[Fic B.A.P] Memories

มนุษย์ทุกคนต่างก็มีความทรงจำ....เพียงแต่มันจะเป็นความทรงจำที่ดีจนอยากจะเก็บไว้
หรือความทรงจำแสนโหดร้ายที่อยากจะทิ้งมันไปไกลๆ
บางครั้งความฝันก็กลายมาเป็นความทรงจำที่ยากจะลืมเลือน
หรือแม้แต่ความทรงจำของคนอื่นก็กลายมาเป็นความทรงจำของตัวเองโดยที่เจ้าตัวไม่ต้องการ
.
.
.

บัง ยงกุก
          หลานชายของนักประดิษฐ์กล้องชื่อดังที่หายตัวไปอย่างลึกลับ
"ถ้ายังหาศพลุงไม่เจอ แสดงว่าลุงยังไม่ตาย"

คิม ฮิมชาน
ลูกชายเพื่อนสนิทของลุงของยงกุกผู้ชื่นชอบการถ่ายรูป
"ฉันก็อยากรู้ว่าพ่อของฉันฆ่าตัวตายเพราะอะไร"

มุน จงออบ
พระรองหนุ่มสุดฮอตของมหาลัยจากชมรมการละคร
"มีบางอย่างที่ผมยังไม่รู้ ความทรงจำบางอย่างที่หายไป"

จอง แดฮยอน
นักเปียโนของมหาลัยผู้มีเสน่ห์และรักสันโดษ
"คุณไม่รู้หรอก บทเพลงของผมฆ่าคนได้"

ชเว จุนฮง
ลูกชายอาจารย์สอนประวัติศาสตร์ ผู้ไม่เชื่อเรื่องลึกลับ
"ทุกสิ่งบนโลกมีเหตุผลของมัน มันก็แค่บังเอิญแหละน่า"

ยู ยองแจ
ลูกศิษย์ของพ่อจุนฮง ผู้เชื่อเรื่องลึกลับ
"นี่มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ มันเป็นเรื่องของโชคชะตาต่างหาก"
 

คฤหาสน์สีน้ำเงินกดโหวต


เกาะแฝดกดติดตาม


บทเพลงมรณะกดเฟสมาคุยกับไรท์ได้-w-

กฏสั้นๆก่อนอ่านฟิค

1. เนื้อหาเกี่ยวกับชายชาย ไม่ชอบกดปิด
2. ไม่เหมาะสำหรับคนขวัญอ่อนและสตรีมีครรภ์-...- (?)
3. ถ้าชอบอย่าทำแค่เป็นนักอ่านเงาเฉยๆกดติดตามกดโหวตหรือเม้นได้ตามแต่ใจท่านสะดวก
4. ขอให้สนุกกับการอ่าน <3

>>My Banner

ขอบคุณธีมสวยๆจาก

Shira kuma