Empire Online ภาค มหาสงครามดาวเบสเทีย

ลำดับตอนที่ #120 : ตอนที่ 1 มาเยือนโลกมนุษย์และจักรพรรดิคนที่4

ตอนที่ 1
 

     "โครมๆๆๆตึงๆๆๆโครมๆๆๆ!!!"เสียงดังโครมครามดังขึ้นในห้องใต้ดินของปราสาทแห่งเมืองสโน ร่างของหญิงสาวผมดำวิ่งลงมาที่ห้องใต้ดินด้วยความรีบร้อน
 

     "นี่เทียแมท อย่าวิ่งลงบันไดเสียงดังสิ เดี๋ยวคนในปราสาทก็ตื่นกันหรอก"โอริวกอดอกมองเพื่อนสนิทที่วิ่งลงบันไดห้องใต้ดิน เทียแมทที่วิ่งลงมาแล้วยิ้มแห้งๆ
 

     "ไม่ต้องห่วงเรื่องจะมีใครตื่นหรอก เพื่อความแน่ใจข้าร่ายมนตร์นิทราให้คนทั้งปราสาทนอนหลับสนิทกันหมดจนถึงเช้าแล้ว"โซเฟียกล่าวเดินลงบันไดมา เธอนี่แหละที่ต้องไปปลุกเทียแมทให้ตื่นที่นอนกรนอยู่คนเดียว
 

     "ก็โซเฟียเข้ามาบอกฉันว่าตื่นจะสายแล้วนี่นา ต้องโทษเธอสิ"เทียแมทชี้ไปทางโซเฟีย เจ้าตัวตากระตุกเล็กน้อยมองเทียแมท
 

     "แต่ข้าไม่ได้บอกให้เจ้าวิ่งซะหน่อย น่าจะรู้อยู่แล้วว่าเราจะไปกันตอนกลางดึกให้นอนซะให้พอ ไม่มีมารยาทผู้หญิงซะบ้างเลย"โซเฟียกล่าวซ้ำเติม
 

     "แล้วนามธรรมอย่างเจ้ามีมารยาทผู้หญิงมากเลยนะ คุณป้า"เทียแมทเริ่มด่าหญิงสาวโดยไม่กลัวว่าจะโดนฆ่าอำพรางได้
 

     "นี่เจ้ากล้าด่าข้าแบบนี่เชียวเรอะ!!!"โซเฟียโกรธจัด หมอกสีขาวเริ่มปรากฎขึ้นมาบนฝ่ามือ
 

     "อย่า"เทียแมทพูดก่อนจะชี้ไปทางบันได เฟนีย่าเดินลงมาพอดี โซเฟียต้องยอมหยุดมือเอาไว้ เฟนีย่ามองเทียแมทกับโซเฟียกำลังมีเรื่องฟาดปากกันอยู่ แต่เธอไม่สนใจเพราะอยากจะไปโลกมนุษย์เร็วๆ
 

     "แล้วดาร์คกับเซกัสล่ะ?"เฟนีย่าหันไปถามเมินเทียแมทกับโซเฟีย โอริวส่ายหน้า
 

     "พวกข้ามารอพวกเจ้าก่อนตั้งนานแล้ว"เสียงเซกัสดังขึ้นในห้องใต้ดิน ร่างของดาร์คกับเซกัสเดินออกมาจากมุมมืดของห้อง
 

     "เอ้า เลิกกัดกันได้แล้ว พวกเธอลบกลิ่นสัตว์อสูรกันเรียบร้อยแล้วนะ"เซกัสหันไปบอกเทียแมทกับโซเฟียที่ยังจ้องหน้ากันอยู่ ก่อนจะถามขึ้น มังกรสาวทั้งสามพยักหน้า ทั้งสามต้องลบกลิ่นมังกรของตนเพราะถ้าหากคนขององค์กรจับกลิ่นไอได้ อาจเกิดอันตรายได้ ส่วนดาร์คที่ยืนนิ่งอยู่เซกัสไม่ถาม เพราะดาร์คมีกลิ่นไอเหมือนมนุษย์อยู่แล้ว
 

     "ถ้างั้นไปกันได้เลย โซเฟียฝากดูแลทางนี้ด้วยนะ"เซกัสพูดมองไปทางโซเฟีย หญิงสาวพยักหน้าก่อนร่างจะสลายเป็นหมอกหายไป เซกัสยื่นมือออกไปข้างหน้า ก่อนที่ช่องมิติจะปรากฎขึ้นมาโดยเป็นเหมือนประตูสีทองส่องประกายแสงสวยงาม
 

     "เข้าไปกันเลย"เซกัสพูดเดินนำเข้าไปคนแรก ก่อนที่ดาร์คจะเดินตามไป ปิดท้ายด้วยสามสาวมังกร
 

โลกมนุษย์ กรุงเบอร์ลิน,ประเทศเยอรมนี
 

     "วูบ.."ช่องมิติโผล่มาภายในตรอกแคบๆแห่งหนึ่ง ทั้ง5คนเดินออกมาเท้าเหยียบพื้นหิมะ ท้องฟ้ายามค่ำคืนกับดวงจันทร์ พร้อมกับหิมะที่ตกลงมาในฤดูหนาวของประเทศนี้ ทั้ง5ต่างอยู่ในชุดเสื้อผ้ากางเกงแบบของโลกมนุษย์ สวมเสื้อกันหนาวทับ
 

     "แล้วเราจะไปไหนก่อนดีล่ะ"เทียแมทกล่าวขึ้นมา พวกเธอไม่รู้อะไรเกี่ยวกับโลกนี้สักอย่าง ทั้งสี่มองไปทางคนเดียวที่รู้
 

     "พวกเราจะไปหาลูซิลก่อน แต่ก่อนจะไปข้าขอเตือนพวกเจ้าว่าได้ใช้พลังของพวกเจ้าที่นี่เป็นอันขาด แล้วก็การพูดจาช่วยอย่าเรียกคนอื่นว่า'เจ้า'หรือเรียกตัวเองว่า'ข้า'มันประหลาดเข้าใจไหม"เมื่อเซกัสบอกแล้วทั้งสี่คนก็พยักหน้า ก่อนที่จะเดินออกจากตรอกซอยตามเซกัสไปที่ที่ลูซิลอยู่
 

     ระหว่างทางที่เดินไปพวกดาร์คมองสิ่งต่างๆรอบตัวเหมือนพวกบ้านนอกเข้ากรุงกัน คนที่เสียงดังที่สุดคงไม่พ้นเทียแมท ทั้งสะพานลอย ร้านค้า รถยนต์ มอเตอร์ไซค์ บ้านคน ทำให้พวกดาร์คต่างมองไม่หยุด ส่วนเฟนีย่าที่ดูจะสงบสติได้มากที่สุดพอจะเข้าใจเหตุผลที่ให้มาตอนกลางดึกแล้ว
 

     "กึกกึกๆๆ.."ดาร์คเดินไปสะกิดเรียกเซกัส
 

     "มีอะไรดาร์ค"เซกัสถาม พร้อมกับสามสาวที่มองมาทางเด็กหนุ่ม
 

     "มีคนตามเรามาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว"ดาร์คเอ่ย เฟนีย่าเหล่มองไปทางด้านหลังเห็นกลุ่มชายฉกรรจ์ที่ท่าทางจะเป็นอันธพาล10คนเดินตามพวกเค้ามาห่างๆ
 

     "แค่พวกอันธพาลข้างถนนครับ ถ้าพวกมันมาหาเรื่อง พวกคุณจัดการมันเลย เอาแค่สลบอย่าให้ถึงตายนะครับ"เซกัสกล่าวก่อนจะหันไปบอกสามสาว เพราะแน่นอนว่าเป้าหมายพวกมันคือสามสาวที่หน้าตาสวยเกินหน้าเกินตา ทั้งสามพยักหน้าก่อนที่เทียแมทจะพูดขึ้น
 

     "ไม่ต้องรอพวกมันเข้ามาหรอก พวกขะ..ฉันไปจัดการเอง พวกนายรออยู่นี้"สามสาวเดินกลับหลังไปทางกลุ่มอันธพาลกำลังเดินมา เซกัสกับดาร์คเดินไปอีกทางแล้วไปแอบตรงตรอกแคบมองดูเหตุการณ์
 

     "เฮ้ สาวๆจะไปไหนกันจ๊ะ"พวกเทียแมทเดินผ่านหน้าพวกมันไปได้ไม่ทันไรพวกมันก็เข้ามาพูดคุยด้วย พร้อมกันนั้นก็ล้อมพวกเธอไว้
 

     "หลีกทางไปด้วยค่ะ พวกเรามีธุระ"โอริวกล่าวเสียงเรียบ พร้อมทั้งความโกรธที่กำลังปะทุ
 

     "ไม่ได้หรอกจ๊ะน้อง สวยขนาดนี้จะปล่อยไปได้ไง คืนนี้ไปทำอะไรสนุกๆกับพวกพี่ดีกว่า"ชายหนุ่มคนหนึ่งเอามือขึ้นมาจะจับใบหน้าโอริว แต่เธอยกมือขึ้นก่อนจะฟาดฝ่ามือใส่ข้อมือของมัน
 

     "อ๊ากกกกก มือตู!!"ชายหนุ่มร้องขึ้นจับข้อมือที่หัก
 

     "จัดการยัยพวกนี้เลย"ชายหนุ่มคนหนึ่งที่ท่าทางจะเป็นหัวหน้าสั่งการ บรรดาชายหนุ่มก็พุ่งเข้าไปหาหญิงสาวที่ตนหมายปอง
 

     "ไอ้พวกกระจอก"เทียแมทกล่าวด้วยความฉุนเฉียว มองอันธพาลสามคนที่ตรงเข้ามาหาเธอ ตาของพวกมันมองสัดส่วนและหน้าอกของเธออย่างหึ่นกระหาย เทียแมทพุ่งไปด้านหลังของพวกอันธพาล ก่อนที่จะต่อยใส่หลังของพวกมันคนหนึ่ง มันกระเด็นไปโดนกำแพงบ้านล้มลงไปนอนสลบเหมือด
 

     "นังนี่"อีกสองคนตรงเข้ามาหาเทียแมทพร้อมกัน เทียแมทกระแทกศอกเข้าเต็มใบหน้าของมันจนเลือดกำเดาไหลออกมา ก่อนที่จะยกเท้าขึ้นใส่อีกคนบาทากระแทกหน้ามันแว่นแตกหักกระจายล้มลงไปนอนกับพื้นอีกราย
 

     "อึก.."มันยังไม่สลบไปพยายามจะลุกขึ้น แต่เทียแมทเดินเข้ามาก่อนจะกระแทกเท้าใส่หัวมันจมลงพื้นคอนกรีตไปเลย
 

     ทางด้านของโอริวมีผู้ชายสามคนตรงเข้ามาหาเธอ ชายคนหนึ่งคือคนที่เธอหักข้อมือไป ชายทั้งสามพุ่งเข้ามาพร้อมกันจะคว้าโอริวไว้ แต่ก็ได้เพียงอากาศเปล่าเพราะโอริวก้ามเท้าถอยไปก่อน จากนั้นโอริวก็พุ่งเข้ามาต่อยท้องอันธพาลที่ตัวอ้วนคนหนึ่ง
 

     "อุบ.."ชายอันธพาลจุกที่ท้องอย่างแรง ก่อนที่จะกระเด็นหัวไปกระแทกเสาอย่างจังล้มลงพื้นเลือดไหลออกจากหัว
 

     ชายอีกสอนคนพุ่งเข้ามาแต่ก็โดนโอริวต่อยเข้าใส่ทั้งสองคน โอริวใช้ความเร็วสูงออกหมัดใส่ร่างทั้งสองไม่หยุดยั้ง เมื่อโอริวหยุดมือก็กระชากคอพวกมันสองคนไว้ ใบหน้าพวกมันบวมไปหมดเพราะโดนโอริวต่อยและตบ
 

     "เปรี้ยง!!"โอริวเอาหัวพวกมันสองคนพุ่งชนกันแล้วปล่อยมือ พวกมันก็ลงไปกองกับพื้นอย่างพ้อมเพรียงกัน
 

     ทางด้านของเฟนีย่าด้วยเสน่ห์อันล้นเหลือของเธอ มีอันธพาลถึง4คนหมายจะเข้ามารุมจับตัวหญิงสาว แววตาพวกมันเต็มไปด้วยความหึ่นกระหายมองแต่สัดส่วนและใบหน้างดงามของหญิงสาวผมแดงเท่านั้น พวกมันไม่ได้สังเกตเลยว่าเฟนีย่ากำลังมองเหยื่อตรงหน้าอย่างถูกใจ
 

     "มากับพี่ซะดีๆ"ชายผิวคล้ำคนหนึ่งตรงเข้ามาหาเธอ แต่ไม่ทันไรเฟนีย่าก็ฟาดฝ่ามือใส่หน้ามันเข้าอย่างจัง
 

     "เปรี้ยง"ร่างของมันพุ่งเข้าไปกระแทกเพื่อนมันคนหนึ่งกระเด็นไปชนกำแพงล้มลงไปด้วยกัน เฟนีย่ามองชายอีกสองคนที่เหลือแล้วยิ้ม
 

     "ทำไมไม่เข้ามากันละค่ะ"เฟนีย่าพูดเสียงหวานอย่างเย้ายวนใจชายหนุ่มทั้งสอง แต่พวกเขามองสภาพของเพื่อนตัวเองที่โดนฝ่ามือหญิงสาวเข้าไปแล้วไม่กล้าเข้าไปใกล้
 

     "เฮ้ย แกเข้าไปจับยัยนั้นสิ"ชายอันธพาลหันไปสั่งอีกคนที่ดูท่าจะเป็นลูกน้อง
 

     "ลูกพี่ก็ไปจับเองสิครับ พี่อยากได้ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่เหรอ"ตัวลูกน้องเถียง
 

     "ข้าสั่งแล้วเอ็งก็ต้องไปห้ามมาเถียง"ตัวลูกพี่ขึ้นเสียงกว่าเดิมแล้วหยิบปืนพกออกมา จนลูกน้องกลัวตัวสั่นหันกลับไปหาเฟนีย่า
 

     "อ้าว หายไปไหนแล้ว"อันธพาลพูดขึ้นเมือไม่เห็นเงาของเฟนีย่า ตัวหัวหน้าหันไปมองก็เห็นเช่นเดียวกัน
 

     "ยัยนั้นหายไป..."มันยังพูดไม่ทันจบ ปืนในมือก็ถูกฟาดหลุดจากมืออย่างรวดเร็ว ก่อนที่เฟนีย่าที่ยืนอยู่ด้านหลังมันจะจับหน้าพวกมันกระแทกใส่กันอย่างแรง
 

     "เปรี้ยงๆๆๆ"เฟนีย่ากระแทกหน้าพวกมันหลายทีจนใบหน้าพวกมันยับเยินไปหมด เฟนีย่ายิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนที่จะกระแทกใบหน้าพวกมันใส่กันอีกครั้ง แต่คราวนี้ปากพวกมันชนเอง พวกมันตาเบิกโพล่งพยายามดิ้นให้หลุด แต่เรี่ยวแรงของมังกรคนน่ะเหรอจะสู้ได้ พวกมันจูบกันจนผ่านไปนาทีกว่า เวลาที่พวกมันพยายามเฟนีย่าก็กระแทกหน้ามันใส่กำแพงหรือผนัง จนพวกมันไม่กล้าทำอะไรอีก
 

     "คิกคิกคิกๆๆๆๆ..."เฟนีย่าหัวเราะไม่หยุด เสียงหญิงสาวตอนนี้น่ากลัวมาก พร้อมกับตาที่ลุกเป็นไฟด้วยความนึกสนุกจนไม่คิดจะควบคุมอารมณ์ไว้
 

     "เฟนีย่า พอได้แล้วครับ"เสียงของดาร์คดังขึ้นทำให้เฟนีย่าหันไปมอง เห็นพวกดาร์คอยู่กันพร้อมหน้า เทียแมทกับโอริวดูเหมือนจะจัดการพวกอันธพาลเสร็จ
 

     "อ๊ะ ขอโทษที ปล่อยตัวตามอารมณ์ไปหน่อยน่ะ"เฟนีย่าพูดแล้วปล่อยมือจากหัวพวกมันล้มลงไปกองกับพวกที่เหลือ เฟนีย่าเสียดายเพราะพึ่งจะทรมาณพวกมันได้ไม่นานเอง
 

     "หวอๆๆๆ.."เสียงหนึ่งดังขึ้นมาให้พวกดาร์คหันไปมองตามเสียง เห็นรถสีดำขาวสองคันกำลังตรงมาทางนี้
 

     "ซวยแล้วรีบเผ่นเร็ว ตำรวจมา"พวกดาร์คไม่เข้าใจที่เซกัสพูด พวกที่เรียกว่าตำรวจมันเก่งอะไรถึงได้กลัวขนาดนั้น เซกัสรีบยิงลำแสงจากมือพุ่งไปทำลายกล้องวงจรปิดทั้งหมดที่จับตาดูพวกเค้าทั้งหมดไม่เหลือแม้แต่ซาก ก่อนที่จะวิ่งเข้าไปในตรอกซอย พวกดาร์ครีบตามเข้าไป
 

     "เร็วเข้า!!"เซกัสเปิดช่องมิติแล้วกวักมือเรียก พวกดาร์ครีบวิ่งเข้าไปโดยไม่ถามอะไร
 

     "ไอ้พวกที่ยิงลำแสงเมื่อกี้มันเข้ามาในตรอกนี้ พวกมีพลังพิเศษแน่ เล่นพังกล้องวงจรปิดทิ้งหมดเลย ไอ้เด็กเหลือขอพวกนี้ จับตัวไปสอบปากคำให้ได้"เสียงของตำรวจดังเข้ามาใกล้ เซกัสเห็นเทียแมทเข้าไปเป็นคนสุดท้ายแล้วรีบเข้าไปก่อนจะสลายช่องมิติไป พวกตำรวจวิ่งมาพร้อมปืนเลเซอร์อานุภาพเบา ที่พอแค่ทำให้สลบ แต่ก็ไม่พบตัวใครเลย
 

     "เฮ้อ รอดซะที"เซกัสถอนหายใจออกมา เกือบจะเกิดเรื่องซะแล้วไหมล่ะ ถ้าเกิดไปโรงพักโดยทั้งดาร์คกับสามสาวไม่มีประวัติอะไรปรากฎเลย รับรองจะโดนไต่สวนหนักแน่ แล้วลูซิลคงจะไม่ปล่อยให้เขามีชีวิตอยู่ต่อไปแน่ ยิ่งคาดเดาอารมณ์ไม่ได้อยู่ด้วย
 

     พวกดาร์คมองไปรอบๆ ที่นี่เหมือนจะเป็นคฤหาสที่ไหนสักแห่ง ทั้งบันไดยาวที่มีที่จับเป็นทองอร่าม รูปปั้นและรูปภาพประดับราคาแพง เครื่องเฟอร์นิเจอร์หรูหราอีกมากมาย
 

     "ที่นี่ที่ไหนเนี่ยเซกัส"เฟนีย่าหันไปถามเซกัสก่อนใคร
 

     "อ้อ ที่นี่ก็คือ.."
 

     "นายน้อย!!!!"เซกัสพูดไม่ทันจบก็มีร่างหญิงสาวในชุดเมดคนหนึ่งวิ่งเข้าประตูมาพุ่งเข้ากอดดาร์คไว้แน่นทันที พวกเทียแมทอึ้งไปที่เห็นคนแปลกหน้าซ้ำยังเป็นผู้หญิงมากอดดาร์ค แม้หน้าตาจะสวยสู้เธอไม่ได้ก็เถอะ ดาร์คที่โดนกอดแน่นก็นิ่งอึ้งไป ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร
 

     "เจ้าเป็นใคร ถอยห่างจากท่านดาร์คเดี๋ยวนี้นะ!!"โอริวขึ้นเสียงพุ่งเข้าไปปัดมือหญิงเมดคนนั้นออกแล้วรีบจับมือดาร์คมาอยู่ด้านหลังตน หญิงเมดคนนั้นนิ่งไปก่อนจะพูดขึ้น
 

     "พวกเจ้านั่นแหละเป็นใครกัน บังอาจมาแตะต้องนายน้อยยังงั้นเหรอ อ๊ะ ท่านเซกัสนี่นา"หญิงเมดคนนั้นพูดใส่มังกรสาวทั้งสาม ตาของพวกเธอกระตุกมองไอ้คนที่พูดจาเหมือนว่าพวกเธอไม่มีสิทธิแตะต้องดาร์ค ก่อนที่หญิงเมดจะหันไปหาเซกัสพูดอย่างคนรู้จัก
 

     "ท่านดาร์คนี่นา"ไม่ทันไรก็มีเสียงคนจำนวนมากดังขึ้นอีก คราวนี้มีทั้งเมดสาวมากมาย พ่อบ้านอีกหลายคนวิ่งเข้ามามองดาร์คเป็นตาเดียว ยิ่งทำให้ยุ่งเหยิงหนักเข้าไปอีก
 

     "โว๊ยยยพอกันที สรุปนี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!!!"เทียแมทที่หมดความอดทนตวาดเสียงดังจนสั่นสะเทือนไปทั้งหลังก่อนจะสงบลง เสียงของเธอทำให้ทุกอย่างหยุดนิ่งลงมองมาทางเทียแมทเป็นตาเดียว
 

     "อะแฮ่ม เอ่อ ทุกคนครับ ที่นี่ก็คือบ้านในโลกมนุษย์ของลูซิล คนพวกนี้คือคนรับใช้ในบ้านหลังนี้ แต่ละคนเป็นลูกน้องของลูซิลที่แปลงกายตนเป็นมนุษย์ทั้งนั้น ส่วนพวกเจ้า สาวสามคนนี้เป็นมังกรที่มีพันธสัญญากับดาร์ค ผู้หญิงผมดำชื่อเทียแมท ผู้หญิงผมแดงชื่อเฟนีย่า และคนสุดท้ายผู้หญิงผมทองชื่อโอริวทำความรู้จักกันไว้นะ"เซกัสกล่าวแนะนำให้ทั้งสองฝ่ายรู้จักกัน ต่างฝ่ายมองไปทางอีกฝ่าย ทางคนรับใช้ต่างมองสาว้บื้องหน้าที่เป็นสัตว์อสูรที่มีชื่อเสียงกันทั้งนั้น ส่วนดาร์คนั้นดิ้นหลุดจากมือหญิงเมดไปยืนข้างหลังพวกเทียแมทแล้ว
 

     "เอาเป็นว่า..ไปนั่งคุยกันก่อนไหมครับ"ดาร์คกล่าวขึ้นท่ามกลางบรรยากาศที่เงียบงัน ก่อนที่ทุกคนจะทำตามที่ดาร์คบอก พ่อบ้านกับหญิงเมดพาพวกดาร์คไปยังห้องรับแขก
 

     "สรุปว่า พวกเจ้าเป็นคนที่คอยรับใช้ลูซิลอยู่ในคฤหาสนี้สินะ"เฟนีย่าพยางจิบชาคุยกับบรรดาคนรับใช้ ที่ตัวจริงเป็นสัตว์อสูรกันทั้งนั้น ทั้งสองฝ่ายนั่งอยู่คนละด้าน โดยเซกัสกับดาร์คนั่งกันตรงกลางเพื่อกันไม่ให้เปิดศึกกัน สายตาเทียแมทกับโอริวไม่พอใจคนพวกนี้นัก ส่วนพวกคนรับใช้โดยเฉพาะหญิงเมดต่างมองดาร์คตาเดียว
 

     "ใช่ครับ เมื่อก่อนตอนที่ท่านดาร์คยังเด็กมาก ตอน1-3ขวบช่วงที่ท่านลูซิลมาโลกมนุษย์โดยใช้ร่างปลอมจะพาดาค์คมาด้วย พวกเราเป็นคนคอยดูแลดาร์คอยู่ที่บ้านหลังนี้ ท่านดาร์คยังเด็กมากจึงจำพวกเราไม่ได้เลยสินะครับ"พ่อบ้านคนนึงพูดแล้วมองหน้าดาร์ค ดาร์คจำอะไรเกี่ยวกับที่นี่ไม่ได้เลย
 

     "ตอนนี้ท่านพ่อไปไหน?"ดาร์คถาม
 

     "ท่านลูซิลกำลังทำงานของท่านในโลกนี้อยู่ครับ ตัวท่านในโลกนี้เป็นนักธุรกิจค้าขายอาวุธส่งออกไปทั่วโลกครับ"ดาร์คฟังที่พ่อบ้านกล่าวแล้วก็สนใจอาวุธของโลกนี้ขึ้นมา
 

     "พาผมไปดูอาวุธพวกนั้นได้ไหมครับ"พวกคนรับใช้มองหน้ากันก่อนจะยิ้มที่มุมปาก
 

     "ถ้าเป็นความประสงค์ของท่านพวกข้าจะพาไปครับ"จากนั้นพ่อบ้านกลุ่มหนึ่งก็พาดาร์คกับเซกัสไป ก่อนที่พวกเทียแมทจะลุกเดินตามไปด้วย
 

     "ที่นี่แหละครับ"ดาร์คมองที่ที่คนรับใช้ของพ่อตนพามาถึงห้องใต้ดิน ด้านหน้าคือประตูเหล็กหนาขนาดใหญ่
 

     "ท่านดาร์คเชิญวางมือลงบนนี้ครับ"ดาร์คหันไปมองเห็นเครื่องแสกนลายนิ้วมือ ดาร์ควางมือลงไปก่อนที่เครื่องจะเพิ่มทำการแสกนลายนิ้วมือดาร์ค
 

     "DNAถูกต้อง ยินดีต้องรับค่ะท่านดาร์ค"เสียงคอมพิวเตอร์ดังขึ้น ก่อนที่ประตูเหล็กหนาจะเปิดเองอัตโนมัติ ดาร์คเดินเข้าไปเห็นอาวุธปืนจำนวนมากวางอยู่ด้านหลังกระจก ดาร์คเอามือจับบานกระจกมองอาวุธตรงหน้าอย่างสนใจ
 

     "นี่เหรออาวุธของโลกนี้"เทียแมทที่เดินตามเข้ามามองอาวุธที่อยู่รอบๆ มือของเธอเอื้อมไปหากระจก
 

     "ท่านเทียแมทอย่าไปจับมัน!!"เสียงพ่อบ้านตะโกนห้าม แต่สายไปแล้ว มือของเทียแมทจับโดนกระจกกั้นเสียก่อน
 

     "เปรี๊ยะๆๆๆเปรี้ยงงงงง!!!"กระจกปล่อยสายฟ้าออกมาผ่าเข้าใส่เทียแมททันที เธอกางโล่เวทมนตร์ไว้ทันก่อนที่จะถอยออกมา ทำให้สายฟ้าสงบลง พ่อบ้านตรงเข้ามาพูด
 

     "กระจกกั้นพวกนี้ลงกับดักวงเวทเอาไว้ครับ นอกจากท่านลูซิล ท่านดาร์ค และพวกท่านเซกัสแล้วไม่มีใครมีสิทธิแตะต้องมันได้ครับ ไม่ยังงั้นกับดักจะเริ่มทำงานทันที"เทียแมทมองที่กระจกก่อนจะเดินถอยห่างออก ดาร์คเดินเข้ามาหาเทียแมท
 

     "เทียแมทเป็นอะไรรึเปล่า"ดาร์คถามอย่างตื่นตระหนกด้วยความเป็นห่วง เทียแมทมองดาร์คก่อนจะยิ้มแล้วตอบ
 

     "ข้าไม่เป็นไรดาร์ค"เทียแมทกล่าวแล้วลูบหัวดาร์คสองสามที โดยมีสายตาเฟนีย่ากับโอริวมองอยู่ ก่อนที่ดาร์คจะเดินเข้าไปลึกมากขึ้น พวกเทียแมทและเซกัสเดินตามไป ส่วนพวกคนรับใช้เซกัสให้รออยู่ข้างนอก
 

     ดาร์คเดินมาจนถึงด้านในสุดที่มีบางอย่างวางอยู่ในกระจกกั้นบานเล็กๆ เขาเดินเข้าไปใกล้ก่อนที่กระจกกั้นจะเลือนหายไปอย่างน่าประหลาดใจ ดาร์คหยิบของในนั้นออกมา เป็นท่อนเหล็กกลมๆสีเทาอันหนึ่ง ตรงกลางมีปุ่มสีแดงให้กดอยู่ ดาร์คก็กดไปโดยไม่ลังเล
 

     "แว๊บ"แสงพุ่งออกมาจากตัวเครื่อง ปรากฎเป็นภาพตัวลูซิลขึ้นมา
 

     "ดาร์ค ถ้าลูกได้เห็นเครื่องบันทึกนี่เจ้าคงได้มายังโลกมนุษย์แล้ว ลูกทราบจากพวกลูน้องพ่อแล้วว่าลูกเคยมาที่นี่มาก่อนแล้ว พ่อรู้ว่าเจ้าต้องสนใจเกี่ยวกับโลกที่เจ้าเกิดมาว่ามันเป็นยังไง ตอนนี้พ่อมีงานที่ต้องทำในโลกนี่ทำให้ไม่อาจไปคุยโดยตรงได้ ถ้าลูกอยากทำอะไรที่นี่เชิญทำตามสบายพ่อจะไม่ห้ามหรือบังคับอะไรทั้งนั้น แต่ลูกต้องระวังองค์กรไวัให้ดี เพราะพวกมันมีหูตาอยู่ทุกซอกทุกมุมบนโลกใบนี้ เอกสารประวัติปลอมของเจ้มที่พ่อทำไว้อยู่ในตู้นิรภัยแล้ว มันใช้รหัสและลายนิ้วมือของเจ้าในการเปิด ขอให้สนุกกับการมาเที่ยวที่โลกนี้นะ ในตู้นิรภัยยังมีของอีกอย่างเตรียมไว้ให้ลูกด้วย ลูกจะใช้หรือไม่ก็แล้วแต่ตัวลูกเอง"
 

     เมื่อลูซิลกล่าวจบแล้ว แสงภาพของเค้าในเครื่องบันทึกก็ดับไป ดาร์ควางมันไว้ที่เดิมก่อนที่จะหันไปหาเซกัส เซกัสรู้ความต้องการเดินพาเด็กหนุ่มไป
 

     พวกดาร์คเดินมาถึงตู้นิรภัยขนาดเล็ก ดาร์ควางมือลงบนเครื่องแสกนพร้อมกับยื่นตาเข้าไปให้แสกนดวงตา
 

     "ลายนิ้วมือถูกต้อง ม่านตาถูกต้อง ยินดีต้อนรับค่ะท่านดาร์ค"เสียงคอมพิวเตอร์ดังก่อนที่จะเปิดโดยอัตโนมัติ ดาร์คหยิบของในนั้นออกมาดู มีทั้งเอกสารประวัติตั้งแต่เกิดของเค้าที่ถูกปลอมทำขึ้นมา ทั้งใบเกิด ประวัติการศึกษา ที่อยู่ พ่อแม่ ดาร์คมองไปที่ชื่อของเค้าในเอกสาร
 

     "ดาร์ค ชไนเดอร์"ดาร์คเอ่ยขึ้นมา มองชื่อพ่อแม่ที่เขียนชื่อลูซิลกับสเฟียร่า พร้อมชื่อตระกูลชไนเดอร์เอาไว้อยู่ ดาร์คยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยแล้วหยิบของต่อไปออกมาจากตู้นิรภัย เป็นปึกเงินแบงค์จำนวนมาก ดาร์คเห็นว่าคงเตรียมไว้ให้ดาร์คเอาไปใช้จ่ายตามใจชอบ ก่อนที่ดาร์คจะหยิบของอย่างสุดท้ายออกมาจากตู้
 

     "นี่มัน.."ดาร์คมองของในมือตน มันเป็นที่ครอบหัวสีดำสนิท ดาร์คมองมันด้วยความรู้สึกประหลาดก่อนจะมองไปทางเซกัส
 

     "มันเป็นเครื่องเล่มเกมของพวกผู้เล่น เวลาจะเข้าไปยังโลกของสัตว์อสูรอย่างพวกเรา อย่างที่ข้าบอกว่าร่างของผู้เล่นในโลกนั้นเป็นเพียงร่างอวาตาร์เท่านั้นเอง ถ้าเจ้าใช้ข้อมูลระดับที่เจ้าอยู่ตอนนี้ก็จะยังเป็นแบบนั้นเหมือนเดิม เพียงแต่คราวนี้เจ้าไม่ต้องห่วงเรื่องตายแน่นอน จะเอาไงล่ะดาร์ค"เซกัสกล่าว สามสาวทังกรรอการตัดสินใจของผู้เป็นนาย
 

     "ตอนนี้สิ่งที่ผมต้องการทำมีสองสิ่งครับ 1 ผมต้องการรู้เกี่ยวกับผู้มีพลังพิเศษในโลกนี้ 2. ผมต้องการจะเข้าไปในโลกนั้นในฐานะผู้เล่นคนหนึ่ง แล้วยึดดินแดนที่ผู้เล่นโลกนี้แย่งชิงไปกลับคืนมา"สามสาวมองดาร์คพูดน้ำเสียงจริงจังแล้วยิ้ม เซกัสหัวเราะออกมา
 

     "ฮ่าฮ่าฮ่า ได้เลยเจ้าหนูดาร์ค แต่ก่อนอื่นเจ้าต้องจัดการเรื่องที่โลกนี้ให้เรียบร้อยเสียก่อน เริ่มจากด้านการเรียน เพราะอายุเจ้าวัยนี้ถ้าเกิดมีคนสงสัยว่าไม่ไปโรงเรียนก็แปลก อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ ถึงจะฟังดูน่าเบื่อแต่เจ้าจะได้ตามจุดประสงค์ข้อแรกแน่นอน"เซกัสพูดมองดาร์คที่เหมือนจะไม่อยากไปโรงเรียนนัก ก่อนจะหยิบกระดาษออกมา ในนั้นเขียนถึงสถานที่โรงเรียนแห่งหนึ่งเอาไว้ โดยแบ่งนักเรียนเป็นสองคอส ระหว่างผู้มีพลังพิเศษกับไร้พลัง
 

     "เจ้าเข้าไปเรียนที่นั้นซะ ไม่ต้องสนใจการเรียนนักเพราะที่นี่มีแต่หลักสูตรน่าเบื่อทั้งนั้น แค่ใช้พลังพิเศษเจ้าก็จำได้หมดแล้ว จุดหมายคือพลังของพวกมีพลังพิเศษ เจ้าจะก๊อปปี้มาเลยก็ได้ แต่ข้าไม่รู้ว่าเรื่องแบบนี้จะทำได้รึเปล่า"เซกัสกล่าว
 

     "เดธไซธ์ พอจะได้ไหม'ดาร์คเอ่ยถามวิญญาณรับใช้
 

     'ข้าไม่แน่ใจว่าจะก๊อปปี้มาได้รึเปล่าเจ้านาย แต่ถ้าไม่ได้เวลาท่านเจอพลังไหนที่อยากได้ก็ดูดกลืนมาซะเลย กำจัดพวกอันตรายทิ้งด้วย ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว'เดธไซธ์กล่าว ก่อนที่ทั้งคู่จะยิ้มชั่วร้าย ดาร์คมองชื่อโรงเรียนและสถานที่
 

     'มหาวิทยาลัยโตเกียว,ประเทศญี่ปุ่น'



 

เกียวโต,ประเทศญี่ปุ่น
 

     "เฮ้อ"เสียงดังจากร่างหญิงสาวอายุ17ปีที่กำลังนอนอยู่บนโซฟา เธอถอดเครื่องเล่มเกมEMOออกแล้วสะบัดผมสีดำยาวสลวยถึงกลางหลัง ใบหน้าเรียวสวยพร้อมสัดส่วนที่ดูดี หน้าอกคัพCเห็นจะได้ เจ้าของดวงตาสีเขียวอ่อนลุกขึ้นแล้วหยิบโทรศัพท์มือถือIPhone12ออกมา ก่อนจะกดหาคนคนหนึ่ง
 

     "ว่าไงแม่สาวนักดาบ พึ่งตื่นเรอะ"เสียงชายหนุ่มดังขึ้นจากปลายสาย สร้างความหงุดหงิดให้หญิงสาวที่พึ่งตื่น
 

     "หนวกหูน่าราดิช อีกไม่กี่วันก็จะเปิดภาคเรียนใหม่แล้ว นายอยู่ไหนแล้วบินมาที่ญี่ปุ่นรึยัง ประเทศนายอยู่คนละซีกโลกเลยนะ"หญิงสาวเอ่ยและขึ้นเสียง
 

     "ฉันน่ะอยู่ที่โตเกียวแล้ว บอกแล้วไงให้เรียกชื่อจริง ไม่นึกเลยว่าตอนม.ปลายจะมาอยู่โรงเรียนเดียวกับเธอแล้วก็ยัยวาเลนไทน์ โลกนี้มันช่างกลมจริงๆ เธอนั่นแหละตอนนี้คงยังอยู่ที่เกียวโตสินะ"
 

     "ฉันกับนายอยู่ปี2กันแล้วต้องรอรับพวกเด็กใหม่ที่จะเข้ามา และอาจต้องโชว์พลังพิเศษให้ดูด้วย อย่าทำพลาดล่ะ"
 

     "ห่วงตัวเองก่อนเถอะแม่นักดาบ พลังฉันเหนือกว่าเธอหลายขุมนะยัยซากุยะ"
 

     "นี้..!!"ซากุยะจะด่าอีกฝ่ายที่มาดูถูกตน แต่ชายหนุ่มตัดสายไปเรียบร้อยแล้ว
 

     "ชิ มาดูถูกกันเรอะ แม่จะขอดูหน่อยเถอะว่าพวกหน้าใหม่ปีนี้จะมีผู้มีพลังพิเศษแบบไหนบ้าง"ซากุยะลุกจากโซฟาหยิบดาบซามูไรที่วางอยู่บนโต๊ะ มองออกไปนอกหน้าต่างที่มีอีกาดำเกาะสายไฟอยู่
 

     "ฟุ่บ"เธอฟาดดาบออกไปกลางอากาศ ก่อนที่เสียงหนึ่งจะดังขึ้น
 

     "ฉัวะ!!"อีกาตัวนั้นโดนฟันเลือดไหลตกลงไปบนพื้นถนน มีเสียงคนเดินผ่านร้องตกใจ หญิงสาวนามซากุยะไม่สนใจเก็บดาบเข้าฝักก่อนจะเดินออกจากห้องไป
____________________________________________________
หมายเหตุ ผมไม่เอาชื่อซากุระเพราะว่าเห็นนิยายอื่นมีชื่อนี่เยอะมากครับ เลยเปลี่ยนนิดหน่อย ถ้าใครไม่ชอบต้องขอโทษด้วย