The Mask พรางรักลวงใจให้เราคู่กัน ปิดปับปรุง

 “ผมขอโทษนะ ณี ที่ผมโกหกคุณมาตลอด แต่ผมสัญญาว่าต่อไปนี้ผมจะไม่ทำอี..”

“คุณเทพ”
เสียงของชายหนุ่มขาดหายไปทั้งที่ยังพูดไม่จบ ญิงสาวก็ขัดขี้นเสียงดังมาก่อนหลังจากที่อึ้งไปเกียบสามนาทีที่ชายหนุ่มเรี่มพูดความจริง

“เออ.. คุณเทพ ณีก็มีเรื่องอยากจะสารภาพเหมีอนกันค่ะ”

ญิงสาวพูดออกไปด้วยหัวใจที่เต้นแรงเพราะเก็บงำไว้นานกว่าจะอาไสความกล้าอันน้อยนิดเพื่อพูดกับเขา

“”

“เอ่อ คือ”

วีมลมณีตัดสินใจหันมาเผชีญหน้ากับเขาที่สวมกอดเมื่อเขาครายอ้อมกอดหรวมๆ

“”

“ที่ฉันไม่ยอมจดทเบียนเพราะ ...”

ชายหนุ่มไม่ได้พูดอะไรออกไปเพราะกำลังฟังเธออยู่ เธอหรับตาลงและลืมตาขี้นมาช้าๆด้วยหัวใจที่เจ็บปวด

“ฉันไม่ไดรักคุณ!”

……………….^-^_^@-@^@-@^_^-^……………….

เอานำล่องมาเซอฟวก่อนดียวบทที่หนื่งจะตามมาครับ  ไม่รู้ว่าพระเทพพูดความจริงอันใด แล้วทำไมนางณีเธอถึงพูดแบบเน้ติดตามกับ ความจริงเรื่องนี้ออกแนวหักมุมนะ อย่าชีเรียสกันนะครับ นอกบทกันสักนี้ดดดนึ่ง, สำหรับนำล่องในบทนี้เป็นเหตุการหนึ่งที่เกีดขี้นกับตัวละครในเรี่องจริง ร่วมลุ้นชีวิตรักบนหน้ากากไปกับพวกเค้าได้ใน “The mask พรางรักลวงใจให้เราคู่กัน” พบกันได้ในวันที่มีคุณ แฮะๆ เกีดมีคำถามว่า: วันไหนของมึงกัน ???  เอ่ออออข้าพระเจ้าขอตอบว่า: ชี่งดีกว่ากลัวว่าถ้าบอกวันแล้วมาไม่ได้จะโดนนักอ่านรุม @^@ …………..

ทักทาย กับนักเขียน

สหวัดดีคราบเพื่อนๆ ทุกกกกกกกกกคน วันนี้ได้ฤกษ์งามยามดีมาเปีดนิยายเรื่องแรกของนักเขียนมือสมักเล่นหน้าใสไร้สิว แฮะๆเพื่อไม่เป็นการสร้างความรำคานใจไปมากกว่านี้ให้แก่นักอ่านทีน่ารักของกระผม ก่อนอื่นเรามาทำความรู้จักกันดีก่วานะคับ :)

ข้ากระผมนามว่า มิง สั้นๆ มิงนะครับไม่ใช่มึง (ยัง ยังมีอารม์เล่น...”-“) อายุอานามก็19ขวบ24วันกำลังศึกษาคณะอักษรศาสตร์ภาษาเยอรมันและอังกฤษอยู่วิทยาลัยและมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งของรัฐ นามแฝง aring  liring ไม่รู้จะใช้ชื่อไหนเลยยืมเอาชื่อม๊ากับเจ๊ที่บ้านมาใช้โดยที่ทั้งสองไม่รู้เรื่องเล้ยยย ‘.’ ส่วนตัวของกระผมเองขอไม่ลบุว่าเป็นเพศไหนแต่ข้ากระผมนั้นรักนักอ่านทุกคนเหนือนกว่าอื่นใดไม่ว่าจะญิงหรือชายคุยกันได้นะกับป๊ม ที่กรุณาแวะมาอ่านมาชมนิยายของปรมนะกรับ… (มีเพื่อที่มอ มันเข้ามาอ่านและได้ถามปมว่า “มิง มึงจะเขียนกวนทีนมังโว๊ะ เม่งสักพู้มังจวง”.../เราแอบด่ามันกับ “เม่ง สักจวง มึงดิพูดซะไม่เข้าใจ ๕๕ กวนทีนมังโว๊ะ = กวนทีนมากว๊ะ, เม่งสักพู้มังจวง = แม่งสัดพูดมากจัง, อย่าเอาเป็นแบบอย่างนะกับ พูดออกมาแล้วงงไม่เข้งใจกันเอง)J  รู้จักกันพอหอมปากหอมคอกันแล้วเราเกี้ยวเข้าเรื่องนิยายดีกว่าน้า  ^_^  เนื่องจากไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้เป็นนักเขียนกระทันหันเพราะสมักเล่นๆเฉยๆ แต่ปรากฏว่าสมักผ่านนนนนน!!! ก็เลยไม่ได้เตรียมบทนำ, เนื้อในหย้อๆมาก่อน และแน่นอนว่ามันต้องไม่เป๊ะ ฉนั้นผมอยากจะขอใช้พื่นที่น้อยๆแห่งนี้ฝากนิยายเรื่องแรกในชีวิตของผมด้วยนะครับ *o* (โมดอ้อน)  ผมขอให้สัญญาด้วยเกียจของลูกเสือว่าจะพยายามแก้ทูกกกกกกกกกอย่างทั้งหมดทั้งเปลือกนอกเปลืกในให้ดีหยิ่งๆขื้นแน่นอนครับ สัญญา ;)

                                                                                 ด้วยรักจากใจ มิง aring liring ครับ.

ปล.1 ผมต้องขอโทษมั๊กมากกกกกกกกก น่ะที่เขียนภาษาไทยผิดไปแต่ถ้านักอ่านที่น่ารักของผรมตรวดเจอคำที่ผิด โปรดแจ้งให้ผรมทราบพายหลังด้วยน่ะ (รู้ตัวดีว่าเขียนผิด ตกภาษาไทยอ่ะครับ ซื่งมันเป็นเรื่องที่เศร้าใจม๊กม้ากกกกกกกกก ของปรม :’( ), เพราะทุกค็อมเม็นทคือกำลังใจและสารอาหานที่ขาดไม่ได้ของผมครับ <3  ^^

 ปล.2 นามแฝงที่ใช้อยู่ ณ ตอนนี้อาทจะมีการเปลี่ยนแปง และมีผู้ถือหุ้นล่วมกันสี่คนนะครับคือ    มิง, โบวี้, เคดี กับเมย์. โบวี้กับเมย์จะเป็นคนแต่งนิยาย แล้วให้ เคดีเป็นคนเข้ามาอัพและแก้ไข บางครั้งก้อช่วยผมรับช่วงเขียนบันทึกตอนของพระเอก และตอนที่ผู้ชายบันยาย แน่นอนว่าผมจะเข้ามาอัพช่วงจับเค่าคุย 
•ปิดปับปรุงชั่วคาว ทุกเรื่องเลยรู้ว่าตัวเองเขียนไม่ดีขอรบไปปับปุงก่อน แต่มีเรื่องหนึ่งจะลงและพยายามลงให้ได้อ่านกันนะฮัฟ