รักนี้พี่คอย

-โปรย- รักนี้พี่คอย

เธอตื่นขึ้นมาตอนเช้าในอ้อมกอดของพี่ชายที่แสนดีในสภาพที่น่าสงสัย

แถมยังมีคนทั้งบ้านเป็นพยาน ลงเอยด้วยการแต่งงานในวัยยังไม่เต็มยี่สิบ

เข้าเรียนมหาวิทยาลัยไปพร้อมกับการใช้ชีวิตคู่ ยิ่งอยู่ก็ยิ่งผูกพัน

ส่วนเขานั้นวางแผนทั้งหมดเพราะไม่อาจปล่อยให้เธอตกเป็นของคนอื่น

และเฝ้าคอยวันที่เธอโตพอที่เขาจะเรียกร้องทั้งตัวและหัวใจ

เรื่องราวความรักของพี่สามและน้องแป้ง ที่ต่อเนื่องมาจากในเรื่องรักนี้ผีลุ้น

เมื่อสาวน้อยที่เขาหลงรักหมดใจยังต้องใช้เวลาอีกสี่ปีในรั้วมหาวิทยาลัย

แม้จะมีสถานภาพสมรสแต่เห็นสาวน้อยในเครื่องแบบทีไรเขาก็ปวดใจทีนั้น

มาลุ้นกันว่า รักนี้ พี่สามจะคอยไหวไหม

-------------------------------

เปิดประตูเข้ามาในห้องนอนแล้วต้องรีบถลาเข้ามาหาภรรยา เพราะร่างบางๆ นั้นลุกขึ้นนั่งอยู่กลางเตียงในสภาพที่เหลือเสื้อผ้าชิ้นจิ๋วแค่สองชิ้น ส่วนชั้นนอกหล่นกระจายอยู่ข้างเตียง

ปัญญ์พยายามจับคนเมาลงนอนแล้วคลุมผ้าให้แต่แป้งจี่ก็ดิ้นรนไปมาไม่ยอมอยู่นิ่ง

“ร้อน แป้งร้อน ถอดๆ ถอดห้ายหมด”

“ถอดหมดแล้วพอแล้ว นอนได้แล้ว” ปัญญ์จับยายตัวเล็กวางบนผ้าห่มแล้วม้วนราวกับห่อข้าวเหนียวปิ้ง

คราวนี้คนถูกพันธนาการน้ำตาร่วงเผาะ ตัดพ้อต่อว่าวุ่นวาย “พี่สามม่ายรักแป้ง ฮือๆ เอาแป้งมาขังไว้ แล้วไปหวีดกับยายพี่มะลินั่น แป้งโกรธมากเลยด้วย ร้อนมากๆ แป้งจาถอด ฮือๆ” 

“พี่เปิดแอร์ให้ รอแป๊บเดียวนะคนดี” 

ชายหนุ่มกดรีโมตเปิดแอร์แล้วลุกขึ้นไปปิดไฟดวงใหญ่จากนั้นก็กลับลงมานอน ขณะกำลังจะเคลิ้มหลับคนเมาก็ออกฤทธิ์

ร่างเล็กบางของแป้งจี่กลิ้งหลายตลบจนหลุดออกจากผ้าห่มที่เขาม้วนไว้แล้วมาซุกนิ่งที่อกกว้าง มือข้างหนึ่งวางแนบแก้มอีกมืออ้อมไปกอดเอวสอบไว้     ขาเรียวยังก่ายเกยที่ต้นขาแกร่ง

ปัญญ์สูดลมหายใจเฮือกเพื่อควบคุมอัตราการเต้นของหัวใจ แต่เขารู้ว่ามันไม่ได้ผล หัวใจของคนเราเป็นอวัยวะที่สมองสั่งการไม่ได้ และอีกชิ้นส่วนที่อยู่ต่ำไปกว่านั้นก็กำลังควบคุมไม่ได้เช่นเดียวกัน

มันขยับขยายเติบโตขึ้นช้าๆ ยิ่งยายตัวเล็กขยับตัวเพื่อให้นอนสบายขึ้นแล้วใช้เนื้อนิ่มๆ มาถูไถ เขาก็อยากจะกระชากผ้าสองชิ้นจิ๋วที่ยังติดกายบางๆ ออก แล้วละเลียดกินร่างนิ่มๆ หอมๆ ให้หมดทั้งตัว

แต่คงทำแบบนั้นไม่ได้

เรื่องนี้เป็นนิยายขนาดสั้น อัปให้อ่านครึ่งเรื่องนะคะ มีอีบุ๊กแล้ว ถ้าใครสนใจคลิกได้เลยค่ะ ราคาเบามาก