CONFESSION OF WAR HERO

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

ท่านรู้จักมังกรหรือไม่

สิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ที่พ่นไฟยาวนับสิบหลา ไฟอนันธกาลที่ร้อนดั่งลาวาจากขุมนรก เกล็ดแข็งดุจเพชรที่แทบจะมิมีสิ่งใดตัดผ่าน ปีกคู่ใหญ่ที่เพียงสะบัดทีเดียวหมู่บ้านทั้งหมู่บ้านก็ต้องเผชิอญกับลมพายุ มันคือ'ราชา' ของสัตว์ทั้งปวง เจ้าของพงไพร ภูผา นภากว้าง เรียกได้ว่าแทบจะทุกสิ่งทุกอย่างเลยก็ว่าได้ เพียงแต่เมื่อเวลาผ่านไปจำนวนมังกรได้ลดน้อยลงไปอย่างมาก จนกระทั่งมาถึงยุคที่พวกมันกลายเป็นเพียงเรื่องเล่า ขบขันของเผ่าพันธุ์หนึ่ง 

เผ่าพันธุ์ที่อาจหาญขึ้นมาแทนมังกร เผ่าพันธุ์ที่ไร้พลังกายแต่เต็มไปด้วยปัญญา 'มนุษย์' 

มนุษย์ได้เข้ามาตั้งรกรากในหลายพื้นที่ รวมถึงพื้นที่ราบตามทุ่งหญ้าอย่างทุ่งหญ้าเทียร่า ทะเลทรายไรซ์ หมู่เกาะฮีล หรือแม้แต่ขุนเขาทางเหนืออย่างเชลต์ 

หลายทศวรรษผ่านพ้นไปอย่างสงบสุข มนุษย์อยู่ด้วยกันอย่างสันติมาตลอด จนกระทั่งคืนๆหนึ่งได้จุดไฟแห่งความโกลาหลขึ้นในทั้งสี่พื้นที่  ไฟสีสดขนาดใหญ่ได้ตกลงกลางหมู่บ้านทุ่งหญ้าเทียร่า ลมแรงพลันเกิดตามมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ เหล่ามนุษย์ต่างกรีดร้องรีบวิ่งหนีจากอาคารบ้านเรือนไม้ พวกเขาคิดว่าภายนอกจะเป็นที่ปลอดภัย แต่พวกเขาคิดผิด ผิดถนัด  ภาพที่เห็นตรงหน้ากลับดูเหมือนฝันร้าย ทุ่งหญ้ารอบหมู่บ้านถูกล้อมไปด้วยไฟ  ทุ่งหญ้าเขียวบัดนี้กลายเป็นสีเหลืองกรอบด้วยไฟที่เกิดจากสัตว์ชนิดหนึ่ง

ตัวของมันช่างใหญ่มโหฬารขนาดต้องใช้คนมากกว่ายี่สิบคนต่อตัวขึ้นไปถึงจะได้ความสูงเท่ามัน คมเขี้ยวและกรงเล็บของมันแหลมคมเหมือนถูกช่างเหล็กผีมือเยี่ยมลับไว้อย่างดี มันร่อนลงมาหยุดอยู่บนหอระฆังของหมู่บ้าน จ้องมองสิ่งมีชีวิตตัวจ้อยที่จ้องมองมาด้วยความสับสนระคนตกใจ ปีกที่ปกคลุมด้วยเกล็ดสองข้างกระพืออีกครั้ง เหมือนประกาศศักดา ว่าใครกันแน่คือราชาตัวจริง ปากของมันอ้ากว้างก่อนจะส่งเสียงร้องดังก้องไปทั่วบริเวณพร้อมไฟขนาดใหญ่ที่ถูกพ่นออกจากปากอย่างต่อเนื่อง สาดใส่หมู่บ้านและผู้คนอย่างไม่ปรานี

และนี่เป็นเหตุการณ์ที่ได้ลบคำสอนที่ว่ามนุษย์เป็นสัตว์ประเสริฐ เราเหนือกว่าเผ่าพันธุ์อื่น เราคือผู้ล่า

เพราะนั่นคือครั้งแรกที่มนุษยชาติได้พบเจอกับ 'ผู้ล่าตัวจริง'

เป็นครั้งแรกที่พวกเขารับรู้ถึงความกลัวจากก้นบึ้งของหัวใจ

ระวังคมเขี้ยวและไฟของมังกรไว้ให้ดี ก่อนที่มันจะฉีกหรือเผาร่างเจ้าจนไม่เหลือซาก ....