คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : B R E A K F O R M E R L O V E ตอนที่ 3 บังเอิญ
บทที่ 3
ฉันลืมตาช้าๆ เมื่อแสงแดดที่ลอดผ่านหน้าต่างส่องเข้าที่ใบหน้าอย่างจัง ความรู้สึกแรกที่ฉันค้นพบคือปวดหัว ปวดกระหมับทั้งสองข้าง สงสัยเมื่อคืนคงดื่มหนักไปหน่อย ฉันงัวเงียหาโทรศัพท์เพื่อที่จะดูเวลา ก็พบว่านี่มันเที่ยงครึ่งแล้ว
โอ๊กกกก ... แฮ้ะๆ อย่าตกใจเสียงท้องฉันเอง ก็มันหิวนี่นา ลงไปหาเฮียดีกว่าเผื่อมีอะไรลงท้อง
(special :wester)
สวัสดีครับ ผมชื่อเวสเตอร์ เป็นนักศึกษาปีสอง ตอนนี้ผมอยู่บ้านไอ้โซล เพราะมาทำรายงานส่งอาจารย์ เฮ้อออ ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นเลย ผมได้แต่กินๆนอนๆเดี๋ยวก็เล่นเกมส์รอให้พวกมันทำไป
“เฮ้ยยย ! นี่ไอ้โซล ได้ยินข่าวว่าน้องมึงสวยอ่อ” ไอ้ไคโตะ ชิงถามก่อนผมอันที่จริงผมก็ได้ยินข่าวมาเหมือนกัน แต่ไม่เคยได้เห็นตัวจริงน้องมันเลยสักครั้ง เพราะมันน่ะหวงยิ่งกว่าเมียมันซะอีก
“สวยอะไร ไอ้โซลมันบอกว่า อ้วน เตี้ย ดำ แถมหัวยังฟูอีก” เสียงจากไอ้คิริวที่มันก้มน่าก้มตาเขียนรายงานอยู่เอ่ยขึ้น
“เออๆ พวกมึงไม่ต้องมาสนใจน้องกูหรอกรีบทำให้เสร๊จแล้วออกไปซื้อข้าวมากิน นี่ไอ้เวสเตอร์มึงจะมากินใช่ม๊า”
“เฮ้ยย!” ผมโดดหลบteen ไอ้โซลจนเพื่อนๆหัวเราะกันยกใหญ่ จนตอนนี้กลายเป็นสงครามล้างแค้น ทุกคนต่างวางสิ่งที่ตัวเองทำอยู่แล้วมาช่วยกันรบ จนตอนนี้ทุกคนหัวเราะกันใหญ่ และข้าวของเละเทะไปหมด
“เฮีย หิวข้าวว” มีเสียงเล็กๆ ที่ฟังยังไงก็เซ็กซี่ จนทำให้พวกเราหยุดการกระทำทั้งหมด แล้วหันไปตามต้นเสียง เป็นหญิงสาว น่าตาน่ารักและเซ็กซี่ในเวลาเดียวกัน เธอใส่เสื้อยืดตัวใหญ่และกางเกงขาสั้นโชว์ขาขาวเนียนของเทอ กับผมที่ตอนนี้ฟูนิดๆและตาที่แทบจะไม่ลืม ทำให้เทอยิ่งเซ็กซี่เข้าไปอีก และที่สำคัญ เทอคือคนที่ขโมยจูบผมเมื่อวาน o_O
“ว้าวววว!” ทุกคนตะโกนขึ้นพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย ยกเว้นผมตอนนี้ที่แทบจะไม่ละสายตาไปจากเทอได้เลย เทอหันมาสบตากับผมแวบเดียวก่อนจะหันไปหาไอ้โซล เทอทำเหมือนไม่เคยรู้จักผม เหมือนเมื่อวานไม่มีอะไรเกิดขึ้น เย็นชาชะมัด
“นี่พวกมึงหยุดจ้องเลย ถ้าไม่หยุดเดี๋ยวกูเอาตีนปิดตาเลย แม่งง!” ไอ้โซลแทบจะกระโดดกัดคอทุกคนที่จ้องผู้หญิงคนนั้นเลย พวกเขาเป็นอะไรกัน พี่น้องกัน หรือ แฟนกัน โอ้ยยย ! โลกนี้กลมชะมัด
(special : end)
“นี่!ยัยตัวเล็กเมื่อคืนกลับกี่ทุ่ม แล้วไหนอ่ากุญแจรถ แล้วนี่เพิ่งตื่นหรอ ทำไมไม่อาบน้ำอาบท่า...”
“โอ้ยย นี่เฮียช้าๆไม่ได้รึไง รัวมาแบบนี้ใครจะตอบทันวะ” นี่ฉันแค่หิวข้าว ก็ถามเหมือนฉันเป็นผู้ต้องหาอะไรซักอย่าง แถมเพื่อนๆเฮียแต่ละคนจ้องกันตาเป็นมันเลย แต่มีคนนึงน่าคุ้นๆ แต่จำไม่ได้ว่าเคยเจอที่ไหน โอ้ย คิดก็ปวดหัว งั้นไม่คิดมันล่ะ !
“เออ ไปอาบน้ำไป เดี๋ยวค่อยลงมากินข้าวกับพวกเฮีย” เฮียพูดพร้อมเขวี้ยงหมอนใส่เพื่อนที่แซวขอขึ้นไปอาบน้ำช่วยฉัน ฉันจึงไม่รอช้ารีบวิ่งขึ้นไปอาบน้ำชั้นบนให้เร็วที่สุด
ฮัลโลลลลล ! เจอกันอีกแล้วเน้อ อย่าเพิ่งเบื่อกันนะ
ไรท์เตอร์ปิดเทอมแล้วเน้ออ จะอัพ อัพ แล้วก็ อัพ ฮริๆๆ
ฝากติชมด้วยเน้อ
*เจอกันตอนหน้า..
ความคิดเห็น