Cubic Castle : เกมวงกต คฤหาสน์กลลวง

ลำดับตอนที่ #1 : บทที่0 : จดหมาย

เมี้ยว...

แมวสีตะกั่วส่งเสียงร้องอยู่ในอ้อมแขนของใครคนหนึ่ง

เด็กหนุ่มปริศนาก้มลงมองจดหมายในมือซึ่งมีใจความว่า...

‘เราขอเชิญคุณซึ่งเป็น หนึ่งในผู้มีคุณสมบัติครบถ้วนตามที่เราคัดสรรมาอย่างดี มาเป็นเจ้าของเงินหลายร้อยล้านบาทได้ง่ายๆ เพียงเข้าร่วมเกมสุดหฤหรรษ์ และเอาชนะเกมของเราก็เตรียมรับรางวัลและเกียรติยศอันยิ่งใหญ่ได้เลย เราได้ทำการส่งเช็คเงินสดจำนวนมูลค่าหนึ่งแสนบาทมาพร้อมกับจดหมายฉบับนี้แล้ว หากคุณสนใจเข้าร่วมการแข่งขันเพื่อครอบครองเงินรางวัลที่มากกว่า กรุณามายังสถานที่และเวลาตามกำหนดที่ด้านหลังบัตรเชิญ ทั้งนี้ หวังเป็นอย่างยิ่งว่าเราจะได้พบคุณในสถานที่แข่งขัน’

คงไม่ใช่ความบังเอิญที่จดหมายเนื้อความเดียวกันทั้งสิบสองฉบับนี้ถูกส่งไปยังผู้รับ ซึ่งเกือบทั้งหมดต่างก็เป็นคนแปลกหน้าต่อกัน ฉะนั้น ต้องถือว่าเป็นความจงใจของใครคนหนึ่ง... ผู้ที่ล่วงรู้ว่า แท้จริงแล้วทั้งสิบสองคนนั้นมีบางสิ่งบางอย่างที่เชื่อมโยงกันอยู่เบื้องหลังอย่างลึกลับ

ทุกวันนี้ มนุษย์ทุกคนได้พบปะผู้คนมากมาย มีทั้งที่จดจำได้และไม่ได้ ไม่ว่าจะเดินสวนผ่านหรืออยู่กันคนละซีกโลก แต่การกระทำเล็กๆ น้อยๆ ของเราอาจส่งผลไม่คาดคิดประดุจโดมิโนที่ค่อยๆ ล้มลง และแต่ละครั้งที่มันล้มลงก็จะกระทบทั้งคนที่เราแค่เดินสวนผ่าน คนที่อยู่บ้านข้างๆ หรือคนที่เราไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลย

เช่นเดียวกับการกระทำในอดีตของทั้งสิบสองคนนั้น ซึ่งทำให้บุคคลปริศนาต้องส่งจดหมายไปหาพวกเขา อย่างไรก็ดี เป็นที่น่าฉงนว่า สิ่งที่เชื่อมโยงทั้งสิบสองคนนี้เอาไว้คืออะไร และผู้ที่ส่งจดหมายไปนั้นรู้เรื่องราวความเชื่องโยงของบุคคลเหล่านั้นได้อย่างไร ทั้งที่พวกเขาเองก็ยังไม่รู้เรื่องความเชื่องโยงพวกนั้นด้วยซ้ำ

...เขาไม่ใช่เทพเจ้า เขาไม่ใช่ปีศาจ เขาไม่ใช่ผู้พิพากษาบาปใด ๆ

เขารู้ดีว่าการส่งจดหมายแบบนี้ไปนั้น บางคนอ่านแล้วก็คงไม่เชื่อ แต่เขาได้แนบเช็คเงินสดไปพร้อมจดหมายเชิญเพื่อเป็นหลักฐานยืนยันว่านี่ไม่ใช่แค่เรื่องล้อเล่นลวงโลก นอกจากนี้คงไม่มีใครกล้านำเรื่องนี้ไป สอบถามตำรวจเพื่อให้ตรวจสอบว่าเจ้าของเกมนี้เป็นใคร เพราะพวกเขาทุกคนคงไม่อยากเจอตำรวจอย่างแน่นอน

เมี้ยว...

เด็กหนุ่มปริศนาหัวเราะเล็กน้อยขณะเอามือลูบศีรษะของแมวสีตะกั่ว เขามั่นใจว่าแม้ในตอนแรกคนทั้งสิบสองอาจจะยังสับสนหรือคลางแคลงใจเกี่ยวกับเกมนี้ แต่สุดท้ายแล้ว ทั้งกิเลส ความโลภ และความอยากรู้อยากเห็น จะทำให้เหล่าคนบาปตัดสินใจตอบรับเข้าร่วมเกมนี้อย่างแน่นอน

เหมือนกับคนอื่น ๆ อีกหลายร้อยหลายพันคนที่ติดกับดักของเขา ตัดสินใจมาร่วมเกม และพ่ายแพ้จนต้องเอาชีวิตมาทิ้งในคฤหาสน์ของเขาคนแล้วคนเล่า...

เกมรอบนี้อาจจะไม่มีใครรอดชีวิตกลับออกไปเลยก็ได้

เด็กหนุ่มปริศนาที่ชื่อว่า ‘เอรัน’ กำลังยืนอยู่ในสวนกว้างใหญ่ ขณะมองออกไปที่ถนน เขามองเห็นรถคอนเทนเนอร์สีดำขนาดมหึมาแล่นอย่างเชื่องช้าท่ามกลางราตรีกาล สีของตัวรถแทบจะกลืนหายไปกับความมืดรอบด้าน สักพักหนึ่งรถก็แล่นเข้าไปจอดในคฤหาสน์หลังใหญ่ที่มีบรรยากาศอึมครึมชวนให้รู้สึกหม่นหมอง นั่นคือบ้านของเขาเอง

ทุกอย่างถูกเตรียมพร้อมเรียบร้อยแล้วสำหรับ ‘เกมวิ่งไล่จับ’ เกมนี้