---- by Pandora 99
"แม่หนูน้อย เจ้านี่ช่างมีน้ำใจเสียเหลือเกิน"
"ลุงมาจากสมัยไหนเนี่ย รับไปเถอะฉันไม่ใช้แล้ว" วิภาดามอบเสื้อกันหนาวผืนหนาให้ชายชรา อย่างเห็นใจ พรางในใจนึกอิจฉาที่เพื่อนรุ่นเดียวกันที่มีแฟนแล้วแต่งงานกันหมดแล้ว
"ถ้ามีอะไรให้ลุงตอบแทนได้บอกลุงมาเถิดแม่หนู"
...แหมลุงนี่ก็ หาให้หนูไม่ได้หรอก แฟน! น่ะ แฟน! หาให้ได้มั้ยหละ
"ว่าไงแม่หนู" ชายแก่ย้ำ
"แฟน! หาได้มั้ยหละ เอาแบบเป็นระดับทายาทเลยนะ เอาที่เกิดมาบนกองเงินกองทองเลยนะลุง...สาธุเพี่ยง!" หล่อนยกมือไหว้ ก่อนเดินจากไป พรางในใจนึกด่าตัวเองที่ไปลงใส่คนแก่แบบนั้น
ปล.รูปจากเรื่อง maleficent อิมเจ้าชายอีกาไว้ประมาณนี้แต่เค้าไม่ได้อิมเมจคนนี้นะ แค่สภาพแรกที่นางเอกเห็น หรือในภิภพของเจ้าชายเฉยๆ
"กรี๊ด!!!"
ทันทีที่ตื่นนอน หญิงสาวกลับพบชายหนุ่มที่ร่างกายเปลือยเปล่านั่งรอหล่อนที่โซฟาอย่างสบายใจ แถมเขายังจ้องหน้ามองหล่อนอย่างไม่ลดละ
"ตื่นแล้วเหรอที่รัก" ผู้เป็นแขกของห้องเอ่ย
"แกเป็นใคร!" วิภาดารีบหลับตา
"อ่าว เธอขอฉันจากตาแก่นั่นเองนะ ทำเป็นจำไม่ได้" ชายหนุ่มเอ่ย
"ตาแก่?" หล่อนลืมตาขึ้น พร้อมกับหันไปถามเขาอย่างงงๆ แต่กลับหาเข้าไม่เจอ
"ฉันอยู่นี่" ชายหนุ่มเอ่ยเรียบๆพร้อมเอนกายนอนข้างหญฺิงสาว
"กรี๊ดดด!....ไอ้บ้า...ไอ้ทุเรศ...อย่ามามั่วนะ" หญิงสาวรีบหยิบหมอนฟาดชายหนุ่มแบบรัวๆ
ชายหนุ่มเริ่มรู้สึกรำคาญหล่อนเต็มทีจึงใช้มือเดียวดึงหมอนจากหล่อนแล้วปาลงพื้น พร้อมพลิกตัวกดทับร่างบางเอาไว้
"ถ้าไม่หยุด อย่าหาว่าฉันไม่เตือน" ชายหนุ่มก้มลงกระซิบที่ข้างหูหล่อนเบาๆ จนหญิงสาวขนลุกซู่ แล้วก็เงียบตามที่เขาสั่งทันที
"สะ..สะ."
"สะอะไรของเธอ" เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล
"ใส่เสื้อผ้าหน่อยนะ" วิภาดากระพริบตาปริบๆพินิจมองหน้าชายหนุ่มที่มองหล่อนอย่างงๆ
"เสื้อผ้า? อะไรคือเสื้อผ้า" เขาถามกลับพร้อมทำหน้าตาเหมือนไม่รู้ว่าอะไรคือเสื้อผ้า
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น