ชุลมุนวุ่นรักวิวาห์ลวง (รีอัป)

นิยายเรื่องชุลมุนวุ่นรักวิวาห์ลวงนี้ เคยออกอีบุ๊กกับสำนักพิมพ์ทัช เมื่อหมดสัญญาแล้ว สติมานำกลับมาขายเป็นอีบุ๊กเอง เลยนำมารีอัปอีกครั้ง เผื่อจะมีนักอ่านที่ยังไม่เคยอ่านเรื่องนี้มาก่อนค่ะ

นพลยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนเดินย่องเข้าไปด้านหลัง สอดแขนเข้าไปโอบรอบเอวคอด รวบร่างอิ่มไว้แนบอก ‘ตัวนิ่มดีจัง’ ไม่เหมือนบรรดาสาวๆ ที่เขากอดมาก่อนหน้านี้ที่ล้วนแล้วแต่เป็นพวกรักษาหุ่น กอดเข้าไปแต่ละทีจึงจับเจอเนื้อแน่นๆ เพราะการออกกำลังกายอย่างหนัก

ขอจันทร์ร้องวี้ด พยายามแกะมือแข็งๆ ออกจากรอบเอว “ปล่อยนะตาบ้า มากอดไว้ทำไม”

“กอดทักทายไง เวลากลับมาถึงบ้านสามีก็ต้องกอดภรรยาแน่นๆ แล้วภรรยาก็ต้องทักทายตอบ”

“ไม่! ปล่อย-เดี๋ยว-นี้” ไม่พูดเปล่ามือเรียวคว้ามีดทำครัวที่อยู่แถวๆ นั้นมาถือไว้มั่น

นพลตาเหลือกปล่อยมือออกจากร่างอวบอิ่มทันทีแล้วถอยหลังกรูด “โห...ใจร้ายจังน้องจันทร์ พี่กอดหน่อยเดียวเอง”

ขอจันทร์หันขวับมายืนประจันหน้า ในมือยังถือมีดไว้แน่น “อย่า-มา-ฉวย-โอกาส ไม่งั้นโดนแน่ จะสับๆๆๆ เอาเข้าเครื่องปั่นแล้วกดลงชักโครกเลย” คนพูดกวัดแกว่งมีดในมือไปด้วย แถมยังถลึงตากลมๆ ใส่หน้าคนบังอาจมากอด

“แต่ก่อนจะสับเนี่ย น้องจันทร์ก็ต้องถอดก่อนนะ ถอดหมดเลย ต้องดูแล้วก็ต้องจับก่อนถึงจะสับได้ถนัด กล้าป่ะล่ะ” นพลลอยหน้าลอยตาตอบโต้

คนที่ถือมีดอยู่ทำท่านึกตามแล้วหน้าแดงแปร๊ดขึ้นมาทันที

---------------------------------------

เสียงอึกอักและการขยับตัวทำให้อีกคนเริ่มรู้สึกตัวตื่น นพลขยับกายนอนหงายอย่างเกียจคร้าน ปรือตาขึ้นด้วยความง่วงงุน และต้องเบิกตากว้างเมื่อคนข้างตัวส่งเสียงกรีดร้องขึ้นมา ก่อนจะขว้างหมอนมาที่กลางลำตัวทำเอาสะดุ้ง

“อุ๊บ!” แม้หมอนจะนิ่มและเรี่ยวแรงคนขว้างจะน้อยนิด แต่เมื่อกระทบจุดอ่อนไหวที่กำลังยืนตรงเคารพธงชาติในยามเช้า   ก็ทำเอาเสียววาบ

“คนบ้า หน้าไม่อาย กำลังคิดอะไรลามกอีกแล้วใช่ไหมเนี่ย มันถึงได้...ถึงได้...บะ...แบบนั้น” มือหนึ่งก็ปิดตาไว้ อีกมือก็ชี้ส่งๆ มาที่กลางลำตัวของนพล

“น้องจันทร์ครับ พี่สาบานได้ พี่หลับอยู่ดีๆ ยังไม่ได้คิดอะไรเลยสักนิดเดียว” คนพูดปล่อยหมอนไว้แบบนั้นเพื่อให้บังสัดส่วนสำคัญ

“มะ...ไม่จริงหรอก ถ้าไม่คิดมันจะ...จะ...”

“จะอะไรครับ ตั้ง ลุก โด่ ผงาด เลือกสักคำเลยครับ” นพลประสานมือสองข้างรองใต้ศีรษะ ส่งยิ้มนัยน์ตาพราวระยับมาให้คนที่นั่งหน้าแดง