[Sookjai ~~จินตนาการอภินิหารหัวใจ~~]

...ก็ต้องขอออกตัวเลยนะครับ ว่า บทความหรือเนื้อหาเหล่านี้  
ผู้เขียนไม่เก่งเลย  เพียงแค่หลงใหลในท้วงทำนองความไพเราะของภาษาเท่านั้น
ที่สื่อความในใจหรือความเพ้อฝันบางอย่าง  อาจจะผิดเพี้ยนไป ยังไงก็โพสวิจารณ์ได้นะ.... ครับ


๑. [กลิ่นอาย]หอมยวนเย้า...........ภมร
ต่างไต่ไล่บินจร.........................แย่งเยื้อ
ดมดอมกลิ่นจาง[อร]..................หนีห่าง..ไกลนา
หมดค่าสูญสิ้นเนื้อ.....................ร่ำร้อง[หาใคร]..

๑.[กลิ่นอาย]หอมกรุ่นฟุ้ง............ทั่วหล้า
ครวญใคร่ไต่ถามหา...................[อร]เจ้า
หลายปีผ่านใจล้า......................ล้าอ่อน..เหลือเกิน
เหินห่างต่างคอยเฝ้า.................คร่ำร้อง[คนึงครวญ]...ฯ



 


๑. เป็นแค่เพียงต้นไม้ที่ตายซาก
ใครกันอยากพักพิงไร้กิ่งก้าน
อยู่เวิ้งว้างกลางป่าแสนกันดาร
ดูมันกร้านด้านลมพัดโหมแรง..ฯ

๒. จะหักคลอนตอนไหนไม่มีทราบ
ล้มลงราบกับดินเมื่อสิ้นแสง
เหนื่อยแสนเหนื่อยเมื่อยล้าเพราะหมดแรง
ใจยังแกร่งยัดยืนฝืนรอเธอ...ฯ

๓. ผ่านคืนวันมันเปลี่ยนไม่เหมือนเก่า
พี่ยังเฝ้าตราตรึงคิดถึงเสมอ
ภาพความหลังเก่าก่อนตอนมีเธอ
ให้ต้องเพ้อคำมั่นถึงสัญญา...ฯ

๔. พี่ยังมั่นแม้วันจะผันเปลี่ยน
จะไม่เลือนเปลี่ยนไปให้เหนื่อยล้า
ไม่ให้เธอต้องหมองนองน้ำตา
ขอเพียงมาพิงพัก.."รังรักเดิม"...ฯ
..
.