คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 4
“ในสถานการณ์ที่เลวร้ายก็ยังมีเรื่องดีดีให้จดจำ”
“หมายถึงเรื่องอะไร?” คิ้วเข้มขมวดมุ่น
“ก็ที่ฉันได้พบคนดีมีน้ำใจช่วยเหลือผู้อื่นอย่างคุณไงคะ ถือเป็นความโชคดีอย่างหนึ่งของฉัน และฉันจะไม่มีวันลืมความช่วยเหลือของคุณในครั้งนี้เลยค่ะ ถ้ามีอะไรที่ฉันจะทำเพื่อตอบแทนบุญคุณของคุณได้ก็บอกฉันนะคะ”
“อย่าถือเป็นบุญคุณเลย ที่ผมทำลงไปไม่เคยหวังสิ่งใดตอบแทน”
“ฉันยังไม่รู้จักชื่อคุณเลย”
“เรียกผมว่าการีม แล้วคุณล่ะชื่ออะไร”
“มุกปรินทร์ค่ะ ถ้าออกเสียงยากเรียกมุกก็ได้นะคะง่ายดี”
“ทำไมคุณถึงเลือกมาเที่ยวที่ซามาร์”
“พี่ชายของฉันเขาทำงานอยู่ที่นี่ค่ะ ก็เลยตั้งใจว่าหลังจากเที่ยวเสร็จแล้วจะแวะไปพักอยู่กับพี่เมฆ แต่ก็มาเกิดเรื่องขึ้นซะก่อน เขายังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันเดินทางมาซามาร์”
การีมย้อนถามว่าพี่ชายของเธอทำงานอะไร และต้องแปลกใจเมื่อได้ยินคำตอบ
“พี่เมฆเป็นวิศวกรทำงานให้กับบริษัทน้ำมันแห่งหนึ่งค่ะ อันที่จริงฉันเองก็ไม่ค่อยรู้เรื่องงานของเขาสักเท่าไร รู้แค่ว่าพี่เมฆทำงานในบริษัทน้ำมันของชาลีฟาห์กรุ๊ป”
“ชาลีฟาห์กรุ๊ป!”
“ใช่แล้วค่ะ คุณรู้จักเหรอคะ”
รู้จักสิ...รู้จักดีซะด้วย
ก็เขานี่ล่ะที่เป็นผู้บริหารสูงสุดของบริษัททั้งหมดในเครือชาลีฟาห์กรุ๊ปที่เธอเอ่ยถึง
ไม่น่าเชื่อว่าพี่ชายของเธอจะทำงานอยู่ภายใต้เครือข่ายธุรกิจของเขา การีมยังไม่คิดที่จะบอกเธอถึงเรื่องนี้ บอกแต่เพียงว่าเขาสามารถพาเธอไปพบกับพี่ชายของเธอได้
“จริงเหรอคะ”
“จริงสิ ผมจะโกหกคุณทำไม”
“ถ้าเป็นแบบนั้นได้ก็วิเศษไปเลยค่ะ”
มุกปรินทร์ตัดสินใจที่จะเดินทางไปพร้อมกับเขาด้วยความเต็มใจ อย่างน้อยก็ยังดีกว่าต้องเดินทางรอนแรมในดินแดนทะเลทรายที่ไม่คุ้นชินแต่เพียงลำพัง
“เราคงต้องพักค้างคืนกันที่นี่ เดี๋ยวผมจะก่อไฟส่วนคุณก็ไปล้างตัวที่แหล่งน้ำนั้น”
“แต่ฉันมีเสื้อผ้าแค่ชุดเดียว”
“จะยากอะไรก็ถอดมันออกสิ”
“หา! คุณจะให้ฉันแก้ผ้าอาบน้ำ”
“แล้วมันมีวิธีอื่นที่ดีกว่าวิธีนี้ไหมล่ะ”
“แต่ว่า...”
“เลือกเอาว่าจะใช้วิธีที่ผมบอก หรืออีกทีก็ไม่ต้องทำทนเหนียวตัวต่อไป”
มุกปรินทร์อยากที่จะอาบน้ำชำระล้างคราบเหงื่อไคล แต่อีกใจก็กลัวว่าเขาจะแอบมองหรือทำมิดีมิร้ายเธอ
“ไม่ต้องกังวลผมไม่ทำอะไรคุณหรอก” การีมพูดราวกับล่วงรู้ความคิดของเธอ
เขาหันไปสบตาเธอก่อนจะเอ่ยถาม “ตกลงจะอาบไหม”
“อาบค่ะ แต่คุณห้ามแอบดูฉันนะคะ”
“ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้น บอกแล้วไงว่าผมจะไม่ทำ คุณอาบเสร็จเมื่อไรผมจะได้ไปล้างตัวบ้าง”
มุกปรินทร์เดินไปถอดเสื้อผ้าโดยใช้โขดหินอีกด้านเป็นที่กำบัง จากนั้นก็เดินลงไปในแอ่งน้ำใสเย็นเพื่อชำระล้างร่างกาย
มุกปรินทร์จะสามารถเชื่อใจบุรุษแปลกหน้าที่ขี่ม้าขาวมาช่วยเธอไว้ได้หรือไม่
เธอจะฝากความหวังไว้กับเขาได้หรือเปล่าต้องติดตามค่ะ คลิกเข้ามาอ่านแล้ว
ความคิดเห็น