คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่9=พี่ไม่หยุดแค่รอบเดียวน้อง
่อนร่าเล็ะรู้สึทนไม่ไหว วามร้อนในายำลัถูเผาผลา่อท้อบิเลียวเสียว่านปั่นป่วนไปทั่วร่า
“พี่ยมา่วยน้อแ้วหน่อย” เร่เร้าายหนุ่ม้วยำพูและารระทำ ้วยารรั้แนแร่เพื่อให้ายหนุ่มเร่ัหวะรั นี่เราอบวามรุนแรหรือนี่น่าอายะมั ่อนะสบาพี่ยม
“พี่่วยอยู่น้อแ้ว” ปาหนาระิบ้าใบหูาวสะอา น้ำเสียแหบพร่า CUT
“พี่ยมา น้อแ้วไม่ไหวแล้ว”
“พี่็ไม่ไหวแล้วเหมือนันน้อแ้ว”
“อื้ม”
“อ๊า”
สอเสียราัประสานันระม มือเล็บีบแนแร่เมื่อแรบเบียเริ่มเร่เร้าถี่รัว
เาเร่ัหวะเ้าหาร่าเล็
เพื่อับมือพาันไปยัุหมายปลายทาแห่วามสุสม
่อนพฤษาแ้วะหวีร้อออมา
พร้อมับยมนาราเสียัทัู้่หอบหายใเหนื่อยอ่อน
่อนยมนาะพลิร่าหนาลมานอนเีย้าหิสาว
“ยอมแพ้แล้วหรือน้อแ้ว”
“ะ!”
พี่ยมถามแบบนี้หมายวามว่าอย่าไร
อย่าบอนะว่า...
“พี่ยมไม่”
าโหันมามอนที่นอนเีย้าอย่าใ
“พี่ไม่เยหยุแ่รอบเียวสัทีเลยน้อแ้ว ทำอย่าไรี”
เาถามเหมือนอวามเห็น
แ่พฤษาแ้วยัไม่ทันไ้เอ่ยอะไรเา็รั้ร่าบามาเยอว้า
“พะ พี่ยม” พฤษาแ้วหาเสียัวเอไม่เอ
“่วยบอรัพี่หน่อยนะน้อแ้ว”
“ะ แ่ว่าน้อแ้ว” เาะให้เธอเป็นผู้นำหรือ? เธอทำเป็นที่ไหนันเล่าพี่ยม นบ้านี่
แ่ไม่ทันไ้ิหาเหุผลบอเาแล้ว
เพราะาราัับัวเธอยับึ้นมานใบหน้าเสมอัน ่อนปาหนาะูบปาเล็ ูื่มเรียร้อ นพฤษาแ้วำ้อยอมเาอีนไ้
“ไหนใรบอว่าอบพี่ไ?” ยัมีหน้ามาล้อเธออี เอ๊ะ! นี่พี่ยมรู้ไ้อย่าไรันว่าเธอรัเา
“อุ๊ย!” มือหนาับสะโพมน ่อนะนิ่อยู่ั่วรู่ าราัเลยสอนให้เธอเป็นผู้มอบวามรัให้แ่เาโยมีเาเป็นรูั้นี พฤษาแ้ว้อ่มวามอาย เพราะเธอรัพี่ยมนี่นาแ่นี้สบายมา แ่ว่าเราทำไ้ริหรือ?
“น้อแ้ว” เสียอาราหนุ่มแหบพร่า เารู้สึแทบะสำลัวามสุเมื่อไ้ร่วมรัับน้อแ้ว อีทั้เมื่อร่าเล็ๆ เริ่มยับัวเป็นผู้วบุมเา
“แบบนี้ไ้ไหมะพี่ยม” แม่ัวีแล้เาหรือ?
“อบมาเลยน้อแ้ว แ่ให้พี่่วยีว่านะ” พลิร่าเล็ลมานอนใ้ร่าเา
“อ๊ะ
ไม่ไหวแล้ว แ้วะายาอพี่ยมไหมนี่” ถามนรหน้าเธอเสียเบา
“เราะมีวามสุนายไปพร้อมันน้อแ้วแบบนั้นีไหม” บอ่อนะยับเร่วามเร็ว ่อนราเสียัอีรั้เมื่อเาไ้ปลปล่อยพลัานเ้าสู่ายสาวนหมสิ้น ใบหน้าหล่อบออวบ่อนะ่อยๆ
ยับัวนออาวามอ่อนนุ่มบอบบา ลูบใบหน้าหวานปราว่าแม่ัวีอเาำลัาปรือ มอเา่อนะยิ้มแล้วหลับไปเลย ทำเอายมนาำ่อนะเินเ้าไปอาบน้ำำระร่าาย แล้วนำผ้าุบน้ำมาเ็เนื้อเ็ัวให้ับนที่นอนหลับอยู่บนเียเพราะหมแร ประอบับวามมึนเมา้วย
“อื้ม แม่าอน้อแ้วนอน่อนนะ ่วมาเลยน่าะเมา้วย่ะน้อแ้วอโทษ” เสียพึมพำทำเอายมนายิ้ม แม่ัวีแอบแม่ินอมึนเมาเป็นแน่ ถึไ้ลัววามผิ ่อนะเอาผ้าไปัาในห้อน้ำแล้วสวมเพียาเนอนัวเียวออมาโยไม่ลืมหยิบเสื้อเิ้อเามาสวมให้พฤษาแ้ว้วย ลัวหิสาวะไม่สบายไ้
“แม่าน้อแ้วอบพี่ยมมาเลยนะถึไ้ทำแบบนี้ แม่อย่าโรธน้อแ้วนะ” พึมพำอีประโยหนึ่่อนหิสาวะหลับไปริๆ
ยมนาสอัวเ้าไปในผ้าห่มผืนเียวับน้อแ้ว รั้ร่าบามาอแนบอว้า
เาะโีหรือโร้ายนะที่เสียัวให้ับหิสาวไปเรียบร้อยโรเรียนน้อแ้ว เพียเวลาไม่นานเา็หลับามหิสาวไป
#อ่านวนไปยาวๆ ่ะ/ลให้อนสุท้าย่ะ...่วยสนับสนุนนัเียนัน้วยน้าาา#
ความคิดเห็น