สิ่งดีๆที่เรามองข้าม

เนื้อเรื่อง

++เด็กน้อยวัย 10 ขวบเข้าไปในร้านไอสครีมชื่อดัง

..เมื่อนั่งที่โต๊ะเสร็จ พนักงานเสิร์ฟก็เข้ามาบริการ

"ไอศกรีมซันเดย์ถ้วยละเท่าไหร่ครับ" เด็กชายถาม

เมื่อได้คำตอบว่าราคา 50 บาท เด็กชายก็ควักเหรียญออกมานับ

++ สักพักก็ถามว่า "แล้วไอศกรีมธรรมดาล่ะครับ ถ้วยละเท่าไหร่"

.... ระหว่างที่รอเด็กน้อย สาวเสิร์ฟสังเกตว่าลูกค้าเริ่มแน่นร้าน

เรียกหาคนบริการ เธอจึงเริ่มจะทนไม่ไหว นึกรำคาญเด็กน้อย

จึงตอบห้วน ๆ ว่า " 35 บาท" เด็กน้อยได้ยินแล้วก็นับเงินอีก

สุดท้ายก็บอกว่าขอไอศกรีมธรรมดาแล้วกัน

++ พนักงานสาวเอาไอศกรีมมาให้ วางบิลล์บนโต๊ะ แล้วเดินจากไป

ส่วนเด็กชายเมื่อกินเสร็จก็เอาบิลล์ไปจ่ายที่เคาน์เตอร์แล้วเดินออกไป

++ เมื่อพนักงานสาวกลับมาเก็บถ้วยที่โต๊ะของเด็กน้อย

เธอก็กลั้นน้ำตาไม่อยู่เพราะมีเงิน 15บาท วางอยู่ข้างถ้วย

++เธอรู้ทันทีว่าเด็กน้อยไม่ยอมซื้อไอศกรีมซันเดย์ ทั้ง ๆ ที่มีเงิน

ครบ 50 บาท เพราะต้องการเหลือเงินไว้เป็นค่าทิปให้เธอ

++ปล.น้ำใจของเด็กคนนี้มิเพียงสั่นคลอนจิตใจของพนักงานสาว

เท่านั้น หากยังสอนใจเราได้มากมาย

ใช่หรือไม่ว่าโลกนี้น่าอยู่และชีวิตนี้มีความหวังก็เพราะน้ำใจแบบนี้ ?

++ผมมีเพื่อนอยู่คนหนึ่ง เป็นคนที่ชอบกินหัวปลามากเป็นพิเศษ

จนเป็นที่รู้จักกันดีในหมู่เพื่อนฝูง

++ทุกครั้งที่บ้านของเขากินปลา คนในบ้านของเขาก็มักที่จะคีบ

หัวปลาให้เขาก่อนเป็นอันดับแรก และทุกๆครั้งที่เพื่อนๆนัดเลี้ยง

สังสรรค์กันทุกๆคนก็มักจะเลือกเอาหัวปลาให้เขาก่อนเสมอ

แต่ไม่มีใครรู้ว่าเพราะเหตุใดในเวลาที่อยู่กับเพื่อนๆเขามักจะปฏิเสธ

ความหวังดีนี้อยู่เสมอ

++เมื่อไม่นานมานี้เอง ผมได้ข่าวว่าเขาเสียชีวิตแล้ว ก่อนที่เขาจะ

สิ้นใจ มีเพื่อนสนิทหลายคนได้ไปเยี่ยมเขาที่โรงพยาบาล

บางคนถึงขนาดทำหัวปลาปรุงพิเศษไปให้ แต่ในขณะนั้น

เขาไม่สามารถที่จะกินอะไรได้อีกแล้ว แต่ก็ยังพยายามที่จะเปิดเผย

ความลับที่เขาได้ปกปิดมานานนับสิบปีให้เพื่อนๆฟังด้วยความยาก

ลำบากว่า
++เขาพูดว่า "เราขอขอบใจในน้ำใจของพวกเพื่อนๆที่อุตส่าห์ทำ

หัวปลามาให้ และในเมื่อมาถึงขั้นนี้ เราก็คงไม่มีความจำเป็นที่จะ

ต้องปิดบังอะไรพวกเพื่อนอีกแล้ว แม้ว่าหัวปลาจะอร่อยและเราก็ได้

กินมันมาครึ่งค่อนชีวิตแล้วก็ตาม แต่เราขอบอกตามตรงเลยว่า

เราไม่เคยชอบกินมันเลย หากแต่เป็นฐานะทางบ้านไม่ค่อยดี

อีกทั้งคนในครอบครัวต่างก็ชอบกินเนื้อปลากันทั้งนั้น

เมื่อเป็นเช่นนี้ หากเราเลือกที่ยังจะกินเนื้อปลาพวกเขาก็จะได้กินกัน

น้อยลง แต่ถ้าหากเราจะไม่กินปลาเลยพวกเขาก็คงจะรู้

และไม่สบายใจ ดังนั้น เราก็เลยต้องแกล้งทำเป็นชอบกินหัวปลา

ทั้งๆที่ความจริงแล้ว เราเองก็อยากที่จะกินหัวปลากับเขาด้วยเหมือน

กัน ! "

จนถึงทุกวันนี้ ทุกครั้งที่ผมได้ยินว่ามีคนชอบกินหัวปลา

ผมเองก็อดที่จะมองเขาด้วยความพินิจพิเคราะห์ไม่ได้

ในใจก็ตั้งคำถามว่า เขา "รักที่จะกินหัวปลา" หรือ

"กินหัวปลาเพราะรัก" กันแน่?...

++ปล.สิ่งที่ประจักษ์ต่อสายตาของเราไม่ได้หมายความว่าจะต้อง

เป็นจริงเสมอไป

++ บางคนรักที่จะทำ จึงไม่เคยสนใจหรือใส่ใจความรู้สึกของคนอื่น

แต่บางคนทำเพราะรัก จึงยอมสละทุกสิ่งโดยไม่เคยคิดถึงตัวเอง

แม้ว่าจะไม่มีใครรู้ก็ตาม