รักร้ายวงการมายา - นิยาย รักร้ายวงการมายา : Dek-D.com - Writer
×

    รักร้ายวงการมายา

    โดย blood-narin

    เมื่อคุณหนูตัวแสบหนีออกจากบ้านเพื่อเดินทางไปรับงานเป็นนางแบบเดินตามความฝัน ทริปนี้ทำให้ชีวิตอันสงบสุขของเธอต้องข้องเกี่ยวกับนายแบบทรงเส่นห์ทั้งหลาย

    ผู้เข้าชมรวม

    53

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    53

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักดราม่า
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  16 พ.ย. 56 / 00:00 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูรายการอีบุ๊กทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    เพียงแค่ข้ามคืนเดียว!!

    ชีวิตของเจนิวา  อมรนาคิน ต้องพบเจอกับความวุ่นวายนานับประการเพราะเพียงแค่เธออยากเดินตามรอยเท้าแม่ซึ่งเป็นนางแบบคิวทองแห่งฮ่องกง



    ...........................................................................


     
    "กลัวพี่เหรอ?"

    คีตาถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่าซึ่งนั้นทำให้ตัวฉันหดเหลือ2นิ้ว  บนเตียงที่เล็กแค่กระเบียดนิ้วเดียวให้ตายสิเจนิวาเธอต้องนอนกับผู้ชายที่เพิ่งรู้จักกันได้ไม่ถึง48ชัวโมงนะที่แย่ไปกว่านั้นคือคีตากำลังนอนตะแคงจ้องหน้าฉันอยู่ด้วยสายตาแสนจะเซ็กซี่ชวนให้ละลายไปทั้งตัว

    "กะ..ก็นิดหน่อยคะ"  

    ฉันตอบอย่างกล้าๆกลัวๆปนเขินอาย   ตั้งแต่เกิดมาทั้งชีวิตนอกจากพ่อกับพี่ชายแล้วฉันไม่เคยต้องนอนร่วมเตียงกับผู้ชายคนไหนมาก่อนเลยนะ

    "นอนเถอะ พี่ไม่ทำอะไรเธอหรอก"       เขาพูดเสียงแผ่วเบาก่อนคลี่ยิ้มที่เดายากระบายบนใบหน้าที่แสนจะดูดีตามประสานายแบบ     ฉันคงทำอะไรไม่ได้มากไปกว่านอนหันหลังดึงผ้าห่มหนาๆแข็งๆของโรงแรมเกรดต่ำมาห่มกันความเย็นของเครื่องปรับอากาศ

    "นี่"

    เสียงเรียกนั้นทำให้ฉันหันไปหาทั้งที่หนังตาปรือลงเต็มที่แล้ว

    "รู้มั้ยสมัยก่อนพี่เป็นเด็กดื้อเหมือนเธอนั้นแหละ   ทั้งขัดค่ำสั่้งพ่อ ทั้งหนีออกจากบ้าน...."        คีตาพูดเล่าเรื่องยืดยาวซึ่งมันก็ผ่านหูฉันไปอย่างคนกึ่งหลับกึ่งตื่น สติฉันพร่าเรือนจากความเหนื่อยล้าของวันนี้ทำให้หลับตาลงอย่างออ่นแรง
           ยังคงรู้ตัวดีว่าคีตาเล่าอะไรให้ฟังแต่ในทางกลับกันฉันกลับไม่รู้เรื่องเลย     เหมือนเขาจะขยับตัวเข้ามาใกล้แต่ฉันขี้เกียจขยับหนีแล้วหละ   ไม่นานนักมือของฉันก็ถูกฉวยไปกอบกุมไว้อย่างแผ่วเบา  อื้มอุ่นดีนะมือหนาของคีตา   ฉันรู้สึกได้ถึงลมหายใจที่ราดรดใบหน้านั้นค่อยๆขยับเข้ามาใกล้   นี่คงเป็นความฝันสินะ  ฉันหลับลึกจนผันไป.....

    .........................................................................................................................

     
     
     
     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น