คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #65 : GSD 5 : Scar that won't heal
เฟส 5 : รอยแผลที่ไม่มีวันหาย
2 ตุลาคม , CE73
ยูนิอุสเซเว่น
ระหว่างเหตุการณ์อาโมรี่วัน
โดยไม่มีใครรู้ กลุ่มชายหญิงในจินน์ไทป์IIและพ็อดเวิร์คเกอร์กำลังเคลื่อนไปรอบๆซากที่ใหญ่ที่สุดของยูนิอุสเซเว่น พวกเขาล้วนแต่สูญเสียคนรักในวาเลนไทน์เลือด สำหรับพวกเขา ชัยชนะ อิสรภาพและการอยู่รอดของแพลนท์ไม่เพียงพอสำหรับพวกเขา
เช่นเดียวกับแพทริค ซาล่า การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์เป็นหนทางเดียว ดวงวิญญาณของคนที่พวกเขารักจะหลับอย่างสงบได้เมื่อโลกอันเป็นบ้านของเนเชอรัลถูกทำลายล้าง
"ความเร็วของดวงอาทิตย์ยังคงที่ เฟลมเลเวลเฟส3 อีก30วินาทีจะแผ่มาถึงที่นี่ครับ"
"เร็วเข้า เครื่องเบอร์9เป็นยังไง"จินน์เครื่องนึงถาม
"ครับ อีกไม่นานครับ"
"เศษของมันเริ่มกระจายมาถึงแล้ว เฟลมวอเตอร์เริ่มนับถอยหลังจนถึงระยะปะทะ"
โมบิลสูทและยานลำเลียงเริ่มถอยห่างจากอุปกรณ์ที่ติดตั้งไว้ มันเริ่มนับถอยหลัง
"10...9...8...7......2....มาถึงแล้วครับ เฟลมวอเตอร์ทำงาน"
แสงไฟหลายร้อยแห่งปรากฎขึ้นในยูนิอุสเซเว่น ความเร็วของซากโคโลนี่เพิ่มขึ้นและเริ่มเคลื่อนที่ไปโลก
"ยูนิอุสเซเว่นเริ่มเคลื่อนไหวครับ"
ซาโต้ ผู้นำกลุ่มมองดูภาพในค็อกพิทของเขา
"อลัน คริสติน ในที่สุดฉันก็จะไปอยู่กับพวกนายแล้วนะ"เขาพูด มองบ้านของเขาที่กำลังจะพุ่งไปที่โลก
"เอาล่ะไปกันเถอะ ไปสู่สุสานของพวกเรา เสียงกรีดร้องที่ถูกลืมเลือน ความเป็นจริงที่ถูกมองเมิน โลกที่แสนภาคภูมิใจของพวกแก คราวนี้แหละมันจะถูกทำลายบ้างล่ะ"
@@@@@@@@@
อัสรันเฝ้าสังเกตปฏิกิริยาของเด็กหนุ่มที่ชื่อนาซ่า อัคคาแมน โครงหน้าเขา ถ้าผ่านไป2ปีน็อคท์คงใบหน้าคล้ายเขา
"ฉัน...ฉันไม่รู้จักคนชื่อนั้น"
"นายเป็นหนึ่งในสหายเรา นายเป็นนักบินของยูนิคอร์น ฉันคิดว่านายตายในเหตุการณ์ลาพลัส"อัสรันตอบกลับ"นายจำไม่ได้เหรอ"
นาซ่าเคยได้ยินเรื่องราวของยูนิคอร์น โมบิลสูทEAที่สังหารกองทัพZAFTไปมากมาย การรบที่วงโคจร การรบที่เกาะญี่ปุ่น อลาสก้าและยาคินดูเอ้ ผู้รอดชีวิตเล่าถึงตำนานของโมบิลสูทที่แข็งแกร่งที่สุดในสงครามโลก-แพลนท์ ร่วมกับเทวทูตขาว, อัศวินสีแดง และอัศวินดำ เป็น4นักบินในตำนานประจำพันธมิตร4กองยาน
คนตรงหน้ากำลังบอกว่าเขาคือนักบินของยูนิคอร์นเหรอ?
"ไม่ ฉันไม่รู้ว่านายพูดถึงใคร ฉันชื่อนาซ่า อัคคาแมน"เขาพูดและหันหลังเดินจากไปก่อนที่โคออดิเนเตอร์ผมน้ำเงินจะพูดอะไรที่ทำเขาปวดหัวอีก
นาซ่าไม่เคยพูดถึงอดีตของเขาเลย เพราะเขาไม่มีอดีต ความทรงจำแรกสุดของเขาคือตื่นขึ้นมาในโรงพยาบาลZAFTประมาณ3เดือนหลังสิ้นสุดการรบที่ยาคินดูเอ้ ไม่มีชื่อ ไม่มีความทรงจำ
สิ่งเดียวที่เขาพกติดตัวไว้เมื่อถูกส่งไปโรงพยาบาลคือแหวนที่สลักตัวL
@@@@@@@@@
มิเนอร์วา
"ปิ๊บๆๆๆ"
ทาเลียลุกขึ้นมาจากเตียง ผ้าห่ามคลุมร่างเปลื่อยเปล่าของเธอ เธอเดินไปที่โต๊ะและเปิดคอม
"ใช่"
"กัปตันค่ะ ทางสภาสูงพยายามติดต่อหาท่านประธานดูแรนดัล ช่องสัญญาณที่1ค่ะ"
ทาเลียมองข้ามไหล่ไปที่เตียง กิลเบิร์ตพยักหน้า
@@@@@@@@@@
คางาริพยายามสลัดความง่วงขยี้ตาที่เหนื่อยล้า ที่ยืนข้างเธอคืออัสรัน เธอสงสัยว่าทำไมประธานเรียกพวกเขาตอนกลางดึก
"ผมเกรงว่ามีข่าวร้ายต้องแจ้งให้ทราบ"
ดูแรนดัลเริ่มอธิบายข่าวที่รู้มาจากทางแพลนท์และสภาสูง
"อะไรนะ ยูนิอุสเซเว่นเริ่มเคลื่อนที่งั้นเหรอ? เพราะอะไรกัน?"คางาริอุทาน
“ทางเราก็ไม่ทราบเหมือนกัน แต่มันเคลื่อนที่จริงๆแถมยังเร็วซะด้วยสิ ที่สำคัญเส้นทางก็อันตราย”
“ยานของเราก็ตรวจสอบจนแน่ชัดแล้วด้วย
"แต่ว่าทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ได้ มันน่าจะอยู่ในวงโคจรคงที่ ซึ่งน่าจะอยู่แบบนั้นได้อีกถึง100ปีไม่ใช่เหรอ?"อัสรันถาม
"อาจจะเป็นเพราะถูกอุกกบาตพุ่งชน หรือมีสาเหตุอย่างอื่นก็ได้ แต่ยังไงมันก็เคลื่อนที่แล้ว และตอนนี้มันก็มุ่งหน้าไปที่โลก"ดูแรนดัลกล่าว
"ถ้ามันตกลงไปละก็ ถ้ามันตกลงไปจะเป็นยังไงกัน ออร์บ ไม่สิ โลกล่ะ"คางาริพูด
"เจ้าหญิงพูดถูก หากยูนิอุสพุ่งชนโลกความเสียหายจะรุนแรงมาก ด้านสาเหตุและการหาทางเปลี่ยนเส้นทางของมัน ทางแพลนท์เองก็กำลังเร่งมือเต็มที่ ดังเกิดเรื่องใหญ่แบบนี้ขึ้นมาอีก เราต้องขออภัยเจ้าหญิงด้วยนะครับ ผมเองก็มีงานที่ต้องเร่งทำให้เสร็จ และยานมิเนอว่านี่ก็ได้รับคำสั่งด่วน เราจะมุ่งหน้าไปที่ยูนิอุสเซเว่น โชคดีที่เราอยู่ในตำแหน่งที่ใกล้กว่าก็เลยอยากให้เจ้าหญิงเข้าใจสถานการณ์ของเราก่อน"
"แน่นอน สำหรับพวกฉันแล้ว ไม่สิ สำหรับพวกเราชาวโลกแล้วมันเป็นเรื่องใหญ่มาก ฉันเองถ้ามีอะไรพอจะช่วยได้ละก็..."
"ผมเองก็ทราบความรู้สึกท่านดี ครับ แต่ได้โปรดใจเย็นไว้ก่อนเถอะเจ้าหญิง ถ้าเรามีเรื่องขอให้คุณช่วยละก็ ทางเราจะเป็นฝ่ายบอกท่านเองครับ"ดูแรนดัลกล่าว
@@@@@@@
ห้องโถงลูกเรือ
วันต่อมา
นักบินมิเนอร์วาและลูกเรือบางคนรวมทั้งจอห์นนั่งคุยเรื่องข่าวที่ลามไปทั่วยานราวกับไฟป่า ตอนนี้ยูนิอุสมุ่งหน้าไปที่โลก ชานี่ โครโตและจูลี่ต่างอยู่ในโลกส่วนตัวของตัวเอง
"เหรอ แต่ว่าถ้ามันเป็นแบบนั้นได้ยังไง?"วีโน่ดื่มเครื่องดื่มเขาแล้วถามขึ้น
"อาจจะโดนอุกกาบาตก็ได้ละมั้ง หรือไม่ก็อะไรสักอย่างที่ทำให้หลุดจากแรงดึงดูดของวงโคจร"โยรันกล่าว
"ที่ว่าเส้นทางของมันจะพุ่งชนโลกน่ะ มันจริงเหรอ?"ชินถาม
"ใช่"จอห์นตอบเคร่งขรึม
"เฮ้อ อาโมรี่ก็โดนเล่นงานซะเละ ยังไม่ได้เก็บกวาดให้เสร็จแท้ๆนะ คราวนี้ก็เรื่องนี้อีก ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้นะ?”ลูน่าถอนหายใจยาว”แล้วคราวนี้เราจะทำยังไงกับยูนิอุสเซเว่นนั้นดีละเนี่ย?"
"ก็ต้องทำลายทิ้ง"นาซ่าพูดสั้น
ทุกคนมองนาซ่าอย่างประหลาดใจ
"ทำลายทิ้งเหรอ?"วีโน่ถาม
"นาซ่าพูดถูก เราเปลี่ยนเส้นทางมันไม่ได้หรอก ถ้าอยากจะกู้สถานการณ์ให้ได้ละก็ ต้องทำลายให้แหลก หรือใช้มีเทียร์เบรคเกอร์เพื่อแยกมันเป็นชิ้นๆนักไม่ถ้วน ให้ชิ้นส่วนหายไปในชั้นบรรยากาศ ความเสียหายจะน้อยมาก"ซุยเรนอธิบาย
"มันใหญ่มากนะนั้นน่ะ ถึงส่วนใหญ่มันจะถูกทำลายไปแล้วกว่าครึ่งก็ตาม แต่ชิ้นที่ใหญ่ที่สุดก็ยาวกว่า8กิโลเชียวนะรู้มั้ย"วีโน่ถาม
"แล้วประเด็นของนายคืออะไร"นาซ่าบ่น
"จะทำลายของใหญ่แบบนั้นได้ไง"
"ที่สำคัญ ที่นั่นยังมีศพของคนที่ตายไปแล้วอีกตั้งเยอะ"เมย์รินกล่าวเสริม
"แต่ถ้าปล่อยให้พุ่งชน โลกก็จะพินาศ ถ้าเป็นอย่างงั้นสิ่งมีชีวิตที่โลกก็จะไม่เหลืออะไรเลย"เรย์กล่าวขึ้น
"โลกจะพินาศเหรอ"วีโน่กล่าว
"อะไรกัน"เมย์รินอุทาน
ทุกคนเงียบไปครุ่นคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้น
"แต่ว่าถ้ามันเป็นแบบนั้นก็ช่วยไม่ได้ละมั้งนะ ท่าทางหยุดมันไม่ได้นี่นา แต่ว่ามันก็จะทำให้ของที่รกหูรกตาราบเรียบไปหมดน่ะ ดีไม่ดีอาจจะสบายกว่าก็ได้นะ สำหรับคนที่แพลนท์อย่างเราๆน่ะ"โยรันกล่าว
"โอ๊ย"
"อย่าแม้แต่พูดล้อเล่นนะไอ้หนู"จอห์นพูดอย่างเย็นชาขณะยืนอยู่เหนือโยรัน
"เฮ้ เขาแค่ล้อเล่น โยรันไม่ได้หมายความอย่างนั้นจริงๆ"ชินกล่าวปกป้องเพื่อนของเขา
@@@@@@@@@@@
โลก
ภายในคฤหาสน์กลางสวนใหญ่แห่งนึง กลุ่มคนที่สวมชุดสูทท่าทางร่ำรวยได้มารวมตัวกันเป็นจำนวนมาก
"กลายเป็นเรื่องใหญ่แล้วสินะ"
"เป็นอันตรายใหญ่หลวงซะด้วย ยังกับบทอวสานของโลกไม่มีผิด"
"หึ แล้วใครเป็นคนเขียนบทนี้กันล่ะ"
"ผมสั่งให้แฟนธ่อมเพนไปตรวจสอบและกลับมาแล้วล่ะ ไม่ต้องห่วง"ชายหนุ่มผมสีเทากล่าว
"ไม่เป็นไรแน่นะจีบริล"
"ไม่ต้องห่วงหรอกครับ"จีบริลกล่าว
"ป่านนี้แล้วจะมีประโยชน์เหรอ ตรวจสอบเรื่องแบบนั้น"
"หึ ก็ถึงต้องไปตรวจสอบดูไงครับ"
"แต่ว่านะ การชุมนุมนี่มันยังไงกันจีบริล แต่ว่าฉันน่ะไม่อยากคิดหรอกนะว่ากองกำลังแอตแลนติกและรัฐบาลของประเทศต่างๆ จะอยากให้ของใหญ่ๆอย่างงั้นมันตกลงมาทั้งอย่างงั้น อย่างน้องก็ต้องหาทางจัดการเรื่องนี้โดยด่วนล่ะ ทุกคน"
"เรื่องคราวนี้ ผมเองพูดตามตรงแล้วก็รู้สึกตกใจมาก ยูนิอุสเซเว่น ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นแบบนั้น? มันเพราะอะไรกัน? สิ่งแรกที่คิดได้ก็มีแค่นี้แหละครับ"จีบริลกล่าว
"อย่าไปคิดแบบนั้นเลยน่าจีบริล"
"ไม่หรอก นี่คือสิ่งคำคัญนะครับ"จีบริลยิ้ม
"หืม!?"
"ยังไงซะสถานการณ์นี้ คนทั่วโลกก็คงคิดแบบเดียวกันนี่แหละครับ ถ้าอย่างงั้นพวกเรา ก็ต้องหาคำตอบให้ได้"
"จริงสินะ"บรรดาคนในห้องเริ่มเห็นด้วย
"ดูแรนดัลแห่งแพลนท์ ก็เริ่มที่จะรายงานไปยังแต่ละประเทศทั่วโลกแล้ว มีข้อความแจ้งว่าการเปลี่ยนเส้นทางและกู้สถานการณ์นี้ พวกตนกำลังทุ่มเทความสามารถอย่างเต็มที่"
"รับมือได้รวดเร็วดีนะ"
"พวกนั้นก็ร้อนใจเหมือนกันนั้นแหละ"
"ถ้าอย่างงั้นจะบอกว่า นี่เป็นปรากฎการณ์ธรรมชาติอย่างงั้นเหรอ แต่ถ้าอย่างงั้น..."อัลวิน ริตเตอร์พูดแต่โดนแทรก
"ไม่หรอก เรื่องนั้นน่ะจะเป็นยังไงก็ช่างมันเถอะครับ"จีบริลพูดแล้วหลายคนสงสัย
"ที่สำคัญคือ หลังภัยพิบัติครั้งนี้ การหาคำตอบเอาไปตอบให้กับคำถามของประชาชน ที่ว่าทำไมเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ จะสำคัญกว่านะครับ”
"น่าประทับใจมากจีบริล คุณคิดไปไกลล่วงหน้าแล้ว"
"แน่นอน ไม่ว่าสาเหตุจะเป็นอะไร ไอ้เศษซากงี่เง่าชิ้นใหญ่นั้นน่ะ อีกไม่นานมันก็จะหล่นใส่โลกมนุษย์ แล้วก็หล่นใส่หัวพวกเรากันอยู่แล้วนะครับ"
เมื่อได้ยินที่จีบริลบอกแล้วหลายคนก็เครียด
"คิดว่ายังไงละครับ นี่น่ะของแบบนั้น ถึงกับทำให้พวกเราหน้าถอดสี แล้ววิ่งหนีกันพล่านแบบนี้เลยเหรอ?"
"เรื่องนี่น่ะมัน...."
"เรื่องนี้ไม่ว่ายังไงก็ต้องทำให้กระจ่างให้ได้ว่าใครทำ แน่นอนว่าต้องเป็นเพราะ พวกโคออดิเนเตอร์ที่ยังแพร่พันธุ์อยู่ในอวกาศนั้นแน่ๆเลย ใช่ไหมละครับ"จีบริลกล่าว
"มันก็ไม่เป็นอะไรหรอกนะ"
"แต่ว่าแบบนี้ละก็ ความเสียหายที่เกิดตามมาทีหลัง จะทำให้เราไม่มีกำลังเหลือพอที่จะไปทำสงครามกับพวกมัน"
"เพราะฉะนั้นในวันนี้ ถึงได้ขอให้มาชุมนุมกันยังไงละครับ"
คนอื่นได้ยินแล้วก็หันไปพูดคุยกัน
"เรื่องการอพยพลี้ภัยน่ะ เราจะกระทำกันทันที แต่ว่าหลังจากนี้พวกเราอาจจะต้องโจมตีให้เด็ดขาดไป เรื่องแพลนท์เจ้าปัญหานั้น เรื่องนี้แหละที่ผมอยากจะขอความเห็นจากทุกๆท่าน"จีบริลกล่าว
"เข้าใจล่ะ"
"เอาจริงเหลือเกินนะ"
มีเสียงบ่นของสมาชิก แต่พวกเขาก็เห็นด้วย
"ความแค้นที่มีต่อโคออดิเนเตอร์จะทำให้มันกลายเป็นพลังฮึดสู้ขึ้นมารึเปล่านะ พวกประชาชนน่ะ"
"ถ้ามีเหลือละก็นะ คงต้องรวบรวมคนที่เหลือละนะ ด้วยความรักที่เรียกว่าความแค้น"
"ขอบคุณมากครับ"
"งั้นต่อไปก็หลังจากเกิดเหตุแล้วสินะ คุณก็เตรียมการเอาไว้ให้ดีก็แล้วกัน"
@@@@@@@
ยูนิอุสเซเว่น
2วันต่อมา
"ผู้บัญชาการ เราอยู่ในตำแหน่ง เช่นเดียวกับวัลคีรี่ , ไฮเฮอร์จาร์ , ธอร์ , โลกิ และบาตัน"เจ้าหน้าที่รายงาน
"ช่วยต่อสายไปยังทั้งกองยานด้วย"
"ครับ"
"ทหารซาฟท์ทุกคน นี่คือผู้บัญชาการไดอาน่า เคสเซล อย่างที่ทุกคนทราบ ยูนิอุสเซเว่นกำลังมุ่งหน้าไปโลก ถ้ามันพุ่งชน หายนะที่เกิดขึ้นจะสร้างหายนะใหม่ เราไม่สามารถปล่อยให้มันเกิดขึ้นได้ กัปตันทุกลำส่งโมบิลสูทออกไป นำมีทีเออร์เบรคเกอร์ไปด้วย ฉันจะออกไปด้วย"
"ผมรู้สึกไม่ดีกับเรื่องนี้"อาเจย์แสดงความเห็น
"นั่นไม่สำคัญ"ไดอาน่าตอบกลับ"เราต้องทำลายยูนิอุสเซเว่นก่อนพุ่งชนโลก
@@@@@@@@
วอลแตร์ สะพานยาน
“ใหญ่จังแฮะ”ซาอูลแสดงความเห็นขณะพวกเขาดูยูนิอุสเซเว่นเข้าใกล้โลกมากขึ้น
“ก็แหงสิ เพราะเราก็อาศัยอยู่ในของใหญ่ยักษ์แบบเจ้านี้”ชิโฮะกล่าว
ผ่านไป2ปี ซาอูลได้เลื่อนเป็นกัปตันยานชั้นนาสก้าสวมชุดสีขาว
“นี่คือโชคชะตาสินะ”ชิโฮะ ไฮเนนฟรุสในชุดแดงถามมองดูซากแพลนท์เข้าใกล้โลก”ยูนิอุสเซเว่นถูกลิขิตให้เป็นศูนย์กลางโศกนาฏกรรมไม่รู้จบรึเปล่า”
“ไม่ใช่ถ้าเราหยุดมันได้”ซาอูล เคสเซลกล่าว”แต่มีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับเรื่องนี้ ระวังตัวเมื่อออกไปด้วยชิโฮะ”
“รู้แล้ว”ชิโฮะมุ่งหน้าไปที่ลิฟต์”ถ้าสมมุติว่ามีบางอย่างผิดพลาด นายก็ควรออกไปด้วย”
“ครับๆ”ซาอูลหัวเราะแห้งๆ เขายศสูงกว่าแต่ทั้งคู่เท่าเทียมกันเสมอ
ชิโฮะได้ขึ้นขับแซ็ควอริเออร์คัสตอมสีน้ำเงินที่ปรับแต่งเอง แต่เธอจะเรียกมันว่าแซ็คดีปอาร์ม
ทีมเกวซRและแซ็คบรรทุกมีทีเออร์เบรคไปที่ยูนิอุสเซเว้นและติดตั้งเครื่องขุดเจาะ
แต่จินน์โผล่มายิงแซ็คกับเกวซที่กำลังติดตั้งเบรคเกอร์
“อะไรน่ะ…เสียงปืน!?”ชิโฮะร้องมองทีมโดนยิง”ให้ตายเถอะ ฉันคิดว่าเราแค่พูดเล่นเฉยๆ ซาอูล เราถูกโจมตีนำรีบย้ายก้นมาที่นี่และนำกำลังเสริมมาด้วย"
@@@@@@
โอดิน
“กัปตัน ไอเฮอร์จา , วัลคีรี่และเบเลอร์กำลังโดนโจมตีครับ”
ทุกคนตกตะลึง ใครจะบ้าพอโจมตีพวกเขาขณะพยายามทำลายยูนิอุสเซเว่น
“ส่งหน่วยโมบิลสูทออกไป ให้ความสำคัญกับการปกป้องมีทีเออร์เบรคเกอร์เป็นอันดับแรก”ไดอาน่าสั่งมุ่งหน้าไปที่ลิฟต์”ส่งข้อความไปให้มิเนอร์วาด้วย”
@@@@@@@@
กิวตี้ ลัวร์
"ไม่นึกเลยว่าจะมาเจอพวกซาฟท์ที่นี่ หมายความว่าไงครับเนี่ย"ลีกล่าว
"ไม่รู้สิ เจ้าพวกนี้อาจจะเป็นมือของพระเจ้าที่ยื่นมาช่วยพวกเราพวกเราก็ได้ละมั้ง ส่งพวกไอรีนออกไป ฉันอยากรู้สถานการณ์ เก็บข้อมูลมาให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้"นีโอกล่าว
@@@@@@@@@@
มิเนออร์วา
"อีก3นาทีจะส่งโมบิลสูทออกไปขอให้นักบินแต่ละคนเข้าประจำที่ด้วยค่ะ ขอย้ำ...."
ลูน่ากำลังคุยกับโยรันหันไปเห็นอัสรันที่สวมชุดนักบินจะเข้าหุ่นแซ็ค
“เขาทำอะไรน่ะ?”
"หมอนั้นก็จะออกไปด้วยนะ เห็นบอกว่างานคราวนี้คนไปช่วยยิ่งมากยิ่งดี"โยรันกล่าว
"เหรอ แหม่ เขาก็ยังขับโมบิลสูทอยู่นี่นา"ลูน่าเหน็บแหนม
อัสรันอยู่ในแซ็คหายใจเข้าออก เขาได้ขออนุญาติประธานกับกัปตันกราดิสยืมแซ็คเพื่อช่วยภารกิจนี่
ไม่กี่นาทีต่อมาแซ็คถูกส่งเข้าช่องปล่อย หน่วยช่างเตรียมการขั้นสุดท้ายแต่เสียงเมย์รินดังขึ้น
"ระงับการส่งออก สถานการณ์เปลี่ยนแปลง ที่ยูนิอุสเซเว่น กองยานที่11กำลังทำการต่อสู้อยู่กับอันโน ทุกเครื่องไปติดตั้งอุปกรณ์สำหรับต่อสู้กับโมบิลสูทด้วยค่ะ"
"หา!? เกิดอะไรขึ้นเมย์ริน? ใครโจมตียูนิอุสเซเว่น?”ซุยเรนถามพยายามเข้าใจสถานการณ์
“เราพึ่งตรวจพบพวกเขาค่ะ”เมย์รินตอบ
"บัดซบ พวกเดียวที่โจมตีคือพวกที่เปลี่ยนเส้นทางยูนิอุสเซเว่น"นาซ่ากล่าว
"นั่นไม่สำคัญ”ซุยเรนพูด”ภารกิจยังเหมือนเดิมต้องทำลายยูนิอุสเซเว่นก่อนจะพุ่งชนโลก”
"สถานการณ์เปลี่ยนไปแล้วสินะ มันอันตรายนะค่ะ เลิกดีกว่านะค่ะ"
"พูดบ้าๆน่า"
"อิมพัลด์ เชิญออกตัวได้ค่ะ"
"ชิน อาสึนะ คอร์ลสเปนเดอร์ ไปละครับ"
คอร์ลสเปนเดอร์ออกไป ตามด้วยฟอร์ซซิลลูเอด, เคส ฟลายเยอร์,และเลคฟลายเยอร์ หลังชินไปแล้วหุ่นตัวอื่นก็เริ่มออก โมบิลสูทจากมิเนอร์วามุ่งหน้าไปที่ยูนิอุสเซเว่น
"เรย์ ซาบาเรล, แซ็คแฟนธ่อม จะไปล่ะ"
"โชคดีค่ะพี่"เมย์รินบอกขณะแซ็คของลูน่าเตรียมออกตัว
"ขอบใจเมย์ริน ลูน่ามาเรีย ฮอว์ค, แซ็ค ไปละค่ะ"
"เอ็กเซีย เชิญออกตัวได้ค่ะ"
"นาซ่า อัคคาแมน, เอ็กเซีย ออกปฏิบัติการ"
อัสรันครุ่นคิด เขาเหนื่อยจะสู้…แต่ต้องทำ ยูนิอุสเซเว่นเป็นหลุมศพของแม่เขา
แต่เขาต้องทำ เพื่อออร์บ เพื่อเพื่อนและโลกนี้
เบรฟวิซาร์ดติดตั้งบนแซ็ควอริเออร์
“เส้นทางเคลียร์ เชิญออกตัวได้ค่ะ”
“อัสรัน ซาล่า , แซ็ค ออกตัว!!”
@@@@@@@@
"ใช้อุปกรณ์แบบE"ทาเลียสั่ง เด็กสาวผมแดงพยักหน้า
"ปล่อยเอ็กเซียอาเมอร์"เมย์รินกล่าว MAสีขาวและน้ำเงินถูกส่งออกไป
เรย์ ลูน่า อัสรันและชินต่างเห็นMAเข้าใกล้เอ็กเซีย
"นั่นอะไร"
"เอ็กเซียเริ่มทำการเชื่อมต่อ"
"รับทราบ"
อัสรันเบิกตากว้างเมื่อเห็นMAเหมือนมีทีเออร์ที่ช่วยเพิ่มพลังให้ฟรีด้อมและจัสติส ตอนนี้เขาสงสัยว่ามันให้พลังแบบไหนกับเอ็กเซีย
"เชื่อมต่อเรียบร้อย นาซ่า อัคคาแมน เอ็กเซีย ออกปฏิบัติการ"
เอ็กเซียพุ่งทะยานเข้าสู่สนามรบ
"เร็วโคตร"ชินตกตะลึง
"ไปกันเถอะลูน่ามาเรีย ชิน เรามีงานต้องทำเหมือนกัน"เรย์กล่าว
@@@@@@@@
ทั่วยูนิอุสเซเว่น กองทัพZAFTได้ต่อสู้กับพวกก่อการร้าย เกวซถูกจินฟันเป็นสองท่อน ซาอูลยิงปืนทำลายมัน
ชิโฮะเล็งบีมแคนน่อนของดีปอาร์มจัดการจินสองตัว มีตัวหนึ่งพุ่งมาพร้อมดาบ
"พวกไหนกันแน่เนี่ยถึงบังคับจินได้เก่งขนาดนี้"
"หน่วยปฏิบัติการเร่งมือเข้าหน่อยสิ ขืนเป็นแบบนี้ก็เข้าทางพวกมันพอดี"ซาอูลสั่ง
เรดาห์ส่งสัญญาณเตือนแสดงสัญญาณความร้อนใหม่
"สเป็คเตอร์ เคออส ไกอา อาบีส"
"เครื่องที่โดนขโมยไปจากอาโมรี่วันเหรอ…ทำไมถึงโจมตีเรา? พวกนี้เป็นต้นเหตุเหรอ”ชิโฮะถาม
“น่าจะใช่”ซาอูลพุ่งมาด้วยแซ็คโซลยกปืนลูกโม่ยิงจินน์หลายตัว”สิ่งที่ฉันไม่เข้าใจคือการที่พวกเขาทำสิ่งที่อาจนำไปสู่สงครามได้”
ทางด้านแฟนธ่อมเพน
“กระจายออกไป ฆ่าพวกมันให้หมด”
กิเลนเลียริมฝีปากมุ่งหน้าไปหานักบินซาฟท์
“ได้เวลาสนุกแล้ว”
ซาอูลสบถหลบกระสุนที่พุ่งเข้ามา”หัวขโมยที่อาโมรี่วัน เรายังมีปัญหาไม่พออีกเหรอ”
ซิลเบอร์ชักดาบพุ่งไปที่ชิโฮะ เธอจ้องมองบลูดูเอลด้วยความตกใจ
“ดูเอล!?”ชิโฮะกระซิบ ความโกรธเข้าครอบงำ”แกกล้าดียังไงมาใช้หุ่นของอิซาค!!”
ชิโฮะชักบีมเซเบอร์บิซาร์ดออกมาและกางอาวุธเต็มที่ ซึ่งค่อนข้างใหญ่กว่าCGUEดีปอาร์มตัวเก่าและพุ่งไปข้างหน้า ซิลเบอร์สกัดด้วยดาบ แต่ยังไม่พอต้องยกโล่มาป้องกัน พยายามยิงบีมข้อมือ แต่ชิโฮะดึงโล่สกัดก่อนเตะดูเอลออกไป
“บัสเตอร์? อีจิส?”ซาอูลถามหลบลำแสงจากเวลเด้บัสเตอร์และรอสโซอีจิส”เอาล่ะ เตรียมตัวให้ดีไอ้พวกเวร เพราะฉันคือนักบินโซลไม่มีทางแพ้ก๊อปปี้แน่”
ทรัสเตอร์ของแซ็คโซลเร่งพ้นจากการโจมตีของโมบิลสูทก๊อปปี้2ตัว มันง่ายจะหลบการโจมตีจากอีจิส แต่นักบินเวลเด้บัสเตอร์แม่นยำกว่ามาก ซาอูลต้องป้องกันด้วยโล่ เขายิงมิสไซล์ไฟล์บีใส่แต่พวกมันยิงทิ้งง่ายๆ
ขณะเดียวกัน สติง สเตลล่า และอาวด์สู้กับพวกซาฟท์และทำลายมีทีเออร์ ลำแสงยิงมา พวกเขามองขึ้นไป
“พวกบ้า อยากให้สิ่งนี้ชนโลกหรือไง”
“กัปตัน ปีศาจไม่ได้ยิน”
“ไม่สำคัญแล้ว ศัตรูเพียบเลย”
โครโตมองไปรอบๆโมบิลสูท”เฮ้ พวกเราควรโจมตีพวกไหน”
“จินน์สีดำม่วงและพวกที่สู้คราวก่อน”
“ก็แค่นั้นแหละ”
“ชิโฮะระวัง”ซาอูลนะโกน ไกอาพุ่งเข้าหาเขา
ชิโฮะเบิกตากว้างด้วยความกลัว เธอหลบไม่ทัน
ทันใดนั้นลำแสงพุ่งเข้ามาโดนพ็อดทำลายมัน
“อะไร”
นักบินหันไปมองที่มาของแสงเห็นเอ็กเซียมุ่งหน้ามาหาพวกเขา
“เจ้านั้นอีกแล้ว”
“แกอีกแล้ว”
“จัดการมันเลย”
“4ตัวนั้นเอง”นาซ่าหลบลำแสง ยิงบีมกันโดนแขนอาบีส
เขาหมุนตัวยิงบีมกันทำลายจินน์
นาซ่าตีลังกายิงบีมแคนน่อนทำลายจินน์มากขึ้น
เคออสยิงพ็อดใส่เอ็กเซีย นาซ่าดึงหุ่นไปข้างหลังพ็อดยิงทำลายมัน
“ความเร็วสุดยอดมาก”ซาอูลพึมพำ มองเอ็กเซียปะทะกันดั้มและจินน์“ฉันไม่เคยได้ยินZAFTสร้างกันดั้มแบบนั้น”
“พลังอะไรเนี่ย”ชิโฮะกระซิบ
“ผู้บัญชาการ สเป็กเตอร์และโมบิลสูทที่ไม่รู้จักสองตัวและจินน์หลายเครื่องมุ่งหน้าไปยังกองยาน”
ไดอาน่าหน้าบึ้ง พวกเธอต้องปกป้องเบรคเกอร์ แต่ถ้าพวกเขาเสียยานไปก็จะไร้ทางหนี
“บาสก์ พาทีมนายไปปกป้องกองยาน ทุกคนมุ่งปกป้องมีทีเออร์ เบรกเกอร์
“ครับกัปตัน”
“เธอเลือกถูกแล้ว”จอห์นกล่าว”เราต้องลดความเสียหายต่อโลกให้น้อยที่สุด แม้ว่ากองยานต้องรับเคราะห์ก็ตาม”
“ฉันรู้หัวหน้า”
@@@@@@@@@@@
มิเนอร์วา
“กัปตันค่ะ ทีมเคสเซลอยู่ภายใต้การโจมตีของเคออส ไกอา อาบีส และหุ่นอีก5ตัวจากโบกี้วัน”เมย์รินรายงาน
“แบบนี้เราก็ไม่สามารถทำภารกิจได้สิครับเนี่ย”อาเธอร์อุทานขึ้น”กัปตัน ให้ยานเราไปจัดการโบกี้1เถอะ”อาเธอร์แนะนำ
ทาเลียหันไปหาดูแรนดัล”ท่านประธาน ตอนนี้ท่านคิดว่าโบกี้1เป็นพวกไหนกันแน่ค่ะ พวกโจรสลัดหรือไม่ก็พวกกองทัพโลกเหรอ?“
“ยากจังนะ ฉันเองก็ไม่อยากให้พวกมันเป็นกองทัพโลกหรอก”
“มันจะเกิดอะไรขึ้น เราคงไม่ทราบหรอกค่ะ”
“แต่สถานการณ์น่ะมันเปลี่ยนไปแล้ว”
“ค่ะ ถ้าหากเราสามารถยืนยันได้ว่าพวกที่ก่อกวนที่นี่เป็นกองทัพโลก แถมยังเป็นหน่วยที่จัดเตรียมมาเพื่อก่อเรื่องนี้ขึ้นละก็ ก็ไม่น่าจะมาสู้กันที่นี่เลยนะค่ะ”
“ตรงข้าม อาจจะทำให้เราคิดได้ว่าพวกนั้นกำลังปกป้องหน่วยจินน์นั้นอยู่สินะ”
“อะไรกัน”อาเธอร์ตะโกน
“ช่วยไม่ได้ค่ะ ถ้าเครื่องนั้นเป็นแด็กเกอร์ละก็ ท่านเองก็ต้องสงสัยไว้ก่อนว่าเป็นฝ่ายกองทัพโลกแน่ๆ”
“ติดต่อโบกี้1ได้รึยัง”ดูแรนดัลถาม
“จะลองใช้ช่องสัญญาณฉุกเฉินนานาชาติละกันนะค่ะ”ทาเลียกล่าว
“ถ้าอย่างงั้นลองเรียกพวกนั้นดูหน่อย บอกไปว่าพวกเรากำลังทำภารกิจกับยูนิอุสเซเว่นที่กำลังตกลงสู่โลก”
@@@@@@@@
ขณะเดียวกัน บนโลกภายในอินเตอร์เน็ตก็เริ่มมีข่าวเรื่องยูนิอุสเซเว่นตกหลุดออกมา ในที่สุดก็ได้มีประกาศจากสหพันธ์แอตแลนติก
"ต่อไปนี้กระผมมีเรื่องสำคัญที่ต้องแจ้งให้ทุกท่านทราบโดยทั่วกัน...."
"อย่างที่ทุกท่านได้ยินข่าวลือมาแล้ว ยูนิอุสเซเว่นได้หลุดจากวงโคจร และตอนนี้กำลังมุ่งหน้ามาใกล้โลกแล้ว รัฐบาลออร์บของเราเองก็กำลังประสานความร่วมมือกับรัฐบาลนานาชาติเพื่อหามาตรการรับมือ แต่ทว่าเรามีเวลาน้อยมาก เราพยายามคิดหาวิธีการ แต่ตอนนี้เรายังหามาตรการที่จะได้ผลที่สุดไม่พบ"
"เปลี่ยนวงโคจรไม่ได้เหรอครับ"
"เวลาที่เข้าปะทะและจุดที่มันจะตกลงสู่โลกล่ะ"
"พวกเราก็ทำได้เพียงประกาศว่ามันเป็นเหตุการณ์ฉุกเฉิน ขอให้ประชาชนทุกคนเข้าไปหลบภัยในเชลเตอร์โดยเร็วที่สุด"
"จะทันเหรอเนี่ย"
"แล้วความสำเร็จที่จะทำลายมันทิ้งละครับ"
"เชลเตอร์น่ะรองรับประชากรทั้งโลกไม่ไหวหรอกนะ"
@@@@@@@@@
ทีมเคสเซลทำลายยูนิอุสเซเว่นได้สำเร็จ มันแตกตัวเป็นสองส่วน
นักบินZAFTโห่ร้องดีใจ รวมทั้งซาอูล
"แต่ว่ายังไม่พอนะ"อัสรันกล่าว"ถ้าไม่ทำลายให้แหลกละเอียดกว่านี้ละก็
ซาอูลและชิโฮะประหลาดใจที่ได้ยินเสียงอัสรัน
"อัสรันเหรอ"ชิโฮะถาม
"นายมาทำอะไรที่นี่เนี่ย"ซาอูลถาม
"เรื่องนั้นไม่ต้องสนใจหรอก ตอนนี้รีบทำงานเข้าเถอะน่า"
ชิโฮะคว้ามีทีเออร์เบรคเกอร์ ขณะที่ซาอูลกับอัสรันบินตามไป
"ดีใจที่นายสบายดี”
“เช่นกัน”ชิโฮะกล่าว
ซาอูลหัวเราะ"ที่ขาดไปแค่ดีอัคก้ากับนิโคล"
กลุ่มผู้ก่อการร้ายเข้าซุ่มโจมตีจากด้านหลังหิน อัสรันกับซาอูลบินไปข้างหน้า อัสรันยิงทำลายอาวุธและซาอูลใช้ขวานฟาดฉีกจินน์ขาดสองท่อน
จินอีกตัวหลบบีมไรเฟิลจากอัสรันแต่โดนบีมแคนน่อนจากชิโฮะระเบิด
ซาโต้กัดฟันด้วยความหงุดหงิด นักบินพวกนี้ฝีมือดีมากจนทำให้พวกเขาหวาดกลัว
ในตอนนั้นกันดั้มที่ถูกขโมยจากอาโมรี่วันก็เข้ามา
"ซาอูล"อัสรันตะโกน
เบลซแซ็คพุ่งไปข้างหลังอาบีสและฟันตัดขา
"อาวด์"สติงตะโกนบินไปช่วยเพื่อน
อัสรันทะยานไปหาเคออสยิงบีมไรเฟิล สติงยกโล่กันและกำลังจะเล็ง แต่แซ็คอีกตัวพุ่งมาด้วยความเร็วสูง
"จะแข่งความเร็วกับฉันยังเร็วไปร้อยปี"ซาอูลเปิดใช้ระบบประจำตัวเร่งทรัสเรอร์แรง3เท่า
แซ็คโซลเหวี่ยงดาบฟันโล่เคออสจากด้านข้างตัดขาดสองท่อน อัสรันหยิบขวานโยนใส่เคออสตัดปืนของเคออสไป
ชิโฮะมุ่งความสนใจไปที่การนำมีทีเออร์เข้าที่ ยิงจินน์ที่เข้ามาก่อกวน2ตัว
เมื่อเห็นการประสานงานของพวกเขา ชินมองอย่างประทับใจ
"นั่นน่ะเหรอฝีมือของพวกนักบินที่รอดมาจากยาคินดูเอ้น่ะ"
มีทีเออร์หลายเครื่องเจาะลงไปลดขนาดมันลงไปอีก แต่ก็ยังไม่พอ
ตอนนั้นเองเกอร์ตี้ลัวร์ยิงพลุสัญญาณ ทำให้เอ็กเทนเด็ดถอย
"ในที่สุดก็เชื่อแล้วสินะ"ดูแรนดัลกล่าว
"อาจจะใช้ก็ได้นะค่ะ หรืออาจจะด้วยเหตุผลอื่นก็ได้"
"เหตุผลที่ว่าคือ"
"ความสูง"เธอตอบ"ถ้าหากตกลงไปพร้อมยูนิอุสเซเว่นทั้งแบบนั้นละก็ ยานของเราเองก็จะไม่มีทางหนีพ้นแรงดึงดูดของโลกได้แน่ พวกเราเองก็ต้องเลือกอย่างหนึ่งนะค่ะ ว่าจะเลือกสิ่งที่ช่วยได้ หรือว่าสิ่งที่ช่วยไม่ได้"
"เข้าใจแล้ว ขอโทษนะทาเลีย ขอบใจมาก"ดูแรนดัลลุกขึ้น"แล้วพบกันใหม่นะ"
@@@@@@@@
มิเนอร์วายิงพลุสัญญาณ
ชินเห็นพลุสัญญาณกำลังจะถอยแต่เห็นบางอย่าง
แซ็คตัวนึงกำลังพยายามวางเครื่องขุดเจาะ เขาบินลงไปหาแซ็ค
“มีคำสั่งให้ถอยแล้วนะครับ”
“ถึงจะเป็นปืนใหญ่ของมิเนอร์วาก็เถอะ การโจมตีจากภายนอกมันคงไม่ได้ผลมากมายนักหรอกนะ อย่างน้อยก็อยากทำให้เสร็จ”
ชินไปอีกด้านของมีเทียร์จับให้มั่นคง”คนอย่างคุณทำไมถึงไปอยู่ที่ออร์บล่ะ”
“เพราะตอนนี้ที่นั่นเป็นบ้านฉัน”
ลำแสงจำนวนหนึ่งยิงเข้ามาเกือบโดนเครื่องขุดเจาะ
“ไม่ยอมให้ทำมากกว่านี้หรอก”
จินน์ทั้ง3ที่รอดจากการต่อสู้มาได้ ชินชักบีมเซเบอร์ไปข้างหน้าเพื่อโจมตี อัสรันไปอยู่ข้างหน้ามีเทียเบรคเกอร์เพื่อป้องกัน ชินคำรามด้วยความรำคาญ เอ็กเซียไม่ได้ทรงพลังอย่างที่เห็น
“สุสานของลูกสาวฉัน ถึงมันจะตกลงไปเผาไหม้ไม่เหลือซากก็ไม่ทำให้โลกเปลี่ยนแปลง”
“ลูกสาวเหรอ”ชินประหลาดใจ คนพวกนี้เป็นใคร
“ลืมชีวิตบริสุทธิ์ที่ต้องมอดไหม้ไปพร้อมกับที่นี่ แล้วยอมให้ไอ้พวกที่ทำเลวๆหัวเราะเยาะอยู่บนโลกงั้นเหรอพวกแกน่ะ”นักบินจินน์ตะโกนสู้กับอัสรัน
“ถูกทายาทขี้ขลาดของไคลน์ปั่นหัวจนZAFTเปลี่ยนไปหมดสิ้น ทำไมถึงไม่ยอมรู้ตัวสักที ว่าสำหรับโคออดิเนเตอร์อย่างพวกเรา ทางที่แพทริค ซาล่าเลือกไว้นั่นแหละคือสิ่งที่ถูกต้องเพียงหนึ่งเดียว”
ภาพความบ้าคลั่งของและเจเนซิสฉายเข้ามาในหัว ปฏิธานของพ่อยังอยู่ในใจใครหลายๆคน
“ถ้านายเชื่ออย่างนั้นจริงๆและคิดจะฆ่าคนทั้งโลกเพียงเพราะคนไม่กี่คน นายก็ไม่ได้ดีไปกว่าบลูคอสมอส”
“อย่าเปรียบเทียบเรากับไอ้สารเลวพวกนั้น”
เอ็กเซียเหวี่ยงดาบที่จินน์ แต่จินหลบได้แม้โดนฟันแขนพุ่งเข้ามาจับเอ็กเซียไว้และระเบิดตัวเอง
“นาซ่า!!”
“ใช่ จมไปซะ”นักบินจินอีกคนยิงใส่อัสรัน
“นาซ่า อัคคาแมน ทำการกำจัดเป้าหมาย”
เอ็กเซียที่ไม่มีเกราะพุ่งออกมาจากควันและเปิดใช้ดาบGN
“ย๊ากกกก”นาซ่าคำรามแทงใบมีดเข้าไปในจินน์ทะลุค็อกพิทจนมันระเบิด
ซากจินพุ่งชนมีเทียร์เบรคเกอร์กระตุ้นให้มันทำงานเจาะลงยูนิอุสเซเว่น
@@@@@@@
มิเนอร์วา
“ออลดาวซีเควน เฟส2”อาเธอร์กล่าวขณะปีกมิเนอร์วาพับเก็บและเข้าสู่ชั้นบรรยากาศ
“อิมพัลด์ แซ็คและเอ็กเซียล่ะ”
“ไม่ได้ค่ะ จับตำแหน่งไม่ได้เลย”เมย์รินรายงาน
“อัสรัน”คางาริร้องออกมา
“นาซ่า”ลูน่ากระซิบ เธอกับเรย์เฝ้าดูจากห้องนักบินเมื่อนาซ่าและคนอื่นอยู่ในชั้นบรรยากาศโลก
“อย่าตายนะนาซ่า”ลูน่ากรีดร้องน้ำตาเริ่มไหล
“พวกเขาจะรอดมาได้”เรย์คิดในใจ”ยังไงซะพวกเขาก็รอดในสภาพแย่กว่านี้และชินเป็นนักบินที่เก่งมาก”
ความคิดเห็น