หัวใจผมบีบตัวแรง ไม่ได้แปลว่าผมมีใจ #เซลินน์ปิดคดี
วิ่งหนีสีแดงของคนคนนั้น ต้องมาพัวพันสีชมพูนีออนของคนคนนี้ แล้วยังมีสีน้ำเงินหม่นของอีกคนเด่นชัดขึ้นมาอีก
ผู้เข้าชมรวม
576
ผู้เข้าชมเดือนนี้
15
ผู้เข้าชมรวม
สืบสวน ปริศนา ฆาตกรรม ลึกลับ จิตวิทยา แฟนตาซี แพทยศาสตร์ สะท้อนสังคม เหนือธรรมชาติ เซลินน์ปิดคดี คณะแพทยศาสตร์
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
การที่คนเราหัวใจบีบตัวแรงเวลาอยู่ต่อหน้าใครสักคน มันมีความหมายยังไงได้บ้าง
ที่แน่ ๆ สำหรับผม ไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่เกิดจากความรู้สึกในเชิงโรแมนติก
ทั้งเวลาอยู่ต่อหน้าคุณเซลินน์ที่ครอบครองชีวิตผมในตอนนี้
ต่อหน้าหญิงสาวผมแดงที่เคยทำลายชีวิตผมในอดีต
รวมถึงต่อหน้าร่างไร้วิญญาณที่เป็นชนวนดึงผมเข้าสู่บททดสอบสำคัญครั้งนี้ด้วย
ภาพปกโดยคุณ @xzen_ps
เซลินน์: มีคนบอกมาว่าอ่านแค่คำโปรยข้างบนแล้วไม่รู้ว่าเป็นแนวอะไร ช่วยคิดเรื่องย่อเพิ่มให้ที
เฟอร์: คิดเองสิ เป็นเรื่องของเธอนี่นา ชื่อเธออยู่บนชื่อเรื่องซะขนาดนั้น
เซลินน์: แต่เฟอร์เป็นคนเล่าเรื่องไม่ใช่เหรอ แถมบทก็เยอะที่สุดในเรื่องแล้ว น่าจะรู้ดีกว่านี่นา
เฟอร์: ...เอาก็เอา เอ่อ ยังไงดี ก็เป็นเรื่องของนักศึกษาแพทย์คนนึง พูดให้ถูกคือผมเองนี่แหละ แค่เรียนก็หมดพลังงานจะแย่แล้ว ยังต้องมาทำงานเสริมเหมือนติดหนี้หลายสิบล้านอีก ไหนจะงานดูแลอำนวยความสะดวกให้คุณเซลินน์ ไหนจะงานเพื่อนเที่ยว แถมล่าสุดยังต้องรับบทเป็นคล้าย ๆ ผู้ช่วยนักสืบในคดีที่ขุดแผลเก่าตัวเองอีกต่างหาก...ว่าไปแล้วทางนี้บทเด่นกว่าคุณเซลินน์จริง ๆ นั่นแหละ
เซลินน์: ซ้ำร้ายคือไม่ได้รู้ตัวเลยสักนิด ว่าเซลินน์ให้งานนี้ไปเพื่อทดสอบบางอย่างในตัวเขา
เฟอร์: เฮ้ย?
เซลินน์: เอาเป็นว่าเป็นเรื่องประมาณนั้นแหละค่ะ คนเขียนบอกว่าเป็นนิยายสืบสวนที่บางครั้งเป็นสีพาสเทล บางครั้งเหมือนสีไฟนีออน แต่บางทีไฟนีออนดับไปเฉย ๆ เลยก็มี เหมือนจะเป็นเรื่องมีสาระแต่จริง ๆ เขียนเพื่อรังแกเฟอร์สนองนี้ดเฉย ๆ ใครอยากรู้จักพวกเรามากกว่านี้ก็ลองเปิดไปอ่านดูได้นะคะ
เฟอร์: ... (หัวเราะทีหลังดังกว่านะครับ)
เซลินน์: (เกรงว่าจะไม่ได้หัวเราะน่ะสิคะ)
เกี่ยวกับ #เซลินน์ปิดคดี
1) จุดประสงค์หลักที่เขียนเรื่องนี้ เพื่อคลายเครียดล้วน ๆ เราไม่ได้เป็นนักเขียนเต็มตัว แค่เขียนเพราะมีเรื่องอยากระบาย เลยเขียนแต่อะไรที่ตัวเองสบายใจและคลายเครียดได้เวลากลับมาอ่านซ้ำ ดังนั้นทุกองค์ประกอบที่ใส่มาเลยเป็นการสนองรสนิยมเราทั้งนั้น ถ้าใครเคยอ่าน #เหล่าแกะหลงทางในเขาวงกต อาจรู้สึกว่าตัวละครหลักคล้ายวีวินกับเชนทร์ ก็ไม่ใช่ว่ามีความเชื่อมโยงอะไรกัน แค่เราชอบตัวละครและความสัมพันธ์ประมาณนี้เท่านั้นเอง อันที่จริงเน้นเขียนเก็บไว้อ่านเองคนเดียวมากกว่า แต่ก็มีประเด็นที่อยากสื่อสารออกไปแทรกเอาไว้ด้วย (โดยเฉพาะตอนที่ 23) เลยตัดสินใจเอามาเผยแพร่โดยไม่ได้มีแพลนจะติดเหรียญหรือทำเชิงพาณิชย์ในรูปแบบไหนเป็นพิเศษ มีแค่โดเนทที่เปิดเอาไว้เพราะของน่ารักดี
2) รายละเอียดทางนิติเวช เรื่องนี้อาจมีพูดถึงนิติเวชบ้าง แต่เราแค่เคยเรียนเป็นงานอดิเรกช่วงก่อนเข้าคณะแพทย์ ตอนเขียนเรื่องนี้เราเพิ่งอยู่ปี 3 เหมือนคนเล่าเรื่องเลย ไว้มีโอกาสเรียนจริงจังกว่านี้ก็อยากเขียนเรื่องต่อ ๆ ไปให้คนเล่าเรื่องได้เติบโตขึ้นไปด้วยเหมือนกัน
3) ภาคต่อของเรื่องนี้ หลังจากเขียนจบเรารู้สึกผูกพันกับตัวละครมาก จนค่อนข้างมั่นใจว่าอยากเขียนต่อ อย่างน้อยต้องมีตอนที่เล่าย้อนความปมของคนเล่าเรื่องอยู่แล้ว โดยแต่ละคดีจะให้จบในภาคนั้น ๆ ธีมยึดตามระบบอวัยวะในร่างกาย เช่น คดีนี้ "หัวใจผมบีบตัวแรง ไม่ได้แปลว่าผมมีใจ" ธีม cardiovascular system (ระบบหัวใจและหลอดเลือด) ส่วนคดีที่ตั้งใจจะใช้เล่าที่มาที่ไปของคนเล่าเรื่องชื่อ "คือเลือดผมที่ไร้ใจ หรือเลือดใครที่ไหลริน" ธีม hematology (โลหิตวิทยา)
CONTENT WARNINGS มีการบรรยายฉากการฆาตกรรม (murder), ภาวะซึมเศร้า (depression), การฆ่าตัวตาย (suicide), ภาวะเครียดภายหลังเผชิญเหตุการณ์สะเทือนขวัญ (post-traumatic stress disorder/PTSD), การใช้ความรุนแรง (violence), มีการกล่าวถึงการล่วงละเมิดทางเพศ (mention of sexual harassment/assault)
เรื่องนี้ลงที่ ReadAWrite (← link นี้) เป็นหลัก แต่ไหน ๆ มีแอคเคานท์นามปากกาเดียวกันใน Dek-D อยู่แล้ว แถมเมื่อสิบกว่าปีก่อนยังเคยลงนิยายสืบสวนอีกนามปากกานึงที่เว็บนี้เป็นที่แรก เลยคิดว่าอยากเอามาลงในนี้เก็บไว้เป็นที่ระลึกหน่อย แต่อาจจะไม่ค่อยได้เข้ามาเช็คเท่าไหร่ ถ้ามีเรื่องติดต่อสามารถทักไปทางทวิตเตอร์ (X) @SoulSolely แทนได้ค่ะ
ผลงานอื่นๆ ของ ฉันมองเห็นแอปเปิ้ลเป็นสีขาว ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ฉันมองเห็นแอปเปิ้ลเป็นสีขาว
ความคิดเห็น