วาเลนไทน์ ปีไหน ก็ไร้คู่
ต้องหดหู่ โดดเดี่ยว ใจเปลี่ยวหนาว
"ทุกค่ำคืน เหว่ว้า น้ำตาพราว
มีแต่ดาว กับเพื่อน เป็นเพื่อนใจ"
พรหมลิขิต ใครกัน บนชั้นฟ้า
ขีดชะตา สร้างสรรค์ โลกวันใหม่
ฉันยังยืน อยู่ตรงนี้ อยู่นี้ไง
แต่ทำไม ฟ้าหมอง ไม่มองมา
นั่งนับดาว คนเดียว ให้เปลี่ยวเหงา
ยิ่งเงียบ ก็ยิ่งเศร้า นานเนากว่า
ยิ่งดึก ยิ่งนับ ไม่หลับตา
ยิ่งคิด ยิ่งล้า ห้วงอารมณ์
ฉันเคยเชื่อ พรหมลิขิต ขีดแรกพบ
กลับต้องจบ ความหวัง ทั้งขื่นขม
ไม่โทษฟ้า โทษสววรค์ หรือชั้นพรหม
ยอมทุกข์ตรม จนกว่า ฟ้าเห็นใจ.........
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น