มารู้จักภาษาเกาหลีกันเถอะ - มารู้จักภาษาเกาหลีกันเถอะ นิยาย มารู้จักภาษาเกาหลีกันเถอะ : Dek-D.com - Writer

    มารู้จักภาษาเกาหลีกันเถอะ

    ภาษาเกาหลีง่ายนิดเดียว

    ผู้เข้าชมรวม

    1,389

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    13

    ผู้เข้าชมรวม


    1.38K

    ความคิดเห็น


    3

    คนติดตาม


    1
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  30 มี.ค. 50 / 09:07 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ



      ภาษาเกาหลี


      (한국어/조선어, ดูในส่วนชื่อ) เป็นภาษาที่ส่วนใหญ่พูดใน ประเทศเกาหลีใต้ และ ประเทศเกาหลีเหนือ ซึ่งใช้เป็นภาษาราชการ และมีคนพูดโดยทั่วไปในสาธารณรัฐประชาชนจีน (ในจังหวัดหยันเปียน มณฑลจื๋อหลิน ซึ่งมีพรมแดนติดกับเกาหลี) ทั่วโลกมีคนพูดภาษาเกาหลี 78 ล้านคน รวมถึงกลุ่มคนในอดีตสหภาพโซเวียต สหรัฐอเมริกา แคนาดา บราซิล ญี่ปุ่น และเมื่อเร็วๆ นี้ก็มีผู้พูดใน ฟิลิปปินส์ ด้วย การจัดตระกูลของภาษาเกาหลีไม่เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไป แต่คนส่วนมากมักจะถือเป็นภาษาเอกเทศ นักภาษาศาสตร์บางคนได้จัดกลุ่มให้อยู่ใน ภาษาตระกูลอัลไตอิกด้วย ทั้งนี้เนื่องจากภาษาเกาหลีมีวจีวิภาคแบบภาษาคำติดต่อ ส่วนวากยสัมพันธ์หรือโครงสร้างประโยคนั้น เป็นแบบประธาน-กรรม-กริยา (SOV)

      อักษรเกาหลี เรียกว่าอักษรฮันกึล ใช้แทนเสียงของแต่ละพยางค์ นอกจากนี้ใช้ยังตัวอักขระแบบจีนเรียกว่าอักษรฮันจา ในการเขียนด้วย ในขณะที่คำศัพท์ที่ใช้กันส่วนใหญ่เป็นคำภาษาเกาหลีแท้ โดยที่มีคำศัพท์มากกว่า 50% มาจากภาษาจีนทั้งทางตรงและทางอ้อม

      เกี่ยวกับชื่อ

      ชื่อเรียกคำว่า "ภาษาเกาหลี" ในเกาหลีเหนือและเกาหลีใต้มีความแตกต่างกัน ในเกาหลีเหนือ ชาวเกาหลีเหนือส่วนใหญ่มักเรียกว่า โชซอนมัน (조선말) หรือหากเป็นทางการขึ้นจะเรียกว่า โชซอนอ (조선어).

      ในเกาหลีใต้ ประชาชนส่วนใหญ่เรียกภาษาของตนว่า ฮันกุกมัล (한국말) หรือ ฮันกุกอ (한국어) หรือ กุกอ (국어) บางครั้งอาจเรียกในแบบภาษาชาวบ้านว่า อูรีมัล (แปลว่า "ภาษาของเรา"; มาจากคำว่า 우리말 (เขียนติดกันในเกาหลีใต้),หรือ 우리 말 (เขียนแยกกันในเกาหลีเหนือ))

      สำเนียงท้องถิ่น

      สำเนียงท้องถิ่นภาษาเกาหลี
      สำเนียงท้องถิ่นภาษาเกาหลี

      ภาษาเกาหลีมีสำเนียงท้องถิ่นมากมาย ภาษาทางการที่ใช้ในเกาหลีใต้คือสำเนียงท้องถิ่นที่ใช้ในพื้นที่บริเวณกรุงโซล และภาษาทางการที่ใช้ในเกาหลีเหนือคือสำเนียงท้องถิ่นที่ใช้บริเวณกรุงเปียงยาง สำเนียงท้องถิ่นโดยทั่วไปจะมีความคล้ายคลึงกัน ยกเว้นสำเนียงท้องถิ่นบนเกาะเชจูที่มีความแตกต่างค่อนข้างมาก ความแตกต่างที่สำคัญที่สุดระหว่างสำเนียงท้องถิ่นแต่ละแห่งคือ การเน้นเสียง (stress) สำเนียงท้องถิ่นของกรุงโซลจะเน้นเสียงน้อยมาก และไม่ค่อยมีความสูงต่ำในการเปล่งเสียง ในทางกลับกัน สำเนียงท้องถิ่นของ Gyeongsang มีความสูงต่ำของการออกเสียงอย่างมากจนคล้ายกับภาษาทางยุโรป อย่างไรก็ตามเราสามารถจำแนกสำเนียงท้องถิ่นของภาษาเกาหลีออกเป็นภูมิภาคต่างๆได้ดังตาราง โดยพิจารณาจากขอบเขตของภูเขาและทะเล

      สำเนียงทางการ บริเวณที่ใช้
      โซล โซล อินชอน เกียงกี (เกาหลีใต้) และ แคซอง (เกาหลีเหนือ)
      เปียงยาง เปียงยาง ชากัง (เกาหลีเหนือ)
      สำเนียงท้องถิ่น บริเวณที่ใช้
      ชุงชอง แตจอน ชุงชอง (เกาหลีใต้)
      กังวอน กังวอน (เกาหลีใต้)/ กังวอน (เกาหลีเหนือ)
      Gyeongsang Busan, Daegu, Ulsan, Gyeongsang region (เกาหลีใต้)
      Hamgyŏng Rasŏn, Hamgyŏng region, Ryanggang (เกาหลีเหนือ)
      Hwanghae Hwanghae region (เกาหลีเหนือ)
      เชจู เกาะเชจู/จังหวัดเชจู (เกาหลีใต้)
      Jeolla Gwangju, Jeolla region (เกาหลีใต้)

      อักษรเกาหลี

       
      พยัญชนะเกาหลี 14 ตัว
      พยัญชนะเกาหลี 14 ตัว
      อักษรเกาหลี เรียกว่าอักษรฮันกึล โดยผิวเผินแล้ว อักษรฮันกึลคล้ายกับอักษรรูปภาพเหมือนอักษรจีน แต่จริงๆ แล้ว อักษรฮันกึลอยู่ในระบบอักษรแทนเสียง (ตัวพยัญชนะเป็นอักษรรูปภาพเลียนแบบอวัยวะการออกเสียงในขณะที่ออกเสียงนั้นๆ สระเป็นอักษรรูปภาพใช้แนวคิดเชิงปรัชญา เกี่ยวกับ ท้องฟ้า พื้นดิน และมนุษย์)คือประกอบด้วยพยัญชนะและสระ ซึ่งมีทั้งหมด 24 ตัว ประกอบด้วย
      • พยัญชนะ 14 ตัว คือ ㄱ ㄴ ㄷ ㄹ ㅁ ㅂ ㅅ ㅇ ㅈ ㅊ ㅋ ㅌ ㅍ และ ㅎ
      • สระ 10 ตัว คือ ㅏ ㅑ ㅓ ㅕ ㅗ ㅛ ㅜ ㅠ ㅡและ ㅣ

      พยัญชนะและสระดังกล่าวเรียกว่า พยัญชนะเดี่ยว และสระเดี่ยว ตามลำดับ นอกจากนี้ยังมีส่วนที่เรียกว่าพยัญชนะซ้ำ และสระประสมด้วย คือ

      • พยัญชนะซ้ำ 5 ตัว ได้แก่ ㄲ ㄸ ㅃ ㅆ และ ㅉ
      • สระประสม 11 ตัว ได้แก่ ㅐ ㅒ ㅔ ㅖ ㅚ ㅟ ㅘ ㅙ ㅝ ㅞ และ ㅢ

      อักษรเกาหลีมีลำดับการเขียนคล้ายอักษรจีน คือ ลากจากบนลงล่าง และจากซ้ายไปขวา นอกจากนี้การเขียนพยางค์หนึ่งๆ จะเริ่มเขียนจากพยัญชนะต้น ไปสระ และตัวสะกดตามลำดับ

      การเทียบเสียง

      ในภาษาเกาหลี ได้มีการกำหนดระบบในการถอดภาษาเกาหลีด้วยอักษรโรมัน ไว้ โดยเป็นที่นิยมมาก 2 ระบบ คือ ระบบกระทรวงวัฒนธรรมเกาหลี 2000 ระบบที่ใช้อย่างเป็นทางการในประเทศเกาหลีใต้ปัจจุบัน และ ระบบแมกคูน-ไรซ์ชาวเออร์ ใช้ในประเทศเกาหลีเหนืออย่างเป็นทางการในปัจจุบัน และเคยใช้ในเกาหลีใต้อย่างเป็นทางการในช่วง พ.ศ. 2527-2543

      สำหรับในภาษาไทยนั้น เนื่องจากยังไม่มีการเทียบเสียงภาษาเกาหลีกับภาษาไทยอย่างเป็นทางการ ข้อมูลการเทียบเสียงต่อไปนี้จึงเป็นเพียงการเทียบเสียงเบื้องต้น ซึ่งอาจจะไม่ถูกต้องมากนัก พยัญชนะทุกตัวในภาษาเกาหลีมีเสียงแตกต่างกัน แต่พบว่าบางครั้งการได้ยินของคนไทยไม่สามารถแยกแยะความแตกต่างได้เหมือนคนเกาหลี เช่น คำว่า 자 กับ 차 เป็นต้น

      พยัญชนะ

      พยัญชนะ เสียง ทับศัพท์ หมายเหตุ
      อักษร ชื่อ ชนิด IPA MC2000 MR เทียบเสียงไทย*
      기역 คียอก เดี่ยว [k] g,k k ค,ก (เสียงเบา) ถ้าเป็นพยางค์แรกของคำออกเสียงเป็น "ค" ถ้าเป็นพยางค์สุดท้ายออกเสียง "ก"
      쌍기역ซังกียอก ซ้ำ [k͈] kk kk ก (เสียงหนัก) เกิดจาก ㄱ รวมกับ ㄱ
      키읔 คี้อึก เดี่ยว [kʰ] k k' ค (เสียงหนัก)
      니은 นีอึน เดี่ยว [n] n n
      디귿ทีกึด เดี่ยว [t] d,t t ท,ด ถ้าเป็นพยางค์แรกของคำออกเสียงเป็น "ท" ถ้าเป็นพยางค์สุดท้ายออกเสียง "ด"
      쌍디귿 ซังทีกึด ซ้ำ [t͈] tt tt เกิดจาก ㄷรวมกับ ㄷ
      티읕 ที้อึด เดี่ยว [tʰ] t t' ท (เสียงหนัก)
      리을 รีอึล เดี่ยว [ɾ] r,l r,l ร,ล
      미음 มีอึม เดี่ยว [m] m m
      비읍 พีอึบ เดี่ยว [p] b,p p พ,บ ถ้าเป็นพยางค์แรกของคำออกเสียงเป็น "พ" ถ้าเป็นพยางค์สุดท้ายออกเสียง "บ"
      쌍비읍 ซังบีอึบ ซ้ำ [p͈] pp pp เกิดจาก ㅂรวมกับ ㅂ
      피읖 พี้อึบ เดี่ยว [pʰ] p p' พ (เสียงหนัก)
      시읏 ซีอด เดี่ยว [s] s s ซ (ช) (เสียงเบา) ปกติเป็นเสียง "ซ" แต่ถ้าใช้คู่กับสระอี จะเป็นเสียง "ช" เช่น 시 อ่านว่า "ชี"
      쌍시읏 ซังซีอด ซ้ำ [s͈] ss ss ซ (ช) (เสียงหนัก) เกิดจาก ㅅรวมกับ ㅅ, ปกติ ㅆ เป็นเสียง "ซ" แต่ถ้าใช้คู่กับสระอี จะเป็นเสียง "ช" เช่น 씨 อ่านว่า "ชี"
      히읗 ฮีอึด เดี่ยว [h] h h
      이응 อีอึง เดี่ยว [ŋ] ng ng อ (ง) ถ้าใช้เป็นพยัญชนะต้นจะเป็นเสียง "อ" แต่ถ้าเป็นตัวสะกดจะเป็นเสียง "ง"
      지읒 ชีอึด เดี่ยว [ʨ] j ch ช,จ (เสียงเบา) ถ้าใช้เป็นพยัญชนะต้นจะเป็นเสียง "ช" แต่ถ้าเป็นตัวสะกดจะเป็นเสียง "จ"
      쌍지읒 ซังชีอึด ซ้ำ [ʨ͈] jj chch จ (เสียงหนัก) เกิดจาก ㅈรวมกับ ㅈ
      치읓 ชี้อึด เดี่ยว [ʨʰ] ch ch' ช (เสียงหนัก)

      ^ ทับศัพท์ภาษาไทยยังไม่มีกำหนดอย่างเป็นทางการ ข้อมูลการเทียบเสียงนี้เป็นเพียงการเทียบเสียงเบื้องต้น แตกต่างจากทับศัพท์อักษรโรมัน ที่มีการทับศัพท์อย่างเป็นทางการตามที่ประเทศเกาหลีใต้และเกาหลีเหนือใช้

      สระ

      สระเกาหลีไม่เหมือนภาษาไทยที่มีเสียงสั้นเสียงยาว ยกตัวอย่างเช่น สระอิ หรือ สระอี จะรวมอยู่ในสระเพียงสระเดียว คือสระ 이 และการจะออกเสียงสั้นหรือยาวนั้นขึ้นกับคำและการเน้นเสียง

      สระ ชนิด เสียง หมายเหตุ
      เดี่ยว อา เช่น 아 = /อา/, 마 = /มา/, 라 = /รา/, 나 = /นา/
      เดี่ยว ยา เช่น 야 = /ยา/, 먀 = /มยา/, 랴 = /รยา/, 냐 = /นยา/
      เดี่ยว ออ เช่น 어 = /ออ/, 머 = /มอ/, 러 = /รอ/, 너 = /นอ/
      เดี่ยว ยอ เช่น 여 = /ยอ/, 며 = /มยอ/, 려 = /รยอ/, 녀 = /นยอ/
      เดี่ยว โอ เช่น 오 = /โอ/, 모 = /โม/, 로 = /โร/, 노 = /โน/
      เดี่ยว โย เช่น 요 = /โย/, 묘 = /มโย/, 료 = /รโย/, 뇨 = /นโย/
      เดี่ยว อู เช่น 우 = /อู/, 무 = /มู/, 루 = /รู/, 누 = /นู/
      เดี่ยว ยู เช่น 유 = /ยู/, 뮤 = /มยู/, 류 = /รยู/, 뉴 = /นยู/
      เดี่ยว อื เช่น 으 = /อือ/, 므 = /มือ/, 르 = /รื/, 느 = /นื/
      เดี่ยว อี เช่น 이 = /อี/, 미 = /มี/, 리 = /รี/, 니 = /นี/
      ประสม แอ เกิดจาก ㅏ รวมกับㅣ เช่น 애 = /แอ/, 매 = /แม/, 래 = /แร/, 내 = /แน/ ปัจจุบันชาวเกาหลีจะออกเสียง ㅐ เป็น ㅔ ทั้งหมด (เอ)
      ประสม แย เกิดจาก ㅑ รวมกับ ㅣ เช่น 얘 = /แย/, 먜 = /มแย/, 럐 = /รแย/, 냬 = /นแย/ เช่นเดียวกับสระ ㅐ จะออกเสียงเป็น ㅖ (เย)
      ประสม เอ เกิดจาก ㅓ รวมกับ ㅣ เช่น 에 = /เอ/, 메= /เม/, 레 = /เร/, 네 = /เน/
      ประสม เย เกิดจาก ㅕ รวมกับ ㅣ เช่น 예 = /เย/, 몌 = /มเย/, 례 = /รเย/, 녜 = /นเย/
      ประสม เว เกิดจาก ㅗ รวมกับ ㅣ เช่น 외 = /เว/, 뫼 = /มเว/, 뢰 = /รเว/, 뇌 = /นเว/
      ประสม วี เกิดจาก ㅜ รวมกับ ㅣ เช่น 위 = /วี/, 뮈 = /มวี/, 뤼 = /รวี/, 뉘 = /นวี/
      ประสม วา เกิดจาก ㅜ รวมกับ ㅏ เช่น 와 = /วา/, 뫄 = /มวา/, 롸 = /รวา/, 놔 = /นวา/
      ประสม แว เกิดจาก ㅗ รวมกับ ㅐ เช่น 왜 = /แว/, 뫠 = /มแว/, 뢔 = /รแว/, 놰 = /นแว/ เช่นเดียวกับสระ ㅐ, ㅒ จะออกเสียงเป็น เว ไม่ออก แว
      ประสม วอ เกิดจาก ㅜ รวมกับ ㅓ เช่น 워 = /วอ/, 뭐 = /มวอ/, 뤄 = /รวอ/, 눠 = /นวอ/
      ประสม อุเว เกิดจาก ㅜ รวมกับ ㅔ
      ประสม อึย เกิดจาก ㅡ รวมกับ ㅣ เช่น 의 = /อึย/, 믜 = /มี/, 릐 = /รี/, 늬 = /นี/ (ถ้าตัวพยัญชนะที่ไม่ใช่ อีอึง (ㅇ)บวกกับสระ อึย (ㅢ) ให้อ่านออกเสียงเป็นสระ อี แต่ถ้าแสดงความเป็นเจ้าของ เช่น 나의 จะอ่านว่า นา-เอ

      การประสมอักษร

      ภาษาเกาหลีมีส่วนที่คล้ายภาษาไทย คือ พยางค์ในภาษาเกาหลีหนึ่งพยางค์จะเกิดจากการรวมกันของ พยัญชนะต้น และสระ หรือ พยัญชนะต้น, สระ และตัวสะกด แต่ภาษาเกาหลีไม่มีระดับวรรณยุกต์ การสร้างพยางค์หนึ่งพยางค์สามารถทำโดยการเขียนตำแหน่งพยัญชนะ, สระ และตัวสะกดแบบใดแบบหนึ่งใน 6 แบบดังนี้

      กำหนดให้ สีแดง คือ พยัญชนะต้น, สีน้ำเงิน คือ สระ และ สีเขียว คือ ตัวสะกด

      รูปแบบ คำอธิบาย
      - รูปแบบนี้ เป็นรูปแบบที่เขียนพยัญชนะต้นข้างหน้าสระ
      - และสระที่เขียนในรูปแบบนี้ได้ต้องเป็นสระแนวตั้ง คือ ㅏ ㅑ ㅓ ㅕ ㅣ ㅐ ㅒ ㅔ และ ㅖ
      - ตัวอย่าง 이= /อี/, 가 = /คา/, 저 = /ชอ/, 여 = /ยอ/, 나라 = /นา-รา/, 네 = /เน/, 먜 = /มเย/ (อ่านควบ)
      - เป็นรูปแบบที่มีทั้งพยัญชนะต้น,สระ และตัวสะกด โดยพยัญชนะต้นอยู่ด้านหน้าสระในระดับเดียวกัน และ ตัวสะกดอยู่ล่างสุด
      - สระที่เขียนในรูปแบบนี้ได้ต้องเป็นสระแนวตั้ง คือ ㅏ ㅑ ㅓ ㅕ ㅣ ㅐ ㅒ ㅔ และ ㅖ
      - ตัวอย่าง 안= /อัน/, 녕 = /นยอง/ (อ่านควบ),상 = /ซอง/, 점심 = /ชอม-ชิม/, 밥 = /พับ/
      - รูปแบบนี้ เป็นรูปแบบที่พยัญชนะต้นอยู่ข้างบนสระ
      - และสระที่เขียนในรูปแบบนี้ได้ต้องเป็นสระแนวนอน คือ ㅗ ㅛ ㅜ ㅠ และ ㅡ
      - ตัวอย่าง 코 = /โค่/, 고 = /โค/, 아니오 = /อา-นี-โอ/, 토요일 = /โท-โย-อิล/, 변호사 = /พยอน-โฮ-ซา/
      - เป็นรูปแบบที่มีทั้งพยัญชนะต้น,สระ และตัวสะกด โดยเรียงลำดับจากบนลงล่าง
      - สระที่เขียนในรูปแบบนี้ได้ต้องเป็นสระแนวนอน คือ ㅗ ㅛ ㅜ ㅠ และ ㅡ
      -ตัวอย่าง 층 = /ชึ่ง/, 물 = /มุล/
      - รูปแบบนี้ประกอบด้วยพยัญชนะต้นและสระ
      - สระที่เขียนในรูปแบบนี้ได้ต้องเป็นสระ ㅚ ㅟ ㅢ ㅘ ㅙ ㅝ และ ㅞ
      - ตัวอย่าง 화 = /ฮวา/
      - รูปแบบนี้ประกอบด้วยพยัญชนะต้น,สระ และตัวสะกด
      - สระที่เขียนในรูปแบบนี้ได้ต้องเป็นสระ ㅚ ㅟ ㅢ ㅘ ㅙ ㅝ และ ㅞ
      - ตัวอย่าง 원 = /วอน/

      ตัวสะกด

      แม้พยัญชนะเกาหลีจะมีหลายตัว และแต่ละตัวเสียงแตกต่างกัน แต่เมื่อนำมาใช้เป็นตัวสะกดแล้ว จะมีทั้งหมด 7 แม่เท่านั้น ดังตาราง จะเห็นว่าคล้ายคลึงกับภาษาไทย โดยที่ต่างออกไปคือ เสียง "ล" เมื่อนำไปเป็นตัวสะกดแล้วจะไม่ใช่เสียง "น" นอกจากนี้อาจพบตัวสะกดแบบที่มีพยัญชนะสะกดสองตัว เช่น 여덟, 앉다 ฯลฯ ตัวสะกดลักษณะนี้จะเลือกออกเสียงเฉพาะตัวใดตัวหนึ่งเท่านั้น และอีกตัวจะไม่ออกเสียง เช่น 여덟 อ่านว่า /ยอ-ดอล/ ไม่ใช่ /ยอ-ดอบ/ การที่จะทราบว่าตัวสะกดคู่จะออกเสียงพยัญชนะตัวใด แสดงดังตาราง อย่างไรก็ตามมีตัวสะกดคู่บางส่วนที่ออกเสียงไม่แน่นอนขึ้นกับคำ คือ ㄺ และ ㄼ

      ตัวสะกด พยัญชนะ ตัวอย่าง
      กง 성 = /ซอง/
      กน ㄴ ㄵ ㄶ 원 = /วอน/
      กม ㅁ ㄻ 남 = /นัม/
      กก ㄱ ㄲ ㅋ ㄳ 밖 = /ผัก/
      กด ㄷ ㅅ ㅆ ㅈ ㅉ ㅊ ㅌ ㅎ 이것 = /อี-กอด/
      กบ ㅂ ㅍ ㅄ ㄿ 십 = /ฉิบ/, 없 = /ออบ/
      กล ㄹ ㄽ ㄾ ㅀ 팔 = /พัล/
      ไม่แน่นอน ㄺ ㄼ 여덟 = /ยอ-ดอล/

      การอ่านที่ต้องมีการโยงเสียง

      ในพยางค์หนึ่งๆ กรณีที่พยัญชนะต้นเป็นตัวอีอึง (ㅇ) เสียงของมันอาจไม่ใช่เสียง "อ" แต่จะเป็นเสียงของตัวสะกดในพยางค์ก่อนหน้าแทน เช่น

      • 직업 อ่านว่า /지겁/ (ชี-กอบ) ไม่ใช่ /직-업/ (ชิก-ออบ)
      • 당신은 อ่านว่า /당시는/ (ทัง-ชี-นึน) ไม่ใช่ /당-신-은/ (ทัง-ชิน-อึน)

      ตัวอย่างประโยคหรือวลีที่มักพบ

      ประโยคเกาหลี คำอ่านไทย คำแปล
      안녕하세요. อัน-นยอง-ฮา-เซ-โย สวัสดี
      사랑해. ซา-รัง-เฮ ฉันรักคุณ
      실례지만. ชิล-รเย-จี-มัน ขอประทานโทษครับ
      안녕히 주무세요. อัน-นยอง-ฮี๊ ชู-มู-เซ-โย ราตรีสวัสดิ์
      반갑습니다. พัน-กั๊บ-ซึม-นี-ดา ยินดีที่ได้รู้จัก
      죄송합니다. 저먼저갑니다 ชเว-ซง-ฮัม-นี-ดา. ชอ-มอน-จอ-กัม-นี-ดา. ขอโทษครับ ผมไปก่อนนะครับ

      ไวยากรณ์

      การวางคำในประโยคภาษาเกาหลีมีลักษณะใกล้เคียงกับการเรียงในภาษาญี่ปุ่นและภาษาตุรกีรวมไปถึงภาษาในประเทศอินเดีย โดยเรียงลำดับคำในประโยคเป็น "ประธาน-กรรม-กริยา" ซึ่งแตกต่างกับประโยคในภาษาไทยที่เป็น "ประธาน-กริยา-กรรม" เช่นประโยค "ฉันกินข้าว" ในภาษาไทย จะเขียนลำดับเป็น "ฉันข้าวกิน" ในภาษาเกาหลี

      ภาษาเกาหลีมีคำช่วยเพื่อบอกหน้าที่ของคำต่างๆ ในประโยค เช่น 에 เป็นคำช่วยที่ใช้วางหลังสถานที่เพื่อระบุตำแหน่ง และ 이 หรือ 가 เป็นคำช่วยที่วางหลังคำเพื่อระบุว่าคำนั้นเป็นประธานของประโยค เป็นต้น นอกจากนี้ภาษาเกาหลียังมีการผันรูปกริยาหลายรูปแบบเพื่อเปลี่ยนแปลงกาลเทศะ เช่น ระดับความสุภาพและความเป็นทางการของประโยค สภาพกาลของประโยคว่าเป็นอดีต อนาคต หรือปัจจุบัน

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×