ผมทำแจกันแตก

เนื้อเรื่อง

(นายนบณัฐพงศ์ สุริยาโรจน์, 8 มิถุนายน 2550) 
http://www.dmisc.com/free/wb/show_posts.php?board=talktome&TID=343

 เรื่องผมทำแจกันแตก

   อาหลางเป็นเด็กในโรงเรียนแห่งหนึ่ง วันหนึ่งอาหลางทำความสะอาดห้องเรียนได้ทำแจกันของโรงเรียนตกแตก บังเอิญอู๋ซือได้ผ่านมาพอดี
   
   อาหลางกลัวคนรู้ว่าตนทำแจกันแตกเมื่อเห็นอู๋ซือผ่านมาก็บอกว่า
   "เมื่อกี้แมวมันวิ่งผ่านมาจนทำให้แจกันแตก เราบอกครูแล้วครูบอกให้เราทำความสะอาด"

   อู๋ซือได้ยินดังนั้นไม่ได้ว่าอะไร อู๋ซือเดินผ่านไป
   
   แต่อาหลางกลัวอู๋ซือไปบอกคนอื่น ตอนนี้อาหลางเป็นคู่หูอู๋ซือเวลาอู๋ซือไปไหนอาหลางไปด้วย อาหลางกลัวอู๋ซือบอกเรื่องแจกันแตก แต่อาหลางทนไม่ไหวที่ต้องคอยระแวงเรื่องแจกันตลอดเวลา อาหลางจึงคิดแผนได้แผนหนึ่ง

   วันหนึ่งอาหลางฆ่าไก่หมดเล้าแล้วนำรองเท้าข้างหนึ่งของอู๋ซือไปวางไว้ หวังว่าทุกคนจะได้เข้าใจผิดคิดว่าอู๋ซือเป็นคนทำ อาหลางทำเป็นบังเอิญเดินผ่านไปแล้วนำเรื่องไก่ถูกฆ่าตายหมดเล้าไปเล่าให้คุณครูฟัง

   "ครูครับผมเล่าไปอย่าไปบอกอู๋ซือนะครับว่าผมบอก ผมรักเพื่อนอยากให้เพื่อนสารภาพผิดเอง ถ้าอู๋ซือรู้ว่าผมมาฟ้องอู๋ซือต้องเกลียดผมแน่ๆ ผมไม่อยากให้เพื่อนเกลียดผมครับ"

   ครูรับปากว่าจะไม่บอกเรื่องนี้ให้อู๋ซือฟัง ครูเรียกอู๋ซือเข้าพบเมื่อคุยได้สักพัก อาหลางเห็นอู๋ซือเดินออกมาพยายามถามว่าคุยอะไรกับครูบ้าง
   "ครูไม่ได้พูดอะไรแค่ถามนิดหน่อยเท่านั้น"

   อาหลางคิดมากอีกกลัวอู๋ซือบอกเรื่องแจกันแล้วกลัวเรื่องไก่ถูกฆ่าหมดเล้าจะมาสงสัยว่าอาหลางทำ อาหลางคิดแผนได้อีกแผนหนึ่ง

   อาหลางขโมยสมุดบัญชีโรงเรียนแล้วแก้ไขตัวเลขเรื่องกำไร อาหลางเดินไปหาหัวหน้าหมู่บ้าน
   "หัวหน้าครับผมมีเรื่องจะบอกแต่เรื่องที่ผมบอกห้ามบอกใครนะครับ"

   หัวหน้าหมู่บ้านฟังอาหลางเล่าว่าครูโกงเงินโรงเรียนที่รู้เพราะแอบได้ยินครูคุยกับคนภายนอก ตนจึงรวบรวมความกล้ามาฟ้องหัวหน้าหมู่บ้าน อาหลางย้ำว่าห้ามไปบอกใครเพราะครูเป็นคนที่น่าเชื่อถือกลัวความไม่ปลอดภัยของตัวเอง

   หัวหน้าหมู่บ้านมองเด็กด้วยความคิดที่ว่าเด็กคงไม่โกหกเรื่องแบบนี้แน่ จึงลูบหัวอาหลางเล็กน้อย
   "เดี๋ยวลุงจัดการเอง"

   ต่อมาไม่นานมีข่าวว่าครูถูกย้ายไปยังโรงเรียนอื่นไปยังหโรงเรียนในหมู่บ้านที่แห้งแล้ง

   อาหลางโล่งใจที่ครูไปได้สักทีตนเองจะได้ไม่ต้องกลัวความลับถูกเปิด แต่ติดปัญหาที่หัวหน้าหมู่บ้านยังรู้ความลับตน กลัวว่าสักวันหัวหน้าหมู่บ้านจะสืบแล้วรู้ว่าตนเองโกหกเรื่องขึ้นมา อาหลางคิดแผนได้อีกแผนหนึ่ง

   อาหลางเดินทางไปหาหัวหน้าอีกหมู่บ้านหนึ่ง อาหลางวางแผนอยากให้หัวหน้าอีกหมู่บ้านหนึ่งฆ่าลุงที่เป็นหัวหน้าตนเองซะ อาหลางคิดว่าถ้าคนที่โดนฆ่าถูกปิดปากเรื่องของอาหลางต้องจบแน่ คิดได้ดังนั้นอาหลางอัดเสียงของลุงหัวหน้าหมู่บ้าน ไปให้หัวหน้าอีกหมู่บ้านหนึ่งฟัง

   หัวหน้าอีกหมู่บ้านหนึ่งได้ฟังเสียงของอีกหัวหน้าหมู่บ้านหนึ่งจับใจความได้ว่า หัวหน้าหมู่บ้านของอาหลางคิดจะฆ่าตนแล้วยึดครองหมู่บ้านเอง ด้วยความคิดว่าเด็กๆไม่น่าโกหกเรื่องแบบนี้ได้ จึงรับอาหลางให้อยู่หมู่บ้านตนเองก่อน
   "ขอบใจที่นำเรื่องแบบนี้มาบอก"
   หัวหน้าหมู่บ้านขอบใจอาหลาง ตอบแทนอาหลางด้วยเงินทองและสัญญาว่าจะไม่ทำอะไรอาหลาง อาหลางได้นอนพักผ่อนอยู่ในหมู่บ้านอย่างมีความสุขไม่คิดว่าตนเองโกหกแล้วได้ทั้งเงิน ชื่อเสียงและความไว้วางใจได้ขนาดนี้

   เช้าวันต่อมาอาหลางตื่นมาได้ยินเสียงคนเอะอะนอกบ้านที่ตนเองได้อาศัยอยู่ อาหลางมองออกไปนอกหน้าต่างเห็นหัวหน้าหมู่บ้านกำลังรวมพล เห็นคนหนุ่มหลายคนกำลังเข้าแถวต่างมีอาวุธครบมือกำลังเดินไป

   อาหลางเห็นดังนั้นรีบลุกขึ้นจากเตียงแต่งตัววิ่งตามไป อาหลางถามคนแถวนั้นว่าเกิดอะไรขึ้น
   "ต้องขอบใจหนูนะที่ช่วยบอก หัวหน้าเรากำลังบุกหมู่บ้านของน้อง แต่น้องไม่ต้องกลัวเราจะคุ้มครองความปลอดภัยของน้องให้"

   อาหลางฟังแล้วไม่คิดว่าเรื่องของตนจะใหญ่โตขนาดนี้ ตนเองวิ่งไปพร้อมน้ำตาไหลไป กลัวว่าครอบครัวตน ญาติและเพื่อนรวมทั้งลุงหัวหน้าหมู่บ้านตนจะได้รับความเดือดร้อนจากการกุเรื่องของตนเอง
   
   เมื่อถึงเชิงเขาอาหลางมองเห็นทหารกำลังเคลื่อนพลอยู่ อาหลางเห็นดังนั้นจึงตะโกนออกไป
   "ผมทำแจกันแตกครับ ผมทำแจกันแตก ผมทำแจกันแตกอย่าทะเลาะเพราะผมเลย"

   หัวหน้าหมู่บ้านใหม่ได้ยินเสียงใครสักคนตะโกนจึงหันหลังมา เห็นอาหลางกำลังตะโกนและทำท่าโบกมือไปมา หัวหน้าจึงคิดว่าอาหลางมาให้กำลังใจให้สู้ หัวหน้าหมู่บ้านสั่งให้ลูกน้องตะโกนกลับไปที่อาหลางเพื่อแสดงความขอบคุณ
   "ขอบใจ ขอบใจ ขอบใจ"
   ทหารทุกคนพร้อมใจกันตะโกนเพื่อเรียกขวัญ เสียงดังไปทั่วทั้งป่า

   อาหลางได้ยินก็ยิ่งตกใจตะโกนกลับมา
   "อย่าสู้กันเลย ผมแค่ทำแจกันแตก ผมทำแจกันแตก"
   

   เด็กๆลองคิดนะครับ ยอมรับผิดหรือพยายามกลบความผิดอันไหนดีกว่ากัน