Kingdom War Online สงครามแห่งอำนาจ

ลำดับตอนที่ #110 : บทที่ 106 เมืองมูรอย

บทที่ 106

     ทางด้านโซลแลนด์และซามูเรีย เมื่อได้รู้ข่าวการระดมกองทัพปิดของอาโรน ก็ประกาศภาวะสงครามทันที และส่งกองทัพนำโดยขุนพลไปป้องกันชายแดนที่ติดต่อกับคาออสและไอโรเนีย เพราะมั่นใจว่าอาโรนจะโจมตีทางด้านตะวันตก แต่ปัญหาคือพวกเขาไม่รู้ว่าอาโรนจะโจมตีแคว้นใดใน2แคว้น หรืออาจโจมตี2แคว้นพร้อมกันก็ได้

     ไม่ว่าพวกเขาจะส่งทหารไปสืบข่าวมากแค่ไหนก็ไม่ได้ข่าวกลับมาเป็นชิ้นเป็นอัน นอกจากข่าวที่กองทัพคาออสยกพลมามากมาย มีอาวุธสงครามพร้อมสรรพ ที่มากพอยึดครองแคว้นหนึ่งในครั้งเดียว ทั้งโซลแลนด์และซามูเรียจึงอยู่ในภาวะไม่สบายใจเลย

     ทูตของพันธมิตรจำเป็นทั้งสองแคว้นต้องเดินทางเยอะเป็นว่าเล่น ต่างฝ่ายต่างอยากให้อีกฝ่ายส่งกำลังมาเสริมในแคว้นตัวเอง แต่ก็ลำบากเนื่องจากทหารลดลงจากโรคระบาด

     เมืองมูรอยเป็นเมืองหน้าด่านของโซลแลนด์ มันแข็งแรงมากและมีประชากรหนาแน่น แต่หลังจากเมืองลอเรนที่เป็นเมืองชายแดนคาออสก่อนถึงมูรอยโดนยึดไป และการบุกโจมตีของซามูเรียคราวก่อน ก็ทำให้ประชาชนจำนวนมากอพยพออกจากเมืองไป ทำให้เมืองอ่อนแอลง ถึงอย่างงั้นกำแพงของเมืองก็ยังคงแข็งแกร่ง โดยเฉพาะกำแพงทางทิศเหนือ หลังจากซามูเรียกับโซลแลนด์เป็นพันธมิตรกันแล้ว ทั้งสองก็ยังส่งทหารมาประจำเมืองมูรอย และเมืองบ็อกโด ที่เป็นเมืองหน้าด่านของซามูเรียอยู่ตลอด เพราะข้อตกลงเป็นพันํมิตรนั้นเป็นสัญญาลับๆ และราชันทั้งสองก็ไม่ไว้ใจกัน

     ตอนนี้เมืองมูรอยถูกป้องกันโดยสองขุนพลอโฟรตี้และโดรกี้ ทั้งสองป้องกันเมืองด้วยกำลังทหารกว่า150,000นาย ถึงอย่างงั้นพวกเขาก็ไม่รู้สึกอุ่นใจเลย เพราะอีกฝ่ายมีผู้บัญชาการเป็๋นนัดวางแผนการรบที่เก่งกาจ ส่วนกำลังทหารของพวกตน กว่าครึ่งเป็นทหารเกณฑ์ทั้งนั้น พวกทหารประจำการกว่าครึ่งยังอยู่ที่เมืองหลวง เพื่อรวมกำลังรอยกทัพมาหากสถานการณ์วิกฤต

     อโฟรตี้ยืนคุมทหารกำแพงด้านทิศตะวันออกด้วยความไม่สบายใจ เขารู้ดีว่ากำแพงด้านนี้อ่อนแอกว่ากำแพงด้านเหนือมาก มันแข็งแกร่งแต่ไม่พอจะต้านกระสุนปืนใหญ่เพลิงอสูรและปีศาจของคาออสได้เลย

     "ท่านโดรกี้"พวกทหารคำนับโดรกี้ที่เดินขึ้นมาบนกำแพงเมือง เขาเดินมายืนข้างอโฟรตี้

     "สถานการณ์เป็นยังไง"

     "รายงานจากทหารลาดตระเวณ บอกว่าชายแดนยังสงบดี"อโฟรตี้กล่าว

     "หวังว่าพวกซามูเรียจะเป็นฝ่ายโดนตีก่อนพวกเรา"โดรกี้พูดด้วยความเกลียดชัง ไม่ว่ายังไงพวกเขาก็ไม่ถูกกับพวกนั้น เหมือนสุนับกับแมวที่ไม่มีทางญาติดีกันได้ แต่ต้องมาร่วมมือกันชั่วคราวเพื่อความอยู่รอด

     "ฉันขอแค่กองทัพคาออสไม่บุกมาเมืองนี้ก็พอแล้ว และถ้าบุกมาจริงๆ ขอให้มากันน้อยและไม่มีอาโรนตามมาด้วย"

     ตอนนั้นเองก็มีทหารขี่ม้าส่งข่าววิ่งมาที่ประตูเมือง ร่างกายโชกไปด้วยเลือดมาแต่ไกล อโฟรตี้กับโดรกี้หันมามองหน้ากันด้วยสีหน้าเครียด ทหารคนนั้นเข้าประตูมาแล้วก็ล้มลงจากหลังม้า ไม่มีแรงลุกขึ้นยืน

     "เกิดอะไรขึ้นที่ชายแดน"โดรกี้รีบกระโดดลงจากกำแพงมาถาม ส่วนอโฟรตี้สั่งให้พลทหารขึ้นประจำบนกำแพงเต็มอัตราศึก

     "มะ..ไม่ใช่"ทหารคนนั้นพูดเบา

     "อะไรไม่ใช่"โดรกี้ขมวดคิ้วสงสัย

     "กองทัพคาออส กำลังจะบุกมาประชิดเมืองแล้ว...ตึง!!!!"มันพูดได้แค่นั้นก็สิ้นใจตาย

     "เดี๋ยว ทำไมพวกมันยกทัพผ่านชายแดนมาได้โดยที่พวกเราไม่รู้ ตอบมาสิ โธ่เว้ย!!!!!"โดรกี้ทิ้งร่างไร้ชีวิตไป สีหน้าเครียดจัด

     "รีบให้นกนำสาส์นไปส่งให้ซามูเรียยกทัพมาช่วยเดี่ยวนี้ และส่งข่าวไปบอกเมืองนีสด้วย"

     ทหารโซลแลนด์โยนนกสองตัว มันบินไปคนละทิศทันที ทหารโซลแลนด์พากันเตรียมตัวพร้อมรับศึก แต่พวกเขาพึ่งได้ฟังข่าวอันน่าตกใจได้ไม่ถึง10นาทีกก็มีเสียงดังขึ้นอีก

     "กองทัพคาออสกำลังมุ่งหน้ามาแล้วครับ"

     กองทัพโซลแลนด์บนกำแพงต่างพากันสะดุ้งและตัวสั่นระริกด้วยความกลัว อโฟรตี้กับโดรกี้มองด้านหน้า กองทัพสีดำเคลื่อนพลเข้าหากำแพงด้วยความเร็วสูง เสียงกระทืบเท้าก็จังหวะพร้อมเพรียงจนเกิดแผ่นดินไหวเบาๆ และเสียงโห้ร้องที่ดังสนั่น เพิ่มความน่าเกรงขามให้กับกองทัพศัตรูมากขึ้น และเมือกองทัพคาออสเข้ามาใกล้ อโฟรตี้ก็เริ่มนับจำนวนทหารได้

     "พวกมันมีประมาณเท่าไหร่"โดรกี้ถามเสียงสั่น

     "อย่างน้อยก็400,000 เป็นทหารประจำการทุกคน แค่ฟังเสียงฝีเท้าก็รู้แล้ว"

    "ขอบคุณ ช่วยเพิ่มกำลังใจมาก"โดรกี้ประชด

    "คิดว่าแค่นี้เราซวยแล้วเหรอ ดูนั่น"อโฟรตี้ชี้ โดรกี้มองลงไปแล้วเห็นผู้นำทัพสวมชุดเกราะอัศวินดำประจำตัว แม้ขนาดจะเล็กลง1ใน3 แต่มั่นใจว่าเป็นคนเดียวกัน ออร่าสีดำทมิฬที่รุนแรงกว่าแต่ก่อนแผ่ออกมาจากร่าง พวกทหารโซลแลนด์เห็นผู้นำทัพแล้วอยากจะหนีไปทันที แม้แต่2ขุนพลก็ยังคิด

     อาโรนนำกองทัพมาใกล้เมืองมูรอย ห่างจากกำแพงเมือง50เมตรได้ 2ขุนพลเห็นอาโรนขี่ม้ายืนนำ โดยมีไฮเกลกับมิโอเรียอยู่เคียงข้าง ดาร์คเริ่มใช่เวทส่งเสียงให้อโฟรตี้กับโดรกี้ได้ยิน

     "แกอีกแล้วเรหอเนี่ยโดรกี้ แล้วแกก็คงเป็นอโฟรตี้สินะ"อาโรนทักทาย

     "แว๊บ!!!!"อาโรนไม่ได้แค่พูด แต่ฉายภาพตัวเองให้โผล่ไปหน้าโดรกี้ และภาพของ2ขุนพลที่ด้านหน้าเขาขึ้นมาเหมือนกัน

     "อาโรน ทำไมแกต้องมาวุ่นวายกับแคว้นข้าด้วย ที่สำคัญ ทำไมแกต้องบุกมาเมืองนี้ด้วยฟะ!!!!!"โดรกี้โวยวาย

     "แคว้นพวกแกเกิดโรคระบาดจนคนลดลง ไม่ยกทัพบุกตอนนี้ก็โง่แล้ว ส่วนที่ฉันบุกเมืองนี้ ก็ถือซะว่าเป็นโชคร้ายของเอ็งก็แล้วกัน เอาล่ะ พูดคุยกันมาพอแล้ว จะยอมยกเมืองให้ฉันแต่โดยดี หรือว่าอยากจะตาย ฉันให้เวลาคิดแค่10นาที"

     โดรกี้กับอโฟรตี้หันมามองหน้ากัน ไม่มีอะไรต้องปรึกษา เพราะดูยังไงก็ไม่เห็นหนทางชนะเลย แต่พวกเขาก็ยอมแพ้ไม่ได้เหมือนกัน คิดได้แค่ถึง10นาทีเมื่อไหร่ต้องสู้ตายเท่านั้น

     "10..9..8..7..6..5..4..3..2..1....ยิง!!!!!!"

     "บรึ้มๆๆๆ..../เฮ้ย!!!!"กระสุนเพลิงอสูรและปีศาจเริ่มยิ่งใส่กำแพง ทำให้2ขุนพลตกใจ บาเรียเวทที่ป้องกันกำแพงด้านนี้ถูกเรียกมาป้องกันไว้ เลยไม่มีกระสุนตกมาที่เมือง

     "อะ..ไอ้บ้านั้น ไม่เห็นเหมือนที่พูดนี่หว่า แก....หมับ!!!....เฟี้ยว!!!!!"โดรกี้จะเถียง แต่ไม่ทันไรอาโรนก็ยกมือยิงธนูเวทสีดำพุ่งเข้าไปหาโดรกี้ อโฟรตี้รีบจับโดรกี้กดหัวหลบลูกธนูได้ทันการ

     "คำพูดจากปากหมอนั้นเชื่อได้ซะที่ไหนล่ะ"อโฟรตี้พูด

     "นั่นสินะ ขอบใจที่ช่วย"

     "โจมตี!!!!"เสียงอาโรนดังขึ้นมา ซึ่งถือเป็นเสียงแห่งความพินาศของพวกเขา

     "เฮ้!!!!!!!!"กองทัพคาออสวิ่งบุกเข้าโจมตีเมืองทันที แต่พวกเขายังบุกเข้าประชิดเมืองไม่ได้เพราะบาเรียยังป้องกันเอาไว้อยู่ ทางด้านพวกโดรกี้ก็ให้พลระยะไกลทั้งหลายเตรียมพร้อมไว้แล้ว

     "ยิง!!!!......เปรี้ยงๆๆเฟี้ยวๆๆ..........!!!!"กระสุนปืนใหญ่ กระสุนเวท กระสุนปืนและลูกธนูอีกนับไม่ถ้วนพุ่งเข้ามาใส่กองทัพคาออส

     "เฟี้ยว!!!......เปรี๊ยะๆๆๆๆ....บรึ้มๆๆๆๆ......!!!!!"

     อาโรนชักดาบสายฟ้าฟันไปด้านหน้าเป็นแนว45องศา พริบตานั้นก็มีประกายสายฟ้าทั่วท้องฟ้า มันช๊อตระเบิดกระสุนทุกอย่างไปหมด

     "ท่านอาโรน อาวุธหนักของเราเตรียมพร้อมยิงแล้วครับ"

     "แล้วแกจะมัวรออะไรอยู่ ยิงเข้าไปเลย"อาโรนสั่งเสียงเรียบ

     "ทะ..ทันทีครับท่าน!!"

     "ตูมๆๆๆเปรี้ยงๆๆๆๆ............!!!!!!!"     กระสุนเพลิงปีศาจและอสูรเริ่มยิงออกจากกระบอกปืน

     บาเรียกำแพงป้องกันกระสุนเพลิงปีศาจและอสูรมากมายที่ตกลงมาใส่ แต่พอโดนกระสุนปืนอานุภาพสูงยิงเข้าไปหลายร้อยลูกพร้อมกัน ก็ทำให้บาเรียเริ่มมีรอยปริแตกร้าว ถึงอย่างงั้นมันก็ยังมีระบบซ่อมแซมตัวเอง ไม่พังลงง่ายๆ

     "แทงหอกซะ!!!"

     "เฮ้!!!.........เปรี้ยงๆๆๆๆ.......เปรี๊ยะๆๆๆ........เพล้งงงงงงง!!!!!!!"

     ทหารคาออสยกหอกขึ้นมาแทงใส่บาเรีย เมื่อเจอหอกระดับBขึ้นไปพร้อมกับนับหมื่นเล่ม บาเรียระดับสูงแค่ไหนก็เกิดรอยร้าวอย่างหนักจนคงสภาพไม่ไหว แตกสลายหายไปในที่สุด จากนั้นทหารคาออสก็วิ่งบุกเข้าประชิดเมือง

     "เหวอ!!!!!"ทหารโซลแลนด์หลายคนแค่เห็นทหารคาออสก็กลัวตัวสั่นวิ่งลงจากกำแพง แต่โดนทหารด้านล่างจับข้อหาหนีทัพทันที พอมีคนหนีก็มีคนคิดอยากทำด้วย แต่จิตสังหารที่พุ่งขึ้นมาของอโฟรตี้กับโดรกี้ทำให้ไม่มีใครกล้าคิดทำตามอีก

     "เลิกกลัวแล้วป้องกันได้แล้วไอ้พวกบ้า!!!!"โดรกี้สั่ง

     ทหารคาออสเริ่มบุกเข้ามา ทหารโซลแลนด์รีบยิงทุกอย่างสกัดไว้ ทหารคาออสยกโล่ขึ้นมาป้องกัน บางคนป้องกันได้บ้างไม่ได้บ้าง กระสุนปืนใหญ่จากบนกำแพงเริ่มยิงลงไปใส่ทหารคาออส พวกทหารคาออสก็พยายามกระจายตัวออกห่างจากกันเพื่อหลบไม่ให้โดนปืนใหญ่

     "บรึ้มๆๆๆ.....อ๊ากกกกก!!!!!"แมเจะพยายามหลบ แต่ทหารคาออสจำนวนมากก็โดนกระสุนปืนใหญ่เข้าไป ร่างแหลกกระเด็นขึ้นจากพื้น หรือไม่ก็แหลกไม่เหลือชิ้นดี

     กระสุนวารีสมุทร

     มิโอเรียยิงเวทจากหอก

     "ซู่ๆๆๆ.......เปรี้ยงงงงงงงง!!!!!"กระสุนน้ำทะเลพุ่งขึ้นไปบนกำแพง หลายลูกพุ่งเข้าไปใสปากกระบอกปืนใหญ่หรือไม่ก็โดนปืนใหญ่ทำให้กระบอกปืนเปียกไปด้วยน้ำ ส่วนกระสวุนบางลูกที่ไปโดนร่างคน ก็ทำให้ทหารโซลลแนด์คนนั้นกระดูกในร่างแหลกตาย รวมทั้งคนที่อยู่ใกล้ๆด้วย

     "ยิง....ฟู่ๆๆ..."ปืนใหญ่บางกระบอกยิงไม่ได้ เพราะเชื้อไฟเปียกน้ำจนใ้การไม่ได้ กลายเป็นแค่ท่อนเหล็กหนักๆ

     "ยิง!!.......บรึ้มๆๆๆตูมๆๆๆ.........อ๊ากกกกกกกก!!!!!!"

     แต่บางลูกก็หนักกว่านั้น กระสุนวารีที่พุ่งเข้าไปในกระบอกปืนถูกทำให้เย็นลงจนเป็นน้ำแข็งเกาะติดปากกระบอกปืน เมื่อทหารโซลแลนด์ยิงปืนใหญ่ ก็ทำให้กระสุนปืนใหญ่ระเบิดในปากกระบอกปืน ระเบิดสังหารทหารโซลแลนด์ที่คุมปืนใหญ่ไป ปืนใหญ่บางอันที่มีกระสุนสำรองอยู่ข้างๆก็ซวยหนัก เพราะระเบิดรุนแรงขึ้นอีก

     จำนวนของทหารคาออสมีมากมายเกินไป แปปเดียวก็สามารถเข้าประชิดกำแพงเมืองมูรอยได้สำเร็จ และเริ่มพาดบันไดบุกขึ้นไป

     "เปรี้ยงๆๆผัวะๆๆๆเคร้งๆๆๆๆ..........!!!!"

     ทหารโซลแลนด์โยนหินลงมาใส่ทหารคาออส ทหารคาออสที่ไม่ระวังหัวตกลงไปนอนบาดเจ็บสาหัสหรือถึงตายก็มี กระสุนปืนและเวทยิงลงไปไม่หยุด แต่โล่ของทหารคาออสทนทานมาก ไม่นานทหารคาออสก็เริ่มบุกขึ้นมาถึงกำแพงเมือง ดาบเริ่มฟันแทงทหารโซลแลนด์

     Flame Gun

     "ซูมมมมมมมม!!!!!!/อ๊ากกกกกกกก!!!!!!!!"

     ปืนเพลิงร้อนระอุพุ่งออกจากปากกระบอกปืนของอโฟรตี้ที่เปลี่ยนรูปร่างไป เปลวไฟพุ่งเผาทหารคาออสหลายร้อยที่บุกขึ้นมาด้านบนให้ร่วงลงไปโดนเผาตายข้างล่างกันหมด

     "ราดน้ำมัน"อโฟรตี้สั่งแล้วทหารโซลแลนด์พากันราดน้ำมันลงไป จากนั้นเขาก็ยิงปืนเพลิงลงไปด้านล่าง เปลวเพลิงแพร่กระจายไปโดนน้ำมันเป็นวงกว้าง

     "พรึ่บ!!!!........ซูมมมมมม!!!!!!"ทหารคาออสจำนวนมากหน้ากำแพงเมืองโดนเพลิงเผาผลาญร่างกายอย่างรวดเร็ว

     คลื่นสึนามิ

     "ซูมมมมมมมม!!!!!.........ตึง!!!!!"คลื่นน้ำพุ่งเข้าดับไฟทหารคาออส ทำให้กว่าครึ่งที่โดนไฟเผารอดมาได้ แต่ก็กระแทกกับกำแพงไปไม่น้อยเหมือนกัน ตัวกำแพงสั่นสะเทือนเพราะโดนแรงกระแทกน้ำเข้าไป

     "มิโอเรีย"อโฟรตี้มองเพื่อนของเขาแล้วเปลี่ยนปืนเพลิงกลับเป็นปืนไรเฟิลตามเดิม

     "ปังๆๆๆ...."กระสุนอัดลมปราณหลายสิบนัดยิงลงไปหามิโอเรีย

     "ฟุ่บๆๆๆ.....เฟี้ยว!!!!"ถึงแม้กระสุนจะพุ่งเข้ามาเร็วมาก แต่เธอก็เอี้ยวตัวหลบทัน แต่ทันใดนั้นกระสุนที่วิ่งผ่านไปแล้วก็วกกลับมา กระสุนด้านหน้าก็กำลังพุ่งมาหาเธอ

     "เปรี้ยงๆๆเคร้งๆๆๆๆ....!!!!"มิโอเรียตวัหอกอย่างรวดเร็ว ผ่ากระสุนพวกนั้นไปหมด

     "ไม่ลงมาสู้กันเหรออโฟรตี้ หรือว่านายขี้ขลาด"มิโอเรียพูดยั่วยุ

     "ชิ!!!!"อโฟรตี้ได้แต่กัดฟันกรอด แต่เขาทิ้งตำแหน่งนี้ไปไม่ได้

     "เฟี้ยว!!!!!...........ฟุ่บ!!!"ทันใดนั้นบางอย่างก็กระโดดจากด้านนอกกำแพงเข้ามา อโฟรตี้รีบดีดตัวขึ้นสูงหลบร่างที่พุ่งเข้ามา

     "ฟุ่บ!!!...ฉัวะ!!!"แทบจะในทันทีที่อโฟรตี้ดีดตัวหลบ กรงเล็บบนเกราะสีดำก็ตวัดเข้ามา ชายหนุ่มหลบได้เฉียดฉิว แต่บนใบหน้าก็มีรอยแผลตั้งแต่เหนือตาลงมาถึงแก้ม อาโรนมองขึ้นไปด้านบน จิตสังหารที่เย็นยะเยือกราวกับนักฆ่าตัวจริงเสียงจริงพุ่งเข้าเล่นงานเขา

     Explosion Shotgun

     เปรี้ยงๆๆๆบรึ้มๆๆๆๆ...........!!!!"ปืนในมืออโฟรตี้กลายเป็นลูกซองและยิงลงมาเป็นกระสุนระเบิดใส่อาโรนด้านล่างอย่างรุนแรง

     แต่เมื่อควันจางลง อโฟรตี้พบว่าอีกฝ่ายไม่เป็นอะไรเลย มันสร้างบาเรียสายฟ้าขึ้นมาป้องกันไว้ ร่างของอโฟรตี้เริ่มร่วงคกลงไปหามัน อาโรนยกดาบขึ้นมาแทงใส่ร่างด้านบน

     Army Gun Force

     ฉึกๆๆๆ..........!!!!!!!"ดาบแทงร่างเรียกเลือดออกมา แต่มันไม่ใช่ร่างอโฟรตี้ แต่เป็นทหารยุคศตวรรษที่18ทีโผล่มาตอนไหนก็ไม่รุ้ ร่างของพวกมันโดนแทงพรุนแทนอโฟรตี้

     'เวทอัญเชิญ แต่ก็งั้นๆแหละ'อาโรนคิดในใจ ก่อนที่จะรวบรวมลมปราณ

     "วูบ.......ตูมมมมมม!!!!!"เปลวเพลิงปรภพปรากฎขึ้นมาบนใบดาบ และฟันเป็นแนวขวาง จัดการทั้งอโฟรตี้และทหารไปพร้อมกัน

     "อุ๊บ...อ๊ากกกกก!!!!"อโฟรตี้ยกปืนผนึกปราณป้องกันคมดาบที่พุ่งเข้ามาไว้ แต่เขาก็กระเด็นตกจากกำแพงเมืองไปกระแทกพื้นในเมือง

     "เฟี้ยว!!!...เปรี้ยงๆๆๆเคร้งๆๆๆๆ...........!!!!!!"

     อโฟรตี้ไม่มีเวลาพักหายใจ อาโรนพุ่งตามลงมาและเริ่มฟาดดาบใส่ ชายหนุ่มรีบลุกขึ้นมายกปืนลูกซองป้องกันไว้ แต่ระดับศาสตราของทั้งสองต่างกัน แค่โดนดาบกระแแทกไม่กี่ครั้ง ปืนลูกซองก็แหลกไป แต่อโฟรตี้ก็เปลี่ยนเป็นปืนไรเฟิลได้ทัน ดาบปลายปืนปัดป้องดาบของอาโรน พอโดนทำลายก็เรียกอันใหม่ขึ้นมาอีก

     "น่ารำคาญ"อาโรนพูดแล้วรวมพลังเวท

     อัสนีบาตพิโรธ

     โล่เพลิง

     "เปรี้ยงงงงงง!!!!!!......เปรี๊ยะๆๆๆๆ..........!!!!!!"สายฟ้าจำนวนมากพุ่งจากดาบอสูรสายฟ้าของอาโรน อโฟรตี้เรียกโล่มาป้องกันไว้รอบด้าน แต่สายฟ้าทะลวงโล่เพลิงของเขามาได้อย่างง่ายดาย

     "เปรี๊ยะๆๆๆๆๆ.........อ๊ากกกกก!!!!!!"

     อโฟรตี้โดนสายฟ้าช๊อตใส่ร่างอย่างรุนแรง และกระเด็นไปกระแทกกับผนังบ้านใหญ่กระเด็นเข้าไปด้านในบ้าน

     "ฟุ่บ!!!.....บรึ้ม!!!!!!!"เพลิงปรภพปรากฎขึ้นบนในตวบ้าน ก่อนจะลุกลามอย่างรวดเร็วและระเบิดอย่างรุนแรง

     อาโรนหันหลับจะกลับไปจัดการทหารโซลแลนด์ที่เหลือ เพราะกำแพงเืมองน่าจะใกล้แตกแล้ว แต่ด้านหลังเขามีชายคนนึงยืนอยู่

     "ไม่ปราณีกันเลยนะ"คนที่ยืนถือขวานด้านห้นาเขาคือโดรกี้

     "อยากตายนักเหรอ"อาโรนถามเสียงเรียบ

     "ไม่ได้อยากตายหรอกนะ แต่เรามีหน้าที่ต้องป้องกันเมือง ถอยหนีไม่ได้ซะด้วยสิ"

     "ตึง!!!!"เสียงบ้านพังลงมาดังขึ้น อาโรนหันไปมองเห็นอโฟรตี้เดินออกมาจากบ้านในสภาพบาดเจ็บหนักพอสมควร ปืนยกขึ้นมาเล็งที่อาโรน

     "รู้ว่าเทียบฉันไม่ได้แท้ๆนะ เอาเถอะ จะเล่นด้วยสักหน่อยก็แล้วกัน"อาโรนพูดเสียงเรียบ ดวงตากลายเป็นสีแดงโลหิตเพราะความโกรธ

     โดรกี้ยกขวานขึ้นมาจะฟันลงพื้น อโฟรตี้ใช้มนตร์เรียกปืนใหญ่หลายร้อยกระบอกรอบตัว

     หอกปฐพี

     "ตึง!!!!......เปรี้ยงๆๆๆฉึกๆๆๆ.........!!!!!"

     อาโรนกระทืบเท้าลงพื้น หอกสีดำพุ่งขึ้มาจากพื้น ทำให้โดรกี้เสียจังหวะใช้สกิล ส่วนปืนใหญ่ส่วนมากของอโฟรตี้ก็โดนหอกแทงและโโนเพลิงปรภพเผาทันที สองขุรนพลรีบหลบหอกดิน

     ร่างอสูรสายฟ้า

     "ฟุ่บๆๆๆ....เปรี้ยงงงง!!!!!....ฉัวะๆๆๆ../เปร๊ยะๆๆๆ.........!!!!!"

     ดาร์คพุ่งเข้ามาประชิดโดรกี้ในพริบตาและฟันแทงดาบใส่ด้วยความเร็วดุจสายฟ้า โดรกี้แทบจะต่อต้านไม่ได้ นอกจากป้องกันไม่ให้โดนจุดตายเท่านั้น ก่อนที่ร่างเขาจะลอยขึ้นไปเหนือหัวโดรกี้

     คมดาบปืนสังหาร

     "เปรี้ยงๆๆๆ.....ซูมมม!!!!"กระสุนปืนใหญ่และปืนจากรังเพลิงพุ่งใส่อาโรน แต่มันไม่ใช่กระสุนปืน แต่เป็นกระสุนลม อโฟรตี้จับทางได้แล้วว่าไฟทำอะไรเขาไม่ได้

     "วูบ....!!!!"อาโรนยื่นมือไปทางกระสุนของอโฟรตี้จำนวนมากที่พุ่งเข้ามา ทันใดนั้นกรพะสุนก็หักเลี้ยวไปอย่างผิดธรรมชาติ มันเลี้ยวพุ่งไปโดนกำแพงเมืองบ้าง โดนบ้านคนบ้างและโดนทหารโซลแลนด์ตายบ้าง แต่ไม่มีลูกไหนไปถึงตัวอาโรน

     เมื่อตัวขัดขวางหมดไปแล้ว ดาบที่แผ่ความมืดและเพลิงรุนแรงก็แทงใส่ท้องโดรกี้ที่ไร้การป้องกัน

     Blade Of Flame Darkness

     "ฉึก!!!!!.......ฉูดดดดดด!!!!!..........ซูมมมมมมม!!!!!!!...บรึ้มมมม!!!!"

     โดรกี้โดนแทงแล้วเลือกพุ่งกระฉูดราวกับก๊อกน้ำแตก ร่างพุ่งลงไปที่พื้นพร้อมเพลิงที่แผดเผาร่าง และโดนระเบิดหายไปหมดเมื่อกระแทกพื้นดิน

     "ผู้เล่นอาโรนสังหารโดรกี้ คลาส 5 ระดับ 2 ได้รับค่าประสบการณ์ 10,000,000 ค่ะ"

     โซ่ตรวนแห่งความมืด

     "เคร้งงงง!!!"อโฟรตี้ยังตกใจไม่หายที่โดรกี้โดนจัดการในทีพริบตา เขารีบกระโดดหนีแต่โซ่ตรวนพุ่งเข้ามาพันร่างเขาไว้รอบด้าน ถึงแม้จะเรียกโล่มาป้องกันไว้ แต่เขาก็โดนพันธนาการไปพร้อมกับโล่ตัวเองอยู่ดี

     Sun Fire Darkness

     "ครืนนนนนน!!!!!!!"ดวงอาทิตย์สีดำปรากฎขึ้นมาบนฟ้าเหนือหัวอาโรน มันมีเพลิงแผ่ออกมารุนแรงมาก เผาผลาญทหารโซลแลนด์และคาออสบนกำแพงตายไปมาก โซ่ตรวนที่ขังอโฟรตี้ไว้ดึงร่างเขาเข้าไปในดวงอาทิตย์

     "อ๊ากกกกกก!!!!"อโฟรตี้ร้องเสียงโหยหวนด้วยความเจ็บปวด เมื่อร่างตัวเองเริ่มถูกเผา ก่อนที่เสียงจะเงียบหายไป

     "ผู้เล่นอาโรนสังหารโดรกี้ คลาส 4 ระดับ 100 ได้รับค่าประสบการณ์ 8,000,000 ค่ะ"

     ดาร์คสลายเวททั้งหมด เมื่อ2ขุนพลถูกจัดการแล้ว แม่ทัพเมืองมูรอยที่เหลือก็ยอมแพ้อย่างง่ายดาย

     นกนำสาส์นที่พวกอโฟรตี้ส่งไปถูกนำไปให้2ราชันทันที โซลแลนด์เรียกร้องให้ซามูเรียรีบส่งทัพมาช่วย แต่ฝ่ายซามูเรียเอง เมืองบ็อกโดก็มีศึกติดพันเช่นกัน

     บนกำแพงเมืองบ็อกโด มินะกำลังยินบัญชาการและยิงพวกสัตว์อสูรบนท้องฟ้า มีน้อยคนที่จัดการมันได้ในการโจมตีครั้งเดียว

     "ก๊าซซซซซ!!!!!"เพราะพวกมันคือฝูงมังกรนั่นเอง และด้านหน้าเมืองมีทหารคาออสนับแสนนายบุกเมืองอยู่ ภายใต้การนนำทัพของหญิงสาวเกราะดำ

     "บุกเข้าไป ฮ่าๆๆ...."ลูน่าตะโกนแล้วหัวเราะอย่างยินดีที่ได้ออกศึกที่รอคอยมานาน

_______________________________________