short fic. หมดอารมณ์ { snsd & sj }

ข้อมูลเบื้องต้น

(  Thank  you : Sixthsense des. )

เนื้อเรื่อง

            ตะวันฉายที่กำลังจะลับขอบฟ้าบ่งบอกเวลาได้เป็นอย่างดี ร่างบางในชุดเสื้อยืดกางเกงขาสั้นเหม่อมองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยจิตใจที่เลื่อนลอย มือบางคว้าเอากุหลาบสีขาวที่อยู่ใกล้ๆตัวมาดมดอมเล่นอย่างชอบใจ ใบหน้าหวานคลี่ยิ้มบางๆกับดอกไม้ที่อยู่ในมือก่อนจะวางมันลงตรงที่เดิม

             “ยุนครับ...คุณทำอะไรน่ะ?”ใบหน้าหวานซีดเผือกไปในทันที หากแต่ก็สามารถปรับให้เป็นปรกติได้อย่างรวดเร็วเมื่อรับรู้ถึงอ้อมกอดอุ่นๆและลมหายใจที่เป่าลดอยู่ที่ต้นคอ ร่างบางค่อยๆพลิกตัวหันหน้าไปมองร่างหนาที่ขึ้นชื่อได้ว่าเป็น ‘แฟน’ ของเธอ...

            “เปล่าค่ะ...คยูคะวันนี้คุณว่างหรือเปล่า?”ร่างบางเอ่ยถามก่อนจะค่อยๆเลื่อนใบหน้าหวานไปซุกอยู่กับแผงอกกว้างของร่างหนาอย่างเคยชิน มือเรียวตวัดอ้อมกอดร่างหนาอย่างหวงแหน

            กลิ่นน้ำหอม...ของผู้หญิง?

          นี้คุณ...จะไม่หยุดจริงๆใช่ไหมคะคยูฮยอน?

            น้ำใสๆค่อยๆเอ้อล้นเต็มขอบตา เปลือกตาบางปิดลงรอฟังคำตอบของร่างหนา...ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วแต่ใจมันกลับไม่ฟัง...มันยังอยากได้ยินคำๆนั้นแม้ว่าจะรู้อยู่แล้วว่าไม่มีทางได้ยิน...

            “ไม่ว่างครับ!”น้ำเสียงเด็ดขาดนั้นแทบจะทำให้ร่างบางกลั้นเสียงสะอื้นไม่อยู่ มือเรียวค่อยๆคลายออกก่อนจะเงยหน้าหวานสบตากับร่างสูง ริมฝีปางบางเม้มแน่นก่อนจะเอ่ยเค้นเสียงพูดออกไปอย่างยากเย็น

            “...ไม่เป็นไรค่ะ...”ร่างบางกล่าวก่อนจะค่อยๆดันแผงออกกว้างออกห่างจากตัว ขาเรียวยาวก้าวเข้าไปในห้องน้ำที่อยู่ไม่ไกลอย่างรวดเร็ว ลำตัวบางทรุดลงกับขอบอ่างล้างหน้าอย่างหมดแรง น้ำใสๆไหลรินออกจากม่านตาอย่างเรื่อยๆโดยไม่มีทีท่าว่าจะหยุด

            “...ฉันต้องรอถึงเมื่อไรเหรอคยูฮยอนถึงจะทำให้คนอย่างคุณหยุดได้...ความรักทั้งหัวใจของฉันมอบให้คุณแค่นี้ยังไม่พออีกหรือไง...ฉันต้องรออีกนานแค่ไหนหรือจนตัวของฉัน....หมดอารมณ์”

อีก 90% ที่เหลือจะทยอยอัพให้นะคะ