่นกันเหอะ"
"บอกว่าอย่าเรียกจุนห้วนๆได้มะ ใครที่ไหนเค้าเรียกกันแบบนี้ห้ะยัยบ๊อง"
"ทำไมอะ ไม่เหมือนใครดีนะ ฉันชอบนี่นา...อีกอย่างนายจุนฮง ชั้นเรียกจุน ชั้นจุนอา นายก็เรียกจุน เป็นคู่ซี้ดับเบิ้ลจุนไง ฮ่าๆๆๆๆๆ"
"ยัยบ๊อง"
///
โสตประสาทกลับฟื้นเข้ามาเพราะเสียงสะอื้นไห้ของร่างเล็กในอ้อมแขน น้ำตาคลอเบ้าของจุนฮงไหลลงมาอย่างห้ามไม่ได้ ตอนนี้เขาสับสนไปหมด เกิดอะไรขึ้น เพราะอะไร ทำไม....
จุนฮงไม่พูดอะไรต่อ เขารวบรวมสติเท่าที่มีทั้งหมด จูงมือเล็กๆเดินเข้าไปในห้องน้ำแคบ ที่มีม่านสีฝ้ากั้นระหว่างห้องน้ำและอ่างอาบน้ำเก่าๆ เขาพาร่างเล็กที่ทั้งตัวเต็มไปด้วยเลือดสีแดงฉานเข้าไปยืนในอ่างอาบน้ำ พร้อมกับเปิดฝักบัวตัวใหญ่บนหัวของทั้งคู่ เสียงน้ำกระทบกับผิวขาวของทั้งคู่ ทั้งเย็น ทั้งเจ็บ...ยองแจเงยหน้ามองร่างสูงตรงหน้าด้วยสายตาอ่อนแรง ร่างเล็กไม่เข้าใจว่าตอนนี้คนตรงหน้ากำลังคิดอะไรอยู่ เพราะแววตาของเขาช่างไร้จุดหมายเหลือเกิน แต่สุดท้าย จุนฮงเลือกที่จะกำมือทั้งสองของยองแจแบออกให้รับน้ำจากฝักบัว พร้อมกับขัดมือให้อย่างแผ่วเบา คราบเลือดที่ติดอยู่ที่มือค่อยจางหายออกไปทีละนิด สายน้ำสีเลือดค่อยๆไหลลงท่อใต้อ่างอาบน้ำอยู่อย่างนั้น ร่างสูงก้มหน้าลงมองหน้าร่างเล็กด้วยแววตาที่เศร้าหมอง น้ำใสๆไหลรินออกจากนัยตา....
"ยองแจกำลังเข้าใจผิด ทำไมยองแจทำแบบนี้"มือหนาลูบไปที่แก้มร่างบาง น้ำสีเลือดที่ติดอยู่ที่มือกลับไปโชลมอยู่ที่ใบหน้าเล็กๆของยองแจ เหมือนเจ้าชายกำลังลูบแก้มของเจ้าหญิง ยองแจร้องไห้หนักขึ้นไปอีก เขาไม่รู้จะทำอย่างไร ไม่รู้ว่าร่างสูงกำลังคิดอะไรอยู่ เขาไม่ได้ตั้งใจ ไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้
"จุนอาจะตายมั้ยจุนฮง ฉันไม่ได้ตั้งใจ"เสียงตอบสะอึกสะอื้นจนตัวสั่นเทิ้ม จุนฮงตัดสินใจคว้าตัวร่างเล็กเข้ามากอดสุดแรง สายน้ำจากฝักบัวตกกระทบพวกเขารุนแรงเสียงดังทั่วทั้งห้อง ในที่สุดจุนฮงก็ร้องไห้ออกมาอย่างหนักหน่วงแต่ไร้ซึ่งเสียง เพราะไม่อยากให้ร่างเล็กใจเสีย น้ำตาไหลรินออกมาไม่ขาดสาย หัวใจเขาแทบสลายลงตรงนี้
ปวดใจเหลือเกิน....
TBC..
ผลงานอื่นๆ ของ l3abydoll ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ l3abydoll
ความคิดเห็น