คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #25 : เรื่องช็อกหน้าห้องประชุม
หลังจากทำลายป้ายประกาศงี่เง่านั่นได้หมดแล้ว ลำดับต่อไปที่ฉันจะต้องจัดการฉีกให้เป็นชิ้นๆ ก็คือไอ้บ้าเทเลอร์! เขาจะต้องตายคามือฉันให้ได้ ไม่งั้นเรื่องนี้ไม่มีทางจบ แต่ปัญหาคือเวลานี้เขาจะไปมุดหัวอยู่ที่ไหน เวลานี้ยังไม่ถึงสองทุ่ม แปลว่าน่าจะยังไม่ถึงบ้าน เพราะงั้นก็น่าจะไปเตร็ดเตร่อยู่แถวๆ BS นั่นแหละ ลองแวะไปดูหน่อยดีกว่า
ความจริง...ฉันน่าจะหยิบมีดติดไปด้วยสักเล่มนะ!
Black School
วันนี้ที่นี่ดูเงียบเหงากว่าปกติแฮะ ไม่มีวี่แววเงาหัวของเทเลอร์เลย แต่ถ้าจะให้ชัวร์ คงต้องตามหาเรดส์ให้เจอก่อน หมอนั่นน่าจะรู้ดีที่สุดว่าเทเลอร์กบดานอยู่ที่ไหน
“ขอโทษนะคะ...เห็นเรดส์บ้างมั้ย”
ฉันสะกิดถามนักเรียนหญิงคนหนึ่งที่เพิ่งเดินออกมาจากโรงเรียน (ไม่กล้าถามผู้ชายอ่ะ นักเรียนชายโรงเรียนนี้โคตรน่ากลัว สายตาที่มองมาเหมือนจ้องจะฆ่าข่มขืนตลอดเวลา อดอยากมาจากไหนนักหนาก็ไม่รู้ ฮือออ T^T)
“เรดส์? ประธานนักเรียนน่ะเหรอคะ”
“ใช่ค่ะ”
“อ่า...วันนี้เขาน่าจะไปคุมอยู่หลังโรงเรียนนะคะ ดูเหมือนว่าที่นั่นเพิ่งจะมีเรื่องกันไป”
เยส! มีเรื่องเหรอ แบบนี้แปลว่าอีตาเทเลอร์ต้องอยู่ที่นั่นด้วยแน่ๆ งั้นต้องรีบไปละ >_<
“ขอบคุณมากๆ นะคะ”
ฉันรีบก้มหัวให้นางฟ้าที่มาโปรด แล้วรีบวาร์ปไปที่หลัง BS ทันที...
อู้ววว~ น่ากลัวอ่ะ เกิดสงครามอะไรขึ้นที่นี่งั้นเหรอ TOT ดีนะที่ฉันน่าจะมาหลังจากพายุสงบแล้ว เพราะหลายคนนอนทับกันระเนระนาด คนที่ไม่นอนก็นั่งทำแผลให้ตัวเองอยู่ แต่ก็ประมาทไม่ได้นะ พวกเขามองฉันแปลกๆ อ่ะ บางคนก็บาดเจ็บแค่นิดเดียวเอง ถ้าลุกขึ้นมาทำมิดีมิร้ายฉันเข้าจริงๆ ฉันอาจจะหนีไม่รอดก็ได้ T^T
“เฮ้! ฉันรู้จักเธอนี่ มาทำอะไรแถวนี้เนี่ย รอบที่แล้วยังไม่เข็ดรึไง -*-”
เสียงผู้ชายที่คุ้นเคยดังขึ้นข้างหลัง โอ้เย! ฉันเจอเขาแล้ววว >_<
ขวับ~
ฉันกลับหลังหันไปประจันหน้ากับเขาทันที พอเห็นหน้าชัดๆ ก็ถึงกับต้องกรีดร้องออกมาเสียงดัง
“เรดส์~~~~”
ไม่เกรงใจจะวิ่งเข้าไปกอดละเนี่ย เห็นหน้าเขาแล้วรู้สึกปลอดภัยทันที ในสภาวะที่ต้องอยู่ท่ามกลางผู้ชายพวกนี้อ่ะ ฮือออ T^T
“อะไรของเธอ ทำไมต้องทำหน้าดีใจขนาดนั้นด้วย มีอะไรรึเปล่า -_-;”
“ดีใจสิ...ที่นี่น่ากลัวจะตาย มีแต่พวกนักเลง”
“ใช่น่ะสิ ก็รู้นี่ แล้วยังจะมาอีก =_=”
“พอดีว่าฉัน...มีเรื่องสำคัญนิดหน่อย”
“เรื่องสำคัญ? เทเลอร์สินะ”
“รู้ได้ไง O_O”
“เอ้า! ไม่รู้สิแปลก เธอคงไม่ได้มาที่นี่เพื่อมาหาฉันโดยตรงหรอกมั้ง แต่เสียใจด้วยนะ วันนี้มันไม่ได้อยู่ที่นี่”
“อ้าว! ทำไมล่ะ แอบแปลกใจอยู่เหมือนกัน นี่ฉันก็พยายามมองไปทั่วๆ แล้วนะ แต่ไม่เห็นมีวี่แววเลย เขาหายหัวไปอยู่ไหนอ่ะ -O-”
“รู้ว่าเธอจะมามั้ง เลยไม่มา :P”
“ถามจริง =_=”
“พูดเล่นน่า...เห็นว่าวันนี้ถูกสภานักเรียนเรียกตัวไปประชุมใหญ่น่ะ ก็เลยปลีกตัวมาไม่ได้”
อ้อ! อย่างนี้นี่เอง สงสัยจะเรียกประชุมเรื่องการประกวดแหงเลย ก็ฉันเล่นทำงานล่มกลางคันซะงั้นอ่ะ ว่าแต่ไหนๆ มันก็เกิดเหตุสุดวิสัยแล้ว พวกเขาน่าจะเรียกฉันไปแก้ตัวบ้างนะ วันนี้ทำได้ไม่ดีเลย ตอบอะไรไปบ้างยังจำไม่ได้ สติเหลืออยู่ครึ่งเดียวแบบนั้น ถ้าตกรอบก็ไม่แปลกใจหรอก T^T
“อ่า...ขอบคุณนะ งั้นฉันไปล่ะ”
“เดี๋ยว!” อยู่ดีๆ เรดส์ก็คว้าแขนฉันไว้ ทำให้ฉันต้องชะงักมองเล็กน้อย “ฉันเดินไปส่งดีกว่า”
ฟู่ว~ ตกใจหมดเลย นึกว่าจะมาห้ามอะไรฉันอีก แต่ก็ดีเหมือนกันที่เขาอาสาจะไปส่ง เพราะนี่ก็เริ่มจะมืดแล้วด้วย ขืนฉันต้องเดินกลับโรงเรียนคนเดียว แถมยังต้องอ้อมผ่านไปทางหน้าโรงเรียน BS อีก มีหวังอาจจะโดนฉุดเข้าข้างทางไม่รู้ตัว มีเรดส์ไปด้วยก็อุ่นใจดีอยู่หรอก
“อื้อ...ขอบคุณนายมากๆ เลยนะ คนดีๆ อย่างนายไม่น่าต้องมาอยู่ที่นี่เลยเนอะ >_<”
“ฮะๆ ถ้าเทียบกันแล้ว ไอ้เทดีกว่าฉันเยอะ ^^” เรดส์ยักไหล่พลางโบกมือให้ฉันเดินนำไปข้างหน้า ส่วนตัวเขาจะเดินตามมาข้างหลัง ดีจังเลย เหมือนมีบอดี้การ์ดส่วนตัวยังไงก็ไม่รู้ ^O^
“เขาดีแค่ต่อหน้าคนอื่นเท่านั้นแหละ แต่นายรู้มั้ยว่าเขาร้ายกับฉันมาก!!!”
“ยังไง”
“หมอนั่นเกือบฆ่าฉันด้วยการแอบสลับเอายาแก้แพ้มาให้ฉันกินตั้งสี่เม็ด ฉันเกือบตายแล้วนายรู้มั้ย คนดีๆ ไม่ทำแบบนี้แน่ -_-+++”
“ฮ่าๆๆๆ โหดว่ะ”
“แต่ฉันก็เข้าใจนะว่า อาจจะเป็นเพราะฉันไปยุ่งเรื่องของเขาก่อน เขาก็เลยพยายามขัดขวางฉันน่ะ แต่บางทีมันก็โหดร้ายเกินไปมั้ย”
“ถ้าแค่นี้เธอเรียกว่าโหดร้าย ฉันว่าสิ่งที่ไอ้เทเคยเจอมา มันโหดร้ายกว่านั้นเยอะ”
“ทำไมอ่ะ O_o หมอนั่นมีเรื่องอะไรเหรอ ใช่เรื่องที่ทำให้เขาต้องกลายมาเป็นแบบนี้รึเปล่า”
“ไหนๆ เธอก็สืบเรื่องนี้อยู่ไม่ใช่เหรอ สืบต่อสิ J”
“โห่! พูดมาขนาดนี้แล้วอ่ะ นี่! หมอนั่นโดนผู้หญิงหลอกใช่มั้ย ยัยเออะไรนั่นทิ้งเขาไปหาคนอื่นใช่รึเปล่า เขาก็เลยช็อกแล้วกลายเป็นคนไม่ดีประชดชีวิตอะไรงี้เหรอ”
“นี่เธอ...ดูละครมากไปแล้ว จำมาจากนิยายเรื่องไหนล่ะ พล็อตแบบนั้นน่ะ -*-”
“ไม่รู้สิ ชอบอ่านแค่ของแสตมป์เบอรี่ แต่ชีวิตจริงก็มีนะ เรื่องแบบนี้ไม่ใช่แค่ในนิยายหรอก”
“ก็ใช่...แต่บางทีชีวิตจริงอาจจะโหดร้ายกว่าในนิยายก็ได้ และตอนจบก็ไม่แฮปปี้เสมอไปด้วย”
“นายมาพูดแบบนี้ยิ่งทำให้ฉันอยากรู้อ่ะ O_o”
“ถ้าเธอได้รู้แล้วเธออาจจะบอกตัวเองทีหลังก็ได้ว่าไม่น่ามารับรู้เลย เพราะงั้นเลิกยุ่งเรื่องนี้ได้มั้ย...ก่อนที่เธอจะต้องมาเสียใจทีหลัง” เรดส์พูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ แต่แฝงไปด้วยความจริงจัง เหมือนจะเตือนอย่างมีมารยาทว่าเลิกเผือกเรื่องชาวบ้านเหอะ…
“เทเลอร์ก็บอกฉันประมาณนี้เหมือนกัน แต่ขอโทษนะเรดส์ ฉันลุยมาถึงขั้นนี้แล้วอ่ะ คงหยุดไว้กลางคันไม่ได้หรอก ฉันว่าอีกไม่นานฉันก็คงจะหาความจริงเรื่องนี้ได้สักที”
“แต่เธอก็ไม่มีทางเปลี่ยนแปลงอะไรได้”
“ถึงจะเปลี่ยนอดีตไม่ได้ แต่อย่างน้อยก็อาจจะเปลี่ยนปัจจุบันได้นะ”
“เทเลอร์ไม่มีวันเปลี่ยน ต่อให้ทุกคนรู้ความจริงว่าเขาเป็นยังไง เขาก็จะไม่เปลี่ยน”
“ทำไม...”
“ถ้าเธอสืบจนรู้เรื่องทั้งหมด เธอก็จะเข้าใจได้เอง” เรดส์ยิ้มบางๆ ก่อนจะหยุดยืนมองที่หน้าประตูโรงเรียน อ้าว! คุยเพลิน ไม่รู้ตัวเลยว่ามาถึงแล้ว >_< “แต่ฉันมีเรื่องอยากจะขอร้องเธออย่างนึง”
อยู่ดีๆ เรดส์ก็จ้องหน้าฉันนิ่ง สีหน้าขึงขังจนเริ่มรู้สึกกลัว ชักไม่แน่ใจแล้วสิว่าสิ่งที่เขากำลังจะพูดออกมา มันคือการขอร้อง หรือ...บังคับกันแน่
“อะไรเหรอ”
“ถ้าเธออยากสืบเรื่องนั้น ฉันก็คงห้ามไม่ได้”
“แล้ว?”
“แต่อย่าทำให้เทเลอร์รักเธอ”
“ฮะ?”
“แล้วเธอเองก็...ห้ามรักมันด้วย”
เฮ้ย! มีงี้ด้วย คำขอร้องแปลกๆ แบบนี้ O_o
...หรือว่า
“นี่อย่าบอกนะว่านายน่ะ...=[]=”
“เดี๋ยว มองหน้าฉันแบบนั้นหมายความว่ายังไง ไม่ใช่อย่างที่เธอคิดนะเฟ้ย =_=”
“แล้วถ้าไม่ใช่เพราะนายชอบหมอนั่นซะเอง ทำไมถึงมาขอเรื่องแบบนี้กับฉันล่ะ”
“เพราะว่าถ้าเธอรักมัน...สุดท้ายเธอก็จะเจ็บปวด แต่ถ้ามันรักเธอ คนที่จะต้องเจ็บปวดคือตัวมันเอง เพราะยังไงซะ มันกับเธอ...ก็คงคบกันไม่ได้”
“ถึงอยากจะเถียงนายใจแทบขาดว่าคงไม่มีวันนั้นหรอก เราสองคนเกลียดกันยิ่งกว่ากิ้งกือไส้เดือน เจอกันทีไรก็แทบจะฆ่ากันให้ตายคามือ...แต่ฉันก็อยากรู้อยู่ดีว่าถ้าสมมติเราสองคนเกิดอาบัติ ผิดผี ชอบกันขึ้นมาจริงๆ ทำไมเราจะคบกันไม่ได้”
“ก็เพราะว่าหมอนั่นน่ะ...”
“เรดส์! นายมาทำอะไรที่นี่ O_O”
เสียงหวานใสของผู้หญิงคนหนึ่งเอ่ยปากทักทายเรดส์ ทำให้เราสองคนต้องหยุดบทสนทนาเอาไว้ก่อนแล้วหันไปมองที่มาของเสียงเกือบจะพร้อมๆ กัน
[โปรดติดตามต่อในเล่ม]
นิยายวางแผงแล้วนะคะ คงไม่เอามาลงต่อแล้ว ใครอยากติดตามต่อ ไปอุดหนุนเล่มได้เลยจ้าา ตอนนี้ก็ยังลงไปจบด้วย 555 อยากรู้ว่ามารีเจอเรื่องช็อกอะไรที่หน้าห้องประชุม ต้องไปสอยมาน้าาา ขอบคุณที่ติดตามกันมาตลอดค่าาา เลิฟๆ
ความคิดเห็น