จอมมารหัวใจการเกษตร

คำโปรย

"ถ้าให้ผมไปเป็นเทพหรือผู้กล้าผมไม่เอานะ" นั้นคือประโยคแรกที่ผมพูดเมื่อแกนดัล์ฟ เอ้ย พระเจ้าบอกให้ผมไปต่างโลก "เปล่า ข้าไม่บังคับเจ้าหรอก" พระเจ้าพูด "งั้นผมขอเป็นจอมมารนะ" "ได้สิ ไม่มีปะ-ห๊ะ ว่าไงนะ!"

เรื่องย่อ

หลังจากที่ผมได้ลงด้วยโรคชรา ผมก็ได้พบกับคุณพระเจ้าที่ขี้เบื่อ เขาตัดสินใจให้ผมไปต่างโลกพร้อมกับพรอีกข้อหนึ่งที่ขออะไรก็ได้ ไม่ว่าพรข้อนั้นจะแปลก แหวกแนว หรือจะโกงสักแค่ไหนเขาก็ไม่บ่น หลังจากนั้นผมก็ได้จุติที่โลก.. ใช่ครับโลกเราเนี่ยหล่ะ ไม่ใช้ดาวเคราะดวงอื่นเลย จะว่ามันเป็นโลกคู่ขนานก็ได้ ทั้งผมทั้งพระเจ้าต่างก็ได้ประโยชน์ร่วมกัน ผมได้ทำในสิ่งที่ผมอยากจะทำแต่ไม่มีโอกาสได้ทำในโลกเดิม ส่วนพระเจ้าก็ได้ติดตามและสังเกตดูผมเพื่อขจัดความเบื่อหนาย แต่ดูเหมือนว่าผมจะทำให้เขาผิดหวังหน่อยๆนะ ก็เพราะว่าผมไม่ได้อยากเป็นเทพเจ้าหรือผู้กล้า เขาเลยอดดูฉากต่อสู้ฉากประกาศศักดา(?) แหม่ จะทำไงได้ก็ผมอยากเป็นจอมมารนิ.. อ๋อ แล้วก็เกษตรกรด้วย เกือบลืม ^__^

คำเตือน

อย่าคาดหวังจากนิยายเรื่องนี้และตัวคนเขียนมากนัก เพราะนอกจากนิยายเรื่องนี้จะไม่มีสาระแล้ว คนเขียนยังเป็นคนขี้เกียดตัวเป็นขน.. 55555+