สาระ(แนว)การ์ตูน

ลำดับตอนที่ #35 : นินทาพฤติกรรมประจำตัวของนักเขียนการ์ตูนญี่ปุ่น

ต้องขอแบ่งประเภทกันสักหน่อย

นักวาดจอมอู้งาน

โยชิฮิโระ โทงาชิ นักวาดเจ้าของผลงานคนเก่งทะลุโลกกับHunterXHunterที่จัดได้ว่าเผางาน(ภาพวาด การ์ตูน ไม่ใช่เนื้อหา)ส่ง และยังอู้งานเป็นประจำอีกต่างหาก

ฮางิวาระ คาสึชิ ผลงานอย่างBustardใช้เวลาตั้งเป็น20กว่าปี แต่กลับวาดออกมาได้แค่24เล่ม ติดทำเนียบอู้งานเป็นอันดับ1ใช้เวลา 20 กว่าปีวาดการ์ตูนมาเรื่องเดียวนะครับ แต่จากข้อมูลทักท้วงข้างล่างนี่ เอาเป็นว่าแกชอบอู้งานไปทำอย่างอื่นที่เป็นความฝันและงานอดิเรกของแกไปเลย แบบนั้นละกัน เพราะขึ้นชื่อว่าอู้งานก็ไม่ได้หมายความว่าต้องขี้เกียจเสมอไปนี่นะ
ข้อมูลทักท้วงจากแฟนคลับ
ระหว่างที่วาด bastard มีช่วงนึง(ไม่ใช่ช่วงที่แกไม่สบาย) ที่หายไปนานเลยช่วงนั่นแกไปทำอนิเมะ guardress อยู่
ส่วน ตอนนี้แกมีอีกโปรเจคต์นึงเป็นการ์ตูนแนวรักๆใคร่ๆอันนี้ผมจำชื่อไม่ได้ เพราะเป็นการ์ตูนใหม่ แถมยังมีเขียนโนเวล ของเรื่องbastardอีก แกก็ต้องมานั่งคิด side story เพื่อเขียนอีก
และเนื้อเรื่อง โครงสร้าง มันระดับอลังการ หมื่นเหม่ต่อศีลธรรม ศาสนา เซ็กและความรุนแรง
คุณคิดว่าวาดได้ง่ายๆเหรอครับ ? ใช้เวลา 4-5 ปีให้คนยอมรับได้เหรอครับ ?
ขนาดตัวอ. เองแกยังต้องไปเขียนแบบ ไร้เซนเซอร์ มีทั้งเซ็ก ความรุนแรง(เป็นตอนแยก) เพื่อระบายความอัดอั้นเลย

นักวาดนิสัยโอตากุ

มิอุระ เคนทาโร่ เจ้าของผลงานดิบเถื่อนอย่างBerserkรายนี้ ไม่น่าเชื่อว่าจะมีงานอดิเรกที่ไปกันคนละทางกับงานของตัวเอง นั้นก็คือชอบเล่นเกมจีบสาวขนาดหนักเช่น Idolmaster และ Koihime Musou เป็นต้น ถึงขั้นเว้นวรรคการส่งผลงานให้สำนักพิมพ์ในหลายๆเดือน
แต่มีผู้ วิเคราะห์ว่าแกคงจะเครียดจัดกับการเขียนเรื่องที่ท้าทายปัญญาและความเชื่อ ของนักอ่านอยู่หลายคนมากก็เลยหันไปเล่นเกมจีบสาวพวกนั้นอย่างที่เราทราบกัน ดี

นักวาดขี้หวงผลงาน

Clamp กลุ่มนักวาดหญิง4คนกลุ่มนี้ ติดอันดับขี้หวงผลงานของตัวเองเป็นที่1 ซึ่งที่ปรากฏเป็นข่าวก็มี ตั้งเงื่อนไขในเรื่องกระดาษที่จะใช้พิมพ์หน้าเปิดการ์ตูนXXXHolicบ้าง และล่าสุดหวงไม่ยอมขายลิขสิทธิ์งานภาพตัวเองในเรื่องCode Geassนอกประเทศญี่ปุ่น
ป้าๆClampครับ คุณดูถูกInternetและPhotoshopมากเกินไปแล้ว ขายๆมาเถอะครับไม่งั้นของไพเรตได้เกลื่อนไปทั่วแน่ๆแล้วป้าๆทั้งหลายจะ จัดการเอาเรื่องไหวเหรอครับ??

ถามตอบกับVBK โดยarmadewloแห่งบอร์ดบงกช
- แคลมป์เรื่องมากจริงมั้ย?
เขาบอกว่า ปวดหัวกับแคลมป์มาก เรื่องมากสุดๆ ยกตัวอย่างนะ
ความจริงแคลมป์ให้ใช้กระดาษยุ่นพิมพ์เลยนะ แต่vbk ไม่มี ก็เลยทำได้แค่กระดาษที่ใช้อยู่นี่ล่ะ ดีสุดแล้ว
และที่ช้าๆ นี่เป็นเพราะปรูฟสีปก กับหน้าสีด้านใน ซึ่งตัวแคลมป์เป็นคนปรู๊ฟเอง แคลมป์จะเอาปกไทย ให้สีเหมือนแบบปกยุ่นเลย
ซึ่ง ก็รู้กันอยู่แล้วว่าเทคโนโลยีการพิมพ์ยุ่นมันสูงแค่ไหน และสีที่ใช้ก็คนละยี่ห้ออีก จึงเป็นการยากที่จะให้สีตรงกัน แถมอยู่กันคนละประเทศ
อีก ทำให้ชักช้ามาก ทางต้นสังกัดไม่อะไรมากหรอก แคลมป์นี่แหละตัวแม่เลย ไ่ม่ใช่แค่หนังสือย่างเดียว พวกอนิเมะ ก็ต้องให้แคลมป์ตรวจก่อนจะออก ถามว่า โฮลิค จะได้อีกซักเล่มมั้ยปีเนี่ย เขาก็บอกว่า ไม่ทันหรอก สึบาสะยังไม่ถึงไหนเลย พวกเราก็ต้องมาดูโคบาโตะของ บงกชล่ะว่าจะเป็ยยังไงจะช้ามั้ย เรื่องมากมั้ย

ที่บก. ยูตะ เคยพูดถึง 20 ปีแคลมป์ ที่ขออุปไว้ ผมถามมาแล้วครับ รับรองปลื้มแน่ ที่จะจับมือกับเนชั่วน่ะครับ
แค ลมป์สั่งครับ "สั่ง" นะครับ ให้ทำหนังสือแจกฟรีครับ "ฟรีครับ" โดยจะเป็นภาพสีทั้งเล่ม ผมจำไม่ได้แล้วว่าเป็นเรื่องใหม่หรือเอาทุกเรื่องมารวม
งานนี้มีเจ๊งครับ ผมถามว่าใครพิมพ์ครับ vbk หรือเนชั่ว บก.ยูตะ บอกเนชั่วพิมพ์ครับ (เอากำไรเกินควรไปเยอะละ ได้เวลาคืนกำไรมั่ง ฮ่ะๆ สะใจ)
รูปแบบการแจก อาจจะเอามาแจกตูมเดียวเลย หมดแล้วหมดเลย ของเนชั่ว ไม่แน่ว่าจะแจกผ่านบูมรึเปล่านะ ยังไม่คอนเฟิร์ม คนที่อยากได้ต้องวิ่งเต้นกันหน่อยแล้วครับ

โฮโชคาวะ จิเอโกะ เจ้าของผลงานการ์ตูนมาราธอนอย่างคำสาบฟาโร่ห์ซึ่งเป็นชื่อในแบบไพเรต แต่เจ้าตัวกลับกระแดะไม่ยอมให้มีการแปลชื่อหัวเรื่องของตัวเองไปเป็นภาษา อื่น เพราะต้องการคงรูปตัวอักษรเดิมของตัวเองไว้(อ้าว... แล้วทำไมไม่ปล่อยให้มีชื่อหัวภาษาไทยโปรยเล็กๆติดไว้สักหน่อยให้พอเข้าใจก็ ได้อยู่นี่นา)
นอกเหนือจากนี้คำทักทายผู้อ่านที่เป็นภาษาญี่ปุ่นฉบับดั้ง เดิมก็ยังไม่อนุญาตให้มีการแปลเป็นภาษาไทยให้พอเข้าใจ (โธ่... นี่ป้าไม่คิดจะติดต่อปฏิสัมพันธ์กับนักอ่านต่างชาติเขาเลยหรือไง ถามหน่อยเหอะป้าคิดยังไงกันแน่ถึงมาขายลิขสิทธิ์ฉบับภาษาต่างประเทศกันแบบ ครึ่งๆกลางๆยังงี้ มันก็มีอีกวิธีที่เลี่ยงได้นั้นก็คือแยกหน้ากระดาษเป็นภาคผนวกต่างหากเพื่อ แปลเป็นภาษาต่างประเทศให้ผู้อ่านต่างประเทศเขาเข้าใจแค่นี้เอง ทำไมป้าถึงทำไม่ได้ละครับ ถามหน่อยเหอะ)
เอาละ ถ้าป้าคิดจะขายลิขสิทธิ์แบบนี้ละก็ ผมว่าป้าขายลิขสิทธิ์ฉบับภาษาญี่ปุ่นแท้ๆไปเลยดีกว่า อย่ามาดัดจริตขายลิขสิทธิ์ฉบับแปลเลยครับ ขอร้องละ

นักวาดลายเส้นสุดโมเอะแต่เนื้อหาไม่ติดตลาดจนน่าเสียดายลายเส้น

Tinkle ผลงานเรื่องแรกอย่างจอมโจรลิลิสก็น่ารักน่าเก็บดีหรอกครับ แต่เนื้อหานี่มันจะเน่าๆและไม่สมเหตุสมผลในหลายจุดไปมั่ง แถมเหมือนถูกตัดจบอีกต่างหาก

ทาเคชิตะ เคนชิโร่ ไม่รู้ว่างานวาดอย่างHappy Worldติดตลาดหรือไม่ แต่เนื่องจากมันเป็นงานวาดที่ทำให้ผมต้องขอบอกว่าคุณไปเขียนการ์ตูนHเป็นงาน หลักดีกว่าครับ คุณวาดการ์ตูนทั้งทีไม่จำเป็นต้องโชว์เนื้อหนังมังสาให้มากก็ได้ครับ ขอร้องละ

นักวาดขี้ฟ้อง

มัตสึโมโต้ เลย์จิ เจ้าของผลงานการ์ตูนปรัชญาในตำนานอย่างGalaxy Express วิตกจริตมากกับการที่มีคนมาขโมยไอเดียในผลงานของตัวเองไปใช้โดยไม่ได้รับ อนุญาต แพ้คดีเรื่องที่ไปฟ้องนักแต่งเพลงที่เอาส่วนของบทปรัชญาในการ์ตูนไปใช้ในคำ ร้องของเพลง นอกจากนี้ยังวิตกมากถึงขนาดฟ้องจอร์จ ลูคัส ที่สร้างมหากาพย์ภาพยนตร์สตาร์วอร์จากไอเดียอะไรสักอย่างในGalaxy Expressนี่แหละ

นักวาดจอมหยิ่งไม่ง้อสำนักพิมพ์

ซาโต้ ซุยโฮ วาดการ์ตูนส่งสำนักพิมพ์ดีๆ แต่ไม่พอใจระบบการจ่ายผลประโยชน์ตอบแทนของสำนักพิมพ์ญี่ปุ่นจนถึงกับแยกตัว ออกมาวาดการ์ตูนขายเองไม่ง้อสำนักพิมพ์ หวังเจาะตลาดการ์ตูนออนไลน์
โดยเขาได้เขียนบทความระบายถึงเรื่องนี้สุดยาวอย่างที่อ่านกัน แต่ก็ถูกนักเขียนท่านอื่นเขียนชี้แจงระบบโต้กลับไปไม่ใช่น้อยเหมือนกัน

นักวาดลายเส้นพิมพ์นิยม
แปลง่ายๆก็คือแม้จะวาดออกแบบตัวละครลงในอีกเรื่องหนึ่งไปแล้ว แต่ลักษณะโครงหน้าค่าตาตัวละครเหมือนกันแทบแยกไม่ออก

อาดาจิ มิตสึรุ รายนี้วาดการ์ตูนแนววัยรุ่นวัยกีฬามากมายหลายเรื่อง ตัวละครแต่ละตัวเหมือนๆกับมารับจ็อบเล่นงานแสดงละครการ์ตูนในโลกคู่ขนานยัง ไงยังงั้น แต่ถึงยังงั้นก็เหอะกลับติดทำเนียบนักวาดการ์ตูนที่มีทำยอดรายได้โดยรวมตลอด ชีวิตการเป็นนักเขียนมากที่สุดติดอันดับต้นๆ

โคจิ เซโอะ ถึงจะวาดการ์ตูนมาแค่ไม่กี่เรื่องก็ส่อเค้าจะกลายเป็นตัวละครมารับจ็อบเล่นงานแสดงข้ามเรื่องไปมาอีกเช่นเคย เอ้อ...

นักวาดลายเส้นหน้า(เกือบ)ตาย

อาคาอิชิ มิจิโยะ ถ้าลองได้อ่านชมการ์ตูนของผู้เขียนคนนี้เช่น โทยามะ เคียวกะ นายกสาวหัวใจเพชร ,Amakusa1637 ฯลฯ ก็คงได้เห็นแล้วว่าอารมณ์หน้าตาของตัวละครในแต่ละเรื่อง แต่ละช่วง แทบจะไม่ค่อยมีความแตกต่างเท่าไหร่เลยพับผ่าสิ

นักวาดผู้บูชายัญตัวละคร

ชิโนฮาระ จิเอะ ถ้าคุณได้ลองอ่านการ์ตูนของผู้เขียนคนนี้แล้ว บอกได้เลยว่าเกือบทุกเรื่องหนีไม่พ้นสังเวยด้วยชีวิตและความตายของตัวละคร เป็นว่าเล่น เนื่องจากเดิมนักวาดท่านนี้แกถนัดวาดแนวผีๆสยองขวัญอยู่แล้วถึงจะเปลี่ยนแนว จากเดิมไปก็ไม่วายหนีไม่พ้นต้องบูชายัญตัวละครเหมือนการ์ตูนแนวผีๆที่เจ๊แก เคยเขียนมานั้นอยู่ดี ฮา...